Het lang
uitslapen lukt niet meer zoals in het begin toen ik mijn wekker nooit moest
zetten. Ik word ook telkens in het weekend rond 7uur wakker en dan is het elk
uur dat ik opnieuw wakker word. Het leven van een werkende mens zeker? Maar het
was op zn zondags, rustig, niets overhaast, Vandaag ging ik samen met
Pieter-Jan pannenkoeken bakken. Normaal gingen we dit vorige week al doen maar
dan waren we niet iets te moe daarvoor. Dus ben ik hier vertrokken met het
recept, weegschaal en de suiker. De rest hadden zij al. Uiteindelijk heb ik het
beslag gemaakt terwijl al de rest zo goed als op mijn vingers stond te kijken
en dan heb ik ze samen met PJ gebakken. Dat was ook al lang geleden dat ik
pannenkoeken had gegeten, ik denk van bij meter met Allerheiligen. Het was wel
gezellig en lekker J
Dan nog wat naar een komiekshow gekeken en goed gelachen. Ja het was echt op zn
zondags :p lui zijn, niets doen, Het was toch wel een lastige dag vandaag,
een moeilijke dag, veel nagedacht en tranen gelaten sinds toch wel een paar
weken. (Maar dit is nu allemaal weer in orde J
). Toch zal ik blij zijn als mijn volgend bezoek hier is. Terug iemand van het
thuisfront en een kamergenoot aangezien Kris hier blijft slapen op het
appartement. Ik kijk er al naar uit! Uiteindelijk komt mama toch nog later dan
maart dus is Kris de eerstvolgende die op komt. Vanaf dan gaat het super snel
gaan want ik verwacht nog veel bezoek, hopelijk komen ze ook allemaal J
Seppe wou eens zien hoe moeilijk het is om u nagels te lakken :) Ja we leren de mannen goed op om met een vrouw te kunnen omgaan :D
Het was een rustige dag, ik heb een beetje op internet zitten opzoeken naar welke stadjes er in de buurt van Barcelona interessant zijn om te gaan bezoeken. Zo kan ik ze allemaal opschrijven en stilletjes aan beginnen plannen wanneer ik wat ga doen want het is binnen 2 weken toch wel al aftellen. En ik wil toch wel nog een paar dingen gaan bezoeken voordat ik hier vertrek. Het worden nog 3 drukke maanden, er komt nog vrij veel bezoek naar hier, waar ik enorm naar uitkijk en tegenwoordig heb ik ook bijna geen tijd meer om mijn blog aan te vullen zoals je kan zien J. Maar beter zo dan dat ik mij zit te vervelen. Nadien, na een week, heb ik mijn sportkleren nog eens boven gehaald en ben ik nog eens gaan lopen. Het was zwaar maar het deed wel goed. s Avonds ben ik met Sophie inkopen gaan doen voor spaghetti te eten vanavond. Echt ik kijk daar zo hard naar uit! Ik heb daardoor dan vandaag ook niet veel gegeten zodat ik extra kon genieten van de spaghetti, al 3 maanden heb ik geen meer gegeten, veel te lang als je het mij vraagt! Maar dan is de smaak nog beter é als je het al lang niet meer hebt gegeten. Zoals bij de liefde, als je elkaar lang niet hebt gezien is de liefde nog groter als je elkaar na een lange tijd terug ziet. Altijd leuk als je naar iets of iemand verlangd (als het niet TE lang duurt tenminste J ). Na de spaghetti zijn we naar een of ander feestje gegaan, toen we daar binnen kwamen dacht ik, wat is dat hier??? Het was een kelder, wat je rook vanaf de deur werd open gedaan, de muffe geur die dan naar buiten kwam zei genoeg. De kelder was zo goed als leeg, enkel aan het podium stonden een paar mensen en dat was het. Maar het was wel een leuke avond, het was eens wat anders dan anders.
Iets heel raar, een slot dat zich bevind buiten aan de deur van de WC, da dat vraagt erom é :)
Toen ik naar
de stage reed met de trein, was ik even niet naar buiten aan het kijken, maar
toen ik dan even naar buiten keek verschoot ik mij toch wel even, alles zat
dicht van de mist. Gelukkig was er geen mist meer toen ik moest uitstappen en
scheen daar de zon zodat ik nog even aan het station kon blijven zitten en
genieten van de zon. Op de stage was het kuisdag, alles moest piekfijn in orde
zijn voor maandag want dan komen er weer mensen. Deze keer in verband met de
nieuwe make-up lijn die is binnengekomen. Deze keer heeft ze mij gezegd dat ik
make-up uit haar koffer moest hallen en dat ik mijzelf moest opmaken. Ik zie
het niet echt zitten maar wat moet dat moet. Tijdens het kuisen heb ik dan ook
nog een grote bestelling moeten klaarzetten. Het was wel een druk dagje, maar
dan gaat de tijd snel voorbij. Om 14u30 mocht ik dan doorgaan. Het was zalig
weer, geen wind, de zon die goed gaf. IJsjes weer J. Toen ik toekwam in Barcelona
ben ik mij snel een ijsje gaan halen en heb ik mij zalig in het zonnetje gezet.
Tot er plots een tourbus voorbij kwam en er een luide knal was. De bus had een
klapband. Het was echt wel een grappig zicht, al de chinezen die bovenaan zaten
wisten niet wat er gebeurt was, iedereen hing naar buiten om te kijken wat er
gebeurt was. Ik heb spijt dat ik er geen foto van heb genomen. Ook al de mensen
op straat gingen kijken wat er aan de hand was. Gelukkig waren er geen
ongelukken of gewonden want het was wel enorm, in het drukke verkeer, ineens
een knal, bus stopte, het deksel van de band vloog omhoog en kwam rollend op de
straat terecht en nadien hoorde je ppppppfffffffffffffffffffffff . De band was
aan het plat gaan. En de bus zat goed vol. Maar hij stond niet ver van de
eindhalte waardoor het al bij al goed meeviel. Na een uurtje te genieten in de
zon ben ik terug gekeerd naar het appartement. Daar heb ik dan mijn strijk
gedaan, wat wel hoog nodig was want ik had bijna geen kleren meer J. s Avonds had ik dan
opnieuw afgesproken met Jana, Sophie en Pieter-Jan we gingen eerst bij hun iets
drinken en nadien gingen we wel zien. Ook heb ik dan via facebook nieuwe mensen
leren kennen die ook nog maar pas in Barcelona zijn toegekomen om stage te doen
voor 3 maanden. Ook zij zijn dan nog afgekomen en zijn we samen naar een paar
bars gegaan in de kleine straatjes. Het was weer een leuke avond. En deze keer
ben ik wel terug naar het appartement gekeerd om hier te slapen. Ik had deze
keer gezelschap om tot hier te wandelen aangezien de 2 nieuwe jongens aan place
España hun appartement hebben en ze hier dan sowieso moesten passeren. Altijd
gezelliger dan alleen J
de 2 nieuwe jongens van limburg, Ruben en Seppe :)
Vandaag was het een beetje een rotdag. Ik had vrij slecht geslapen, hoewel ik langer mocht slapen aangezien ik een uurtje later mocht gaan werken omdat het gisteren zo laat was maar toch werd ik steeds wakker om te zien of ik nog niet moest opstaan. Ook op de stage was het niet al te best, het was vrij druk en toen ze mij dan iets vroegen en ik verstond het niet had ik het gevoel dat ze het lastig vonden dat ik hun nog steeds niet altijd versta. Ik snap ook wel dat het voor hun niet altijd eenvoudig moet zijn om mij telkens alles uit te leggen tot ik hun versta. Het is hier wel moeilijker aangezien ze enkel tegen mij Spaans praten en tegen elkaar praten ze Catalaans, dus kan ik er ook niet veel mee opvangen en is het alles dooreen waardoor het soms wel lastig word. Maar lastig gaat ook zeker? Ondertussen heb ik, de cd-rom die bij mijn boek van dummies zat, op mijn ipod gezet. Hier staat het alfabet op en dan nog verschillende teksten in het Spaans. Ik hoop dat dit mij nog meer gaat helpen. Soms is het zo moeilijk en ben ik het zo beu maar ik wil en ik zal op het einde van mijn stage kunnen zeggen wat ik denk en mij duidelijk kunnen maken. Dat is mijn doel en daar wil en zal ik geraken! s Avonds heb ik er dan over kunnen praten met Sophie, waar ik wel even nood aan had. Zij zei me dan dat het heel normaal is en dat ik wel al vorderingen zal gemaakt hebben maar dat ik dat zelf ook niet zie. Dan zijn we samen gaan boodschappen doen, wat wel nodig was bij mij aangezien ik niets meer had in mijn diepvriezer en frigo buiten patatas bravas J. Nu kan ik weer even voort voor een tijdje. Deze avond had mama dan ook het leuke nieuws dat ze met collegas ging afkomen en dat het misschien in maart al zou zijn. Ik kijk er zo naar uit om mama nog eens terug te zien!
