Vanmorgen had ik niet veel zin om op te staan. Uiteindelijk ben ik dan toch maar opgestaan, snel iets gegeten mij klaar gemaakt en naar het station vertrokken. Daar heb ik dan nog een half uur op mijn trein moeten wachten want er was super veel vertraging op het spoor waar mijn trein komt. Het is hier nog erger dan in België! De treinen zijn hier NOOIT op tijd! Gelukkig was ik nog op tijd op mijn stageplaats geraakt. Daar heb ik dan sleutelhangers die bij de nieuwe collectie van de make-up horen ingepakt voor te kunnen bijgeven als cadeau als ze iets kopen van de nieuwe collectie. Dan heb ik ook vrij veel bestellingen al moeten klaarzetten wat ik kon maar ook niet alles aangezien er veel producten niet meer zijn en deze komen dan maandag opnieuw binnen. Maar zo staan ze al grotendeels klaar. Toen het tijd was om terug naar Barcelona te vertrekken was het zalig weer buiten. De zon gaf goed veel warmte, geen wind, echt genieten. Telkens als ik op de trein zit te wachten schrijf ik ook in mijn dagboek dat ik van Michaël, Sylvia, Heidi en Joeri heb gekregen. In België zou ik nooit in een dagboek schrijven waar anderen het zouden kunnen lezen maar hier zullen ze er toch niets van begrijpen. :) Toen ik toekwam in Barcelona was er daar iets meer wind maar in de zon was het zalig, heb ik mij daar in het zonnetje gezet en ondertussen in de trotter zitten kijken welke stadjes ik nog zou kunnen bezoeken, ik heb een lijstje gemaakt wat ik nog allemaal wil doen voor ik wegga. Ik zal wel stilaan aan mijn lijstje moeten beginnen anders zal er niet veel van komen. Nadien zijn Sophie, Jana en Pieter-Jan er komen bij zitten in het zonnetje. Tegen 18uur ben ik dan naar het appartement vertrokken en zij blijven wachten op een vriendin die voor een paar dagen naar hier kwam, iemand die ze vorig jaar hebben leren kennen in Madrid. Hier heb ik mij dan klaargemaakt om nadien te gaan eten met Eli, Xenia en Alba (de meisjes van op mijn eerste stageplaats) Ik had voor hun een grote doos Mercikes mee en een kaartje waar ik, met behulp van Sophie en Jana, een kleine bedanking had opgeschreven. We zijn dan samen naar een typische Spaanse bar gegaan. Al de tapas stonden op de toog en daar kon je dan nemen wat je wou, eerst waren het koude tapas en nadien warme. Als je daar tapas at was het ook aan de bar dat je deze alleen kon eten, niet gewoon aan tafel. Ja een typisch Spaanse sfeer, wel vrij druk maar lekker en gezellig. Ook van hun had ik een cadeautje gekregen, een massagekaars, 2 gezichtsmaskertjes en thee. En dan nog een leuk kaartje dat ik hier al aan de muur heb gehangen. Om toch nog iets te kunnen betalen zijn we nadien nog iets gaan drinken in een bar iets verder en daar hebben we nog wat fotos genomen om toch één foto te hebben van hun. Deze avond heb ik ook zo goed als alleen Spaans gepraat. Toen ze zeiden dat ik al goed Spaans sprak gaf mij dit wel een duwtje om nog meer mijn best te doen, het doen zo veel deugt om te horen dat ik vooruitgang maak en zij kunnen dit het beste weten :)
Hier boven mijn 3 'oud' collega's: vlnr: Eli, Xenia en Alba
Op de stage was het een beetje saai, tekens heb ik halve bestellingen moeten klaarzetten aangezien veel producten er niet meer zijn. Maandag komt er een hele lading met producten binnen en dan kunnen we alle bestellingen afmaken en opsturen. Ondertussen is het dus half werk doen. Teressa is wel een beetje een rare, ik denk steeds dat ze het tegen mij heeft maar eigenlijk praat ze vaak tegen zichzelf. Tja rare mensen moeten ook een plaatsje krijgen op de wereld é :) Toen ik dan op het appartement toekwam ben ik dan eindelijk aan mijn appelcake begonnen, tot ik plots zag dat ik niet genoeg boter had dus heb ik het in 3 moeten delen mijn recept :) Op een gegeven moment dacht ik, dit komt echt niet goed maar toen ik van het deeg proefde was het wel lekker. Dan mijn klein beetje deeg in de mega bakvorm doen. Ik had alles mooi op één vierde gelegd van de bakvorm. Maar uiteraard, daar had ik dan weer niet over nagedacht, door de hitte van de oven liep het deeg beetje verder uit tot in de helft. Op een klein kwartier was mijn cake klaar, aan de rand een beetje verbrand doordat het daar dun was maar voor de rest, super! s Avonds ben ik met Pieter-Jan, Jana, Seppe en Ruben naar cientos montaditos gaan eten. Je kan daar op woensdag alles aan 1 krijgen. Het zijn allemaal minibroodjes met kip, zalm, tortilla, Lekker maar super veel volk, dus altijd goed op tijd gaan als je er een goed plaatsje wil. Een aanrader op woensdag maar op andere dagen vind ik het toch maar duur voor wat je krijgt. Morgen ga ik dan met mijn collegas van op mijn eerste stageplaats gaan eten, ik ben benieuwd wat het zal worden en vooral, over wat ga ik in godsnaam praten :)
Om 11uur toch eerst een checken of Seppe al wakker en klaar was om te gaan lopen. Zoals ik dus dacht, hij was nog veel te moe en haakt al af van de eerste dag. Dus ben ik maar alleen gaan lopen, eerst is het even mezelf dwingen maar nadien ben ik zo blij dat ik heb doorgezet en toch ben gaan lopen, dan voel ik mij duizend keer beter. Seppe wil pas maandag of dinsdag beginnen met lopen, niet in het weekend. Hoewel het wel zijn eigen idee was om dan te beginnen :) Nadien had ik dan afgesproken met Sophie, Jana en Jasmine om naar Gracia te gaan. Daar zouden we naar de leuke winkeltjes gaan die ik was tegengekomen met Marijke toen we naar het tapas restaurant aan het stappen waren. Uiteindelijk hebben we deze niet onmiddellijk gevonden dus hebben we de grote straat dat uitkomt op Placa Catalunya. Eigenlijk de straat met de dure merkwinkels. Waar ik en Jana bijna zijn omvergereden door eerst een brommer, die op een haartje naast ons is gereden in volle snelheid en nadien oog in oog met een taxi die in volle snelheid op ons afkwam. Tuteren doen ze hier wel als het voor hun groen is en er toch mensen oversteken maar hun snelheid minderen dat niet. Ja, het was inderdaad rood voor ons maar we waren zo druk aan het praten dat we dat niet doorhadden totdat natuurlijk de brommer tuterde. Ja dat was toch wel even verschieten. Nadien zijn we samen met Seppe en Ruben van een heerlijk menu gaan genieten in de Macdonald :) Hoe hard heeft mij dit gesmaakt. Als ik terug ben in België ga ik sowieso frietjes van de frietuur gaan eten. Waarschijnlijk pas vrijdag samen met Gert. Maar het eten van thuis mis ik ook heel hard! Zoals patatjes in roomsaus, volle vent, stoofvlees, ribbetjes van het kippenkraam, Daar ga ik zo van genieten als ik terug ben :) Nadat we ons buikje hadden vol gegeten zijn we ons gaan klaar maken om s avonds weg te gaan. Eerst naar een feestje van een Belg die ik ook had leren kennen. Hij gaf een feestje waar je naartoe moest gaan met een snor. Wij hadden het pracht idee om er naartoe te gaan met een snor die we op onze vinger hadden getekend. Maar helaas was dat niet goed genoeg en kregen we allemaal een snor die we er moesten opkleven en ik heb er eentje opgetekend gekregen. Toch vond ik onze snor veel origineler. Nadien zijn we dan met zn allen vertrokken naar Razzmatazz. Ik voor de tweede keer, de rest voor de eerste keer. Ja het was me weer een feestje en na dat feestje hebben we genoten van de frietjes van het frietkraam. Eigenlijk een churroskraam maar de frieten hebben meer trek. Ze smaken wel alleen nadat je een beetje hebt gedronken en wel redelijk veel honger hebt :) Hoe zou dat nu toch komen? Misschien omdat het geen Belgische frietjes zijn?
