het besef
van regen naar zon te schijn
het schijnsel toch te duister
een waterkant te diep
rimpelig het diep verborgen
verwaterde wijn oud herzakt
daar kan niet hier
hier wil niet daar
het oud wil niet herplant
die traan in afwezige ogen
lieve lach om te verre mond
geen alternatief, het moet
het is wat niet kan zijn
dacht het kon wat niet is
het omarmd geknoop
samen doorgekust
beseffende
j@n
23-02-2010 om 00:00
geschreven door hertenman 
|