na een lange rit van ongeveer 7 uur onderweg te zijn geweest (zijn even gestopt in Mission Beach) zijn we aangekomen op onze allerlaatste bestemming : the Peppers Beach Club in Port Douglas. We waren er eerst voorbij gereden omdat we dachten dat dit hotel veel te chique was voor ons, maar neen hoor, dat witte super grote hotel, met waterval vooraan, was ONS hotel. Het is hier enorm mooi. Het is een hotel met een eigen wit zandstrand (niet aan zee he) en dit loopt tot in het zwembad. Je kan er vanop de ontbijttafel zo in het zwembad duiken. Onze kamer heeft een eigen jaccuzzi op ons eigen terras. Ale, wat moet een mens nog meer hebben. Deze laatste vier dagen zijn echte dagen om lekker niets te doen en te relaxen en dat is hier geen enkel probleem. Deze avond eens bij de Thai geweest en scampis gegeten.
Zo 04 november :
jongens, van een superdag gesproken. Hier hebben we geen woorden genoeg voor. Toch even proberen. Deze morgen even naar het plaatselijke marktje geweest en wat toffe souveniertjes gevonden. We konden echter niet te lang blijven want om 10.30h kwamen ze ons in het hotel ophalen voor onze uitstap naar het Great Barrier Reef. Een grote bus voor ons alleen kwam ons oppikken en bracht ons naar de helicopter. Na de veiligheidsinstructies te hebben gekregen konden we instappen. De piloot zag duidelijk dat we wat zenuwachtig waren. Hij heeft ons vrij vlug kunnen geruststellen en weg waren we. Eerst hebben we de kustlijn afgevlogen tot Cape Tribulation (regenwoud dat tot in de zee komt). Dan richting volle zee met al zijn wondermooie koralen. We werden afgezet op een ponton na 45 min en daar konden we naar hartelust snorkelen. Wat we toen hebben gezien is moeilijk in weinig woorden te beschrijven. Vissen met allerlei kleuren, van helblauw tot zwart met oranje, enz. De koralen hadden ook zoveel kleuren. Hoe kan dat toch allemaal? We zijn nog steeds verwonderd. We hebben daar ook een lunch gekregen en met een klein duikboortje met glazen bodem hebben we ook al dat mooie kunnen bewonderen. Jongens, daar gaan jullie verhalen over horen. Dat verzekeren we jullie. Niet te doen, ZO MOOI. Om 15h zijn we dan terug vertrokken met een luxe catamaran voor 1.5h richting de haven van Port Douglas. Door het warme weer hier is het niet evident om kippevel te krijgen, maar we verzekeren jullie dat dit vandaag geen probleem was.
Zo onze reis zit er bijna op. Nu kunnen we onze verhalen bijna in levende lijven komen vertellen Alvast bedankt allemaal voor het volgen van onze reis en voor de vele fijne reacties. Tot later x Hilde en Peter
deze middag aangekomen op onze bestemming in Townsville. Eerst een frisse duik genomen in het zwmbad, want het is hier heel warm. Daarna hebben we even de stad bezocht, maar daar was weinig te beleven aangezien er die avond een avondmarkt was op de esplanade. Dus iedereen was daarheen. Dan maar naar de Esplanade gaan kijken he. De markt was net begonnen en we hadden geluk met een parkeerplaatsje heel dichtbij. Het was super gezellig. Langsheen de zee waren er allelei kraampjes van allerlei aard. Van rommel, tot juwelen, tot echte kunstwerkjes. Je kon er ook de plaatselijke gerechtjes proeven en dat hebben we natuurlijk gedaan. We hebben er zelfs een soort oliebol gegeten, ale 6 eigenlijk. Het was al ruim donker als we terug gingen naar het hotel. S anderendaags vertrokken we naar onze laatste bestemming PORT DOUGLAS
deze morgen zijn we om 7.30h vertrokken voor een daguitstap naar de Whitsunday Islands. Van de in totaal 74 eilanden hebben we er 3 bezocht, waaronder Daydreamisland, Hamilton Island en last but not least, White Island Beach. Dit staat vooral bekend voor zijn sneeuwwitte strand en kristalhelder azuurblauwe water. Op weg naar dit laatste strand hebben we een lekkere bbq gekregen op de catamaran. De bemanning had dit voo r ons klaargemaakt. We hebben daar vooral op ons luie kont gelegen en een klein wandelingetje gemaakt. Resultaat : Peter heeft een mooi bruin kleurtje en ik heb een rode neus en mijn zonnebril staat in mijn gezicht gebrand. Mooi zicht moet ik zeggen. Maar, .... we hebben nog een paar dagen om het weg te werken en lekker bruin thuis te komen en jullie wat jaloers te maken. Hier is het steeds 30 graden en veel zon. Dus, we moeten jullie niet veel meer zeggen zeker. Nu komen er nog een paar relax dagen aan. Morgen vertrekken we naar Townsville.