Het uitzicht van op het appartement bij Sophie
Ik met Kaj en Anouk (Hollands meisje die hier ook stage doet) op de andere foto zie je: Kaj, Seppe, Sophie, Jana en Marc (Hollander die hier werkt)
Eindelijk een foto met Kaj Mijn loopmaatje (vanaf volgende week dan toch :) )
Hier de frieten in een plastiek bekertje met brochettenstokje (echt niet handig :)
Hip hip, hoera. Hip hip, hoera. Hiperdepiperdepiep, Hoeraaaaa! Ja want vandaag is de papa jarig J. Vanmorgen ben ik met de gedachte opgestaan, als ik terug kom van mijn werk ga ik terug in mijn bedje kruipen, ik was nog zoooo moe! Op de stage ging de tijd snel voorbij, ik heb alles opgeruimd van de dag voordien, want vrouwen van rond de 30 jaar kunnen er nogal een boeltje van maken. Het was zelfs nog erger dan wij vorig jaar in de klas. Nadat alles weer proper was was het tijd om te vertrekken. En zogezegd zo gedaan, ik ben onmiddellijk in mijn bedje gekropen en heb een lange siësta gedaan van bijna 3uur, het was nodig! Toen ik dan wakker werd was het tijd om mij te douchen en mij klaar te maken, normaal was ik nog van plan om te gaan lopen maar dat zal voor later deze week zijn aangezien er geen tijd meer was. Nadat ik gedoucht was heb ik nog samen met mama en papa een groepsgesprek met Isa, Michaël en Sylvia gedaan op skype, Isa was super schattig, ze had haar kroon aan om papa gelukkige verjaardag te wensen. En telkens als de webcam uitviel riep ze, opa?! Het is een echt opas kindje J.s Avonds ging ik dan bij Kaj, daar gaan eten en gaan slapen aangezien zij ook alleen was. Het was al super lang geleden dat ik haar nog had gezien door al het bezoek dat bij mij en bij haar is geweest en ze heeft het nu ook heel druk met werken. Jaja ook een buitenlander vind hier werk, het is niet zoals de meeste denken dat het moeilijk is om hier als buitenlander werk te vinden. Je verdiend wel een pak minder dan in België, dus ook minder luxe maar als je werk hebt dat is het voornaamste. Samen lekkere scampis in roomsaus gemaakt en vooral zitten bijkletsen, want ondertussen was er toch al heel wat gebeurt. Het was weer eens leuk om op een ander te zijn, even weg van alles. Toen we naar tv aan het kijken waren viel ik telkens in slaap, ik snapte er niets van, ik had nog maar net een dutje gedaan en toch kon ik terug opnieuw gaan slapen. Tegen 12uur ben ik dan in bedje gekropen. Het was weer eens een gezellige avond.
Vandaag was
het een dag vol verassingen, opnieuw. J
Zoals ze mij op mijn stage vrijdag hadden gevraagd ben ik vandaag dus met
geschminkt naar daar gegaan. Het viel mee, ik voelde mij nog steeds
Hannelore. Toen ik dan toekwam op de stage zei ze dat het goed was maar dat
ik aan mijn ogen iets meer moest doen. Dus heeft zij dit snel in orde gemaakt.
Het viel goed mee, het was mooi, niet te fel. Ja ik was er tevreden mee. Dan
kwamen al de vrouwen toe en was het de presentatie van de nieuwe collectie.
Iedereen van ons had dan ook een kleurtje van de nieuwe collectie op de lippen
en nagels. Tot ze mijn plots vroegen of ik eventueel model wilde zijn zo hadden
ze er twee en was het leuker om te zien bij 2 verschillende types. Tja, wat
moet je daarop zeggen in het Spaans. Si, es bien zeker? J Dus hup, daar ging al
de schmink die nog maar net op mijn gezicht zat er al weer af, arm velleke.
Daar zat ik dan in de stoel met allemaal Spaanse/Catalaanse vrouwen rond mij.
Hoe meer schmink erop mijn gezicht kwam hoe meer ze zeiden, Muy guapa! Si si,
gracias J
Ja wat moet je daar nu telkens op zeggen. Gelukkig zagen ze niet dat ik rood
werk door al die fon de teint op mijn gezicht. Toen de make-up gedaan was zijn
ze aan mijn haar begonnen. Maar dan kwam het echte werk. Ik moest poseren
voor de camera, ik was het niet meer gewoon. Vorig jaar moesten we dit ook wel
elke keer doen na een opdracht maar dit was nu toch wel al even geleden. Het
deed raar om zo terug geschminkt voor een camera te staan en vooral in een
andere taal, mensen die ik niet ken en constant es muy guapa zeggen. Het was
toch wel even onwennig. Maar ook wel leuk om eens te doen. Nadien moest ik nog
snel bestellingen klaarzetten, dus tijd om mij te ontschminken had ik niet. Dan
zijn we met al de vrouwen naar het restaurant vertrokken. Daar zag ik dan een
bord hangen wat je allemaal kon eten. Er stond spaghetti op het bord, ook al
had ik er nog maar net zaterdag gegeten, toch had ik er weer zin in. Toen ze kwamen
opnemen wat iedereen moest hebben, begon ze met wie wil spaghetti voor de
eerste pla? Wat, dacht ik, voor de eerste pla??? Ok ja ik, en dan voor de
tweede pla heb ik vis genomen en nadien nog een dessert. Ja, mijn buik was rond
en gezond gegeten. Waardoor ik dan s avonds ook niets meer heb gegeten
aangezien we ook pas om 14u30 zijn gaan eten, ik had helemaal geen honger meer.
