Eens aangekomen in ons hotel in Alice Springs was het net een andere wereld. We sprongen maar direct in het zwembad en jaccuzzi en na een lekkere douche en wat inkopen te hebben gedaan hebben we onze dag afgesloten op het terras van het hotel met 2 duitse koppels. Dan maar in ons zalige, super dooper bed. Een super gevoel. Vandaag (woensdag 17/10) gaan we eens lekker relaxen, wat winkelen en wat dingen bezoeken. Jullie horen er nog van.
Tot later.
Nu hebben jullie toch lectuur genoeg he. Groetjes Hilde en Peter
Hey , hier zijn we terug in de `beschaafde` wereld dit is Alice Springs. Dag 1, vrijdag 12/10 : aankomst Ayers Rock om 13h. Onze gids stond ons al op te wachten om ons naar ons tentenkamp te brengen. Met z`n 24 waren we. Wel heel internationaal hoor, zo waren er Nederlanders (supertoffe mates),Amerikanen, Duitsers, Zwitsers, Fransen, Zuid Koreanen en natuurlijk wij, Belgen. Al gauw bleken we super dooper overeen te komen met Colette, Twanette, Marloes en Martijn. Super gasten waren dat. Hebben enorm veel gelachen samen. We gaan zeker eens afspreken he mates. De eerste dag begon met een 3 uur durende wandeling naar de Olga`s (Kata Tjuta=meer hoofden), gevolgd door een look out naar de zonsondergang op Uluru. We kregen Champagne om te genieten met z`n allen van dit romantische moment. Daarna ging het richting tentenkamp. Mijn god, ik kreeg het al benauwd. Luxe tenten noemen ze dat daar. Het was een echte legertent met enkel 2 bedden en 2 slaapzakken. Verder NIETS. Zelfs geen verlichting, alles moets daar gebeuren met de zaklamp, en al jullie weten dat het daar al om 19h donker is moet ik jullie niet veel meer vertellen zeker. Ben vlug onder de douche gegaan voor het avondeten, want we zagen rood van het stof. Na een lekkere bbq hebben we genoten van een schitterende sterrenhemel. Jongens, dat hebben we in Belgie nog nooit gezien. Dan maar vroeg in bed want we moesten uit onze slaapzak om 4.15h am. Pikkedonker, en alles opruimen en klaarmaken met het gehuil van Dingo`s op de achtergrond.
Dag 2 , zaterdag 13/10 : Op naar de prachtige zonsopgang op Uluru. Om 6 h begon het schouwspel en om 6.19h was ze daar, de zon in alle glorie. Schitterend hoe Uluru zo van kleur veranderde. Daarna een wandeling gemaakt rond Uluru en een paar mooie Aboriginal rotstekeningen gezien. Dit was de eerste wandeling van de dag (Mala walk). Verder doorgereden naar King`s Creek Station, ons tentenkamp. Onderweg hebben we even gestopt om hout te sprokkelen voor het kampvuur `s avonds en ook een plaspauze gehouden waar we met onze Nederlandse vrienden een partijtje baseball hebben gespeeld. Heel tof, maar ik had natuurlijk weer als enige splinters in mijn handen. Peter heeft dan maar een kleine operatie gedaan en mij heel goed verzorgd. Eens in het kamp kregen we wat vrijaf. We konden kameelrijden, quad rijden, of een helicoptervlucht maken. Wij hebben het echter heel rustig gehouden en lekker iets gaan drinken op een terras en zalig gedoucht. `s avonds hebben we dan rond het kampvuur heel veel plezier gehad, want ons Colette had een biertje gedronken.
Dag 3 zondag 14/10 : Terug uit de veren om 4.30h en vertrek naar Kings Canyon voor een 4h durende wandeling. Mijn Peter heeft die wandeling zonder mij moeten doen. Ik zag zo een zware klim niet zitten. Ben dan met een paar anderen beneden gebleven om een kortere wandeling te maken. Weeral super dooper. Toen ze terug waren onze avonturiers vertrokken we naar Glenn Helen waar we afscheid moesten nemen van de helft van de groep, waaronder ook Colette, Twanette, Marloes, Martijn en het oudere maar heel sympatieke Amerikaanse koppel (we mogen zelfs bij hen op bezoek gaan in de States). Dat was wel wat jammer, het klikte nu zo goed :(. Na een verfrissende duik in de plaatselijke waterhole en de lekkere spaghetti van Neg (onze gids) gingen we met z`n allen naar het happy hour in de plaatselijke pub waar we hebben gedanst op de live music. Na een telefoontje met onze kinderen gingen we terug slapen. En raad eens : een domme muis heeft ons wakker gehouden tot 3 uur `s nachts. Toen we het licht (zaklamp) aan lieten bleef ze gelukkig weg, maar dan ging ze bij onze buren en die bleven maar babbelen en roepen tegen mekaar zodat we geen oog hebben dicht gedaan dankzij de Zuid Koreanen. De enige echt onsympathieke mensen trouwens.
