Deze morgen heb ik maar net op tijd mijn trein gehaald, het lukt mij niet om onmiddellijk op te staan als ik mijn wekker hoor. Op de stage ging ik dan terug verder met de stock te tellen en ondertussen kwamen er ook bestellingen binnen. Zo had ik toch een beetje afwisseling. Gelukkig ging de tijd snel voorbij doordat ik wel wist wat ik moest doen. Het was vandaag ook weer zon goed weer, ijsjesweer. Dus ben ik een ijsje gaan halen en heb ik mij in het zonnetje gezet op plaza universitat met een boekje in de hand. Vandaag ging ik voor de eerste keer op dinsdag niet lopen. Hoewel ik er heel veel zin in had maar mijn been liet het niet toe. Een beetje te veel last en anders zal het alleen maar erger worden. Ik wou wel gaan zwemmen maar om alleen te gaan had ik ook niet veel zin in. s Avonds hadden we dan afgesproken bij Seppe en Ruben. Daar hebben we samen chinees gegeten en nadien naar Rundskop gekeken. Het was best een gezellige avond. Het appartement van hun is ook mega groot en zoveel luxe! Vooral het terras en de tuin die ze hebben vond ik geweldig! Dat mis ik hier toch wel aan dit appartement.
Na opnieuw een lange nacht in de bus zijn we om 6uur s morgens toegekomen in Barcelona. Ik had nog maar net mijn schoenen aan of ik wou ze al terug uitdoen. Na 8uur op de bus te zitten met mijn voeten naar omlaag waren ze zo opgezwollen dat ik mijn schoenen amper kon aanhouden. Het eerste gedacht dat ik had was, ik zou nog een uurtje mogen slapen. Het was dan ook heel verleidelijk toen ik in het appartement toekwam en mijn bedje zag staan, maar ik heb aan de verleiding kunnen weerstaan en in de douche gekropen. Dan mij snel klaargemaakt en vlug de trein genomen naar de stageplaats. Daar was het heel moeilijk om mij wakker te houden. Er was niet zo heel veel werk en ze hadden mij ook weer de papieren gegeven om de stock te tellen. Hier gaan we weer voor een week dacht ik. Gelukkig moet ik donderdag niet komen en kan ik dan uitslapen, wat heel goed van pas komt. Op het appartement heb ik mijn kamer opgeruimd en nog eens onder mijn bed geborsteld. Het was een hele klus om dit alleen te doen. Ik had het bed dat onder mijn bed zit er van onder gerold en daar had ik dan mijn madras en lattenbodem opgezet. Maar door de zwaarte rolde het bed terug onder mijn bed. Het was geen zicht hoe ik hier stond. Volgende keer vraag ik toch wel om hulp :). Ik wil donderdag zo veel doen maar ik vrees dat ik er allemaal niet ga toe komen. Het belangrijkste is dat ik eerst ga uitslapen en nadien zien we wel.
Na een lange
nacht zijn we om 7u30 toegekomen in Madrid. Mijn eerste indruk, zo rustig! Eerst
een koffie en chocomelk gaan drinken en nadien tot bij Lien haar appartement
gegaan. Ik had vandaag nog meer last van mijn knie. Waarschijnlijk van slecht
te liggen op de bus. Hopelijk blijft het niet de hele dag pijn doen. Eerst zijn
we dan samen met Lien gaan ontbijten en daarna een wandeling gedaan in Madrid. Daar
hebben we dan om 11u30, op een terrasje in de zon, sangria gedronken als aperitief.
