Deze nacht heb ik heel slecht geslapen, slechte droom gehad die ik zo snel mogelijk wil vergeten. Deze morgen was ik nog zieker dan gisteren, mijn neus raakt steeds vaster. Gelukkig is het dit weekend kalmer aangezien de rest aan hun stagecase gaat werken en we dus niet echt veel gepland hebben. En het belangrijkste, ik kan uitslapen. Vandaag was het op mijn stage zowat een ramp. Ik wou me bezighouden met alle bakjes (van de producten) in de juiste volgorde te zetten, zodat het makkelijker ging zijn als ik een product zocht. Dus begon ik meer met schuiven en tillen. Tot dat ik op een moment net iets te veel bakjes op elkaar had opgenomen en ze allemaal op de grond vielen wat een hels lawaai maakte en waardoor al de doosjes op de grond door elkaar lagen. Vloeken dat ik deed. Teressa kwam eens kijken wat er aan de hand was, ik legde haar dan uit wat ik aan het doen was. En toen zei ze mij dat de bakjes zo stonden omdat er een deel bij de ene firma moet besteld worden en het andere deel bij een andere firma moet besteld worden. Dus al het werk voor niets dacht ik. Maar ze zei dat het geen kwaad kon, dat ik het maar moest zetten hoe ik wou en nadien gingen we de bakjes van de ene firma er uithalen en terug op zijn plaats zetten. Dat was mijn eerste blunder van vandaag. Toen ik dan vertrok op de stageplaats moest ik de vuilbakken in de container gaan doen. Toen ik daar dan was dacht ik, shit, mijn gsm ligt nog op de stage (tweede blunder van vandaag) dus dan snel terug gelopen en aangebeld, gsm genomen en toen zag ik dat ik mijn trui niet meer in mijn handen had. Ik was aan het denken, waar heb ik die nu weer achter gelaten. Ik had hem laten vallen aan de containers, dus opnieuw teruggelopen naar de containers en mijn trui lag er gelukkig nog. En dat was mijn derde blunder van vandaag. Op de trein heb ik dan extra opgelet dat ik niets vergat en dat ik afstapte waar ik moest afstappen. Want vandaag was het een dag waar er blijkbaar alles kon mislopen. :) s Avonds zijn we dan met zijn allen gaan paella eten voor Seppe zijn verjaardag, hij verjaard wel pas zondag maar morgen gaat hij naar huis om daar iedereen te verassen. Dus hebben wij het hier vandaag gevierd. Ook Ruben was er niet bij aangezien hij naar Valencia vertrok deze avond, het is daar dit weekend een soort carnaval ook met grote praalwagens en van die dingen. Ik dacht ook nog te gaan maar niemand anders ging mee dus zal het voor een volgende keer zijn. Voor de rest hebben we het die avond heel rustig gehouden, na de paella nog iets gaan drinken en dan naar het appartement gegaan, iedereen was heel moe. Het vroeg gaan slapen ging mij goed doen.
Ik begin weer ziek te worden, veel niezen, neus die vast zit, gevoelige klieren, Ik weet niet van wat het komt. Ofwel is het van het stof dat hier is, aangezien het al lang niet meer geregend heeft hangt er veel stof in de lucht, ofwel is het omdat het hier s morgens warmer is dan op mijn stageplaats en s middags is het warmer en geen wind op mijn stageplaats en hier is er dan weer wel wind. Ik zit ook al een paar dagen te twijfelen van mijn haar te kleuren, aangezien ik een enorme uitgroei heb :) Ik heb het al niet meer gekleurd sinds de laatste keer in België. Dus echt al heel lang voor iemand die kapster is. In België zou ik nooit zo lang durven rondlopen met zon uitgroei, zou ook geen goede reclame zijn. Dus heb ik snel naar Sophie een smsje gestuurd om te vragen of ze het zag zitten om vandaag mijn haar te kleuren. Eerst ben ik dan met Seppe gaan lopen, hoewel ik wel super moe was maar toch heb ik doorgezet en achteraf was ik blij dat ik dat gedaan had want het doet zoveel deugt nadien. Toen ik op het appartement toekwam heb ik dan snel eten gemaakt voor mij en Sophie en hebben we eerst gegeten en nadien heeft ze dan mijn haar gekleurd. Ik was wel benieuwd en had eigenlijk vooral schrik dat het vrij donker ging zijn. Sophie had vooral schrik dat ze het niet ging goed doen. Maar uiteindelijk heeft ze dit heel goed gedaan, en valt de kleur ook super goed mee. Hoewel ik het niet erg zou vinden moest het nog wat afbleken, wat wel het geval zal zijn met de zon. Ik was blij dat ik het eindelijk gekleurd had. Dit kleurtje gaan we nu laten, zo kan mijn haar op het gemak weer gezond worden. Na 2 jaar mijn haar te kleuren mag dit ook wel eens. Het was wel weer even wennen aan de bruine kleur, maar er zit nog steeds een schijn in :) Ik ben benieuwd naar de reacties op mijn stage en van de anderen.
Hier de beloofde foto's van de fotoshoot en ervoor, van vorige week.