Dag 4 maandag 15/10 : Opstaan om 6.30 en op richting Stanley Chasm waar mijn Peter prachtige fotos heeft gemaakt van een black footed rock wallaby en een long nose water dragon. Fier dat hij was om zo dichtbij die dieren te kunnen in hun natuurlijke omgeving. Na deze prachtige wandeling ging het richting Orcher Pits waar de kleirotsen hun vele verschillende kleuren prijs gaven. Dan ging het naar Ellery Creek Big waterhole waar we even konden zwemmen en verfrissen. In Ormiston, gespleten rots heeft Peter een echte gevaarlijke rotsklim gedaan. Ik heb eens van beneden gezwaaid hoor. Niets voor mij. Toen gingen we naar ons kamp in Wallace Rock Hole waar we eerst een rondleiding kregen van een echte aboriginal women (Coleen). Dit alles was in een echte Aboriginal Community. Super. Na ons diner bij candle light, voor de laatste keer in de slaapzak gedoken.
Dag 5 dinsdag 16/10 : Uit ons bed om 6h en op naar een 2 h durende wandeling in Palm Valley. Dit was langsheen een echte 4x4 route. Onze maag was er helemaal onderste boven van. Na de lunch nog even gestopt in Hermansburg (eveneens een Aboriginal Community) om frisse cola en lekker ijsje te halen. Dan was ons avontuur afgelopen en reden we richting Alice Springs en namen we afscheid van de rest van de groep.
We zijn nu donderdag 11 oktober en vandaag stonden de Blue Mountains op het programma. Om 7.15h werden we opgehaald door een echte Aussie met hoed en alles erop en eraan. We reden met een 4x4 busje naar onze eerste stop in een dierenpark. We kregen daar een ontbijt en werden vergezeld door een echte baby koala. we konden hem aaien en fotos nemen, echter zonder flits want dat beestje was dat allemaal niet gewoon. In het park zelf konden we tussen de kangoeroes lopen en ze voederen. Wacht tot jullie die fotos zullen zien. Super gewoon. Daar waren ook nog vele andere dieren waaronder een dingo, deze was echter niet om te aaien verzeker ik u. Onze tocht ging verder door een heel smal en super hobbelig terrein in de Blue M. We zagen daar nog de resten van een grote brand van 5 jaar terug. Na de lunch ging het richting The Three Sisters. We werden met een kabellift naar beneden gelaten en na een korte wandeling terug naar boven gehesen met vroegere mijnwerkerskar (steil 52%). Toch griezelig. Onze tocht ging verder naar een plaats waar we de kangoeroes konden spotten in hun natuurlijke omgeving (van heel heel dichtbij). Na een glaasje champagne werden we naar een kaai gebracht waar een katamaran ons terugbracht naar de haven van Sydney met prachtig zicht op de skyline van Sydney.
Morgen vertrekken we voor een vijfdaagse kampeersafari naar de Outback.
bedankt voor jullie vele reacties. Het doet ons plezier dat jullie zoveel reacties sturen en we doen dan ook ons uiterste best zoveel mogelijk van onze avonturen neer te schrijven
Vandaag Sydney in sneltempo en volledig te voet verkend. Amaai onze voeten. Toch wel indrukwekkend allemaal. Mooie gebouwen zoals Opera House, Harbour Bridge, Darling Harbour, Sydney Tower, ... s avonds hebben we op Cirqular Quai met zicht op de verlichte Harbour Bridge lekker bij de Italiaan gaan eten. Super romantisch.
vorige keer schreven we dat we panne hadden aan de motor van ons vliegtuig en dat we hoopten vlug weer verder te kunne vliegen. Niets was minder waar, want we schrijven dit bericht nog altijd vanuit Singapore.
We hebben hier een dag en nacht mogen verblijven in het Sheraton hotel van Singapore volledig op kosten van Quantas. Dat verzachtte de pijn een beetje, maar nu zijn we toch heel blij dat we eindelijk om 20.45h (plaatselijke tijd = 14.45h belgische tijd) kunnen verderreizen naar onze eindbestemming : SIDNEY.
In Singapore hebben we een citytrip gedaan en een boottochtje en vooral veel gegeten. Ik denk dat ze hier niets anders kennen dan eten en eten en nog eens eten. Je moet weten dat we gisteren wel 3 ontbijten hebben gehad. Als we nu niet gaan verdikken! Nu ja, we kunnen er maar van genieten he, want wie weet wat krijgen we maar ginder in het verre Australie.