Terwijl de meeste Spanjaarden dan aan het ontbijten waren J. Op het plein van de
Beer konden we gratis ijsjes krijgen, waar we ongetwijfeld wel eentje van
wouden. Van daar zijn we voort gegaan naar de metro waarmee we tot bij Gerda
gingen. Gerda is een vriendin van Kris (de mama van Gert) die al 22 jaar in
Madrid woont. We waren met zijn drieën uitgenodigd om bij haar paella te gaan
eten. Daar hebben we dan de hele namiddag gezeten. Eerst lekker gegeten en
nadien nog wat zitten kletsen, zoals vrouwen ondereen dat doen. Het was een
gezellige namiddag. Dan terug gegaan naar het centrum en daar dan naar een bar
gegaan waar je iets kon drinken en gratis kon aanschuiven aan het buffet dat er
stond. Het was er toch wel anders dan in Barcelona. Ook de mensen zijn hier
anders gekleed. s Avondslaat zijn we dan naar een discotheek gegaan waar
Sophie ook al was geweest toen ze vorig jaar studeerde in Madrid. Mijn
gedachten dwaalden wel vaak af naar België, vandaag (zaterdag) was het de trouw
van Yannick en Nele. Normaal ging ik erbij zijn maar ik vond het te moeilijk om
mijn 6 maanden te onderbreken. Het ging te moeilijk zijn om na een drukke dag
en nadat ik iedereen ging terug gezien te hebben. Om dan terug te keren naar
hier. Ik ben het hier nu al zo gewoon en ik heb een afscheidsfeestje gekregen
met de bedoeling dat ik hier 6 maanden aan een stuk blijf. Gelukkig waren
Sophie en Lien er om mij af te leiden. De volgende dag moesten we er vroeg uit
omdat Lien haar nonkel toekwam in Madrid en we samen met hem naar het grote
park gingen en nog wat andere leuke dingen wilden doen. Eerst zijn we samen
gaan ontbijten en dan tot bij haar nonkel gegaan. Van daar zijn we dan naar het
park gewandeld, ook heel anders dan in Barcelona, veel minder mensen die u
lastig vallen of bedelen. Ik voelde mij er veel meer op mijn gemak en had niet
constant de neiging om mijn handtas vast te houden. In het park hebben we ons
dan lekker in het zonnetje gezet, die vandaag wel heel goed gaf. Ik had mijn
botjes aan met een rok, en jawel, mijn botjes stonden er toch wel een beetje
in. Wat een grappig zicht was. Die dag zijn we ook samen tapas gaan eten waar
Sophie wist dat het heel goed was. Ze had gelijk, het was heel lekker. De
patatas bravas waren zelfs beter dan die dat ik hier al heb gegeten (maar ik
ben dan ook nog maar op één plaats geweest voor tapas). In Madrid is er ook een
Desigual van 5 verdiepingen, tuurlijk moest ik daar eens binnen gaan. Hoe kon
ik nu vertrekken zonder daar binnen te gaan. Gelukkig zijn hier de winkels ook
open op zondag. Hoe zalig, 7 op 7 open, en dan nog eens tot 22uur. Die winkel
zal ik zeker en vast het hardste missen als ik terug in België ben. Er waren 3
verdiepingen voor de vrouwen, 1 verdiep voor de mannen en dan nog 1 verdiep
voor iedereen maar met afkortingen. J
Ja ik heb mij ogen moeten opentrekken. Daarna zijn we ons gaan klaarmaken om
terug een lange busrit te ondergaan. Deze keer hadden we minder geluk dan
vrijdag, de bus zat helemaal vol en we konden dus niet apart zitten. Gelukkig
was ik wel moe genoeg om te kunnen slapen hoe slecht ik ook zat J.
* Zo moe maar toch ook zo blij dat we eindelijk in Madrid waren :)
* Deze figuren lopen hier blijkbaar elk weekend rond, samen met nog vele anderen * Het plein met de beer * Avondje uit in Madrid, ik voelde mij een buitenbeetje, met mijn kleurrijke rok tussen allemaal opgetutte meisjes met kleedjes of rokjes aan, hoe korter hoe beter en de schoenen hoe hoger hoe beter. Ja een hele andere stijl dan in Barcelona.
Vandaag kon het geluk niet op! Ik heb in het Spaans kunnen vragen of ik donderdag en vrijdag verlof kreeg wanneer Gert komt. Maria vroeg mij van wanneer tot wanneer hij naar hier komt. Ik zei van maandag tot en met vrijdag. Tot mijn verbazing zei ze dat ik de hele week mocht thuis blijven. Dat ik ervan moest genieten en dan ik toch niet moest komen werken als mijn vriend hier was. Dus ga ik die week enkel maandag gaan werken omdat hij pas om 16u30 in de luchthaven toekomt De dag dat hij hier toekomt is het ook Sant Jordi. Dit betekend een soort van 2e Valentijnsdag. Maar met een echte traditie aan verbonden. De vrouw moet op die dag aan de man een boek geven en de man moet aan de vrouw een roos geven. Blijkbaar word er hier op die dag ook wel goed gevierd, ik ben benieuwd hoe het gaat lopen. Maar ik kijk vooral naar die dag uit omdat ik Gert dan eindelijk zal terug zien na 13 weken wat toch wel heeeeel erg lang is vind ik. Het staat ook vast dat we zaterdag (nadat Gert weg is) we met de studenten naar Ibiza gaan voor het verlengde weekend. Ook daar ben ik benieuwd naar wat dat zal worden. Deze avond vertrek ik dan voor een weekend naar Madrid. Daar zal ik Lien terug zien. Dat is al geleden van toe ik haar zag op mijn afscheidsfeestje. Zij zit nu in Madrid voor stage te doen, ook zij is helemaal alleen naar daar gegaan. Zij trekt zich aan de gedachte op dat ik het alleen heb aangekund dus dat zij dit ook kan. Het doet wel deugd om dat te horen. Het wordt wel eerst nog een zware busrit voor we aankomen in Madrid, hopelijk lukt het een beetje voor te slapen.