Vandaag, binnen 3 maanden zit ik al terug in België, wat vliegt de tijd! Het is toch met een dubbel gevoel dat ik daarnaar kijk hoor, zeker omdat het nu echt aftellen wordt en ik het hier goed gewoon ben aan het worden. Maar ik mis ook iedereen heel hard! Ik zal nu nog meer genieten dan in het begin. Want het zal sneller voorbij zijn dan ik denk. Ook omdat er nog heel veel bezoek zit aan te komen. Vandaag was het niet echt mijn geluksdag, het ging niet zo goed vandaag, ik was het liefste alleen op mijn gemak maar Sophie had mij dan toch kunnen overtuigen om naar buiten te komen. Toen ik uiteindelijk klaar was om voor te gaan en ik dan de deur in het slot liet vallen merkte ik dat mijn sleutels nog in mijn kamer lagen. Ik wist dat Marta nog binnen was dus belde ik aan de deur, na een kwartier te bellen heb ik het opgegeven. Ben ik naar buiten gegaan en heb ik daar nog eens geprobeerd maar ik kreeg geen reactie. Dan ben ik maar vertokken tot bij Pieter-Jan en Jana waar Sophie ook was. Daar heb ik mijn gedachten dan kunnen herzetten door met de kaarten te spelen, deze keer Mannilen. Tegen 22uur ben ik dan terug naar het appartement vertrokken met veel moed. Gelukkig moest ik deze keer niet 20 keer bellen eer ik antwoord had, na 3 keer kwam Leti de deur open doen. Ze zei me dan dat ze mij haar nummer ging geven voor het geval dat het nog eens ging voorvallen. Ik hoop van niet. Het was echt mijn dagje niet vandaag.
Ik zal blij zijn als het weekend is dat ik eindelijk kan uitslapen. Maar vandaag troosten ik mij met de gedachte dat ik maar 3 uurtjes moest werken. Toen ik terug in Barcelona toekwam heb ik mij op de banken aan placa Universitat gezet, heerlijk in de zon en na een tijdje heb ik mij daar ook neergelegd. Het was weer zalig genieten. Hopelijk blijft het hier heel de tijd zo, zonder regen. Ja, daar kan ik best aan gewoon worden. Regen is nergens goed voor. Of toch een beetje, om minder stof te hebben. Maar dat is dan ook het enige. Dus dan heb ik liever meer stof en minder regen. Tegen 17uur ben ik dan voor de eerste keer met Seppe gaan lopen. Het is ons uiteindelijk dan toch nog gelukt. Tijdens het lopen probeerden we wel wat te praten, maar lang kan ik dat ook niet volhouden. Het was wel leuker om niet alleen te moeten gaan lopen en donderdag hebben we terug afgesproken om te gaan lopen. Ik hoop dat we dit goed volhouden. Hoewel we het binnen een paar weken wel wat later zullen doen doordat de temperatuur hier toch wel begint te stijgen. Onderweg zagen we een thermometer die aangaf dat het 26 graden was. Ik weet niet goed of ik het moest geloven maar het was toch wel even verschieten. Lopen is eigenlijk echt wel goed om alles te kunnen vergeten, gewoon te lopen en aan niets anders te denken. Het is wier wel soms lastig aangezien er veel verkeerslichten zijn en we dan af en toe aan een verkeerslicht rondjes zaten te lopen. Het zal niet echt een zicht geweest zijn maar zo bleven we toch in beweging. Nadat ik een douche had genomen heb ik niet veel meer gedaan, nog even op internet en dan was het alweer tijd om te gaan slapen, de tijd vliegt hier voorbij.
Opnieuw vroeg opstaan, opnieuw moeilijk om op te staan. Deze avond proberen iets vroeger in bed te kruipen. Op de trein was het ook zo moeilijk om mij wakker te houden. Elke keer dat ik in de trein zit vallen mijn ogen toe en is het moeilijk om ze open te houden. Zeker als ik iets aan het lezen ben. Op de stage waren dan alle producten toegekomen. Wat een chaos! Eerst de meeste dozen open doen en dan de dringendste bestellingen afmaken zodat deze klaar stonden om met de leverancier mee te geven. Maar het waren alle bestellingen door elkaar dat ik er op de duur niet meer aan uitkon. En soms zei Teressa iets tegen mij dat helemaal niet zo van belang was maar dat ik het ook niet helemaal snapte wat ze bedoelde. Op het einde van de dag kon ik geen witte piepschuim meer zin. In elke doos zitten er producten en wordt de lege ruimte gevuld met van die witte letters. Overal lag het er vol mee. Ik werd er gek van. Ik was blij toen het 14u30 was, tijd om met de trein terug te keren naar Barcelona. Daar heb ik dan mijn kamer gekuist en nog wat met Gert op skype gezeten. Pieter-Jan kwam na zijn werk dan naar hier om zijn haar te laten knippen. De eerste keer dat ik iemand anders zijn haar knip sinds ik hier ben. En dan zijn we samen vertrekken met een zak vol eten tot bij Sophie want daar ging ik mijn specialiteit maken, rarararararararara :) Uiteraard Bakske kots Ze waren benieuwd wat het ging zijn en vooral of het er ook zo slecht ging uitzien dan hoe ik het noemde :). Toen uiteindelijk het eten klaar was vonden ze dat het er nog vrij goed uitzag. Dat het er niet echt uitziet als kots, maar dat is nu eenmaal de chiro naam dat wij eraan geven en iedereen weet waarover we het hebben en hoe lekker het wel niet is! En dat vonden zij ook, dat het heel lekker was. Ik heb er weer zoals gewoonlijk veel te veel van gegeten. Het kleine restje dat er nog over was heb ik dan meegenomen om er morgen nog een keer van te kunnen genieten. Het was al snel heel laat dus het op tijd in bed kruipen was niet voor vandaag, dan zullen we morgen maar een tweede poging ondernemen.
Het 'bakje kots' waarover ik het telkens heb maar dan met gekleurde pasta.