Op restaurant werk ik vrij wel door iedereen bekeken waardoor ik mij ook niet
op mijn gemak voelde, ik voelde mij niet meer Hannelore Toen ik dan aan het
eten was kwam er een man naar mij toe om te zeggen dat de mannen die vooraan
zaten vonden dat ik schitterde, erg mooi was, Opnieuw geluk dat ik fon de
teint aan had, dat is dan weer een voordeel daaraan J Ja de Spaanse mensen zijn
heel gul met complimenten, ze laten het de vrije loop. Wel leuk maar op de duur
weet je niet meer wat je erop moet zeggen. GRACIAS POR TODO!
Het lang
uitslapen lukt niet meer zoals in het begin toen ik mijn wekker nooit moest
zetten. Ik word ook telkens in het weekend rond 7uur wakker en dan is het elk
uur dat ik opnieuw wakker word. Het leven van een werkende mens zeker? Maar het
was op zn zondags, rustig, niets overhaast, Vandaag ging ik samen met
Pieter-Jan pannenkoeken bakken. Normaal gingen we dit vorige week al doen maar
dan waren we niet iets te moe daarvoor. Dus ben ik hier vertrokken met het
recept, weegschaal en de suiker. De rest hadden zij al. Uiteindelijk heb ik het
beslag gemaakt terwijl al de rest zo goed als op mijn vingers stond te kijken
en dan heb ik ze samen met PJ gebakken. Dat was ook al lang geleden dat ik
pannenkoeken had gegeten, ik denk van bij meter met Allerheiligen. Het was wel
gezellig en lekker J
Dan nog wat naar een komiekshow gekeken en goed gelachen. Ja het was echt op zn
zondags :p lui zijn, niets doen, Het was toch wel een lastige dag vandaag,
een moeilijke dag, veel nagedacht en tranen gelaten sinds toch wel een paar
weken. (Maar dit is nu allemaal weer in orde J
). Toch zal ik blij zijn als mijn volgend bezoek hier is. Terug iemand van het
thuisfront en een kamergenoot aangezien Kris hier blijft slapen op het
appartement. Ik kijk er al naar uit! Uiteindelijk komt mama toch nog later dan
maart dus is Kris de eerstvolgende die op komt. Vanaf dan gaat het super snel
gaan want ik verwacht nog veel bezoek, hopelijk komen ze ook allemaal J
Seppe wou eens zien hoe moeilijk het is om u nagels te lakken :) Ja we leren de mannen goed op om met een vrouw te kunnen omgaan :D
Het was een rustige dag, ik heb een beetje op internet zitten opzoeken naar welke stadjes er in de buurt van Barcelona interessant zijn om te gaan bezoeken. Zo kan ik ze allemaal opschrijven en stilletjes aan beginnen plannen wanneer ik wat ga doen want het is binnen 2 weken toch wel al aftellen. En ik wil toch wel nog een paar dingen gaan bezoeken voordat ik hier vertrek. Het worden nog 3 drukke maanden, er komt nog vrij veel bezoek naar hier, waar ik enorm naar uitkijk en tegenwoordig heb ik ook bijna geen tijd meer om mijn blog aan te vullen zoals je kan zien J. Maar beter zo dan dat ik mij zit te vervelen. Nadien, na een week, heb ik mijn sportkleren nog eens boven gehaald en ben ik nog eens gaan lopen. Het was zwaar maar het deed wel goed. s Avonds ben ik met Sophie inkopen gaan doen voor spaghetti te eten vanavond. Echt ik kijk daar zo hard naar uit! Ik heb daardoor dan vandaag ook niet veel gegeten zodat ik extra kon genieten van de spaghetti, al 3 maanden heb ik geen meer gegeten, veel te lang als je het mij vraagt! Maar dan is de smaak nog beter é als je het al lang niet meer hebt gegeten. Zoals bij de liefde, als je elkaar lang niet hebt gezien is de liefde nog groter als je elkaar na een lange tijd terug ziet. Altijd leuk als je naar iets of iemand verlangd (als het niet TE lang duurt tenminste J ). Na de spaghetti zijn we naar een of ander feestje gegaan, toen we daar binnen kwamen dacht ik, wat is dat hier??? Het was een kelder, wat je rook vanaf de deur werd open gedaan, de muffe geur die dan naar buiten kwam zei genoeg. De kelder was zo goed als leeg, enkel aan het podium stonden een paar mensen en dat was het. Maar het was wel een leuke avond, het was eens wat anders dan anders.
Iets heel raar, een slot dat zich bevind buiten aan de deur van de WC, da dat vraagt erom é :)
Toen ik naar
de stage reed met de trein, was ik even niet naar buiten aan het kijken, maar
toen ik dan even naar buiten keek verschoot ik mij toch wel even, alles zat
dicht van de mist. Gelukkig was er geen mist meer toen ik moest uitstappen en
scheen daar de zon zodat ik nog even aan het station kon blijven zitten en
genieten van de zon. Op de stage was het kuisdag, alles moest piekfijn in orde
zijn voor maandag want dan komen er weer mensen. Deze keer in verband met de
nieuwe make-up lijn die is binnengekomen. Deze keer heeft ze mij gezegd dat ik
make-up uit haar koffer moest hallen en dat ik mijzelf moest opmaken. Ik zie
het niet echt zitten maar wat moet dat moet. Tijdens het kuisen heb ik dan ook
nog een grote bestelling moeten klaarzetten. Het was wel een druk dagje, maar
dan gaat de tijd snel voorbij. Om 14u30 mocht ik dan doorgaan. Het was zalig
weer, geen wind, de zon die goed gaf. IJsjes weer J. Toen ik toekwam in Barcelona
ben ik mij snel een ijsje gaan halen en heb ik mij zalig in het zonnetje gezet.