Vandaag moest ik extra vroeg op staan. Ik werd aan het station van La Garriga opgehaald door Maria en dan gingen we samen naar een zaak waar ze ook met de make-up producten van Eva Garden werken. Eerst een uur in de auto, ik was echt aan het denken, wat ga ik nu allemaal zeggen. Maar de autorit viel goed mee. Toen we toekwamen zijn we dan eerst gaan ontbijten. Daarna was het schminken begonnen. Ondertussen dat Maria bij de klant aan het schminken was moest ik de klantenfiche invullen, welke producten heeft ze gebruikt en dan ernaast de juiste kleuren op de juiste plaats zetten in een ontwerp. Wel een goede oefening om mijn ontwerpen te oefenen. In de voormiddag waren het 3 vrouwen die waren gekomen. 3 Uiteenlopende types, de ene was een sportieve met gebruinde huid, de andere een iets oudere vrouw en dan nog eentje het uiterste van allemaal, heel wit, ring in de neus, geen geëpileerde wenkbrauwen In de namiddag waren het ook wel telkens heel verschillende types, soms dacht in, hoe begin je hier nu aan? Maar uiteindelijk mocht het resultaat er wel zijn. Ja ik heb veel geleerd door te kijken vandaag. Het was ook meteen een cursus Catalaans, in het dorpje waar we waren is het nog erger dan in Barcelona zelf, daar spreken ze enkel Catalaans. Tijdens de middagpauze om 14u30 J zijn we dan iets verderop gaan eten. Ik had wel mijn broodje mee maar we gingen op restaurant dus heb ik dat maar voor s avonds gelaten. Het was een vrij chic restaurant maar toen ik de rekening zag was het super goedkoop! We hadden alle 3 een voorgerecht genomen, hoofdschotel, 2 desserten, een mini koffie en een thee. In totaal was het 37. Maar Maria betaalde. Om 19u30 konden we dan weer vertrekken richting La Garriga. Weer een lange autorit. Deze keer iets minder gebabbeld doordat we allebei wel moe waren van de lange dag. Het was wel een leuke dag, veel geleerd, vooral van make-up dan. Maar Catalaans kon ik toch wel niet meer horen. Ik vind het eigenlijk zon lelijke taal. Spaans is veel mooier! Ik had al de hele weg het gevoel dat er iets ging gebeuren, Maria reed helemaal niet zo rustig aangezien haar dochter ziek was en die bij haar mama was en het ging er niet al te best mee. Toen we er bijna waren dacht ik, ja we zijn er bijna, alles komt goed. Tot ze plots beetje aan de kant moest gaan voor een tegenligger en we met de band in de berm zijn belandt. Een harde klop waardoor ik wel vrij hard verschoten was, maar alles was goed met ons. Maar met de auto iets minder, we hadden platte band. Ik zei dat ik hem wel kon maken, had dit eens samen met nonkel Hubert gedaan zodat we het wisten, maar dit wou ze niet ze ging haar broer bellen. In afwachting hebben we dan de reserveband uit de koffer gehaald, wat geen makkie was J na de derde keer heffen is het dan gelukt. Daar stonden we dan met onze vuile handen J Ja het was mij weer een avontuur. Om 22u20 ben ik dan terug veilig op het appartement toegekomen, want door de platte band had ik mijn vorige trein dan ook gemist. Zo dat hebben we dan ook weer meegemaakt hier in Barcelona.
Vandaag was het op de stage al wat voorbereiden op volgende week, al de standen waar de producten op staan moesten schoongemaakt worden voor het volk dat maandag ging komen. Maria vroeg mij ook of ik zin had om morgen met haar mee te gaan om haar te helpen met het schminken en vooral te kijken. Zo zou ik ook veel ervaring op doen. Dat zag ik wel zitten, eens ergens anders naartoe gaan, het is eens iets anders dan daar telkens te zitten en bestellingen klaar te zetten. Toen ik zo goed als gedaan had met kuisen was het tijd om terug te vertrekken met de trein richting place catalunya. Daar heb ik dan in de zon mijn bokes gegeten en dan naar mijn eerste stageplaats vertrokken. Het was raar, het was mijn laatste dagje vandaag daar. Het was dubbel, mijn laatste dagje daar maar ik blijf hier nog 3 maanden. Langs één kant vond ik het niet erg dat ik niet meer naar daar moest gaan aangezien die 2 dagen in de week wel vrij zwaar waren. Maar ik zal hun wel missen, ze waren zo lief Het was super kalm vandaag en Xenia vroeg mij dan of ik graag nog iets wou op mijn laatste dag. Ja mijn benen moesten dringend wel eens een beurt krijgen maar ik vond het zo erg om het zelf te vragen op mijn laatste dag, het leek zo dat ik er dan van ging profiteren en dat wou ik niet. Maar toen ze het dan zelf vroegen, ja dan was het wel wat anders J Volgende week zie ik hun dan terug, dan gaan we samen tapas gaan eten en nog iets gaan drinken. Ik kijk er wel naar uit. Het waren 3 maanden dat ik daar op stage heb gestaan, ik heb er niet veel geleerd maar het zal toch wel raar doen om niet meer naar daar te moeten gaan. Maar nu heb ik meer vrije tijd, hoewel ik denk dat ik wel vrij veel ook in de namiddag zal blijven nu als er iets te doen is op mijn nieuwe stageplaats. Maar ik moet tenslotte 3 maanden inhalen om bij te leren J Op het appartement toegekomen, lekkere lasagne in de oven, thuis kijken en nog skypen met Gert. Wat zal ik blij zijn als het eind april is dat ik hem eindelijk terug zie!