Zondag morgen, veel te weinig geslapen en veel wakker geworden. Maar het was wel een super leuke dag vandaag. Eén van de dingen was dat ik na een lange tijd meter en peter Rink, meter zuun en peter beneden heb gezien. Wat wel deugd deed om hen nog eens terug te zien en te horen. Vandaag heb ik ook voor de eerste keer gedacht, IK GA HET HIER ECHT MISSEN! 3 Maanden geleden dacht ik niet dat ik dat ooit ging zeggen. Doordat Seppe en Ruben bij een bedrijf werken die vespas verhuren konden we vandaag met de vespa naar de Montjuïc gaan en daar lekker gezellig in de zon gaan picknicken. Het was echt super goed weer vandaag. Met de vespa ging het toch wel iets sneller dan dat ik met mama en papa te voet ben gegaan, hoewel vanaf dat we op de berg zaten voelde we toch ook dat hij aan het trekken was :). Toen we dan boven een mooi plekje hadden gevonden met mooi uitzicht zijn we ons daar dan gaan neerzetten en genoten van al het lekkers in het zalige zonnetje. Toen we dan wouden vertrekken had ik nog een mooi plekje gezien waar ik een foto kon trekken van het mooie uitzicht. Maar ik ben nooit tot aan dat plekje geraakt aangezien ik eerst een foto trok van de rest die naar de vespas aan het stappen waren en nadien draaide ik mij om en knalde ik tegen een boom, ja dat was wel even verschieten. En vooral omdat mijn beige broek onder de rode wijn zat. Het was wel grappig aangezien ik ervoor nog zei dat ik wel nog kon recht lopen, blijkbaar kon ik nog iets te recht lopen. Op de terugweg zijn we dan nog gestopt aan het Olympisch dorp, W hotel en zijn we ook eens de brug over gegaan tot aan de andere kan van het water. Toen ik dan op het appartement toekwam heb ik dan snel mijn broek ingewreven met het product voor vlekken en snel in de wasmachine gestoken. Toen ik hem er dan om na 2uurtjes uithaalde was ik toch wel blij dat alle plekken eruit waren. Aangezien dit mijn enige lichte broek was die ik hier heb tot nu toe, al de rest moet nog toekomen met het bezoek dat eraan komt.
Er zijn nog meer foto's maar die kan je vinden op facebook. Ze geraken er hier allemaal niet op.
Op de stage was het nog steeds hetzelfde, halve bestellingen klaarzetten. Ja, ik zal blij zijn dat het maandag is, dan zal het wel even druk zijn maar liever zo dan dat ik niet weet wat ik moet doen. Ze waren wel blij met de appelcake die ik mee had, ze vonden hem heel lekker :) Ik moest toch eens iets terug doen é voor al die traktaties die ik al had gekregen. Vanavond had ik ook niet veel zin om iets te doen, eigenlijk meer zin om gewoon rustig een filmpje te kijken. Ook omdat mijn eten op mijn maag lag. Maar toen ik dan bij Jana aankwam en iets had gedronken ging het al ietsjes beter. Ik was wel vrij moe maar uiteindelijk ben ik dan toch nog mee gegaan naar een bar en nadien naar een feestzaal. Ik heb me goed geamuseerd deze avond en er zijn veel deals gemaakt tussen mij en Seppe, nu nog zien of we er ons allebei zullen aan houden. Eén van de deals was dat we samen gingen gaan lopen, aangezien we allebei het probleem hebben dat we dat wel willen doen maar dat het moeilijk is om dit alleen vol te houden dus probleem opgelost, we gaan nu samen lopen. De tweede deal was dat we morgen gingen beginnen, ik ben benieuwd, als er geen goed excuus is dat we niet kunnen wordt het trakteren aan iedereen. Hopelijk houden we het allebei vol, zou wel mooi zijn! Maar of het we morgen zullen starten met al die beloftes is nog een groot vraagteken aangezien het vrij laat (of moet ik vroeg zeggen) was vandaag eer we in ons bed lagen.
Vanmorgen had ik niet veel zin om op te staan. Uiteindelijk ben ik dan toch maar opgestaan, snel iets gegeten mij klaar gemaakt en naar het station vertrokken. Daar heb ik dan nog een half uur op mijn trein moeten wachten want er was super veel vertraging op het spoor waar mijn trein komt. Het is hier nog erger dan in België! De treinen zijn hier NOOIT op tijd! Gelukkig was ik nog op tijd op mijn stageplaats geraakt. Daar heb ik dan sleutelhangers die bij de nieuwe collectie van de make-up horen ingepakt voor te kunnen bijgeven als cadeau als ze iets kopen van de nieuwe collectie. Dan heb ik ook vrij veel bestellingen al moeten klaarzetten wat ik kon maar ook niet alles aangezien er veel producten niet meer zijn en deze komen dan maandag opnieuw binnen. Maar zo staan ze al grotendeels klaar. Toen het tijd was om terug naar Barcelona te vertrekken was het zalig weer buiten. De zon gaf goed veel warmte, geen wind, echt genieten. Telkens als ik op de trein zit te wachten schrijf ik ook in mijn dagboek dat ik van Michaël, Sylvia, Heidi en Joeri heb gekregen. In België zou ik nooit in een dagboek schrijven waar anderen het zouden kunnen lezen maar hier zullen ze er toch niets van begrijpen. :) Toen ik toekwam in Barcelona was er daar iets meer wind maar in de zon was het zalig, heb ik mij daar in het zonnetje gezet en ondertussen in de trotter zitten kijken welke stadjes ik nog zou kunnen bezoeken, ik heb een lijstje gemaakt wat ik nog allemaal wil doen voor ik wegga. Ik zal wel stilaan aan mijn lijstje moeten beginnen anders zal er niet veel van komen. Nadien zijn Sophie, Jana en Pieter-Jan er komen bij zitten in het zonnetje. Tegen 18uur ben ik dan naar het appartement vertrokken en zij blijven wachten op een vriendin die voor een paar dagen naar hier kwam, iemand die ze vorig jaar hebben leren kennen in Madrid. Hier heb ik mij dan klaargemaakt om nadien te gaan eten met Eli, Xenia en Alba (de meisjes van op mijn eerste