Zo, jullie hoeven jullie dus helemaal geen zorgen te maken, het weer is hier goed, we hebben al goed gegeten en hebben ook al wat kunnen uitrusten. Op naar ons volgend avontuur.
het is nu half negen in de morgen in Singapore. In Belgie is het half drie s nachts. Alles is vlot verlopen wat de overstappen betreft. Net voor het landen echter kregen we te horen dat we het laatste anderhalf uur maar op 3 motoren hebben gevlogen. Peter had tijdens de nacht ook vonken zien komen uit 1 van de motoren. Ik zei hem dat dit normaal was. Blijkt nu dat er effectief een probleem was met de motor en ze hebben hem moeten afzetten tijdens de vlucht. Wij wisten van niets tot de landing. De brandweer op de luchthaven stond en klaar voor het geval er iets zou misgaan. Alles is nu terug in orde, want we worden nu opgeroepen om naar onze gate te gaan.
Hebben zonet ter compensatie een gratis ontbijt gekregen (super pikante noedels)
Nu is ons vertrek toch wel heel, heel dichtbij. Onze aftelklok verteld ons dat het nog 0 dagen en 7 uur is vooralleer we vertrekken. In werkelijkheid is het wel nog 14 uur ongeveer, want we vertrekken pas om 7 uur morgenvroeg. Mijn ouders, mijn kindjes en mijn zus met haar kersverse man voeren ons naar de luchthaven en gaan ons uitzwaaien. Daar mag ik niet te veel bij stil saan, want ik heb direct de krop in de keel. Ik heb donderdag reeds afscheid genomen van mijn collega's en dat was al heel moeilijk. Vandaag namen we afscheid op de voetbal en dat was ook al met trillingen in de stem. Toen Regina mij eens goed knuffelde werd het wel heel moeilijk. Zij gaat ook voor onze zoon zorgen in de weekends.Waarvoor onze oprechte dank. God wat ga ik jullie allemaal missen. Vanavond komt Linsey nog afscheid nemen, zal ook geen lachtertje zijn. Zij was een weekje voor mij in verlof gegaan en haar moest ik anders wel zes weken missen. Dat was wel een beetje te lang hoor. Dus nog even dag zeggen tot binnen 5 weken hé. We kregen ook een smsje van een collega van vroeger (Leen De Smul) om ons een fantastische vakantie te wensen. Als deze reacties doen ook wel deugd hoor. Morgen nemen we dan afscheid van onze kinderen en familie en dat zal zeker een emotionele bedoening zijn. Peter denkt dat ik zal 'bleiten' tot we in Londen zijn. Dat zou dan nog meevallen toch? Als je weet dat we in totaal bijna 30 uur onderweg zijn.
We gaan in ieder geval wel een heel mooi avontuur tegemoet en samen met ons tweetjes gaan we er eens echt van genieten. Zowel van mekaar als van de natuur enz. We zullen heel wat te vertellen hebben als we terug komen. We nodigen dan iedereen wel eens uit om onze foto's te komen bekijken.
Bedankt allemaal voor jullie steun. Tot binnenkort op de blog hé. X Hilde
Hilde: Het aftellen is nu echt begonnen. Gisteren (20 september 2007) kregen we onze papieren van het reisbureau. Indrukwekkend toch hoor. Onze reisbeschrijving omvat 10 pagina's met vermelding van alle details. Voor het eerst heb ik alles eens goed doorgenomen. Toch spannend allemaal vind ik. Peter wist dit eigenlijk al allemaal, want hij had onze reis reeds van in het aller prille begin volledig uitgestippeld. Zijn droom komt nu wel heel dichtbij.
Peter: Eigenlijk begon dit verhaal meer dan 2 jaar geleden toen ik het idee kreeg om voor mijn 40e verjaardag een reis te plannen naar Australië. Een soort van midlife-gedachte kwam in me op. Iets echt speciaals, wat niet iedereen in gedachten heeft en zeker niet alledaags is. Een verre, onbereikbare droom. Wel die droom is nu wel echt heel dichtbij. Slechts 2 weken scheiden ons van vertrek. Onze reis is in samenwerking met Aussi Tours uitgewerkt. Hier volgt een zeer korte beschrjving van onze route down under. Vertrek op 7/11 om 10u en aankomst te Sydney op 8/11 rond 19u. Aldaar verblijven we 4 dagen met bezoek aan de Blue Mountains. Vervolgens vertrek naar Ayer Rock voor 5-daagse tocht tot in Alice Springs. Vandaar gaat het richting Darwin om 6 dagen rond te trekken in een kampeerwagen. De vlucht naar Brisbane is het volgende traject van waaruit we met de wagen langsheen de kust noordwaarts trekken richting Cairns, met oa. bezoek aan Fraser Island, Whitesunday, Great Barrierreef, enz... tot in Port Douglas waar de reis afgesloten wordt.