Helemaal nog niet uitgeslapen, maar het was wel opnieuw vroeg opstaan deze morgen. Op de stage was het niet al te druk, paar bestellingen en dan moest ik ook vandaag Teressa schminken. Ik moest de ene helft doen en Maria ging de andere helft doen, zo zag ik goed het verschil. Terwijl ik aan het schminken was zat ze telkens te kijken waar ik soms wel wat nerveus van werd. Het was ook wel raar om met andere producten te werken dan ik gewoon was van op school vorig jaar, maar zo leer ik deze producten ook weer kennen. Vooral de camouflageproducten (voor wallen, vlekjes, ) weg te werken waren heel anders dan die dat ik gewoon was. Maar goed, ik was klaar en ze zei dat het helemaal niet slecht was om voor de eerste keer met haar producten te werken. Maar toen zij dan aan de andere helft bezig was zag ik een vrij groot verschil, het was veel beter. Maar door haar eens bezig te zien weet ik ook hoe ik ermee moet werken. Hier werken ze vrij veel met het lippenpotlood wat ik helemaal niet gewoon ben. Ik heb vandaag vrij veel nieuwe dingen geleerd en ze zei me dat ik binnen 3maanden hier buiten ga en ook zo zal schminken zoals zij dat doet. Ze heeft er een goed ook in. Ik hoop het want daarvoor ben ik tenslotte hier. Toen ik aan het opruimen was zat haar dochter (die ziek is en dus niet naar school kon gaan) bij mij en zag ik haar bezig met de make-up. Ineens had ze blauwe oogschaduw aangedaan, beetje rood op de wangen, mascara. Wel grappig om te zien en typische kleur die je aandoet aan de ogen als je klein bent J. In het appartement heb ik mijn kamertje opgeruimd, gekookt en mee naar thuis gekeken en dan was het tijd om te gaan slapen want ik was nog veel te moe van het vermoeiende weekend.
De laatste nieuwe aankoopjes voordat de solden hiervoorbij waren, jullie zullen nu denken, SOLDEN?, jaja hier in Spanje duren de solden 2maanden, hoe zalig is dat? En zoals je op de laatste foto kan zien heb ik eindelijk een portomonee gevonden :) Maar deze laat ik op het appartement liggen voor de veiligheid, geen portomonee opzak, dan kunnen ze hem ook niet stelen.
Aangezien ik niet meer kon slapen en de rest nog aan het slapen was, heb ik mij aangekleed, briefje gelegd dat ik al weg was en naar het appartement gegaan. Daar heb ik dan mijn Gsm nog een keer proberen aanzetten maar zonder succes spijtig genoeg. Het is echt zo stom!!!! Normaal is het 'een ezel stoot zich geen 2 keer aan dezelfde steen' maar wat is Hannelore Deville dan? Dan heb ik hem maar opnieuw opengelegd op de verwarming, hoop doet zegen. Wie weet werkt hij binnen een paar dagen. Ondertussen is het af en toe mijn Spaanse kaart in mijn andere GSM steken en kijken of niemand heeft gestuurd. De koffiekoeken smaakten wel maar ik had niet veel honger. Vooral nadorst :) Dan heb ik eens naar mama en papa gebeld via skype aangezien Fanny en co daar waren om te eten en ik hun eens wou horen en zien. Het was een kort gesprekje, maar ik was blij dat ik iedereen eens had gezien. Ik was wel nog vrij moe maar ik had geen zin om te gaan slapen uit schrik dat ik dan vannacht niet meer ging kunnen slapen. Tegen 17uur ben ik dan snel bij de kraampjes aan de Ramblas een handtas gaan halen dat in afkorting stond en van daar naar het appartement van Jana en Pieter-Jan gegaan om ons spelletje van gisteren, presidente, af te maken. Het was wel grappig, 4 jonge mensen die op een zondag met de kaarten speelden. Precies 4 oude pekes :) en door de moeheid kwam er dan ook niet veel zinnigs uit ook niet :) Na 2uurtjes te presidenten ben ik terug naar het appartement gegaan met een tussenstop bij een durümbar, dat geraakte er nu wel in na niet veel gegeten te hebben. Dan nog een filmpje gekeken en gaan slapen.
Minder goed geslapen dan ik dacht dat ik ging slapen, maar toch wel blij dat ik niet meer alleen naar huis moest gaan midden in de nacht. Mij snel gekleed en dan ben ik terug vertrokken naar het appartement om mij daar te douchen. Nadat ik alleen een beetje in orde had gebracht, mails gelezen, blog berichten geschreven, vuile was gewassen, kamer opgeruimd,... Ben ik met Sophie naar de Fnac gegaan en nadien nog een paar andere winkeltjes waar we een cadeautje voor Jana hebben gekocht aangezien het morgen haar verjaardag is maar wat we vanavond al gaan vieren. Toen we alles hadden ben ik dan terug naar het appartement gegaan, mij snel klaar gemaakt en gegeten. Om toch niet met lege handen toe te komen had ik iets mee om te drinken samen met chips. Deze keer smaakte de paprika chips zoals in België, eindelijk :) Toen ik toekwam was ik de eerste, ze hadden nog volk uitgenodigd maar die waren er nog niet dus hebben we eerst met ons vieren Jungle Speed gespeeld en nadien presidenten. Het was al lang geleden dat ik nog eens 'gezelschapspelletjes' heb gespeeld. Paar uur later kwam er dan een Belgische jongen toe met een paar Finse mensen. Ineens zat het daar goed vol in hun appartement. Dan was het weer naar het Engels overschakelen. Tegen 1uur zijn we dan vertrokken naar een club aan Parallel. Super veel volk, was daar! Toen ik naar de wc ging, ja en nu zullen er wel veel lachen, maar is opnieuw mijn GSM in de WC gevallen. Ja nu zal je u afvragen hoe kan dat nu? Ik had mijn GSM in mijn mouw gestoken aangezien Henna elk moment kon sturen en zo voelde ik het als ze stuurde, tijdens een WC bezoek floepte hij uit mijn mouw de WC in. Deze keer had ik minder geluk dan de eerste keer, hij werkte niet meer. Hopelijk werkt hij weer na een nachtje drogen. Maar voor de rest was het wel een leuke avond. Tegen 5u30 a 6uur zijn we dan terug gegaan. Hoewel ik mij had voorgenomen om op het appartement te gaan slapen aangezien daar mijn koffiekoeken lagen voor morgenvroeg ben ik toch bij Jana, Pieter-Jan en Sophie blijven slapen. Wat eigenlijk niet zo heel erg was, ik was super moe. Voor het slapengaan nog een boke gegeten en dan in de zetel gekropen, deze keer met een laken dat we deze namiddag hadden gekocht en de zetel als bed gezet, wat toch wel veel beter lag dan gisteren, waardoor ik als een blok in slaap ben gevallen.