Na een veel te korte nacht moest ik alweer opstaan. Mijn schoenen en jeans broek waren nog steeds nat, ook de mouwen van mijn jas waren nog vochtig. Toen ik buiten kwam zag de lucht er niet al te goed uit, het was vrij donker. Hopelijk geraak ik droog op mijn stage. In La Garriga blijf ik normaal nog even aan het station zitten omdat ik anders veel te vroeg ben op mijn stage, maar vandaag heb ik mij gehaast dat ik op mijn stage was. Gelukkig dat ik dit gedaan had want om iets voor 10uur kwam de regen weer met bakken uit de lucht. In België zou je zeggen, ja dit is voor de hele dag. Hier is dit heel anders. Toen ik gedaan had met werken om 14u30 was de lucht weer helemaal blauw en scheen de zon opnieuw. Het slechte weer was voorbij. Hopelijk weer voor even lange tijd als ervoor. Gelukkig dat het niet meer regende, zo konden ik en Seppe toch gaan lopen vandaag en ik had er zin in. Ik zit nu op het punt dat ik echt wil gaan lopen en dat ik mijn moed niet meer bij elkaar moet rapen. Vandaag zijn we met de vespa tot aan de zee gereden en daar naast het strand gaan lopen. Veel betere lucht dan in het midden van het stad. Ik had alleen weer veel meer last van mijn voet. De pijn ging nu ook telkens door naar mijn scheenbeen en knie. Ik had echt geen zin om nu terug te moeten stoppen met sporten. Net nu ik goed bezig ben. Maar dit weekend zal ik al niet lopen aangezien ik in Madrid ben en daar niet ga lopen. Dus we zien maandag wel hoe het gaat. Vandaag ben ik ook te weten gekomen dat onze familie gisteren een Devillé rijker is :) Jonas is geboren. Het kindje van mijn neef Steve en Wendy. Het zal raar zijn als ik terug thuis ben want dan is het al bijna 3 maanden en dus niet meer echt een kleine baby. De familie Devillé krijgen ze niet klein :)
Ik was al iets minder moe, maar het slapen loopt niet echt vlot, ik word veel wakker en een half uur voordat mijn wekker gaat word ik ook al wakker. Als ik dan echt moet opstaan geraak ik er niet uit. Op de stage was het opnieuw bestellingen klaarzetten. Ik vraag mij af wanneer ik eens zelf mag schminken want ik kijk er toch wel naar uit. Ik leer ook wel door haar bezig te zien, maar zelf schminken is dan toch weer iets leuker. Mama heeft mij ook vandaag laten weten dan het dus vast staat dat zij en Anja dan toch niet meer komen. Het is veel te duur het weekend dat ze allebei kunnen en de eerste week van juni zal ook niet lukken aangezien het dan niet echt de moeite meer is omdat ik dan de 3e week al thuis ben. Jaja de tijd vliegt! Ik zal blij zijn als kris hier is volgende week. Met haar kan ik ook heel goed praten en het dan gaat de tijd nog sneller gaan. s Avonds is Seppe mij komen halen en zijn we samen naar een bar gegaan schuin over het appartement van PJ en Jana. Daar speelde deze avond een klein groepje op. Het was best gezellig, wel een kleine bar. De vrouw die zong in het groepje had echt wel een goede stem, alleen spijtig dat ze geen micro had, want het was vrij stil. Vandaag had het al bijna heel de dag goed geregend, laat ons zeggen, gegoten! Deze avond zag het er vrij goed uit, de lucht was bijna helemaal blauw op een paar wolken na. Maar toen ik en Seppe opnieuw met de vespa wouden vertrekken begon het opnieuw te gieten. Het was geen doen om er zo door te gaan, dan waren we allebei klets nat. Dus zijn we nog even bij Jana en PJ gegaan op het appartement, met de hoop dat het zou minderen. Maar helaas, dat deed het niet. Het werd alleen maar erger. Ik had echt geen zin om te blijven, ik wou thuis in mijn bedje gaan slapen en morgen op mijn gemak mij klaarmaken om te gaan werken. Dus ben ik daar vertrokken met een vuilzak over mij waar we gaten hadden ingeknipt en zo ben ik dan te voet naar het appartement gegaan. Het was wel goed aan het donderen en bliksemen dus heb ik mij toch even aan de kant gezet en gewacht tot de donder en bliksem weg was. Dan weer snel door gestapt. Toen ik in de straat kwam van het appartement zag ik een man ook met een vuilzak aan. Het eerste wat hij zei toen hij mij zag was, Hé mi amiga! Dan heb ik snel de vuilzak in de container gegooid en binnen gegaan. Toen ik mij daar in de spiegel zag, dacht ik onmiddellijk, wat een verzopen kieken staat hier. Ik kon mijn haar wel uitwringen. Mijn schoenen waren zo nat dat het leek alsof ik aan het soppen was. Snel alles op de verwarming en er onder gezet, mij afgedroogd en in mijn warm bedje gekropen.