Tot er plots een tourbus voorbij kwam en er een luide knal was. De bus had een
klapband. Het was echt wel een grappig zicht, al de chinezen die bovenaan zaten
wisten niet wat er gebeurt was, iedereen hing naar buiten om te kijken wat er
gebeurt was. Ik heb spijt dat ik er geen foto van heb genomen. Ook al de mensen
op straat gingen kijken wat er aan de hand was. Gelukkig waren er geen
ongelukken of gewonden want het was wel enorm, in het drukke verkeer, ineens
een knal, bus stopte, het deksel van de band vloog omhoog en kwam rollend op de
straat terecht en nadien hoorde je ppppppfffffffffffffffffffffff . De band was
aan het plat gaan. En de bus zat goed vol. Maar hij stond niet ver van de
eindhalte waardoor het al bij al goed meeviel. Na een uurtje te genieten in de
zon ben ik terug gekeerd naar het appartement. Daar heb ik dan mijn strijk
gedaan, wat wel hoog nodig was want ik had bijna geen kleren meer J. s Avonds had ik dan
opnieuw afgesproken met Jana, Sophie en Pieter-Jan we gingen eerst bij hun iets
drinken en nadien gingen we wel zien. Ook heb ik dan via facebook nieuwe mensen
leren kennen die ook nog maar pas in Barcelona zijn toegekomen om stage te doen
voor 3 maanden. Ook zij zijn dan nog afgekomen en zijn we samen naar een paar
bars gegaan in de kleine straatjes. Het was weer een leuke avond. En deze keer
ben ik wel terug naar het appartement gekeerd om hier te slapen. Ik had deze
keer gezelschap om tot hier te wandelen aangezien de 2 nieuwe jongens aan place
España hun appartement hebben en ze hier dan sowieso moesten passeren. Altijd
gezelliger dan alleen J
de 2 nieuwe jongens van limburg, Ruben en Seppe :)
Vandaag was het een beetje een rotdag. Ik had vrij slecht geslapen, hoewel ik langer mocht slapen aangezien ik een uurtje later mocht gaan werken omdat het gisteren zo laat was maar toch werd ik steeds wakker om te zien of ik nog niet moest opstaan. Ook op de stage was het niet al te best, het was vrij druk en toen ze mij dan iets vroegen en ik verstond het niet had ik het gevoel dat ze het lastig vonden dat ik hun nog steeds niet altijd versta. Ik snap ook wel dat het voor hun niet altijd eenvoudig moet zijn om mij telkens alles uit te leggen tot ik hun versta. Het is hier wel moeilijker aangezien ze enkel tegen mij Spaans praten en tegen elkaar praten ze Catalaans, dus kan ik er ook niet veel mee opvangen en is het alles dooreen waardoor het soms wel lastig word. Maar lastig gaat ook zeker? Ondertussen heb ik, de cd-rom die bij mijn boek van dummies zat, op mijn ipod gezet. Hier staat het alfabet op en dan nog verschillende teksten in het Spaans. Ik hoop dat dit mij nog meer gaat helpen. Soms is het zo moeilijk en ben ik het zo beu maar ik wil en ik zal op het einde van mijn stage kunnen zeggen wat ik denk en mij duidelijk kunnen maken. Dat is mijn doel en daar wil en zal ik geraken! s Avonds heb ik er dan over kunnen praten met Sophie, waar ik wel even nood aan had. Zij zei me dan dat het heel normaal is en dat ik wel al vorderingen zal gemaakt hebben maar dat ik dat zelf ook niet zie. Dan zijn we samen gaan boodschappen doen, wat wel nodig was bij mij aangezien ik niets meer had in mijn diepvriezer en frigo buiten patatas bravas J. Nu kan ik weer even voort voor een tijdje. Deze avond had mama dan ook het leuke nieuws dat ze met collegas ging afkomen en dat het misschien in maart al zou zijn. Ik kijk er zo naar uit om mama nog eens terug te zien!
Vandaag moest ik extra vroeg op staan. Ik werd aan het station van La Garriga opgehaald door Maria en dan gingen we samen naar een zaak waar ze ook met de make-up producten van Eva Garden werken. Eerst een uur in de auto, ik was echt aan het denken, wat ga ik nu allemaal zeggen. Maar de autorit viel goed mee. Toen we toekwamen zijn we dan eerst gaan ontbijten. Daarna was het schminken begonnen. Ondertussen dat Maria bij de klant aan het schminken was moest ik de klantenfiche invullen, welke producten heeft ze gebruikt en dan ernaast de juiste kleuren op de juiste plaats zetten in een ontwerp. Wel een goede oefening om mijn ontwerpen te oefenen. In de voormiddag waren het 3 vrouwen die waren gekomen. 3 Uiteenlopende types, de ene was een sportieve met gebruinde huid, de andere een iets oudere vrouw en dan nog eentje het uiterste van allemaal, heel wit, ring in de neus, geen geëpileerde wenkbrauwen In de namiddag waren het ook wel telkens heel verschillende types, soms dacht in, hoe begin je hier nu aan? Maar uiteindelijk mocht het resultaat er wel zijn. Ja ik heb veel geleerd door te kijken vandaag. Het was ook meteen een cursus Catalaans, in het dorpje waar we waren is het nog erger dan in Barcelona zelf, daar spreken ze enkel Catalaans. Tijdens de middagpauze om 14u30 J zijn we dan iets verderop gaan eten. Ik had wel mijn broodje mee maar we gingen op restaurant dus heb ik dat maar voor s avonds gelaten. Het was een vrij chic restaurant maar toen ik de rekening zag was het super goedkoop! We hadden alle 3 een voorgerecht genomen, hoofdschotel, 2 desserten, een mini koffie en een thee. In totaal was het 37. Maar Maria betaalde. Om 19u30 konden we dan weer vertrekken richting La Garriga. Weer een lange autorit. Deze keer iets minder gebabbeld doordat we allebei wel moe waren van de lange dag. Het was wel een leuke dag, veel geleerd, vooral van make-up dan. Maar Catalaans kon ik toch wel niet meer horen. Ik vind het eigenlijk zon lelijke taal. Spaans is veel mooier! Ik had al de hele weg het gevoel dat er iets ging gebeuren, Maria reed helemaal niet zo rustig aangezien haar dochter ziek was en die bij haar mama was en het ging er niet al te best mee. Toen we er bijna waren dacht ik, ja we zijn er bijna, alles komt goed. Tot ze plots beetje aan de kant moest gaan voor een tegenligger en we met de band in de berm zijn belandt. Een harde klop waardoor ik wel vrij hard verschoten was, maar alles was goed met ons. Maar met de auto iets minder, we hadden platte band. Ik zei dat ik hem wel kon maken, had dit eens samen met nonkel Hubert gedaan zodat we het wisten, maar dit wou ze niet ze ging haar broer bellen. In afwachting hebben we dan de reserveband uit de koffer gehaald, wat geen makkie was J na de derde keer heffen is het dan gelukt. Daar stonden we dan met onze vuile handen J Ja het was mij weer een avontuur. Om 22u20 ben ik dan terug veilig op het appartement toegekomen, want door de platte band had ik mijn vorige trein dan ook gemist. Zo dat hebben we dan ook weer meegemaakt hier in Barcelona.