na een dagje reizen via Rockhampton ging onze tocht naar Broken River Resort in Eungella. Dit is een regenwoud dat bovenop een heuvel ligt en moeilijk te bereiken. Op 1km van onze bestemming zagen we enorme rookpluimen uit het bos komen. Dat zag er niet goed uit vonden we. Bij aankomst hebben we daar dan ook maar direct gevraagd of dat wel normaal was en of we daar nu wel konden verblijven, want dat leek ons toch verdacht dichtbij. Het bleek een gecontroleerde en zelf aangestoken brand te zijn door de Rangers aldaar. Om het brandgevaar te verminderen en om de grond vruchtbaar te houden. We kregen daar ook te horen dat we daar de heel schuwe en zeldzame platypus konden zien. Dat is een vogelbekdier die je alleen daar kan terugvinden. En we hadden inderdaad geluk. Toen we bij de lookout kwamen van de rivier, waren de beestjes heel actief. Ze waren druk bezig met eten te zoeken voor hun kleintjes. Maar je moet weten dat deze beestjes heel schuw zijn en ook maar maximum 5 sec boven komen. Dus we moesten vlug zijn als we een foto wilden hebben. Maar het is mijne super peter toch maar eens weer gelukt he. Toen konden we lekker gaan eten en daarna hebben we nog een begeleide avondwandeling gemaakt om de dieren in het donkere regenwoud te spotten. Zo zagen we een possum (soort ratje), een paddy melon (kleine kangoeroe), een paar gekkos, een super grote spin, een soort leguaan, super grote mieren, enz. Toch maar goed gedouct en haar uitgewassen als we terug waren. Je kan nooit weten waar die beestjes allemaal kruipen he.
Woe 31/10 : deze morgen nog eens vlug gaan kijken of we de platypus nog konden zien, maar we hadden minder geluk deze keer. De schildpadden echter waren nu wel talrijk aanwezig. Er kwam zelfs een waterslang goededag zeggen. Nadien ging het richting Airlie Beach om lekker te ontspannen en eens veel te zonnen en winkelen.
deze morgen wat rondgekuiierd in Mooloolaba en s middags iets te laat vertrokken na de lunch, zodat we ons heel erg hebben moeten haasten om onze ferry van 16h te halen richting Frasier Island. Maar eind goed al goed, we hadden het net gehaald en eens daar aangekomen kunnen we eerst eens relaxen. Na een frisse duik in het zwembad zijn we gaan eten in het restaurant daar. Er was een seafood buffet voorzien a volonte met kreeft, krab, langoustines, enz. Super dooper lekker.