De moeheid blijft in mijn lijf zitten. Op de stage was het opnieuw een normale dag, bestellingen klaarzetten, Gelukkig ging de tijd snel voorbij en was het snel 13uur. Ik was aan het twijfelen om te gaan lopen omdat ik heel moe was en het weer was ook niet al te best. Maar Seppe ging mij komen halen met de vespa en dan gingen we samen naar de Montjuïc rijden en daar dan een toertje lopen. Het was best wel zwaar, eerst trappen als opwarming en dan nog bergop, ja ik voelde het aan de beentjes. Maar nadien deed het weer zo goed dat we het hadden vol gehouden, hoe zwaar het ook was! We hadden net op tijd gedaan want toen we terug met de vespa vertrokken begon het te regenen. Het zag er al een hele dag heel grijs uit dus het moest wel eens beginnen met regenen. Ook de kabinetjes die aan de kabelbaan hangen gingen van links naar rechts van de hevige wind. Wel nog gevaarlijk want er was zelfs eentje tegen de paal gebotst. Gelukkig zat er niemand in. s Avonds heb ik dan nog wat zitten praten met mama op skype, de kans is klein dat ze toch zou komen met Anja aangezien het heel duur is wanneer ze allebei kunnen. Maar misschien dat ze met Heidi naar hier komt voor een weekje, laat ons hopen. Het zou wel echt super zijn moest dat zo zijn. De 3 vrouwen samen. Ik zie het in ieder geval wel al zitten!
Op de stage was er opnieuw een cursus, er was niet zo veel volk, ik wist eigenlijk niet goed voor wat de cursus diende. Ik kwam toe en moest mij onmiddellijk ontschminken en mijn haar werd ook onmiddellijk gedaan. Ik dacht echt, niet opnieuw een fotoshoot! Daar had ik echt geen zin in. Nadat ik helemaal klaar was hebben we wat koekjes gegeten en is ze nadien bij het echte model begonnen. Dan mocht ik eindelijk nog eens kijken hoe ze te werk ging. Nadat zij klaar was, was het tijd voor de fotoshoot, deze keer niet van mij maar van het echt model. Wat een verandering als ze achter de camera staat, echt super! Ja ze kan er echt wel iets van. Deze keer gingen de fotos ook echt dienen om af te drukken en er reclame mee te maken en op te hangen waar de klanten ze zullen kunnen zien. Het was wel leuk om eens een fotoshoot mee te maken van dichtbij. Ook Maria had haar eisen. Ik dacht dat het een hele dag was de cursus maar tegen 14uur was iedereen al weg. Deze keer ben ik dan alleen met Maria en Teressa gaan eten. Opnieuw een voorgerecht, hoofdschotel en dessert. Deze keer had ik als hoofdschotel biefstuk gekozen, het was al geleden van toen ik er in België had gegeten. Maar hij was helemaal niet lekker! Heel veel olie of iets anders viezigs dat er op lag. Gelukkig waren er een beetje frietjes bij die wel nog meevielen. Hoewel een beetje mayonaise of andalouse had ook wel gesmaakt daarbij. s Avonds kon ik dan weer niets meer eten aangezien ik nog steeds geen honger had van het vele eten van deze middag. Gert heeft vandaag ook eindelijk zijn vliegtickets besteld om nog eens naar hier te komen. De laatste week van april, eindelijk! Het zal zo snel voorbij gaan, want als hij weg is dan is het nog maar een dikke maand en dan zit het hele avontuur er al op. Ook Isa heb ik vandaag nog eens gezien op skype. Ze ging bij mama en papa gaan slapen, ze is al zo hard veranderd en zo veel praten. Gelukkig herkent ze mij nog steeds. En ondertussen is de laatste nacht van het carnaval ook alweer aangebroken.