Eventjes voorstellen: linkse foto: Jana van België. Rechtse foto Sophie van België
Rechse foto: (van links naar rechts) Pieter-Jan, lastige kerel :p (ik weet al niet meer van waar hij kwam ik denk VS), Jana en Sophie
Een dag die er helemaal anders uitzag dan ik s morgens dacht toen ik ben opgestaan. Eerst mijn laatste keer deze week gaan werken. Het was minder druk dan gisteren, althans voor mij toch. Een paar bestellingen moeten klaar zetten, beetje opgeruimd en dan vroeg Maria mij welke penselen ik mooi vond. Ik toonde haar zo goed als allemaal, nadien ging ze naar de penselenbak en hoorde ik haar rommelen en kwam ze met 10 penselen terug. Ze zei dat ik ze bij Teressa moest laten uitschrijven en dat ze voor mij waren. Ik geloofde het eerst niet, ik kon het ook niet geloven, penselen zijn echt niet zo goedkoop maar ze meende het wel. Ik bedankte haar heel hard en ze maakte mijn dag echt goed, wat een cadeau! Wel super leuk! Toen ik terug in het centrum was heb ik voor de laatste keer een warme wafel met chocoladesaus en soort van m&ms gegeten aangezien de dagen die volgen het eerder weer zal zijn voor een overheerlijk ijsje. Dan ben ik wat gaan rondlopen in de Fnac, nog nooit gedaan in België, wat ik zeker eens ga doen als ik terug ben, echt leuk. Je zag daar ook vrij veel mensen die gewoon met een boek in een zeteltje zaten te lezen. Wel raar, het leek wel of ik in de bibliotheek was. Toen kreeg ik een smsje van Sophie of ik niet wou afkomen. Wat ik dan maar heb gedaan. Daar zijn we dan vertrokken tegen 19uur naar een bar waar we iets gedronken hebben en tapas gegeten hebben met de meisjes. Het was echt een leuke bar alleen zou ik er niet meer naartoe kunnen stappen, met al die kleine straatjes hier J. Er was nog een andere student bij die Sophie, Jana en Pieter-Jan al kende. Vandaar zijn we dan nog naar een andere bar gegaan. Na een tijdje zijn ik en Sophie dan Henna (het Finse meisje) gaan ophalen aan de metrohalte en onderweg heb ik mijn eerste dürum sinds ik hier ben gegeten, wel zonder frieten en andalouse. Maar toch smaakte het super hard! Nadat ik al 3 maanden geen meer had gegeten. Toen we terug in de bar toekwamen zaten er nog andere studenten bij Jana en Pieter-Jan. En wie zat daarbij? Een jonge die ik heb leren kennen toen ik samen met Leti naar een kleine coctailbar was gegaan. Het was wel grappig om die terug te zien. Daarna zijn we nog naar een andere bar gegaan maar niet meer zo lang, ik begon mijn klop te krijgen en werd toch wel vrij moe. Het was genoeg geweest. Toen Sophie, Jana en Pieter-Jan voorstelde om bij hun te blijven slapen was ik echt gelukkig dat ik niet meer alleen te voet moest gaan naar mijn appartement want ik was echt veel te moe. Daar heb ik mij dan neergelegd in de zetel met een deken en heb ik zalig geslapen.
Toen ik toekwam aan het station van La Garriga ben ik snel in een cafeetje een warme choco gaan drinken aangezien ik super dringend naar de wc moest, daar dan nog wat gezeten tot het bijna tijd was om te beginnen werken. Het was vrij druk, 2 bestellingen die ik moest klaar zetten, dan nog de oude producten allemaal klaarzetten dat die ook verkocht konden worden, uit de stock schrijven, Ja het was wel leuk om telkens te weten wat ik allemaal moest doen en niet veel stil te zitten. Dus er was vandaag ook geen tijd om Teressa te schminken, misschien voor morgen. Het was zo goed weer en warm achter het glas in de zon dat ik een smsje had gestuurd naar Sophie om na mijn stage een ijsje te gaan eten. Ik had er zoveel zin in met die zon, het gaf mij meteen meer energie alleen spijtig dat de zon mijn vreselijke hoest niet kan wegnemen. Toen ik de trein nam zag ik dat er op het schermpje 20 graden stond, mijn hart maakte een sprongetje J Hopelijk blijft het vanaf nu telkens 20 graden en meer. Aan de fonteinen heb ik dan even moeten wachten op Sophie en Jana en nadien zijn we dan naar de MacDonald gegaan achter een Mcflurry en daar op het terrasje gezeten. Echt zalig zon weer. Toen vroegen ze of ik zin had om mee te gaan naar het appartement waar Jana en Pieter-Jan zitten. Onderweg zijn we nog van die kleine winkeltjes binnen gegaan waar ik mooie schoenen zag maar met mijn probleem voeten deden ze natuurlijk pijn dus heb ik ze maar laten staan. Soms kan ik er zo op vloeken. Tegen 19uur ben ik dan terug naar mijn appartement gekomen en heb ik hier snel gekookt, net op tijd klaar om terug mee te kijken naar thuis. Ik ga blij zijn als het weekend is dat ik kan uitslapen, daar kijk ik zo hard naar uit! En het zal ook eens goed doen om uit te slapen.
Vandaag was het s morgens al iets warmer op de stageplaats en ben ik ook even aan het station blijven zitten in het zonnetje op een bankje. Het was wel nog koud maar het viel goed mee in de zon. Ik had geen zin om daar weer een half uur te vroeg te zijn. Vandaag was Maria terug gekomen uit Madrid en dus moest ik heel haar tas nakijken en alles op orde zetten van alle producten, ook de penselen moesten weer schoongemaakt worden. Ik heb ook even bij hen gezeten toen ze bezig waren over een nieuw product en waren ze van alles aan het bereken. Soms kon in het wel verstaan maar ze praten zo snel en dan af en toe met Catalaans ertussen. Nu hoor ik wel heel goed het verschil tussen Catalaans en Spaans. Maar ik vind het Catalaans toch wel niet zo mooi eigenlijk. Er word te veel met de CH en SCH gesproken maar dan lelijk. Ze probeerden wel in het Spaans te praten zodat ik een beetje kon mee volgend, maar als ze de cijfers zeiden was het Catalaans. Ze liet mij dan ook weten dat ik eens aan Teressa moest schminken zodat ze kon zien hoe ik werk en dan ze mijn niveau ook kan zien. Hopelijk is ze er een beetje content van. Na 3uur werken vertrok ik opnieuw naar het station waar ik mijn boterhammen heb gegeten en dan met de trein terug naar het centrum. Daar moest ik onmiddellijk vertrekken want de trein had ook weer vertraging, heeft vrij lang aan elke halte stil gestaan waardoor ik bijna een uur op de trein heb gezeten ipv een half uur. Vandaag was het daar iets drukker. Tussen de klanten door vroeg Xenia mij dan ook hoe het was met mijn teen. Het viel wel mee de pijn maar ik voelde het nog een beetje. We zien wel volgende week, als ik er dan nog last van heb wil ik het haar wel nog eens zeggen maar ik heb schrik dat ze er nog gaat aan knippen. Op het appartement heb ik dan de rest van mijn kip en broccoli gemaakt met roomsaus echt super lekker die roomsaus en dan met boterhammen, ik had geen zin meer om nog pasta te koken J Helemaal niet veel werk maar boterhammen ging sneller. s Avonds is het echt lastig, dan komen er steeds kriebels in mijn keel en moet ik ook heel veel hoesten. Ook s morgens maar dan is het vooral dat alles los komt, ook wel nog lastig als ik dan mensen tegen kom hier in de blok en wil dag zeggen lukt het bijna niet omdat ik door mijn hoest niet goed kan praten doordat hij los komt. Hopelijk gaat hij snel weg.
Toen ik toekwam aan het station heb ik vrij lang moeten wachten op mijn trein, hij was bijna een half uur te laat, ja ook hier zijn er vaak vertragingen maar het valt niet zo hard op als bij ons. Er staat niets in het rood of niets bijgeschreven, de trein blijft gewoon op het scherm staan en de andere die wel gepasseerd zijn die gaan van het scherm. Doordat de trein vertraging had was ik ook later op de stage dan anders maar wel nog op tijd. Ook vandaag was het weer bezigheidstherapie. Ik ga blij zijn als Maria terug is en dat ze mij ander werk kan geven, iets nuttigs. Gelukkig was het vandaag maar 3uur dat ik moest werken. Ik had dan ook vanmorgen naar Jordi gestuurd om te vragen of hij nu al gebeld had naar Xenia aangezien ik nog steeds niets had gehoord van hem. Typisch, hij moest nog bellen uiteraard J. Toen ik nog niets had gehoord om 14u30 ben ik dan naar de stageplaats gegaan en heb ik het daar gevraagd. Hij had gebeld maar ze vroeg of ik vandaag, morgen en volgende week dinsdag nog wou komen aangezien Xenia dinsdag alleen is doordat Eli een dagje verlof neemt. Geen probleem voor mij is was al blij dat het einde in zicht kwam. Hoewel ik ze daar wel ga missen. Maar ik had dan ook meteen gezegd dat we nog iets gingen gaan drinken voor mijn laatste dag. Waar ze wel akkoord mee waren. Ik ga dan samen met Eli, Xenia en Alba in de eerste week van maart iets gaan eten en drinken. Ik kijk er al naar uit. Het was vandaag heel rustig op de stageplaats. Toen Xenia vroeg of ik iets wist om te doen zei ik haar dat ik al een tijdje last had van mijn dikke teen aan de zijkant dus heeft ze er eens naar gekeken en begon ze te knippen aan de zijkant van mijn nagel, en dan met een pennetje langs mijn nagel en onder mijn nagel. Ik heb wel vrij veel schrik dat mijn nagel nu gaat ingroeien dus ik zal het maar in het oog houden dat dit niet gebeurt anders word het hier nog leuk. Dan zal ik hier ook eens het ziekenhuis gezien hebben vrees ik. Hopen dat het niet gebeurd dus. Het doet wel al minder pijn en ik heb er ook al minder last van wat dan weer het positieve is. Op het appartement heb ik snel een pizza in de oven gestoken en dan snel gedoucht en nadien weer meegekeken naar thuis. Zo was de avond ook weer voorbij.