Vandaag was het op de stage al wat voorbereiden op volgende week, al de standen waar de producten op staan moesten schoongemaakt worden voor het volk dat maandag ging komen. Maria vroeg mij ook of ik zin had om morgen met haar mee te gaan om haar te helpen met het schminken en vooral te kijken. Zo zou ik ook veel ervaring op doen. Dat zag ik wel zitten, eens ergens anders naartoe gaan, het is eens iets anders dan daar telkens te zitten en bestellingen klaar te zetten. Toen ik zo goed als gedaan had met kuisen was het tijd om terug te vertrekken met de trein richting place catalunya. Daar heb ik dan in de zon mijn bokes gegeten en dan naar mijn eerste stageplaats vertrokken. Het was raar, het was mijn laatste dagje vandaag daar. Het was dubbel, mijn laatste dagje daar maar ik blijf hier nog 3 maanden. Langs één kant vond ik het niet erg dat ik niet meer naar daar moest gaan aangezien die 2 dagen in de week wel vrij zwaar waren. Maar ik zal hun wel missen, ze waren zo lief Het was super kalm vandaag en Xenia vroeg mij dan of ik graag nog iets wou op mijn laatste dag. Ja mijn benen moesten dringend wel eens een beurt krijgen maar ik vond het zo erg om het zelf te vragen op mijn laatste dag, het leek zo dat ik er dan van ging profiteren en dat wou ik niet. Maar toen ze het dan zelf vroegen, ja dan was het wel wat anders J Volgende week zie ik hun dan terug, dan gaan we samen tapas gaan eten en nog iets gaan drinken. Ik kijk er wel naar uit. Het waren 3 maanden dat ik daar op stage heb gestaan, ik heb er niet veel geleerd maar het zal toch wel raar doen om niet meer naar daar te moeten gaan. Maar nu heb ik meer vrije tijd, hoewel ik denk dat ik wel vrij veel ook in de namiddag zal blijven nu als er iets te doen is op mijn nieuwe stageplaats. Maar ik moet tenslotte 3 maanden inhalen om bij te leren J Op het appartement toegekomen, lekkere lasagne in de oven, thuis kijken en nog skypen met Gert. Wat zal ik blij zijn als het eind april is dat ik hem eindelijk terug zie!
Helemaal nog niet uitgeslapen, maar het was wel opnieuw vroeg opstaan deze morgen. Op de stage was het niet al te druk, paar bestellingen en dan moest ik ook vandaag Teressa schminken. Ik moest de ene helft doen en Maria ging de andere helft doen, zo zag ik goed het verschil. Terwijl ik aan het schminken was zat ze telkens te kijken waar ik soms wel wat nerveus van werd. Het was ook wel raar om met andere producten te werken dan ik gewoon was van op school vorig jaar, maar zo leer ik deze producten ook weer kennen. Vooral de camouflageproducten (voor wallen, vlekjes, ) weg te werken waren heel anders dan die dat ik gewoon was. Maar goed, ik was klaar en ze zei dat het helemaal niet slecht was om voor de eerste keer met haar producten te werken. Maar toen zij dan aan de andere helft bezig was zag ik een vrij groot verschil, het was veel beter. Maar door haar eens bezig te zien weet ik ook hoe ik ermee moet werken. Hier werken ze vrij veel met het lippenpotlood wat ik helemaal niet gewoon ben. Ik heb vandaag vrij veel nieuwe dingen geleerd en ze zei me dat ik binnen 3maanden hier buiten ga en ook zo zal schminken zoals zij dat doet. Ze heeft er een goed ook in. Ik hoop het want daarvoor ben ik tenslotte hier. Toen ik aan het opruimen was zat haar dochter (die ziek is en dus niet naar school kon gaan) bij mij en zag ik haar bezig met de make-up. Ineens had ze blauwe oogschaduw aangedaan, beetje rood op de wangen, mascara. Wel grappig om te zien en typische kleur die je aandoet aan de ogen als je klein bent J. In het appartement heb ik mijn kamertje opgeruimd, gekookt en mee naar thuis gekeken en dan was het tijd om te gaan slapen want ik was nog veel te moe van het vermoeiende weekend.
De laatste nieuwe aankoopjes voordat de solden hiervoorbij waren, jullie zullen nu denken, SOLDEN?, jaja hier in Spanje duren de solden 2maanden, hoe zalig is dat? En zoals je op de laatste foto kan zien heb ik eindelijk een portomonee gevonden :) Maar deze laat ik op het appartement liggen voor de veiligheid, geen portomonee opzak, dan kunnen ze hem ook niet stelen.
Aangezien ik niet meer kon slapen en de rest nog aan het slapen was, heb ik mij aangekleed, briefje gelegd dat ik al weg was en naar het appartement gegaan. Daar heb ik dan mijn Gsm nog een keer proberen aanzetten maar zonder succes spijtig genoeg. Het is echt zo stom!!!! Normaal is het 'een ezel stoot zich geen 2 keer aan dezelfde steen' maar wat is Hannelore Deville dan? Dan heb ik hem maar opnieuw opengelegd op de verwarming, hoop doet zegen. Wie weet werkt hij binnen een paar dagen. Ondertussen is het af en toe mijn Spaanse kaart in mijn andere GSM steken en kijken of niemand heeft gestuurd. De koffiekoeken smaakten wel maar ik had niet veel honger. Vooral nadorst :) Dan heb ik eens naar mama en papa gebeld via skype aangezien Fanny en co daar waren om te eten en ik hun eens wou horen en zien. Het was een kort gesprekje, maar ik was blij dat ik iedereen eens had gezien. Ik was wel nog vrij moe maar ik had geen zin om te gaan slapen uit schrik dat ik dan vannacht niet meer ging kunnen slapen. Tegen 17uur ben ik dan snel bij de kraampjes aan de Ramblas een handtas gaan halen dat in afkorting stond en van daar naar het appartement van Jana en Pieter-Jan gegaan om ons spelletje van gisteren, presidente, af te maken. Het was wel grappig, 4 jonge mensen die op een zondag met de kaarten speelden. Precies 4 oude pekes :) en door de moeheid kwam er dan ook niet veel zinnigs uit ook niet :) Na 2uurtjes te presidenten ben ik terug naar het appartement gegaan met een tussenstop bij een durümbar, dat geraakte er nu wel in na niet veel gegeten te hebben. Dan nog een filmpje gekeken en gaan slapen.