Eerst nog een zalig uitgeslapen, want dat kon ik wel nog eens gebruiken. Hoewel als ik het nu zo bekijk heb ik helemaal niet lang geslapen, om 6uur ben ik in slaap gevallen en tegen 13uur was ik dan wakker. Dus niet echt uitgeslapen. Maar het is zo zonde om hier in u bed te blijven liggen als je buiten de zon ziet schijnen. Dus mij dan komen opfrissen op mijn appartement en dan terug naar Pieter-Jan en Jana vertrokken, dan zijn we samen naar het Ciutadella park gegaan en daar genoten van de zon. Het was er wel vrij druk, om de 10 minuten kwam er wel een man vragen, cervesa, cola, agua, Fanta. Op de duur word je daar echt lastig van! Zeker als je zalig ligt te genieten in het zonnetje. Zeker omdat ze dan zagen dat je drinken had. Het is wel super om daar op u gemak te liggen maar heel op mijn gemak lag ik daar toch ook niet met die mannen met hun cervesa, die zijn niet echt te vertrouwen, je moet altijd alles goed in het oog houden van u spullen. Dat vind ik hier wel jammer. In België moet je dat ook wel doen maar hier is het nog 10X erger. Nadien ben ik dan eens gaan kijken hoe het was met Sophie, zij was niet meegekomen naar het park aangezien ze aan haar stagecase wou verder werken. Daar nog wat zitten praten en dan naar het appartement gekomen. Pizza in de oven en verder werken aan mijn blog :) Deze avond zal het ook niet te laat worden want morgen word het weer een zware dag. Morgen is het op de stageplaats weer een cursus dus opnieuw een hele dag blijven. Ik hoop dat het meevalt en dat ik niet te moe ben. Deze morgen heb ik ook super goed nieuws gekregen, Stijn heeft eindelijk goedkope tickets gevonden om naar hier te komen in de paasvakantie. Wat wil zeggen dat ik bijna 3 weken aan een stuk bezoek heb. Echt super want dan gaat de tijd snel voorbij en zal Gert hier ook snel zijn.
Vandaag begint in België carnaval. Het is toch wel raar om er niet bij te kunnen zijn na zoveel jaren. Maar er volgen nog zoveel jaren. Maar toch mijn gedachten zullen de komende 3 dagen toch wel veel in Halle zijn. Gelukkig ben ik niet alleen dat normaal elk jaar naar carnaval gaat en dit jaar ook hier zit. Dus we konden met zijn tweeën een beetje denken aan carnaval. s Morgens heb ik dan eindelijk eens goed kunnen uitslapen, wat echt goed deed en het was nodig ook. Nadat ik dan mijn uurtjes die ik in de week te weinig had geslapen had ingehaald, heb ik mij aangekleed en met volle moed gaan lopen. Het was wel weer raar om alleen te moeten gaan lopen. En het was ook wel nog een zware training, maar niet opgeven is mijn motto :) Nadien heb ik nog wat aan mijn blog gewerkt en mijn haar ook eens onder handen genomen, want nu dat het gekleurd is zag je nog harder dat mijn punten gesplitst waren. Heb ik mezelf maar eens helemaal in orde gebracht. En nadien mij dan klaar gemaakt, niet om zoals elk jaar naar het carnaval te gaan maar om deze avond met Pieter-Jan, Jana en Sophie naar een flamencoshow te gaan. Sophie en Jana hadden gratis tickets gekregen en mochten elk iemand meenemen en wij waren de gelukkigen. Als dat niet lief was. Vooral omdat we voor de show uitgebreid mochten genieten van een heerlijk buffet en a vollenté drank. Wij als studentjes zaten daar tussen allemaal oudere mensen die vrij veel geld zullen hebben om dat te betalen want normaal was het voor een ticket 70, voor het eten en de show. We hebben er met volle teugen van genoten, zeker omdat het gratig was. Het was wel de moeite en ook eens leuk om dit mee te maken. Ja, flamenco het is een dans waar pit in zit. Nadien was het plan om een fout feestje op te zoeken zodat we onze carnaval toch een beetje konden vervangen, maar dit is niet echt goed gelukt. Waar we dachten dat er een feestje was, was er eigenlijk niet echt iets te doen. Wel veel volk maar niet veel ambiance. Dus zijn we dan naar een andere bar gegaan maar het was ook niet veel meer aangezien hier ook de meeste bars sluiten om 3uur. Enkel de zalen blijven langer open maar dan moet je weer zoveel ingang betalen en betaal je ook vrij veel om er iets te drinken. Dus zijn we dan maar naar huis gegaan. Ik ben meegegaan met Pieter-Jan en Jana en daar hebben we een poging gedaan om een film te kijken maar die is niet echt gelukt. De film was nog niet lang bezig of ik lag al in slaap. Typisch ik.