stageplaats) Ik had voor hun een grote doos Mercikes mee en een kaartje waar ik, met behulp van Sophie en Jana, een kleine bedanking had opgeschreven. We zijn dan samen naar een typische Spaanse bar gegaan. Al de tapas stonden op de toog en daar kon je dan nemen wat je wou, eerst waren het koude tapas en nadien warme. Als je daar tapas at was het ook aan de bar dat je deze alleen kon eten, niet gewoon aan tafel. Ja een typisch Spaanse sfeer, wel vrij druk maar lekker en gezellig. Ook van hun had ik een cadeautje gekregen, een massagekaars, 2 gezichtsmaskertjes en thee. En dan nog een leuk kaartje dat ik hier al aan de muur heb gehangen. Om toch nog iets te kunnen betalen zijn we nadien nog iets gaan drinken in een bar iets verder en daar hebben we nog wat fotos genomen om toch één foto te hebben van hun. Deze avond heb ik ook zo goed als alleen Spaans gepraat. Toen ze zeiden dat ik al goed Spaans sprak gaf mij dit wel een duwtje om nog meer mijn best te doen, het doen zo veel deugt om te horen dat ik vooruitgang maak en zij kunnen dit het beste weten :)
Hier boven mijn 3 'oud' collega's: vlnr: Eli, Xenia en Alba
Op de stage was het een beetje saai, tekens heb ik halve bestellingen moeten klaarzetten aangezien veel producten er niet meer zijn. Maandag komt er een hele lading met producten binnen en dan kunnen we alle bestellingen afmaken en opsturen. Ondertussen is het dus half werk doen. Teressa is wel een beetje een rare, ik denk steeds dat ze het tegen mij heeft maar eigenlijk praat ze vaak tegen zichzelf. Tja rare mensen moeten ook een plaatsje krijgen op de wereld é :) Toen ik dan op het appartement toekwam ben ik dan eindelijk aan mijn appelcake begonnen, tot ik plots zag dat ik niet genoeg boter had dus heb ik het in 3 moeten delen mijn recept :) Op een gegeven moment dacht ik, dit komt echt niet goed maar toen ik van het deeg proefde was het wel lekker. Dan mijn klein beetje deeg in de mega bakvorm doen. Ik had alles mooi op één vierde gelegd van de bakvorm. Maar uiteraard, daar had ik dan weer niet over nagedacht, door de hitte van de oven liep het deeg beetje verder uit tot in de helft. Op een klein kwartier was mijn cake klaar, aan de rand een beetje verbrand doordat het daar dun was maar voor de rest, super! s Avonds ben ik met Pieter-Jan, Jana, Seppe en Ruben naar cientos montaditos gaan eten. Je kan daar op woensdag alles aan 1 krijgen. Het zijn allemaal minibroodjes met kip, zalm, tortilla, Lekker maar super veel volk, dus altijd goed op tijd gaan als je er een goed plaatsje wil. Een aanrader op woensdag maar op andere dagen vind ik het toch maar duur voor wat je krijgt. Morgen ga ik dan met mijn collegas van op mijn eerste stageplaats gaan eten, ik ben benieuwd wat het zal worden en vooral, over wat ga ik in godsnaam praten :)
Om 11uur toch eerst een checken of Seppe al wakker en klaar was om te gaan lopen. Zoals ik dus dacht, hij was nog veel te moe en haakt al af van de eerste dag. Dus ben ik maar alleen gaan lopen, eerst is het even mezelf dwingen maar nadien ben ik zo blij dat ik heb doorgezet en toch ben gaan lopen, dan voel ik mij duizend keer beter. Seppe wil pas maandag of dinsdag beginnen met lopen, niet in het weekend. Hoewel het wel zijn eigen idee was om dan te beginnen :) Nadien had ik dan afgesproken met Sophie, Jana en Jasmine om naar Gracia te gaan. Daar zouden we naar de leuke winkeltjes gaan die ik was tegengekomen met Marijke toen we naar het tapas restaurant aan het stappen waren. Uiteindelijk hebben we deze niet onmiddellijk gevonden dus hebben we de grote straat dat uitkomt op Placa Catalunya. Eigenlijk de straat met de dure merkwinkels. Waar ik en Jana bijna zijn omvergereden door eerst een brommer, die op een haartje naast ons is gereden in volle snelheid en nadien oog in oog met een taxi die in volle snelheid op ons afkwam. Tuteren doen ze hier wel als het voor hun groen is en er toch mensen oversteken maar hun snelheid minderen dat niet. Ja, het was inderdaad rood voor ons maar we waren zo druk aan het praten dat we dat niet doorhadden totdat natuurlijk de brommer tuterde. Ja dat was toch wel even verschieten. Nadien zijn we samen met Seppe en Ruben van een heerlijk menu gaan genieten in de Macdonald :) Hoe hard heeft mij dit gesmaakt. Als ik terug ben in België ga ik sowieso frietjes van de frietuur gaan eten. Waarschijnlijk pas vrijdag samen met Gert. Maar het eten van thuis mis ik ook heel hard! Zoals patatjes in roomsaus, volle vent, stoofvlees, ribbetjes van het kippenkraam, Daar ga ik zo van genieten als ik terug ben :) Nadat we ons buikje hadden vol gegeten zijn we ons gaan klaar maken om s avonds weg te gaan. Eerst naar een feestje van een Belg die ik ook had leren kennen. Hij gaf een feestje waar je naartoe moest gaan met een snor. Wij hadden het pracht idee om er naartoe te gaan met een snor die we op onze vinger hadden getekend. Maar helaas was dat niet goed genoeg en kregen we allemaal een snor die we er moesten opkleven en ik heb er eentje opgetekend gekregen. Toch vond ik onze snor veel origineler. Nadien zijn we dan met zn allen vertrokken naar Razzmatazz. Ik voor de tweede keer, de rest voor de eerste keer. Ja het was me weer een feestje en na dat feestje hebben we genoten van de frietjes van het frietkraam. Eigenlijk een churroskraam maar de frieten hebben meer trek. Ze smaken wel alleen nadat je een beetje hebt gedronken en wel redelijk veel honger hebt :) Hoe zou dat nu toch komen? Misschien omdat het geen Belgische frietjes zijn?