Deze morgen was het moeilijk om op te staan, ik was niet echt op tijd gaan slapen en was nog moe en ook nog steeds ziek, ik wou nog zo graag blijven liggen en het had ook wel beter geweest denk ik. Maar aangezien ik in België ook ga werken als ik ziek ben doe ik dat hier dus ook. Geen uitzonderingen. 2 jaar geleden was het vandaag ons Chinees etentje van de Chiro, een Chinees etentje die de leiding nooit meer zal vergeten J. Ik en Gert zijn vandaag dus 2 jaar samen wat allemaal begon op het chinees. Ook dit jaar waren we niet bij elkaar zoals ook vorig jaar het geval was. 3e keer goede keer zeggen ze é. Tja ieder op zn toer die weggaat zeker? Het was weer vroeg opstaan vanmorgen en gisteren lukte het niet echt om op tijd in mijn bed te geraken dus was het vanmorgen ook moeilijk om op te staan. Op de stage was het verder werken met het werk waarmee ik vrijdag was gestopt en nadien gaf Teresa mij nogal bezigheidstherapie. Ze wist niet meer wat ik moest doen en dan gaf ze mijn klusjes die echt nergens op sloegen maar goed zo bleef ik bezig. Ik was wel blij toen het 14u30 was, morgen zal het nog zon dag zijn aangezien Maria nog steeds in Madrid zit voor een demonstratie. Hopelijk komen er wat bestellingen binnen dat ik mij daarmee kan bezig houden. Nadat ik terug op het appartement was heb ik mij hier een beetje beziggehouden met van alles waarmee ik achterstand had opgelopen door de drukke week van vorige week. Om 17uur had ik dan met Sophie afgesproken, ze ging mij helpen met een treinkaart te nemen voor 3 maanden want je hebt hier nogal veel verschillende kaarten. Nu heb ik een kaart voor 3 maanden voor metro, bus, trein, echt wel handig en vrij goedkoop ook want je kan er overal mee naartoe. Nadien ben ik terug naar het appartement gegaan en eindelijk mijn kip klaargemaakt die ik al had uitgehaald van vrijdag om normaal dan klaar te maken voor Marijke, Sophie en ik. Maar ik vond het zo onnozel om te koken als er bezoek is en dus zei ik dat ik die wel volgende week voor mij ging klaarmaken. Eens iets uitgeprobeerd: pasta met kaassaus, kip in stukjes met broccoli en dan in de oven. Ja ik denk dat ik het nog zal klaarmaken want het was super lekker. Er was wel nog kip en broccoli over maar die eet ik wel morgen of overmorgen op. Daarna, na een week niet meer gezien te hebben, heb ik eindelijk nog eens thuis kunnen meekijken met mama en papa. Het was een rustige namiddag en avond, wat wel eens goed deed na een week drukte.
De dag begonnen met zalig te gaan ontbijten met Marijke. Lekkere koffiekoeken, warme chocomelk en leuk gezelschap. Wat moet een mens nog meer hebben? Een lekkere crèmekoek vanuit België misschien :) Die mis ik hier wel heel hard, de crème is hier helemaal anders dan bij ons. Daarna hebben we vooral op het appartement gezeten, beetje zitten kijken op internet, we wouden nog naar iets van carnaval gaan maar alles begon pas tegen 17uur en dan moest Marijke al in de luchthaven zijn. Dus hebben we hier nog wat zitten babbelen en tegen dat onze buikjes honger kregen zijn we naar het centrum vertrokken en hebben we gebruik gemaakt van één van de afkortingsbonnetjes die ik had gekregen om bij de Pans een broodje te gaan eten. Tegen 15uur zijn we dan stilaan naar de vertrekhalte van de Aerobus vertrokken zodat Marijke toch op tijd was op de luchthaven. Daar heb ik nog eens genoten van een dikke knuffel van haar en toen is ze de bus opgestapt. Weer een moeilijk moment, maar het waren zon leuke 4 dagen toen ze hier was! Ik heb er echt van genoten, het was wel raar dat ze dan vertrok en dat ik hier bleef maar ik ben het intussen al gewoon. Toen mama en papa vertrokken was het raarder. Als ik het zo bekijk vliegt de tijd echt super snel! Vorige week kon ik niet wachten tot mijn bezoek hier was en nu is het al voorbij. Nu komen er nog eens 5 weken aan zonder bezoek en nadien heb ik bijna om de 2 à 3 weken dat er wel iemand komt. Dus het zal allemaal weer snel gepasseerd zijn. Toen ik terug op het appartement aankwam, heb ik even genoten van de rust, laptop opgezet en aflevering van The OC bekeken, zalig even alleen na zon drukke week. Ja dan kan ik er wel even van genieten maar het gemis komt ook zo snel terug. Deze avond is Sophie haar gerief dan nog komen halen aangezien ze na 4 dagen zoeken toch een appartement heeft gevonden. Ze mag er wel pas 1 maart in maar in tussen tijd gaat ze bij 2 medestudenten logeren in hun appartement aangezien ze hier telkens moet betalen per dag wat dus vrij duur zou uitkomen. Wat ik dan ook wel snap. Maar we gaan elkaar zeker nog zien. Het is ook wel leuk dat er nu iemand zo dichtbij zit dat ik ken, dan kunnen we vaker afspreken en kunnen we misschien samen gaan sporten. Maar volgende week zal een kalme week worden, ik ben vrij moe en moet toch wat slaap inhalen. Maar nadien zal ik wel weer afspreken en in het weekend ook, dan kan ik terug uitslapen J Ik kijk er nu al naar uit. s Avonds is Sophie dan samen met Jana en Pieter-Jan haar spullen komen halen. Nog wat gebabbeld en dan was de rust weer daar. Hier nog wat mijn kamertje opgeruimd en ook al mijn kaartjes die eerst op mijn kastje stonden heb ik omhoog gehangen met plakband aangezien ze telkens omvervielen als ik mijn deur open of dicht deed. Zo blijven ze mooi op hun plaats en is mijn muur ook niet zo kaal meer J Als iemand nog aan mijn muur wil hangen stuur gerust maar fotos op ze kunnen er nog bij of een leuk kaartje J