Deze nacht heb ik heel slecht geslapen, slechte droom gehad die ik zo snel mogelijk wil vergeten. Deze morgen was ik nog zieker dan gisteren, mijn neus raakt steeds vaster. Gelukkig is het dit weekend kalmer aangezien de rest aan hun stagecase gaat werken en we dus niet echt veel gepland hebben. En het belangrijkste, ik kan uitslapen. Vandaag was het op mijn stage zowat een ramp. Ik wou me bezighouden met alle bakjes (van de producten) in de juiste volgorde te zetten, zodat het makkelijker ging zijn als ik een product zocht. Dus begon ik meer met schuiven en tillen. Tot dat ik op een moment net iets te veel bakjes op elkaar had opgenomen en ze allemaal op de grond vielen wat een hels lawaai maakte en waardoor al de doosjes op de grond door elkaar lagen. Vloeken dat ik deed. Teressa kwam eens kijken wat er aan de hand was, ik legde haar dan uit wat ik aan het doen was. En toen zei ze mij dat de bakjes zo stonden omdat er een deel bij de ene firma moet besteld worden en het andere deel bij een andere firma moet besteld worden. Dus al het werk voor niets dacht ik. Maar ze zei dat het geen kwaad kon, dat ik het maar moest zetten hoe ik wou en nadien gingen we de bakjes van de ene firma er uithalen en terug op zijn plaats zetten. Dat was mijn eerste blunder van vandaag. Toen ik dan vertrok op de stageplaats moest ik de vuilbakken in de container gaan doen. Toen ik daar dan was dacht ik, shit, mijn gsm ligt nog op de stage (tweede blunder van vandaag) dus dan snel terug gelopen en aangebeld, gsm genomen en toen zag ik dat ik mijn trui niet meer in mijn handen had. Ik was aan het denken, waar heb ik die nu weer achter gelaten. Ik had hem laten vallen aan de containers, dus opnieuw teruggelopen naar de containers en mijn trui lag er gelukkig nog. En dat was mijn derde blunder van vandaag. Op de trein heb ik dan extra opgelet dat ik niets vergat en dat ik afstapte waar ik moest afstappen. Want vandaag was het een dag waar er blijkbaar alles kon mislopen. :) s Avonds zijn we dan met zijn allen gaan paella eten voor Seppe zijn verjaardag, hij verjaard wel pas zondag maar morgen gaat hij naar huis om daar iedereen te verassen. Dus hebben wij het hier vandaag gevierd. Ook Ruben was er niet bij aangezien hij naar Valencia vertrok deze avond, het is daar dit weekend een soort carnaval ook met grote praalwagens en van die dingen. Ik dacht ook nog te gaan maar niemand anders ging mee dus zal het voor een volgende keer zijn. Voor de rest hebben we het die avond heel rustig gehouden, na de paella nog iets gaan drinken en dan naar het appartement gegaan, iedereen was heel moe. Het vroeg gaan slapen ging mij goed doen.
Ik begin weer ziek te worden, veel niezen, neus die vast zit, gevoelige klieren, Ik weet niet van wat het komt. Ofwel is het van het stof dat hier is, aangezien het al lang niet meer geregend heeft hangt er veel stof in de lucht, ofwel is het omdat het hier s morgens warmer is dan op mijn stageplaats en s middags is het warmer en geen wind op mijn stageplaats en hier is er dan weer wel wind. Ik zit ook al een paar dagen te twijfelen van mijn haar te kleuren, aangezien ik een enorme uitgroei heb :) Ik heb het al niet meer gekleurd sinds de laatste keer in België. Dus echt al heel lang voor iemand die kapster is. In België zou ik nooit zo lang durven rondlopen met zon uitgroei, zou ook geen goede reclame zijn. Dus heb ik snel naar Sophie een smsje gestuurd om te vragen of ze het zag zitten om vandaag mijn haar te kleuren. Eerst ben ik dan met Seppe gaan lopen, hoewel ik wel super moe was maar toch heb ik doorgezet en achteraf was ik blij dat ik dat gedaan had want het doet zoveel deugt nadien. Toen ik op het appartement toekwam heb ik dan snel eten gemaakt voor mij en Sophie en hebben we eerst gegeten en nadien heeft ze dan mijn haar gekleurd. Ik was wel benieuwd en had eigenlijk vooral schrik dat het vrij donker ging zijn. Sophie had vooral schrik dat ze het niet ging goed doen. Maar uiteindelijk heeft ze dit heel goed gedaan, en valt de kleur ook super goed mee. Hoewel ik het niet erg zou vinden moest het nog wat afbleken, wat wel het geval zal zijn met de zon. Ik was blij dat ik het eindelijk gekleurd had. Dit kleurtje gaan we nu laten, zo kan mijn haar op het gemak weer gezond worden. Na 2 jaar mijn haar te kleuren mag dit ook wel eens. Het was wel weer even wennen aan de bruine kleur, maar er zit nog steeds een schijn in :) Ik ben benieuwd naar de reacties op mijn stage en van de anderen.
Hier de beloofde foto's van de fotoshoot en ervoor, van vorige week.