Het uitzicht van op het appartement bij Sophie
Ik met Kaj en Anouk (Hollands meisje die hier ook stage doet) op de andere foto zie je: Kaj, Seppe, Sophie, Jana en Marc (Hollander die hier werkt)
Eindelijk een foto met Kaj Mijn loopmaatje (vanaf volgende week dan toch :) )
Hier de frieten in een plastiek bekertje met brochettenstokje (echt niet handig :)
Hip hip, hoera. Hip hip, hoera. Hiperdepiperdepiep, Hoeraaaaa! Ja want vandaag is de papa jarig J. Vanmorgen ben ik met de gedachte opgestaan, als ik terug kom van mijn werk ga ik terug in mijn bedje kruipen, ik was nog zoooo moe! Op de stage ging de tijd snel voorbij, ik heb alles opgeruimd van de dag voordien, want vrouwen van rond de 30 jaar kunnen er nogal een boeltje van maken. Het was zelfs nog erger dan wij vorig jaar in de klas. Nadat alles weer proper was was het tijd om te vertrekken. En zogezegd zo gedaan, ik ben onmiddellijk in mijn bedje gekropen en heb een lange siësta gedaan van bijna 3uur, het was nodig! Toen ik dan wakker werd was het tijd om mij te douchen en mij klaar te maken, normaal was ik nog van plan om te gaan lopen maar dat zal voor later deze week zijn aangezien er geen tijd meer was. Nadat ik gedoucht was heb ik nog samen met mama en papa een groepsgesprek met Isa, Michaël en Sylvia gedaan op skype, Isa was super schattig, ze had haar kroon aan om papa gelukkige verjaardag te wensen. En telkens als de webcam uitviel riep ze, opa?! Het is een echt opas kindje J.s Avonds ging ik dan bij Kaj, daar gaan eten en gaan slapen aangezien zij ook alleen was. Het was al super lang geleden dat ik haar nog had gezien door al het bezoek dat bij mij en bij haar is geweest en ze heeft het nu ook heel druk met werken. Jaja ook een buitenlander vind hier werk, het is niet zoals de meeste denken dat het moeilijk is om hier als buitenlander werk te vinden. Je verdiend wel een pak minder dan in België, dus ook minder luxe maar als je werk hebt dat is het voornaamste. Samen lekkere scampis in roomsaus gemaakt en vooral zitten bijkletsen, want ondertussen was er toch al heel wat gebeurt. Het was weer eens leuk om op een ander te zijn, even weg van alles. Toen we naar tv aan het kijken waren viel ik telkens in slaap, ik snapte er niets van, ik had nog maar net een dutje gedaan en toch kon ik terug opnieuw gaan slapen. Tegen 12uur ben ik dan in bedje gekropen. Het was weer eens een gezellige avond.
Vandaag was
het een dag vol verassingen, opnieuw. J
Zoals ze mij op mijn stage vrijdag hadden gevraagd ben ik vandaag dus met
geschminkt naar daar gegaan. Het viel mee, ik voelde mij nog steeds
Hannelore. Toen ik dan toekwam op de stage zei ze dat het goed was maar dat
ik aan mijn ogen iets meer moest doen. Dus heeft zij dit snel in orde gemaakt.
Het viel goed mee, het was mooi, niet te fel. Ja ik was er tevreden mee. Dan
kwamen al de vrouwen toe en was het de presentatie van de nieuwe collectie.
Iedereen van ons had dan ook een kleurtje van de nieuwe collectie op de lippen
en nagels. Tot ze mijn plots vroegen of ik eventueel model wilde zijn zo hadden
ze er twee en was het leuker om te zien bij 2 verschillende types. Tja, wat
moet je daarop zeggen in het Spaans. Si, es bien zeker? J Dus hup, daar ging al
de schmink die nog maar net op mijn gezicht zat er al weer af, arm velleke.
Daar zat ik dan in de stoel met allemaal Spaanse/Catalaanse vrouwen rond mij.
Hoe meer schmink erop mijn gezicht kwam hoe meer ze zeiden, Muy guapa! Si si,
gracias J
Ja wat moet je daar nu telkens op zeggen. Gelukkig zagen ze niet dat ik rood
werk door al die fon de teint op mijn gezicht. Toen de make-up gedaan was zijn
ze aan mijn haar begonnen. Maar dan kwam het echte werk. Ik moest poseren
voor de camera, ik was het niet meer gewoon. Vorig jaar moesten we dit ook wel
elke keer doen na een opdracht maar dit was nu toch wel al even geleden. Het
deed raar om zo terug geschminkt voor een camera te staan en vooral in een
andere taal, mensen die ik niet ken en constant es muy guapa zeggen. Het was
toch wel even onwennig. Maar ook wel leuk om eens te doen. Nadien moest ik nog
snel bestellingen klaarzetten, dus tijd om mij te ontschminken had ik niet. Dan
zijn we met al de vrouwen naar het restaurant vertrokken. Daar zag ik dan een
bord hangen wat je allemaal kon eten. Er stond spaghetti op het bord, ook al
had ik er nog maar net zaterdag gegeten, toch had ik er weer zin in. Toen ze kwamen
opnemen wat iedereen moest hebben, begon ze met wie wil spaghetti voor de
eerste pla? Wat, dacht ik, voor de eerste pla??? Ok ja ik, en dan voor de
tweede pla heb ik vis genomen en nadien nog een dessert. Ja, mijn buik was rond
en gezond gegeten. Waardoor ik dan s avonds ook niets meer heb gegeten
aangezien we ook pas om 14u30 zijn gaan eten, ik had helemaal geen honger meer.
