het was haar dag niettoen het eendagsvliegje ookdaar weer buitenvloog
enkel smeden als het gloeid, vervlogen dromen eens weer afgekoeld
esorterie,oermodern woord dat geluk rond je nek wil hangen
lacht laatst naar de zonsluit haar kroontje en buigt hetslaperig knopje
God noch mens kan doenherleven enkel gemis mag verder leven
als ik mijn hondje niet lang bij mij uitliet zou langzaam lui worden
niet jong net nieuw smaakt toch vertrouwd oud jeugdig jong belegen stout
drinken met maten omdat je toch veilig thuis wilde gaan slapen
hoorde A zeggenterwijl je B bedoelde en toch C weer deed
gevoelsmatig jadenken en verstandelijkeven niets zeggen
kwam de tweede ja,"we scheiden" dan toch te laat voor een nieuwe start ?
Je zal maar haar VENTJE zijneen gekastreerdeezel is een "VENT" ook weloen of kluns genoemd
het ezelsbrugjemoeilijke oplossing vaneen simpel probleem
achter het maskerwaar ik schuilde zag je nooit waarom ik huilde
tussen ja ik wil en uitgesteld scheiden vaakeen verkwist leventussen twee maal ja
we scheiden is een
herstelpoging
van de vergissing
duidelijker kon je het niet verstaan,als toenik eindelijk zweeg
kleinzoon ga verderwaar ik zal stoppen,spijtig van die valse start
in het Frans canardwerd in het Nederlands blijmet een dode mus
restte toch de wilom hetgeen eens werd gezaaidalsnog te oogsten ?
was het dat lijntjeof die groef die je erfdevan die samenloop
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