Zo 28/10 :
om 8 am werden we opgehaald door een 4x4 beauty spot tour bus doorheen het eiland. Onze eerste halte was op het wondermooie Lake Mc Kenzie. Witte stranden, glashelder blauw water en schitterend weer. Peter moest wel even bekomen van de bumpy road die we achter de rug hadden vanwege het stevig engelse ontbijt die hij deze morgen had gehad. Ik denk dat zijn eitjes hem wat zwaar gevallen waren. Hij zag in het begin zo wit als het strand daar, maar na een frisse duik in het meer ging het al veel beter. Gelukkig maar, want de tocht ging verder naar het regenwoud waar we een 2 km lange wandeking hebben gedaan. Resultaat hiervan is : opnieuw veel verse muggebeten. Maar toch de moeite waard hoor. Na de lunch hebben we een busrit gemaakt op het strand daar (75 mile Beach). Dat kan je je bij ons niet voorstellen. Daar landen en stijgen sportvliegtuigjes op, daar rijden bussen en auto's, daar staan mensen te vissen, kortom, daar kan alles. Op het strand zijn we de in 1935 gezonken boot de "Maheno" gaan bezichtigen. Onze daguitstap zat er nu bijna op. Nog even stoppen bij een creek, en de mensen ophalen die een vliegtochtje deden en we konden vertrekken. Dat was echter buiten onze chauffeur gerekend die zicht in het mulle en natte zand vastreed. Zijn achterwiel zat volledig onder. Na wat graafwerk kwam er gelukkig nog een andere bus voorbij die er ons op 1,2,3, heeft uitgetrokken. Even wat ambiance extra. Dit zat er dan ook weer op voor vandaag. Na een pizza konden we gaan slapen, want s anderendaags stond er alweer een lange autorit op het programma richting Rockhampton.
Op weg naar onze volgende bestemming ligt het idyliische plaatsje Surfers Paradise. Dit mocht zeker niet op onze agenda ontbreken. Eens daar aangekomen scheen de zon volop en na wat souveniertjes te hebben gekocht en lekker MC Donalds te hebben gegeten hebben we ons neegeploft op het strand daar. Zalig was het. Veel zon , mooie zee en heel aangenaam. Toen Peter echter eens de golven wou trotseren kwam hij al vlug tot de vaststelling dat het niet zo evident is om tegen die 2 meter hoge golven op te boksen. Hij vond het zelfs gevaarlijk. Eens je naar beneden werd gesleurd door een golf moest je deze eerst laten passeren vooralleer je terug boven kwam. Dus ik heb mij er maar niet aang gewaagd en ben tot boven de knie gaan pootje baden. Toch ook tof hoor. Om 15h begon het erchter te regenen en onweren, maar dat was net op tijd voor ons, want we hadden rendez-vous bij Diane en John. Zij komt oorspronkelijk uit Belgie en bij onze laatste ontmoeting hier hadden we haar beloofd eens langs te gaan. Om 16h waren we aangekomen in Ashmore. Ze stond ons al op te wachten. We werden dan ook heel hartelijk onthaald door haar zoontje John-Sebastian. Wat later kwam ook haar man thuis, en alhoewel we van plan waren om er max een uurtje te blijven had Diane eten voorzien voor ons. Super sympathiek en super gezellig was het daar op het terras met een lekkere bbq. We willen haar en haar familie dan ook nog eens via deze weg van harte bedanken voor hun gastvrijheid. Om 20.30h vertrokken we daar dan richting Noosa, waar ons hotel was voorzien. Rond 23h kwamen we daar uiteindelijk aan en wat bleek : er was geen kamer voorzien voor ons. En er was ook geen plaats meer in dat hotel en in de naburige hotels. Dus moesten we 45 min terugkeren naar Mooloolaba. We kregen daar een studio aangeboden met jaccuzzi, keuken, laundryfaciliteiten, terras met zeezicht, enz. Jammer dat we er niet lang hebben kunnen van genieten, want het was dan al rond middernacht en we waren doodmoe van het verre rijden.
Vrij 02 november :
Dag iedereen daar op het thuisfront,
di 30/10 :
Do 25/10 :