Op restaurant werk ik vrij wel door iedereen bekeken waardoor ik mij ook niet
op mijn gemak voelde, ik voelde mij niet meer Hannelore Toen ik dan aan het
eten was kwam er een man naar mij toe om te zeggen dat de mannen die vooraan
zaten vonden dat ik schitterde, erg mooi was, Opnieuw geluk dat ik fon de
teint aan had, dat is dan weer een voordeel daaraan J Ja de Spaanse mensen zijn
heel gul met complimenten, ze laten het de vrije loop. Wel leuk maar op de duur
weet je niet meer wat je erop moet zeggen. GRACIAS POR TODO!
Het lang
uitslapen lukt niet meer zoals in het begin toen ik mijn wekker nooit moest
zetten. Ik word ook telkens in het weekend rond 7uur wakker en dan is het elk
uur dat ik opnieuw wakker word. Het leven van een werkende mens zeker? Maar het
was op zn zondags, rustig, niets overhaast, Vandaag ging ik samen met
Pieter-Jan pannenkoeken bakken. Normaal gingen we dit vorige week al doen maar
dan waren we niet iets te moe daarvoor. Dus ben ik hier vertrokken met het
recept, weegschaal en de suiker. De rest hadden zij al. Uiteindelijk heb ik het
beslag gemaakt terwijl al de rest zo goed als op mijn vingers stond te kijken
en dan heb ik ze samen met PJ gebakken. Dat was ook al lang geleden dat ik
pannenkoeken had gegeten, ik denk van bij meter met Allerheiligen. Het was wel
gezellig en lekker J
Dan nog wat naar een komiekshow gekeken en goed gelachen. Ja het was echt op zn
zondags :p lui zijn, niets doen, Het was toch wel een lastige dag vandaag,
een moeilijke dag, veel nagedacht en tranen gelaten sinds toch wel een paar
weken. (Maar dit is nu allemaal weer in orde J
). Toch zal ik blij zijn als mijn volgend bezoek hier is. Terug iemand van het
thuisfront en een kamergenoot aangezien Kris hier blijft slapen op het
appartement. Ik kijk er al naar uit! Uiteindelijk komt mama toch nog later dan
maart dus is Kris de eerstvolgende die op komt. Vanaf dan gaat het super snel
gaan want ik verwacht nog veel bezoek, hopelijk komen ze ook allemaal J
Seppe wou eens zien hoe moeilijk het is om u nagels te lakken :) Ja we leren de mannen goed op om met een vrouw te kunnen omgaan :D
Het was een rustige dag, ik heb een beetje op internet zitten opzoeken naar welke stadjes er in de buurt van Barcelona interessant zijn om te gaan bezoeken. Zo kan ik ze allemaal opschrijven en stilletjes aan beginnen plannen wanneer ik wat ga doen want het is binnen 2 weken toch wel al aftellen. En ik wil toch wel nog een paar dingen gaan bezoeken voordat ik hier vertrek. Het worden nog 3 drukke maanden, er komt nog vrij veel bezoek naar hier, waar ik enorm naar uitkijk en tegenwoordig heb ik ook bijna geen tijd meer om mijn blog aan te vullen zoals je kan zien J. Maar beter zo dan dat ik mij zit te vervelen. Nadien, na een week, heb ik mijn sportkleren nog eens boven gehaald en ben ik nog eens gaan lopen. Het was zwaar maar het deed wel goed. s Avonds ben ik met Sophie inkopen gaan doen voor spaghetti te eten vanavond. Echt ik kijk daar zo hard naar uit! Ik heb daardoor dan vandaag ook niet veel gegeten zodat ik extra kon genieten van de spaghetti, al 3 maanden heb ik geen meer gegeten, veel te lang als je het mij vraagt! Maar dan is de smaak nog beter é als je het al lang niet meer hebt gegeten. Zoals bij de liefde, als je elkaar lang niet hebt gezien is de liefde nog groter als je elkaar na een lange tijd terug ziet. Altijd leuk als je naar iets of iemand verlangd (als het niet TE lang duurt tenminste J ). Na de spaghetti zijn we naar een of ander feestje gegaan, toen we daar binnen kwamen dacht ik, wat is dat hier??? Het was een kelder, wat je rook vanaf de deur werd open gedaan, de muffe geur die dan naar buiten kwam zei genoeg. De kelder was zo goed als leeg, enkel aan het podium stonden een paar mensen en dat was het. Maar het was wel een leuke avond, het was eens wat anders dan anders.
Iets heel raar, een slot dat zich bevind buiten aan de deur van de WC, da dat vraagt erom é :)
Toen ik naar
de stage reed met de trein, was ik even niet naar buiten aan het kijken, maar
toen ik dan even naar buiten keek verschoot ik mij toch wel even, alles zat
dicht van de mist. Gelukkig was er geen mist meer toen ik moest uitstappen en
scheen daar de zon zodat ik nog even aan het station kon blijven zitten en
genieten van de zon. Op de stage was het kuisdag, alles moest piekfijn in orde
zijn voor maandag want dan komen er weer mensen. Deze keer in verband met de
nieuwe make-up lijn die is binnengekomen. Deze keer heeft ze mij gezegd dat ik
make-up uit haar koffer moest hallen en dat ik mijzelf moest opmaken. Ik zie
het niet echt zitten maar wat moet dat moet. Tijdens het kuisen heb ik dan ook
nog een grote bestelling moeten klaarzetten. Het was wel een druk dagje, maar
dan gaat de tijd snel voorbij. Om 14u30 mocht ik dan doorgaan. Het was zalig
weer, geen wind, de zon die goed gaf. IJsjes weer J. Toen ik toekwam in Barcelona
ben ik mij snel een ijsje gaan halen en heb ik mij zalig in het zonnetje gezet.