Deze blog hebben we speciaal aangemaakt voor onze kinderen die even niet meekunnen met ons op reis naar Australië. We vertrekken op zondag 7 oktober 2007 en komen terug op donderdag 8 november 2007. Wij bedanken dan ook onze familie (ouders, zussen) en vrienden (Regina, Linsey, collega's Lochristi, buren,enz) die deze reis ook helpen realiseren door onze kinderen op te vangen en ons te steunen en aan te moedigen dit avontuur aan te gaan. Kortom om er voor ons te zijn. Onze bedoeling is in de eerste plaats om onze avonturen zoveel mogelijk neer te schrijven zodat iedereen hier onze belevenissen kan volgen. Wie wil kan ook naar ons een berichtje doen, en zo blijven we ginder in het verre Australië toch wat dichter bij jullie. Alvast veel leesplezier en hopelijk horen we jullie ook eens. Groeten Hilde en Peter
Hier zijn we terug. Eergisteren nog een keertje in een hotel geslapen in Darwin Airport Resort. Na een lekkere duik in het zwembad en een lekkere douche hebben we eens met de kinderen kunnen chatten. Het was dus al avond als we toegekomen waren in Darwin.
Gisteren , donderdag 18/10 zijn we in alle vroegte de camper gaan halen. Jongens, wat ben ik ervan verschoten. De camper was zo groot als mijn jeep, behalve dat je het dak kon naar omhoog duwen en dus recht kan staan. Heb er een halve dag van op mijn ongemak gelopen, maar gelukkig was Peter heel positief over dit alles en ben ik vlug bijgedraaid. Ik kan jullie verzekeren, het is even wennen hoor. Nu soit, voorlopig leven we nog. En het is hier ook links te rijden. Even aanpassen. Onze eerste uitstap ging naar de Jumping Crocodilles. We gingen met een bootje op zoek naar krokodillen en als we er een gespot hadden gaf onze gids hem een varkenssnoet als lunch. We hebben er zo 4 van heel, heel dichtbij zien springen naar het eten. Was er ook niet zo gerust in, want onze gids vroeg ons bij aanvang ervoor te zorgen dat er geen centimeter buiten de boot mocht uitsteken. Toch moeilijk als je wat fotos wil trekken, maar mijne Peter heeft dat weer eens geflikt he. Vervolgens sloegen we een 4x4 baantje in op weg naar Jaburi. Dit avontuur duurde heel wat langer dan verwacht en bovendien werd het nog spannend ook. Opeens zaten we ergens in de middle of nowhere, geen kat te zien en de weg werd steeds moeilijker en moeilijker berijdbaar. We zagen wel heel wat natuurschoon en mooie vogels, bloemen en kangoeroes in hun natuurlijke ongeving. Plots kwamen we op een weg terecht waar we nog vooruit of achteruit konden en er stond ook een bord "danger crocodilles".Dit was aan een billa . Er stonds ons niets anders te doen dan de 1 uur durende bumpy route helemaal terug te keren. Het werd nu hoogtijd om een camping te zoeken en we kwamen terecht op een camping met zwembad en veel kakatoes en een soort van barberie. Deze hebben ons in alle vroegte ook wakker gemaakt.
Vandaag , vrijdag 19/10 ; Vertrokken naar Ubirr rock, een plaats waar er nog vele aboriginal rotstekeningen te zien waren. Heel mooi. Vandaar richting Jim Jim Falls en Twin Falls en wat denken jullie, na 2 uur op een echte, maar dan ook echte 4x4 route te hebben gereden om de watervallen te zien, was er bijna geen water te bespeuren aan die watervallen. We hebben ons bijna (voor mij dan letterlijk) doodgezwoten. En geen water te vinden. Gelukkig hebben we nu een camping met zwembad en lekker eten en een openluchtcinema die de zware dag wat verzacht. Slaapwel allemaal en tot de volgende. X
Hey , hier zijn we terug in de `beschaafde` wereld dit is Alice Springs.
We zijn nu donderdag 11 oktober en vandaag stonden de Blue Mountains op het programma. Om 7.15h werden we opgehaald door een echte Aussie met hoed en alles erop en eraan. We reden met een 4x4 busje naar onze eerste stop in een dierenpark. We kregen daar een ontbijt en werden vergezeld door een echte baby koala. we konden hem aaien en fotos nemen, echter zonder flits want dat beestje was dat allemaal niet gewoon. In het park zelf konden we tussen de kangoeroes lopen en ze voederen. Wacht tot jullie die fotos zullen zien. Super gewoon. Daar waren ook nog vele andere dieren waaronder een dingo, deze was echter niet om te aaien verzeker ik u.