Vandaag, binnen 3 maanden zit ik al terug in België, wat vliegt de tijd! Het is toch met een dubbel gevoel dat ik daarnaar kijk hoor, zeker omdat het nu echt aftellen wordt en ik het hier goed gewoon ben aan het worden. Maar ik mis ook iedereen heel hard! Ik zal nu nog meer genieten dan in het begin. Want het zal sneller voorbij zijn dan ik denk. Ook omdat er nog heel veel bezoek zit aan te komen. Vandaag was het niet echt mijn geluksdag, het ging niet zo goed vandaag, ik was het liefste alleen op mijn gemak maar Sophie had mij dan toch kunnen overtuigen om naar buiten te komen. Toen ik uiteindelijk klaar was om voor te gaan en ik dan de deur in het slot liet vallen merkte ik dat mijn sleutels nog in mijn kamer lagen. Ik wist dat Marta nog binnen was dus belde ik aan de deur, na een kwartier te bellen heb ik het opgegeven. Ben ik naar buiten gegaan en heb ik daar nog eens geprobeerd maar ik kreeg geen reactie. Dan ben ik maar vertokken tot bij Pieter-Jan en Jana waar Sophie ook was. Daar heb ik mijn gedachten dan kunnen herzetten door met de kaarten te spelen, deze keer Mannilen. Tegen 22uur ben ik dan terug naar het appartement vertrokken met veel moed. Gelukkig moest ik deze keer niet 20 keer bellen eer ik antwoord had, na 3 keer kwam Leti de deur open doen. Ze zei me dan dat ze mij haar nummer ging geven voor het geval dat het nog eens ging voorvallen. Ik hoop van niet. Het was echt mijn dagje niet vandaag.
Ik zal blij zijn als het weekend is dat ik eindelijk kan uitslapen. Maar vandaag troosten ik mij met de gedachte dat ik maar 3 uurtjes moest werken. Toen ik terug in Barcelona toekwam heb ik mij op de banken aan placa Universitat gezet, heerlijk in de zon en na een tijdje heb ik mij daar ook neergelegd. Het was weer zalig genieten. Hopelijk blijft het hier heel de tijd zo, zonder regen. Ja, daar kan ik best aan gewoon worden. Regen is nergens goed voor. Of toch een beetje, om minder stof te hebben. Maar dat is dan ook het enige. Dus dan heb ik liever meer stof en minder regen. Tegen 17uur ben ik dan voor de eerste keer met Seppe gaan lopen. Het is ons uiteindelijk dan toch nog gelukt. Tijdens het lopen probeerden we wel wat te praten, maar lang kan ik dat ook niet volhouden. Het was wel leuker om niet alleen te moeten gaan lopen en donderdag hebben we terug afgesproken om te gaan lopen. Ik hoop dat we dit goed volhouden. Hoewel we het binnen een paar weken wel wat later zullen doen doordat de temperatuur hier toch wel begint te stijgen. Onderweg zagen we een thermometer die aangaf dat het 26 graden was. Ik weet niet goed of ik het moest geloven maar het was toch wel even verschieten. Lopen is eigenlijk echt wel goed om alles te kunnen vergeten, gewoon te lopen en aan niets anders te denken. Het is wier wel soms lastig aangezien er veel verkeerslichten zijn en we dan af en toe aan een verkeerslicht rondjes zaten te lopen. Het zal niet echt een zicht geweest zijn maar zo bleven we toch in beweging. Nadat ik een douche had genomen heb ik niet veel meer gedaan, nog even op internet en dan was het alweer tijd om te gaan slapen, de tijd vliegt hier voorbij.
Opnieuw vroeg opstaan, opnieuw moeilijk om op te staan. Deze avond proberen iets vroeger in bed te kruipen. Op de trein was het ook zo moeilijk om mij wakker te houden. Elke keer dat ik in de trein zit vallen mijn ogen toe en is het moeilijk om ze open te houden. Zeker als ik iets aan het lezen ben. Op de stage waren dan alle producten toegekomen. Wat een chaos! Eerst de meeste dozen open doen en dan de dringendste bestellingen afmaken zodat deze klaar stonden om met de leverancier mee te geven. Maar het waren alle bestellingen door elkaar dat ik er op de duur niet meer aan uitkon. En soms zei Teressa iets tegen mij dat helemaal niet zo van belang was maar dat ik het ook niet helemaal snapte wat ze bedoelde. Op het einde van de dag kon ik geen witte piepschuim meer zin. In elke doos zitten er producten en wordt de lege ruimte gevuld met van die witte letters. Overal lag het er vol mee. Ik werd er gek van. Ik was blij toen het 14u30 was, tijd om met de trein terug te keren naar Barcelona. Daar heb ik dan mijn kamer gekuist en nog wat met Gert op skype gezeten. Pieter-Jan kwam na zijn werk dan naar hier om zijn haar te laten knippen. De eerste keer dat ik iemand anders zijn haar knip sinds ik hier ben. En dan zijn we samen vertrekken met een zak vol eten tot bij Sophie want daar ging ik mijn specialiteit maken, rarararararararara :) Uiteraard Bakske kots Ze waren benieuwd wat het ging zijn en vooral of het er ook zo slecht ging uitzien dan hoe ik het noemde :). Toen uiteindelijk het eten klaar was vonden ze dat het er nog vrij goed uitzag. Dat het er niet echt uitziet als kots, maar dat is nu eenmaal de chiro naam dat wij eraan geven en iedereen weet waarover we het hebben en hoe lekker het wel niet is! En dat vonden zij ook, dat het heel lekker was. Ik heb er weer zoals gewoonlijk veel te veel van gegeten. Het kleine restje dat er nog over was heb ik dan meegenomen om er morgen nog een keer van te kunnen genieten. Het was al snel heel laat dus het op tijd in bed kruipen was niet voor vandaag, dan zullen we morgen maar een tweede poging ondernemen.