Ik had met marijke om 10u30 afgesproken op de Rambla maar het is uiteindelijk een uur later geworden aangezien ik nog aan het praten was met mijn huisbazin en ik ook nog mijn was moest insteken. Uiteindelijk hadden we allebei wat meer tijd nodig om ons klaar te maken. Dan zijn we naar de fimo winkel gegaan en ben ik ook een winkel tegen gekomen waar ik mij eindelijk een portemonnee heb gekocht, maar hij zal pas in België gebruikt worden zodat hij niet opnieuw kan gestolen worden. Marijke wou graag nog eens Arc de triomf zien dus zijn we eens tot daar gegaan. Daar was een basketbaltornooi bezig op het plein, kleine kindjes die speelden tegen elkaar maar ook volwassenen, het ging van groot naar klein, echt schattig die kleinste. Toen we toch wat honger begonnen te krijgen zijn we terug naar de Rambla gegaan en hebben we daar eerst de ene kant van de kraampjes gedaan en dan naar de Macdonald gaan eten en na een lekkere hamburger met frietjes eerst zalig genoten op de brug in het zonnetje. Toen we dan terug gingen hebben we de andere kant van de kraampjes gedaan. Daar heeft Marijke haar souvenirs dan ook gekocht die ze moest hebben. Daarna zijn we naar de handtassenwinkel gegaan waar we gisteren waren geweest en heft Marijke het haar niet kunnen laten om er eentje te kopen, maar uiteindelijk valt het nog mee 1 handtas op de zoveel mooie die ze gezien had :) Dan was het tijd om al de koopjes af te zetten in het hotel, daar even tot rust gekomen en dan naar de infostand vertrokken om daar eens te informeren waar er juist een stoet is van carnaval. Op het gemak zijn we dan tot daar gewandeld en daar toch nog eens voor de zekerheid gevraagd of we wel juist stonden. Toen de politie de auto's deed stoppen kwam er een soort stoet aan ja maar het waren gewone mensen die verkleed waren en in een 'stoet' liepen zonder praalwagens, speciale kostuums,... Het was niet dat wat we er van verwacht hadden, we zullen op een verkeerde plaats hebben gestaan om een mooie stoet met praalwagens te zien passeren. Omdat Marijke toch wel zin had in echte tapas en ik haar gisteren ook zei dat we naar het restaurant gingen gaan waar ik al elke keer ben tapas gaan eten zijn Marijke, Sophie en ik lekkere en echte tapas gaan eten :) Dan nog een mooie afsluiter voor de laatste avond dat Marijke hier was zijn we nog een heerlijke coctail gaan drinken. Deze keer samen met Sophie. Er was daar wel een rare man die daar opdiende die een beetje te veel lachte naar ons, op de duur leek het alsof hij ons gewoon uitlachte maar we snapten niet waarom. Maar het was opnieuw een geslaagde avond :) Hoewel ik begon ziek te worden. Hoe later op de avond hoe dikker mijn klieren werken, echt geen leuk gevoel, ook mijn stem begon het stilaan te begeven. Vandaag had ik ook eens onder mijn bed gekeken omdat ik mijn kaart aan het zoeken was en wat zag ik daar???!!!! Een dik laagje stof, echt een donsje, gedegouteerd was ik! Eerst zei ik tegen Sophie dat we het morgen gingen opvegen voor zij vertrok maar 's avonds zaten we dan allebei te hoesten en ik dacht dat dat stof er toch ook geen deugt aan ging doen dus hebben we hier om 1 uur 's nachts nog het stof van onder mijn bed gehaald. Eerst gebrobeerd met mijn bed op te heffen maar dit werd op de duur wel heel zwaar en nadien hebben we gewoon mijn matras en lattenbodem eruit gehaald en zo kon ik alles stofvrij maken. Ik vraag mij af hoe lang dat stof daar al lag. Echt vies!
Arc de Triomf voorkant en achterkant (welke de voorkant is moet je zelf maar uitmaken :) )
Voor de laatste keer deze week vroeg opstaan. Met die gedachte ben ik uit mijn bed geraakt. Op de stage ging ik voort met mijn werk waarmee ik gisteren ben geëindigd, producten controleren zodat deze allemaal in orde waren om mee te nemen naar Madrid. Dan waren er ook nog een paar bestellingen binnen gekomen die moesten klaargezet worden. Vandaag kwam de zon er niet zo goed door als gisteren waardoor het weeral een stuk kouder was binnen. Ik heb mij ook nog moeten bezighouden men de stock van de penselen en dan nog producten van een andere firma die moesten geteld worden om nadien terug te geven aan de firma vanwaar ze kwamen. Dan zat de dag erop voor vandaag en ook de werkweek zat erop. Nu lekker genieten van mijn weekend met Marijke en Sophie; hier heb ik lang naar uitgekeken, bezoek in het weekend. Toen ik tussen de 2 fonteinen op Marijke stond te wachten stuurde ze mij een sms dat ik haar van ver ging zien afkomen in haar limousine :) Vol ongeduld stond ik te wachten maar ik zag haar niet, uiteindelijk zag ik in de verte de toeristenbus waar ze bovenaan op zat en enthousiast zwaaide, een echte toerist. Ze heeft bijna 4uur op die bus gezeten en om deftig te kunnen zien had ze zich bovenaan gezet maar het was daar een beetje koud dus zijn we samen een warme chocomelk met churros gaan eten. Nadien zijn we de kleine straatjes gaan doen die zij gisteren al had gedaan alleen en zijn we ook naar de tweedehands winkels gegaan die ze had opgezocht. Maar veel konden ze daar niet zien aangezien er in de hele straat een elektriciteitspanne was. Toen we wat doorliepen zijn we een super leuk winkeltje tegen gekomen met mooie, speciale kleren en super veel handtassen, een winkeltje voor marijke. Maar ze ging nog wachten om iets te kopen tot ze alle winkeltjes had gezien. Dan naar de parelwinkels gegaan, eerst een tussenstop bij een ijsjes kraam. Niet zomaar een ijsjeskraam echt het beste tot nu toe qua originaliteit! Eerst liet hij ons proeven wat we graag wouden, aangezien het zo lekker was hebben ze ons dan maar een ijsje genomen. Je kiest zelf de smaak, bv: munt, hazelnoot, coco's, koffie,... en nadien kies je welke chocolade er rond moet, melk, witte, fondant,... en dan nog eventueel met nootjes of coco's. Echt heerlijk! Dan is marijke haar voorraad van parels gaan bijschaven in het winkeltje iets hoger. Al snel was het 20uur en sloten alle winkeltjes dus moesten we morgen nog eens terug komen om de fimo te komen halen. Ons buikje begon dan toch stilaan honger te krijgen en marijke vroeg om eens tapas te gaan eten. Omdat ik eens een ander restaurant wou uitproberen heb ik een ander adres genomen vanuit mijn boekje. Eentje die Xenia mij had gegeven. Het was wel iets verder maar we konden er met de metro naartoe. Daar aangekomen waren er nog een paar winkeltjes open en waar we absoluut binnen moesten aangezien het er zo leuk uitzag. Va toch wel vrij lang zoeken en stappen zijn we eindelijk aangekomen in het restaurant. Het zat er goed vol dus wat betekende dat het wel lekker ging zijn. Het was alleen raar, er waren geen warme tapas enkel koude. Dus hebben we tortilla met tonijn en ham genomen met een stuk brood, nadien hebben we dan nog een brood met zalm gedeeld. Het was wel lekker maar we hadden toch wel andere tappas in ons hoofd en het brood met de zalm was ook vrij duur. De weg naar de soort metro leek toch iets korter dan toen we naar het restaurant gingen. Nadien zijn we dan nog iets gaan drinken in de coctailbar, we hadden gevraagd aan Sophie of ze mee ging maar ze lag al in haar bed. Dus was het een tête a tête met Marijke. Lekker veel gekletst en dan allebei naar ons bedje gegaan. Het was een geslaagde avond.