Tot er plots een tourbus voorbij kwam en er een luide knal was. De bus had een
klapband. Het was echt wel een grappig zicht, al de chinezen die bovenaan zaten
wisten niet wat er gebeurt was, iedereen hing naar buiten om te kijken wat er
gebeurt was. Ik heb spijt dat ik er geen foto van heb genomen. Ook al de mensen
op straat gingen kijken wat er aan de hand was. Gelukkig waren er geen
ongelukken of gewonden want het was wel enorm, in het drukke verkeer, ineens
een knal, bus stopte, het deksel van de band vloog omhoog en kwam rollend op de
straat terecht en nadien hoorde je ppppppfffffffffffffffffffffff . De band was
aan het plat gaan. En de bus zat goed vol. Maar hij stond niet ver van de
eindhalte waardoor het al bij al goed meeviel. Na een uurtje te genieten in de
zon ben ik terug gekeerd naar het appartement. Daar heb ik dan mijn strijk
gedaan, wat wel hoog nodig was want ik had bijna geen kleren meer J. s Avonds had ik dan
opnieuw afgesproken met Jana, Sophie en Pieter-Jan we gingen eerst bij hun iets
drinken en nadien gingen we wel zien. Ook heb ik dan via facebook nieuwe mensen
leren kennen die ook nog maar pas in Barcelona zijn toegekomen om stage te doen
voor 3 maanden. Ook zij zijn dan nog afgekomen en zijn we samen naar een paar
bars gegaan in de kleine straatjes. Het was weer een leuke avond. En deze keer
ben ik wel terug naar het appartement gekeerd om hier te slapen. Ik had deze
keer gezelschap om tot hier te wandelen aangezien de 2 nieuwe jongens aan place
España hun appartement hebben en ze hier dan sowieso moesten passeren. Altijd
gezelliger dan alleen J
de 2 nieuwe jongens van limburg, Ruben en Seppe :)
Vandaag was het een beetje een rotdag. Ik had vrij slecht geslapen, hoewel ik langer mocht slapen aangezien ik een uurtje later mocht gaan werken omdat het gisteren zo laat was maar toch werd ik steeds wakker om te zien of ik nog niet moest opstaan. Ook op de stage was het niet al te best, het was vrij druk en toen ze mij dan iets vroegen en ik verstond het niet had ik het gevoel dat ze het lastig vonden dat ik hun nog steeds niet altijd versta. Ik snap ook wel dat het voor hun niet altijd eenvoudig moet zijn om mij telkens alles uit te leggen tot ik hun versta. Het is hier wel moeilijker aangezien ze enkel tegen mij Spaans praten en tegen elkaar praten ze Catalaans, dus kan ik er ook niet veel mee opvangen en is het alles dooreen waardoor het soms wel lastig word. Maar lastig gaat ook zeker? Ondertussen heb ik, de cd-rom die bij mijn boek van dummies zat, op mijn ipod gezet. Hier staat het alfabet op en dan nog verschillende teksten in het Spaans. Ik hoop dat dit mij nog meer gaat helpen. Soms is het zo moeilijk en ben ik het zo beu maar ik wil en ik zal op het einde van mijn stage kunnen zeggen wat ik denk en mij duidelijk kunnen maken. Dat is mijn doel en daar wil en zal ik geraken! s Avonds heb ik er dan over kunnen praten met Sophie, waar ik wel even nood aan had. Zij zei me dan dat het heel normaal is en dat ik wel al vorderingen zal gemaakt hebben maar dat ik dat zelf ook niet zie. Dan zijn we samen gaan boodschappen doen, wat wel nodig was bij mij aangezien ik niets meer had in mijn diepvriezer en frigo buiten patatas bravas J. Nu kan ik weer even voort voor een tijdje. Deze avond had mama dan ook het leuke nieuws dat ze met collegas ging afkomen en dat het misschien in maart al zou zijn. Ik kijk er zo naar uit om mama nog eens terug te zien!
Vandaag moest ik extra vroeg op staan. Ik werd aan het station van La Garriga opgehaald door Maria en dan gingen we samen naar een zaak waar ze ook met de make-up producten van Eva Garden werken. Eerst een uur in de auto, ik was echt aan het denken, wat ga ik nu allemaal zeggen. Maar de autorit viel goed mee. Toen we toekwamen zijn we dan eerst gaan ontbijten. Daarna was het schminken begonnen. Ondertussen dat Maria bij de klant aan het schminken was moest ik de klantenfiche invullen, welke producten heeft ze gebruikt en dan ernaast de juiste kleuren op de juiste plaats zetten in een ontwerp. Wel een goede oefening om mijn ontwerpen te oefenen. In de voormiddag waren het 3 vrouwen die waren gekomen. 3 Uiteenlopende types, de ene was een sportieve met gebruinde huid, de andere een iets oudere vrouw en dan nog eentje het uiterste van allemaal, heel wit, ring in de neus, geen geëpileerde wenkbrauwen In de namiddag waren het ook wel telkens heel verschillende types, soms dacht in, hoe begin je hier nu aan? Maar uiteindelijk mocht het resultaat er wel zijn. Ja ik heb veel geleerd door te kijken vandaag. Het was ook meteen een cursus Catalaans, in het dorpje waar we waren is het nog erger dan in Barcelona zelf, daar spreken ze enkel Catalaans. Tijdens de middagpauze om 14u30 J zijn we dan iets verderop gaan eten. Ik had wel mijn broodje mee maar we gingen op restaurant dus heb ik dat maar voor s avonds gelaten. Het was een vrij chic restaurant maar toen ik de rekening zag was het super goedkoop! We hadden alle 3 een voorgerecht genomen, hoofdschotel, 2 desserten, een mini koffie en een thee. In totaal was het 37. Maar Maria betaalde. Om 19u30 konden we dan weer vertrekken richting La Garriga. Weer een lange autorit. Deze keer iets minder gebabbeld doordat we allebei wel moe waren van de lange dag. Het was wel een leuke dag, veel geleerd, vooral van make-up dan. Maar Catalaans kon ik toch wel niet meer horen. Ik vind het eigenlijk zon lelijke taal. Spaans is veel mooier! Ik had al de hele weg het gevoel dat er iets ging gebeuren, Maria reed helemaal niet zo rustig aangezien haar dochter ziek was en die bij haar mama was en het ging er niet al te best mee. Toen we er bijna waren dacht ik, ja we zijn er bijna, alles komt goed. Tot ze plots beetje aan de kant moest gaan voor een tegenligger en we met de band in de berm zijn belandt. Een harde klop waardoor ik wel vrij hard verschoten was, maar alles was goed met ons. Maar met de auto iets minder, we hadden platte band. Ik zei dat ik hem wel kon maken, had dit eens samen met nonkel Hubert gedaan zodat we het wisten, maar dit wou ze niet ze ging haar broer bellen. In afwachting hebben we dan de reserveband uit de koffer gehaald, wat geen makkie was J na de derde keer heffen is het dan gelukt. Daar stonden we dan met onze vuile handen J Ja het was mij weer een avontuur. Om 22u20 ben ik dan terug veilig op het appartement toegekomen, want door de platte band had ik mijn vorige trein dan ook gemist. Zo dat hebben we dan ook weer meegemaakt hier in Barcelona.