Minder goed geslapen dan ik dacht dat ik ging slapen, maar toch wel blij dat ik niet meer alleen naar huis moest gaan midden in de nacht. Mij snel gekleed en dan ben ik terug vertrokken naar het appartement om mij daar te douchen. Nadat ik alleen een beetje in orde had gebracht, mails gelezen, blog berichten geschreven, vuile was gewassen, kamer opgeruimd,... Ben ik met Sophie naar de Fnac gegaan en nadien nog een paar andere winkeltjes waar we een cadeautje voor Jana hebben gekocht aangezien het morgen haar verjaardag is maar wat we vanavond al gaan vieren. Toen we alles hadden ben ik dan terug naar het appartement gegaan, mij snel klaar gemaakt en gegeten. Om toch niet met lege handen toe te komen had ik iets mee om te drinken samen met chips. Deze keer smaakte de paprika chips zoals in België, eindelijk :) Toen ik toekwam was ik de eerste, ze hadden nog volk uitgenodigd maar die waren er nog niet dus hebben we eerst met ons vieren Jungle Speed gespeeld en nadien presidenten. Het was al lang geleden dat ik nog eens 'gezelschapspelletjes' heb gespeeld. Paar uur later kwam er dan een Belgische jongen toe met een paar Finse mensen. Ineens zat het daar goed vol in hun appartement. Dan was het weer naar het Engels overschakelen. Tegen 1uur zijn we dan vertrokken naar een club aan Parallel. Super veel volk, was daar! Toen ik naar de wc ging, ja en nu zullen er wel veel lachen, maar is opnieuw mijn GSM in de WC gevallen. Ja nu zal je u afvragen hoe kan dat nu? Ik had mijn GSM in mijn mouw gestoken aangezien Henna elk moment kon sturen en zo voelde ik het als ze stuurde, tijdens een WC bezoek floepte hij uit mijn mouw de WC in. Deze keer had ik minder geluk dan de eerste keer, hij werkte niet meer. Hopelijk werkt hij weer na een nachtje drogen. Maar voor de rest was het wel een leuke avond. Tegen 5u30 a 6uur zijn we dan terug gegaan. Hoewel ik mij had voorgenomen om op het appartement te gaan slapen aangezien daar mijn koffiekoeken lagen voor morgenvroeg ben ik toch bij Jana, Pieter-Jan en Sophie blijven slapen. Wat eigenlijk niet zo heel erg was, ik was super moe. Voor het slapengaan nog een boke gegeten en dan in de zetel gekropen, deze keer met een laken dat we deze namiddag hadden gekocht en de zetel als bed gezet, wat toch wel veel beter lag dan gisteren, waardoor ik als een blok in slaap ben gevallen.
Eventjes voorstellen: linkse foto: Jana van België. Rechtse foto Sophie van België
Rechse foto: (van links naar rechts) Pieter-Jan, lastige kerel :p (ik weet al niet meer van waar hij kwam ik denk VS), Jana en Sophie
Een dag die er helemaal anders uitzag dan ik s morgens dacht toen ik ben opgestaan. Eerst mijn laatste keer deze week gaan werken. Het was minder druk dan gisteren, althans voor mij toch. Een paar bestellingen moeten klaar zetten, beetje opgeruimd en dan vroeg Maria mij welke penselen ik mooi vond. Ik toonde haar zo goed als allemaal, nadien ging ze naar de penselenbak en hoorde ik haar rommelen en kwam ze met 10 penselen terug. Ze zei dat ik ze bij Teressa moest laten uitschrijven en dat ze voor mij waren. Ik geloofde het eerst niet, ik kon het ook niet geloven, penselen zijn echt niet zo goedkoop maar ze meende het wel. Ik bedankte haar heel hard en ze maakte mijn dag echt goed, wat een cadeau! Wel super leuk! Toen ik terug in het centrum was heb ik voor de laatste keer een warme wafel met chocoladesaus en soort van m&ms gegeten aangezien de dagen die volgen het eerder weer zal zijn voor een overheerlijk ijsje. Dan ben ik wat gaan rondlopen in de Fnac, nog nooit gedaan in België, wat ik zeker eens ga doen als ik terug ben, echt leuk. Je zag daar ook vrij veel mensen die gewoon met een boek in een zeteltje zaten te lezen. Wel raar, het leek wel of ik in de bibliotheek was. Toen kreeg ik een smsje van Sophie of ik niet wou afkomen. Wat ik dan maar heb gedaan. Daar zijn we dan vertrokken tegen 19uur naar een bar waar we iets gedronken hebben en tapas gegeten hebben met de meisjes. Het was echt een leuke bar alleen zou ik er niet meer naartoe kunnen stappen, met al die kleine straatjes hier J. Er was nog een andere student bij die Sophie, Jana en Pieter-Jan al kende. Vandaar zijn we dan nog naar een andere bar gegaan. Na een tijdje zijn ik en Sophie dan Henna (het Finse meisje) gaan ophalen aan de metrohalte en onderweg heb ik mijn eerste dürum sinds ik hier ben gegeten, wel zonder frieten en andalouse. Maar toch smaakte het super hard! Nadat ik al 3 maanden geen meer had gegeten. Toen we terug in de bar toekwamen zaten er nog andere studenten bij Jana en Pieter-Jan. En wie zat daarbij? Een jonge die ik heb leren kennen toen ik samen met Leti naar een kleine coctailbar was gegaan. Het was wel grappig om die terug te zien. Daarna zijn we nog naar een andere bar gegaan maar niet meer zo lang, ik begon mijn klop te krijgen en werd toch wel vrij moe. Het was genoeg geweest. Toen Sophie, Jana en Pieter-Jan voorstelde om bij hun te blijven slapen was ik echt gelukkig dat ik niet meer alleen te voet moest gaan naar mijn appartement want ik was echt veel te moe. Daar heb ik mij dan neergelegd in de zetel met een deken en heb ik zalig geslapen.