Hiervan moest ik toch even een foto trekken, dit is een coctail die zo noemt, die van de chiro zullen het wel snappen en gert ook :)
Na een korte nacht ben ik met moeite uit mijn bed geraakt maar het is mij toch gelukt. Wel wat te laat vertrokken om mijn trein te halen dus heb ik mij nogal moeten haasten en toen ik er dan bijna was heb ik een mooie duik genomen richting de grond, ja het zal mooi geweest zijn om te zien en de mensen keken nogal toen ik vloekte. Er was wel een meneer zo vriendelijk om mij te helpen maar ik was zo gehaast dat ik hem niet eens deftig kon dank u zeggen. Op de stage kreeg ik de opdrachten van alle penselen te kuisen aangezien Maria maandag naar Madrid moet voor een demonstratie of zo. Hier voor moet al het gerief in orde zijn dus was de opdracht alles goed schoonmaken en zien dat alle producten nog goed gevuld waren. Vandaag was het gelukkig weer mooi weer en scheen de zon goed binnen waardoor het zalig was achter het glas in de zon, ik had er goed warm van. Tijdens dat ik de penselen aan het kuisen was waren er dan ook weer enkele bestellingen binnen gekomen en die dan ook klaargezet tegen dat de leverancier ze kwam ophalen. Terwijl ik aan het werken was kreeg ik telkens enthousiaste smsjes van Marijke dat ze super leuke winkeltjes heeft gezien met sjakoshe, parels, fimo, Ja ze leek wel gelukkig J Dan was het al snel tijd om de trein te nemen. Eerst mijn bokes opeten op een bankje aan het station en ondertussen zalig genieten van de zon. Ik denk dat het één van de warmste dagen is tot nu toe vanaf dat ik hier ben. Hoewel er een beetje wind is maar het valt best mee het is niet zon koude wind. Hopelijk blijft het weer zo nog een tijdje. Aangekomen in Barcelona zag ik op het schermpje dat het er 18 graden was. Ja hopelijk is dit het begin van de lente hier. Aan de fonteinen heb ik dan even gewacht op Sophie en Marijke. Vandaar uit ben ik dan samen met Marijke vertrokken naar Placa Espanya aangezien ik vandaag werd verwacht bij Jordi om eens te babbelen over mijn stage. Want ja je zult je oren nu niet geloven (of je ogen J ) maar hij heeft mij begin deze week zelf een mailtje gestuurd om te vragen of ik vandaag kon komen. Ik dacht dat hij het over volgende week had maar voor de zekerheid had ik hem toch maar eens gevraagd naar de juiste data aangezien ik het zou raar vinden dat hij zoveel op voorhand zou plannen. En hij het dus wel degelijk over vandaag. Sophie die had nog een paar afspraakjes voor appartementen te gaan bekijken dus gingen we later die dag afspreken om dat ergens iets te gaan eten Samen met marijke ben ik dan bij Jordi gegaan en heb ik hem gevraagd of ik mocht stoppen op mijn eerste stageplaats aangezien ik daar niet heel veel kan doen en dat ik ook wel dacht dat Xenia hiermee geen probleem zou hebben, doordat zij het ook wel lastig vind dat ze mij niet veel meer kunnen laten doen dan wat ik nu doe. Hij ging haar dan vrijdag bellen om hierover te spreken, dus het is nog even afwachten. Ja ik zal ze wel missen Xenia en Eli want het waren toch wel 2 leuke meisjes en ook hele lieve! Maar het is beter zo. Toen we bij Jordi weggingen hebben we de lift naar boven genomen zodat Marijke ook eens het uizicht kon zien van daarboven. Nadien met de roltrap naar beneden naar het shoppingcenter en daar wat rondgekeken in de winkels en als afsluiter van toch wel een mooie lentedag hebben we een welverdiend ijsje gegeten. Super lekker! Dan terug naar het appartement. Sophie had al een paar kamers gezien vandaag maar er zat nog niets tussen waarvan ze dacht dit is DE kamer dus is het morgen nog verder zoeken. Ik had wel zin in pizza dus zijn we naar de dominopizza gegaan en daar een familia pizza genomen J Daar nog heel lang zitten kletsen en dan zijn we met zn drieën tot aan marijke haar hotel gegaan en zijn ik en Sophie terug naar hier gekomen. Maar het was weeral laat eer ik in mijn bedje lag aangezien ik mij dan nog moest douchen. Maar morgen is het de laatste dag van de week dat ik zo vroeg moet opstaan. J
Moesten deze schoentjes echt zijn, wow echt ik zo zoizo voor die groentjes gaan, zo mooi! Maar spijtig genoeg zijn ze van chocolade. Als jullie mij niet geloven kom dan zelf maar eens kijken ;) of vraag het maar aan Marijke zij heeft ze ook gezien.
Vandaag voor het eerst weer mogen schminken in maanden, vooral eigenlijk de maanden dat ik hier ben. Hier heb ik nog maar één keer kunnen schminken en dat was op mijn eerste stage om te laten tonen waarvoor ik eigenlijk geleerd heb. Het voelde goed ook al moest ik hiervoor een half uur vroeger opstaan en een half uur vroeger de trein nemen. Toen ik aankwam aan het station moest ik even wachten en daar kwam Maria al aan. Samen gingen we dan naar het schooltje in de buurt. Daar had ze al haar materiaal al klaargezet en konden we meteen aan de slag. Ik dacht dat het de bedoeling was dat wij de kinderen gingen schminken maar dat was niet zo. Eerst toonde zij het voor stap per stap en al de kindjes zaten te luisteren en aandachtig te kijken. Wij moesten de hulplijnen op het gezicht tekenen en de kinderen gingen bij elkaar dan de vlakken inkleuren. Het ging best goed maar bij sommige ging het toch wel de verkeerde kant op. Het is wel super schattig om kinderen van het eerste leerjaar bezig te zien en ze vonden het fantastisch dat er ook iemand van België was. Maria had mij voorgesteld en er ook bij gezegd dat ik van België was en dat ik wel een beetje Spaans kan maar dat het Catalaans nog ver weg is, maar de kinderen vergaten dit zo snel en vroegen mij dan telkens van alles. Toen ze elkaar dan allemaal geschminkt hadden moest ik toch bij iedereen eens langs gaan om het een beetje mooier te maken want bij sommigen was het een echte knoeiboel. Dus hier en daar een beetje opgeknapt aangezien het toch ook wel reclame was voor Maria ook. Nadien nog wat glitters eerst bij de meisjes maar toen de jongens dit zagen wouden ze dit ook allemaal. Het was wel grappig, een jongen met dan spiderman erop geschminkt en daar nog glitters bij, ja het was echt carnaval. Het was al snel 12uur en dus tijd om door te gaan. Onderweg naar het bedrijf zijn we nog langs de bakker gepasseerd en zijn we een beetje gebakjes gaan halen omdat Maria honger had J. Op het bedrijf toegekomen heb ik dan al het materiaal schoon gemaakt en nog een bestelling klaar gezet en dan was het tijd om de trein te nemen. Het was prachtig weer, de zon scheen en het plein aan Placa Catalunya zat weer vol met duiven. Toen ik toekwam ben ik dan met mijn peter en tante Els naar de pans een broodje gaan eten. Als we net gedaan hadden liet Sophie (iemand die ik heb leren kennen via Lien, zij komt nu ook 4 maanden stage doen hier in Barcelona) mij weten dat we was toegekomen aan Placa Catalunya. Dan ben ik naar daar gegaan en dan zijn we samen naar het appartement gekomen. Hier heb ik dan wat uitleg gegeven en tips over de stad Nadien is zij dan beginnen zoeken en bellen voor appartementen en ben ik met mijn peter en tante Els de Rambla afgestapt met in het midden een drinkpauze. Toen we aan de have toekwamen was het tijd om te eten en zijn we in het ELX restaurant een lekkere Paëlla gaan eten. Ik had zo te doen met tante Els, ze had zoveel speerpijn van de voorbije dagen doordat ze het niet gewoon was om zoveel te stappen en ze had ook niet zon goede schoenen bij om zoveel te stappen. Maar ze vonden het wel heel leuk dat ze zoveel gezien hebben op korte tijd. Ik vond het ook heel leuk dat ze naar hier zijn gekomen, het was echt leuk om hun hier te zien. Dan kwam het afscheid aangezien ik morgen opnieuw vroeg moest gaan werken en ze al op de luchthaven moeten zijn als ik terug in Barcelona toekom. Het was toch wel raar, opnieuw afscheid nemen. Maar ik probeerde mij snel te focussen op de komst van Marijke zo werd het niet te moeilijk het afscheid. Eerst ben ik nog even naar het appartement gegaan waar Sophie zat en nog wat met haar gebabbeld en nadien heb ik dan de Aerobus genomen richting de luchthaven. Daar heb ik dan nog even moeten wachten aangezien Marijke daar is toegekomen met een half uur vertraging. Ik was zo blij toen ik haar zag waardoor ik mijn tranen niet meer kon tegenhouden J Op weg naar het stad super veel gebabbeld. Dan meegegaan met haar tot aan het hotel, daar ook nog gebabbeld. We hadden zoveel te vertellen maar het was ook al zo laat. Uiteindelijk ben ik dan terug naar het appartement vertrokken waar Sophie al lag te slapen, ik ben er dan ook snel ingekropen want het was al laat en morgen wordt het weer vroeg dag.
