Wie was er het eerst: de oude man of de elektrische tram?
Elke e Hans em Faro
19-03-2010
familiebezoek in Gibraltar
Het zonnetje schijnt, de vogeltjes fluiten, ideaal weer dus voor een blog vanop het terrasje
Deze keer kan ik jullie verblijden met foto's uit het Pieters-familiealbum genomen in Gibraltar een goeie maand geleden. Want wie Gibraltar denkt, denkt ook aan de beroemde rots van Gibraltar, en wie aan de rots van Gibraltar denkt, denkt aan ... aapjes, inderdaad!
Voor de mensen die deze laatste link niet direct gelegd hadden even een anekdote ter verduidelijking: Zoals de meesten wel weten is Gibraltar een Engelse "Crown Dominion". Maar volgens de overlevering zou dit enkel zo blijven indien er nog apen wonen op de rots. Wanneer de apenkolonie zou uitsterven zou het gebied namelijk aan Spanje moeten overgedragen worden. In volle Tweede Wereldoorlog dacht Franco Engeland te slim af te zijn door de apen beginnen af te slachten. Natuurlijk waren die Engelsen ook niet van gisteren, dus eens ze dit in de gaten kregen vonden ze er maar niet beter op dan gewoon nieuwe apen in Noord-Afrika op te laden om die vervolgens te gaan afzetten op de rots. Sindsdien is Gibraltar altijd oorzaak geweest van veel "ambras" tussen Engeland en Spanje, al is het ondertussen toch al veel verbeterd. Toch is er nog steeds een strenge grenscontrole. Dit verklaart ook waarom de apen zo gesoigneerd worden. Ze leven in principe wel in het wild, maar er wordt op vaste plaatsen toch regelmatig eten achtergelaten voor die dieren. Vandaar dat het ook niet echt zo moeilijk is om ze tegen het lijf te lopen
Andere leuke weetjes: - Ondanks het feit dat Gibraltar Engels grondgebied is wordt er wel rechts gereden. - Benzine is er veel goedkoper (0,94 voor naft) - Een volgeladen Fiat Punto is niet in staat om op de steile bergop van de rots uit stilstand te vertrekken. Zeer amusant wetende da er een Jeep vlak achter ons stond en ik dus kon kiezen tussen remmen of botsen. Uiteindelijk zijn Maarten, Naomi en Arne uitgestapt om te duwen :p (we hadden nog een metertje) en heb ik ons karretje toch vooruit gekregen door hem zwaar over toerental te laten gaan. En stinken!! - Voor de biologen: het betreft hier de berberaap, of de Macaca sylvanus. Dat bespaart jullie ook weer wat determineerwerk
Maar genoeg gezeverd, tijd voor wat fotootjes. Eerst beginnen met wat niet-aap foto's...
Let vooral op de rode rand om het oog van de meeuw, vond ik wel mooi...
Vooraan zie je Gibraltar (let ook op de kabelbaan die je van beneden in de stad helemaal naar de top van de rots brengt), dan de baai met druk verkeer van vrachtschepen en aan de overkant La Linea (de la Concepción) op Spaans grondgebied.
En dan nu: apen, veel apen
Deze aap had het plastiek zakje van een Spaans meisje op schoolreis weten te bemachtigen (niet echt moeilijk, het arm schaap deed bijna in haar broek toen die aap op haar af kwam, waardoor ze het zakje gewoon direct liet vallen). Het was trouwens wel haar eigen schuld, aan de ingang van het park staan borden die je vragen om geen plastiek zakken met eten mee naar binnen te nemen omdat die apen ondertussen al zo slim geworden zijn dat ze weten dat toeristen daar hun eten in dragen. Die chips gingen er overigens heel vlotjes in!
Scherpgesteld op zijn handjes...
De volgende twee foto's zijn van ruziemakende apen. Dat doen ze door hun tanden te laten zien en dan zo snel mogelijk proberen te klapperen. Het grappige bij de tweede foto was dat het kleintje eerst heel fars op z'n eentje was begonnen tegen een volwassen aap, maar dan toch snel op de rug bij moederlief kroop om vandaar mee te klapperen.
Droevige aap die getroost wordt, het klinkt misschien stom maar op de moment zelf was dat heel ontroerend om te zien. Hun gelaatsuitdrukkingen zijn echt amper verschillend van die van mensen.
Vlooitjes zoeken op de rug van papa.
Dat die aapjes op z'n minst een ondeugend kantje hebben kun je in de volgende drie foto's zien.
Ik was een foto aan het nemen van een ander aapje daar beneden toen ik opeens druk voelde op m'n rugzak. Ik dacht eerst dat Arne me gewoon beet wou nemen, dus ik dacht "ni mé mij zelle" en bleef dus staan. Dan voelde ik een handje in m'n nek, maar nog steeds dacht ik Arne te slim af te zijn tot ik hem ineens van toch wel wat verder hoor zeggen "amai, gij blijft wel heel kalm zeg" Jawadde, da was toch efkes verschiete zenne!!
Sjans da'k rap genoeg was want mijn portefeuille en onze autosleutels zaten daarin, 't had te voet wel efkes stappe geweest
Wat foto's met de baai op de achtergrond:
Hoezo, pipi gedaan?
What are you lookin' at?
En de volgende twee foto's tonen dat de manieren en het fatsoen van de 'famille klakkers' soms toch wel ver te zoeken zijn:
Dit is nog vrij onschuldig...
Dit iets minder.
Mooie vlinder op de terugweg.
Van daar zijn we dan doorgereden naar Tarifa om te overnachten. Tarifa is de stad die het dichts bij Marokko ligt. We zagen van op de kust de lichtjes van de flatgebouwen in Tanger branden. We waren er zelfs zo kort bij dat ik bericht kreeg van een Marokkaanse telecomoperator om mij welkom te heten en een prettig verblijf toe te wensen. Vriendelijke jongens, die Marokkanen. Tarifa heeft trouwens best wel nog een gezellige oude stad met piepkleine straatjes om door te slenteren.