Toen ik toekwam aan het station van La Garriga ben ik snel in een cafeetje een warme choco gaan drinken aangezien ik super dringend naar de wc moest, daar dan nog wat gezeten tot het bijna tijd was om te beginnen werken. Het was vrij druk, 2 bestellingen die ik moest klaar zetten, dan nog de oude producten allemaal klaarzetten dat die ook verkocht konden worden, uit de stock schrijven, Ja het was wel leuk om telkens te weten wat ik allemaal moest doen en niet veel stil te zitten. Dus er was vandaag ook geen tijd om Teressa te schminken, misschien voor morgen. Het was zo goed weer en warm achter het glas in de zon dat ik een smsje had gestuurd naar Sophie om na mijn stage een ijsje te gaan eten. Ik had er zoveel zin in met die zon, het gaf mij meteen meer energie alleen spijtig dat de zon mijn vreselijke hoest niet kan wegnemen. Toen ik de trein nam zag ik dat er op het schermpje 20 graden stond, mijn hart maakte een sprongetje J Hopelijk blijft het vanaf nu telkens 20 graden en meer. Aan de fonteinen heb ik dan even moeten wachten op Sophie en Jana en nadien zijn we dan naar de MacDonald gegaan achter een Mcflurry en daar op het terrasje gezeten. Echt zalig zon weer. Toen vroegen ze of ik zin had om mee te gaan naar het appartement waar Jana en Pieter-Jan zitten. Onderweg zijn we nog van die kleine winkeltjes binnen gegaan waar ik mooie schoenen zag maar met mijn probleem voeten deden ze natuurlijk pijn dus heb ik ze maar laten staan. Soms kan ik er zo op vloeken. Tegen 19uur ben ik dan terug naar mijn appartement gekomen en heb ik hier snel gekookt, net op tijd klaar om terug mee te kijken naar thuis. Ik ga blij zijn als het weekend is dat ik kan uitslapen, daar kijk ik zo hard naar uit! En het zal ook eens goed doen om uit te slapen.
Vandaag was het s morgens al iets warmer op de stageplaats en ben ik ook even aan het station blijven zitten in het zonnetje op een bankje. Het was wel nog koud maar het viel goed mee in de zon. Ik had geen zin om daar weer een half uur te vroeg te zijn. Vandaag was Maria terug gekomen uit Madrid en dus moest ik heel haar tas nakijken en alles op orde zetten van alle producten, ook de penselen moesten weer schoongemaakt worden. Ik heb ook even bij hen gezeten toen ze bezig waren over een nieuw product en waren ze van alles aan het bereken. Soms kon in het wel verstaan maar ze praten zo snel en dan af en toe met Catalaans ertussen. Nu hoor ik wel heel goed het verschil tussen Catalaans en Spaans. Maar ik vind het Catalaans toch wel niet zo mooi eigenlijk. Er word te veel met de CH en SCH gesproken maar dan lelijk. Ze probeerden wel in het Spaans te praten zodat ik een beetje kon mee volgend, maar als ze de cijfers zeiden was het Catalaans. Ze liet mij dan ook weten dat ik eens aan Teressa moest schminken zodat ze kon zien hoe ik werk en dan ze mijn niveau ook kan zien. Hopelijk is ze er een beetje content van. Na 3uur werken vertrok ik opnieuw naar het station waar ik mijn boterhammen heb gegeten en dan met de trein terug naar het centrum. Daar moest ik onmiddellijk vertrekken want de trein had ook weer vertraging, heeft vrij lang aan elke halte stil gestaan waardoor ik bijna een uur op de trein heb gezeten ipv een half uur. Vandaag was het daar iets drukker. Tussen de klanten door vroeg Xenia mij dan ook hoe het was met mijn teen. Het viel wel mee de pijn maar ik voelde het nog een beetje. We zien wel volgende week, als ik er dan nog last van heb wil ik het haar wel nog eens zeggen maar ik heb schrik dat ze er nog gaat aan knippen. Op het appartement heb ik dan de rest van mijn kip en broccoli gemaakt met roomsaus echt super lekker die roomsaus en dan met boterhammen, ik had geen zin meer om nog pasta te koken J Helemaal niet veel werk maar boterhammen ging sneller. s Avonds is het echt lastig, dan komen er steeds kriebels in mijn keel en moet ik ook heel veel hoesten. Ook s morgens maar dan is het vooral dat alles los komt, ook wel nog lastig als ik dan mensen tegen kom hier in de blok en wil dag zeggen lukt het bijna niet omdat ik door mijn hoest niet goed kan praten doordat hij los komt. Hopelijk gaat hij snel weg.
Toen ik toekwam aan het station heb ik vrij lang moeten wachten op mijn trein, hij was bijna een half uur te laat, ja ook hier zijn er vaak vertragingen maar het valt niet zo hard op als bij ons. Er staat niets in het rood of niets bijgeschreven, de trein blijft gewoon op het scherm staan en de andere die wel gepasseerd zijn die gaan van het scherm. Doordat de trein vertraging had was ik ook later op de stage dan anders maar wel nog op tijd. Ook vandaag was het weer bezigheidstherapie. Ik ga blij zijn als Maria terug is en dat ze mij ander werk kan geven, iets nuttigs. Gelukkig was het vandaag maar 3uur dat ik moest werken. Ik had dan ook vanmorgen naar Jordi gestuurd om te vragen of hij nu al gebeld had naar Xenia aangezien ik nog steeds niets had gehoord van hem. Typisch, hij moest nog bellen uiteraard J. Toen ik nog niets had gehoord om 14u30 ben ik dan naar de stageplaats gegaan en heb ik het daar gevraagd. Hij had gebeld maar ze vroeg of ik vandaag, morgen en volgende week dinsdag nog wou komen aangezien Xenia dinsdag alleen is doordat Eli een dagje verlof neemt. Geen probleem voor mij is was al blij dat het einde in zicht kwam. Hoewel ik ze daar wel ga missen. Maar ik had dan ook meteen gezegd dat we nog iets gingen gaan drinken voor mijn laatste dag. Waar ze wel akkoord mee waren. Ik ga dan samen met Eli, Xenia en Alba in de eerste week van maart iets gaan eten en drinken. Ik kijk er al naar uit. Het was vandaag heel rustig op de stageplaats. Toen Xenia vroeg of ik iets wist om te doen zei ik haar dat ik al een tijdje last had van mijn dikke teen aan de zijkant dus heeft ze er eens naar gekeken en begon ze te knippen aan de zijkant van mijn nagel, en dan met een pennetje langs mijn nagel en onder mijn nagel. Ik heb wel vrij veel schrik dat mijn nagel nu gaat ingroeien dus ik zal het maar in het oog houden dat dit niet gebeurt anders word het hier nog leuk. Dan zal ik hier ook eens het ziekenhuis gezien hebben vrees ik. Hopen dat het niet gebeurd dus. Het doet wel al minder pijn en ik heb er ook al minder last van wat dan weer het positieve is. Op het appartement heb ik snel een pizza in de oven gestoken en dan snel gedoucht en nadien weer meegekeken naar thuis. Zo was de avond ook weer voorbij.