Vandaag was het op de stage al wat voorbereiden op volgende week, al de standen waar de producten op staan moesten schoongemaakt worden voor het volk dat maandag ging komen. Maria vroeg mij ook of ik zin had om morgen met haar mee te gaan om haar te helpen met het schminken en vooral te kijken. Zo zou ik ook veel ervaring op doen. Dat zag ik wel zitten, eens ergens anders naartoe gaan, het is eens iets anders dan daar telkens te zitten en bestellingen klaar te zetten. Toen ik zo goed als gedaan had met kuisen was het tijd om terug te vertrekken met de trein richting place catalunya. Daar heb ik dan in de zon mijn bokes gegeten en dan naar mijn eerste stageplaats vertrokken. Het was raar, het was mijn laatste dagje vandaag daar. Het was dubbel, mijn laatste dagje daar maar ik blijf hier nog 3 maanden. Langs één kant vond ik het niet erg dat ik niet meer naar daar moest gaan aangezien die 2 dagen in de week wel vrij zwaar waren. Maar ik zal hun wel missen, ze waren zo lief Het was super kalm vandaag en Xenia vroeg mij dan of ik graag nog iets wou op mijn laatste dag. Ja mijn benen moesten dringend wel eens een beurt krijgen maar ik vond het zo erg om het zelf te vragen op mijn laatste dag, het leek zo dat ik er dan van ging profiteren en dat wou ik niet. Maar toen ze het dan zelf vroegen, ja dan was het wel wat anders J Volgende week zie ik hun dan terug, dan gaan we samen tapas gaan eten en nog iets gaan drinken. Ik kijk er wel naar uit. Het waren 3 maanden dat ik daar op stage heb gestaan, ik heb er niet veel geleerd maar het zal toch wel raar doen om niet meer naar daar te moeten gaan. Maar nu heb ik meer vrije tijd, hoewel ik denk dat ik wel vrij veel ook in de namiddag zal blijven nu als er iets te doen is op mijn nieuwe stageplaats. Maar ik moet tenslotte 3 maanden inhalen om bij te leren J Op het appartement toegekomen, lekkere lasagne in de oven, thuis kijken en nog skypen met Gert. Wat zal ik blij zijn als het eind april is dat ik hem eindelijk terug zie!
Helemaal nog niet uitgeslapen, maar het was wel opnieuw vroeg opstaan deze morgen. Op de stage was het niet al te druk, paar bestellingen en dan moest ik ook vandaag Teressa schminken. Ik moest de ene helft doen en Maria ging de andere helft doen, zo zag ik goed het verschil. Terwijl ik aan het schminken was zat ze telkens te kijken waar ik soms wel wat nerveus van werd. Het was ook wel raar om met andere producten te werken dan ik gewoon was van op school vorig jaar, maar zo leer ik deze producten ook weer kennen. Vooral de camouflageproducten (voor wallen, vlekjes, ) weg te werken waren heel anders dan die dat ik gewoon was. Maar goed, ik was klaar en ze zei dat het helemaal niet slecht was om voor de eerste keer met haar producten te werken. Maar toen zij dan aan de andere helft bezig was zag ik een vrij groot verschil, het was veel beter. Maar door haar eens bezig te zien weet ik ook hoe ik ermee moet werken. Hier werken ze vrij veel met het lippenpotlood wat ik helemaal niet gewoon ben. Ik heb vandaag vrij veel nieuwe dingen geleerd en ze zei me dat ik binnen 3maanden hier buiten ga en ook zo zal schminken zoals zij dat doet. Ze heeft er een goed ook in. Ik hoop het want daarvoor ben ik tenslotte hier. Toen ik aan het opruimen was zat haar dochter (die ziek is en dus niet naar school kon gaan) bij mij en zag ik haar bezig met de make-up. Ineens had ze blauwe oogschaduw aangedaan, beetje rood op de wangen, mascara. Wel grappig om te zien en typische kleur die je aandoet aan de ogen als je klein bent J. In het appartement heb ik mijn kamertje opgeruimd, gekookt en mee naar thuis gekeken en dan was het tijd om te gaan slapen want ik was nog veel te moe van het vermoeiende weekend.
De laatste nieuwe aankoopjes voordat de solden hiervoorbij waren, jullie zullen nu denken, SOLDEN?, jaja hier in Spanje duren de solden 2maanden, hoe zalig is dat? En zoals je op de laatste foto kan zien heb ik eindelijk een portomonee gevonden :) Maar deze laat ik op het appartement liggen voor de veiligheid, geen portomonee opzak, dan kunnen ze hem ook niet stelen.
Eindelijk een foto met Kaj
Iets heel raar, een slot dat zich bevind buiten aan de deur van de WC, da dat vraagt erom é :)
de 2 nieuwe jongens van limburg, Ruben en Seppe :)