Het 'bakje kots' waarover ik het telkens heb maar dan met gekleurde pasta.
Zondag morgen, veel te weinig geslapen en veel wakker geworden. Maar het was wel een super leuke dag vandaag. Eén van de dingen was dat ik na een lange tijd meter en peter Rink, meter zuun en peter beneden heb gezien. Wat wel deugd deed om hen nog eens terug te zien en te horen. Vandaag heb ik ook voor de eerste keer gedacht, IK GA HET HIER ECHT MISSEN! 3 Maanden geleden dacht ik niet dat ik dat ooit ging zeggen. Doordat Seppe en Ruben bij een bedrijf werken die vespas verhuren konden we vandaag met de vespa naar de Montjuïc gaan en daar lekker gezellig in de zon gaan picknicken. Het was echt super goed weer vandaag. Met de vespa ging het toch wel iets sneller dan dat ik met mama en papa te voet ben gegaan, hoewel vanaf dat we op de berg zaten voelde we toch ook dat hij aan het trekken was :). Toen we dan boven een mooi plekje hadden gevonden met mooi uitzicht zijn we ons daar dan gaan neerzetten en genoten van al het lekkers in het zalige zonnetje. Toen we dan wouden vertrekken had ik nog een mooi plekje gezien waar ik een foto kon trekken van het mooie uitzicht. Maar ik ben nooit tot aan dat plekje geraakt aangezien ik eerst een foto trok van de rest die naar de vespas aan het stappen waren en nadien draaide ik mij om en knalde ik tegen een boom, ja dat was wel even verschieten. En vooral omdat mijn beige broek onder de rode wijn zat. Het was wel grappig aangezien ik ervoor nog zei dat ik wel nog kon recht lopen, blijkbaar kon ik nog iets te recht lopen. Op de terugweg zijn we dan nog gestopt aan het Olympisch dorp, W hotel en zijn we ook eens de brug over gegaan tot aan de andere kan van het water. Toen ik dan op het appartement toekwam heb ik dan snel mijn broek ingewreven met het product voor vlekken en snel in de wasmachine gestoken. Toen ik hem er dan om na 2uurtjes uithaalde was ik toch wel blij dat alle plekken eruit waren. Aangezien dit mijn enige lichte broek was die ik hier heb tot nu toe, al de rest moet nog toekomen met het bezoek dat eraan komt.
Er zijn nog meer foto's maar die kan je vinden op facebook. Ze geraken er hier allemaal niet op.
Op de stage was het nog steeds hetzelfde, halve bestellingen klaarzetten. Ja, ik zal blij zijn dat het maandag is, dan zal het wel even druk zijn maar liever zo dan dat ik niet weet wat ik moet doen. Ze waren wel blij met de appelcake die ik mee had, ze vonden hem heel lekker :) Ik moest toch eens iets terug doen é voor al die traktaties die ik al had gekregen. Vanavond had ik ook niet veel zin om iets te doen, eigenlijk meer zin om gewoon rustig een filmpje te kijken. Ook omdat mijn eten op mijn maag lag. Maar toen ik dan bij Jana aankwam en iets had gedronken ging het al ietsjes beter. Ik was wel vrij moe maar uiteindelijk ben ik dan toch nog mee gegaan naar een bar en nadien naar een feestzaal. Ik heb me goed geamuseerd deze avond en er zijn veel deals gemaakt tussen mij en Seppe, nu nog zien of we er ons allebei zullen aan houden. Eén van de deals was dat we samen gingen gaan lopen, aangezien we allebei het probleem hebben dat we dat wel willen doen maar dat het moeilijk is om dit alleen vol te houden dus probleem opgelost, we gaan nu samen lopen. De tweede deal was dat we morgen gingen beginnen, ik ben benieuwd, als er geen goed excuus is dat we niet kunnen wordt het trakteren aan iedereen. Hopelijk houden we het allebei vol, zou wel mooi zijn! Maar of het we morgen zullen starten met al die beloftes is nog een groot vraagteken aangezien het vrij laat (of moet ik vroeg zeggen) was vandaag eer we in ons bed lagen.