Deze morgen was het moeilijk om op te staan, ik was niet echt op tijd gaan slapen en was nog moe en ook nog steeds ziek, ik wou nog zo graag blijven liggen en het had ook wel beter geweest denk ik. Maar aangezien ik in België ook ga werken als ik ziek ben doe ik dat hier dus ook. Geen uitzonderingen. 2 jaar geleden was het vandaag ons Chinees etentje van de Chiro, een Chinees etentje die de leiding nooit meer zal vergeten J. Ik en Gert zijn vandaag dus 2 jaar samen wat allemaal begon op het chinees. Ook dit jaar waren we niet bij elkaar zoals ook vorig jaar het geval was. 3e keer goede keer zeggen ze é. Tja ieder op zn toer die weggaat zeker? Het was weer vroeg opstaan vanmorgen en gisteren lukte het niet echt om op tijd in mijn bed te geraken dus was het vanmorgen ook moeilijk om op te staan. Op de stage was het verder werken met het werk waarmee ik vrijdag was gestopt en nadien gaf Teresa mij nogal bezigheidstherapie. Ze wist niet meer wat ik moest doen en dan gaf ze mijn klusjes die echt nergens op sloegen maar goed zo bleef ik bezig. Ik was wel blij toen het 14u30 was, morgen zal het nog zon dag zijn aangezien Maria nog steeds in Madrid zit voor een demonstratie. Hopelijk komen er wat bestellingen binnen dat ik mij daarmee kan bezig houden. Nadat ik terug op het appartement was heb ik mij hier een beetje beziggehouden met van alles waarmee ik achterstand had opgelopen door de drukke week van vorige week. Om 17uur had ik dan met Sophie afgesproken, ze ging mij helpen met een treinkaart te nemen voor 3 maanden want je hebt hier nogal veel verschillende kaarten. Nu heb ik een kaart voor 3 maanden voor metro, bus, trein, echt wel handig en vrij goedkoop ook want je kan er overal mee naartoe. Nadien ben ik terug naar het appartement gegaan en eindelijk mijn kip klaargemaakt die ik al had uitgehaald van vrijdag om normaal dan klaar te maken voor Marijke, Sophie en ik. Maar ik vond het zo onnozel om te koken als er bezoek is en dus zei ik dat ik die wel volgende week voor mij ging klaarmaken. Eens iets uitgeprobeerd: pasta met kaassaus, kip in stukjes met broccoli en dan in de oven. Ja ik denk dat ik het nog zal klaarmaken want het was super lekker. Er was wel nog kip en broccoli over maar die eet ik wel morgen of overmorgen op. Daarna, na een week niet meer gezien te hebben, heb ik eindelijk nog eens thuis kunnen meekijken met mama en papa. Het was een rustige namiddag en avond, wat wel eens goed deed na een week drukte.
De dag begonnen met zalig te gaan ontbijten met Marijke. Lekkere koffiekoeken, warme chocomelk en leuk gezelschap. Wat moet een mens nog meer hebben? Een lekkere crèmekoek vanuit België misschien :) Die mis ik hier wel heel hard, de crème is hier helemaal anders dan bij ons. Daarna hebben we vooral op het appartement gezeten, beetje zitten kijken op internet, we wouden nog naar iets van carnaval gaan maar alles begon pas tegen 17uur en dan moest Marijke al in de luchthaven zijn. Dus hebben we hier nog wat zitten babbelen en tegen dat onze buikjes honger kregen zijn we naar het centrum vertrokken en hebben we gebruik gemaakt van één van de afkortingsbonnetjes die ik had gekregen om bij de Pans een broodje te gaan eten. Tegen 15uur zijn we dan stilaan naar de vertrekhalte van de Aerobus vertrokken zodat Marijke toch op tijd was op de luchthaven. Daar heb ik nog eens genoten van een dikke knuffel van haar en toen is ze de bus opgestapt. Weer een moeilijk moment, maar het waren zon leuke 4 dagen toen ze hier was! Ik heb er echt van genoten, het was wel raar dat ze dan vertrok en dat ik hier bleef maar ik ben het intussen al gewoon. Toen mama en papa vertrokken was het raarder. Als ik het zo bekijk vliegt de tijd echt super snel! Vorige week kon ik niet wachten tot mijn bezoek hier was en nu is het al voorbij. Nu komen er nog eens 5 weken aan zonder bezoek en nadien heb ik bijna om de 2 à 3 weken dat er wel iemand komt. Dus het zal allemaal weer snel gepasseerd zijn. Toen ik terug op het appartement aankwam, heb ik even genoten van de rust, laptop opgezet en aflevering van The OC bekeken, zalig even alleen na zon drukke week. Ja dan kan ik er wel even van genieten maar het gemis komt ook zo snel terug. Deze avond is Sophie haar gerief dan nog komen halen aangezien ze na 4 dagen zoeken toch een appartement heeft gevonden. Ze mag er wel pas 1 maart in maar in tussen tijd gaat ze bij 2 medestudenten logeren in hun appartement aangezien ze hier telkens moet betalen per dag wat dus vrij duur zou uitkomen. Wat ik dan ook wel snap. Maar we gaan elkaar zeker nog zien. Het is ook wel leuk dat er nu iemand zo dichtbij zit dat ik ken, dan kunnen we vaker afspreken en kunnen we misschien samen gaan sporten. Maar volgende week zal een kalme week worden, ik ben vrij moe en moet toch wat slaap inhalen. Maar nadien zal ik wel weer afspreken en in het weekend ook, dan kan ik terug uitslapen J Ik kijk er nu al naar uit. s Avonds is Sophie dan samen met Jana en Pieter-Jan haar spullen komen halen. Nog wat gebabbeld en dan was de rust weer daar. Hier nog wat mijn kamertje opgeruimd en ook al mijn kaartjes die eerst op mijn kastje stonden heb ik omhoog gehangen met plakband aangezien ze telkens omvervielen als ik mijn deur open of dicht deed. Zo blijven ze mooi op hun plaats en is mijn muur ook niet zo kaal meer J Als iemand nog aan mijn muur wil hangen stuur gerust maar fotos op ze kunnen er nog bij of een leuk kaartje J
Eindelijk een foto met Kaj
Iets heel raar, een slot dat zich bevind buiten aan de deur van de WC, da dat vraagt erom é :)
de 2 nieuwe jongens van limburg, Ruben en Seppe :)