Mijn bazin (Maria) met haar dochter.
in het Catalaans optellen, het lijkt heel hard op het frans.
Eerst en vooral aan iedereen een hele gelukkige Valentijn gewenst! s Morgens ben ik terug naar mijn stageplaats vertrokken en deze keer toen ik daar toekwam waren al de vrouwen er al en was de demonstratie al begonnen, ik wist niet dat het vroeger begon maar ik moest er blijkbaar toch niet vroeger zijn. Het was deze keer heel veel praktijk. Eerst legde Maria uit waarvoor je welk product gebruikte en nadien mochten ze gaan uitproberen. Ik moest dan telkens kijken wat ze deden en of het ook goed was, ook als Maria uitleg ging geven moest ik bij haar staan om te zien wat ze zei en wat ze deed. Ze vroeg mij dan op een gegeven moment of ik hun kon verbeteren als ze iets niet goed deden, ik denk dat ik het wel zou kunnen maar dan in het Spaans uit leggen waarom het niet zo maar zo moet dat zou niet echt lukken. Het was wel leuk om hun bezig te zien. Er was wel één vrouw die Engels kon en zei vroeg mij dan iets wat ze het beste zou doen qua kleuren en het donkere gedeelte en nadien over de lippen Het was echt heel leuk om eindelijk nog eens bezig te zijn met make-up. Ik ga mij dan ook volgende week bezig houden met al de make-up termen op te zoeken, zoals jukbeenderen, ooglid, in het Spaans. Zo weet ik dat ook weer en zal het misschien wel lukken om hun volgende keer te verbeteren. Er zijn toch sommige dingen anders dat zij hier doen dan wat wij doen in België, zoals hier gebruiken ze nog vrij veel het lippenpotlood wat wij toch wel minder doen. Maar zo leer ik deze techniek dan ook weer. Toen ik op de trein zat s middags kreeg ik dan telefoon van een Spaanse vrouw die vroeg of mijn adres klopte met wat zij had en of er iemand thuis was, toen ik zei dat ik pas tegen 21u thuis kwam aangezien ik moest gaan werken vroeg ze het adres dan waar ik werkte. Gert had mij laten weten dat er iemand ging bellen en dat ik moest proberen op te nemen, ik vond het echt raar, ik snapte er niets van. Op mijn stageplaats bij Xenia heb ik mij vrij lang kunnen bezighouden. Daar heb ik dan ook even mijn mails en op facebook kunnen kijken aangezien ik daar deze week niet veel tijd voor zou hebben maar het is toch wel lastig als ik snel iets wil typen aangezien het toetsenbord anders is, is het soms toch wel zoeken en gaat het minder snel J. Ik zat daar dan al een paar uur nieuwsgierig te wachten wat er zou toekomen, mijn hersenen waren nog al aan het denken geslagen J. Tegen 17 uur stond er dan een man voor de deur met een mooi boeket met bloemen. Hij toonde het kaartje voor wie het was en ik zei dan dat ik dat was. Er hing een klein envelopje aan, ik wist wel al dat ze van Gert waren maar ik was wel benieuwd wat er op het briefje stond. Echt super super super lief! Ik had het helemaal niet verwacht! Aangezien we vorig jaar ook niet samen waren, hij was toen op zee voor een maand, en ik meen mij te herinneren dat ik toen had gezegd dat ik daar toch niet aan mee deed dus had ik ook niets voor hem voorzien. Er stond wel iets in de scheurkalender die ik had gemaakt voor ik vertrok maar ja er staat elke dag iets in. Ik heb ze dan snel in water gezet want nadat ik gedaan had op mijn stage gingen we eerst iets gaan eten voor dat ik naar het appartement ging dus anders zaten ze veel te lang zonder water. Toen ik dan gedaan had op de stage stonden mijn peter en tante Els al buiten te wachten en zagen ze mij buiten komen met het mooie boeket en keken ze mij vragend aan J Ik heb dan alles uitgelegd en ook zij vonden dit super leuk en lief! Dan zijn we naar het Japanse restaurant gegaan dat ze op mijn stage gezegd hadden waar het heel goed bleek te zijn. Toen we daar aankwamen leek het dicht, van buiten uit zag je ook geen licht of geen tafels en stoelen, heel raar. De deur was open en dus zijn we maar naar binnen gegaan en de trap naar beneden gegaan. Het ging blijkbaar pas open om 20u30 dus hebben we voor de zekerheid gereserveerd en zijn we, ook een adresje dat ik had gekregen, een aperitief gaan drinken waar je wijn kan proeven en eventueel nadien kan kopen, ook daar kon je blijven eten. Wel nog gezellig en daar hebben we er dan 2 geproefd en dan was het tijd om te gaan eten. Heel lekker en luchtig gegeten. Die van het restaurant heeft dan mijn bloemen ook in het water gezet terwijl wij aan het eten waren, hij zal gedacht hebben die loopt daar nu al de hele avond mee rond J. Wel vriendelijk. Dan zijn we terug gestapt, ik naar het appartement en tante Els en mijn peter naar hun hotel. Tante Els zag echt af, ze had super veel pijn aan haar spieren van zo veel te wandelen. Toen ik terug op het appartement kwam heb ik mij dan nog snel gedoucht zodat ik dit morgen niet meer moest doen en nadien snel in bedje want ik moet morgen een half uur vroeger de trein nemen, aangezien we bij kindjes op school gingen gaan schminken voor carnaval. Ik kijk er al naar uit!
Hier de winkel waar ik de mooie schoentjes zag, nu zien ze er meer uit als chocolade dan in het begin. De super moderne wijnkaart die we kregen :) Mijn mooi boeket boemen die nu fier op mijn kastje hier staat in mijn kamer