Vrijdagochtend, we maken ons klaar om te vertrekken richting Bahir Dar. Elk met een trekzak en een kleine rugzak stapten we in de baggage. Op een of andere manier kon al ons gerief in die kleine taxi. We werden afgezet aan het busstation, maar onze chauffeur begeleidde ons naar de juiste bus. Het was er hectisch, wild en druk. Iedereen sprak ons aan om mee te gaan met hun busje maar we volgende Eshete, onze chauffeur, want hij wist welk busje we nodig hadden. Onze zakken werden bovenop de auto geplaatst en Hannah en ik keken elkaar aan. We deelden dezelfde gedachte : ‘ hopelijk blijven onze zakken er de ganse rit opliggen’. Tijdens de rit was het er warm in het busje. Wanneer we het ruitje opendeden keken er enkele blikken onze richting uit die duidelijk lieten weten dat ze dat niet aangenaam vonden. Raar want het was er voor ‘te stikken’. Na 3 uur komen we aan in Bahir Dar en werden we gebracht naar het hotel, die volgens de lokale bevolking ‘shit’ was. ‘ We like shit’ antwoorden we dan zodat ze ons met rust laten.

De kamer was klein maar voldoende voor ons. Het was niet de properste kamer, maar dat hadden we ook niet verwacht voor die prijs.

De tuin daarentegen was echt zeer mooi. Het gaf je meteen een gevoel van rust! We hebben er ook van geprofiteerd en plaatsten ons buiten met een boek in onze hand. Na twee uurtjes lezen werden we door een kennis van Mulu rondgebracht in de stad. Hij bracht ons, samen met zen vriend, naar een plaatst waar we een mooi uitzicht hadden over de stad. Daarna reden we even verder naar een paleis, waar we niet binnen konden. Maar via een padje daalden we af richting de Blauw Nijl. Daar hadden we opnieuw een prachtig zicht! Al dat groen en in combinatie met het water was fantastisch. Dit moesten we even in ons opnemen. Tijdens de terugweg hebben we een groepje aapjes gespot. Onze eerste aap in Afrika!!!

We hebben de avond afgesloten met een lekkere pizza en keerden dan terug richting ons hotel. De volgende dag moesten we vroeg opstaan want we gingen enkele eilanden bezoeken op het Tana Lake.  Na een uur varen kwamen we toe op het eerste eiland. Er waren hier twee kerken te bezoeken. 100 birr ingang en schoenen uitdoen waren de vereisten om binnen te mogen in de kerk. De kerk was eerder een grote hut in plaats van een gebouw uit steen. Vanbinnen was het er versierd met muurschildering, maar die waren gerenoveerd waardoor je geen gevoel had dat deze gebouwen dateren uit de 18^e eeuw. Na 10 min had je alles gezien want echt binnen in de kerk kon je niet, die was afgesloten met slot en grendel. De tweede kerk was wat groter maar leek goed op de vorige kerk. In de ochtend zijn we in totaal naar 4 kerken gegaan, maar we zijn maar in 2 binnen geweest. Na 2 kerken had je het wel allemaal gezien. De eilanden waren echt prachtig om te bezoeken. Al dat groen het was fenomenaal!!! We zijn naar het punt gevaren waar de Blauwe Nijl ontspringt, het was er echt mooi. Na een 7 uren trip zijn we terug aangekomen aan ons hotel. Eerst en vooral gingen we iets bestellen om te eten want onze magen knorde al een tijdje. In de middag was het wat fris door de wind maar we zochten een plekje uit waar de zon volop scheen en niet verborgen werd achter de bomen.  Een boekje openslaan en even genieten van de rust….

15-02-2014 om 19:36 geschreven door hannah&eve  

Dit weekend gaan Hannah en ik naar Bahir Dar. Het schijnt daar heel mooi te zijn. Ons hotel is gelegen aan het grote Tana lake.  Eens 4 dagen weg uit Gondar en even genieten van het mooie Ethiopië.

Tot nu toe zijn onze dagen al snel voorbij gegaan. We zijn in de ochtend druk bezig met onze patiënten en proberen zoveel mogelijk oefeningen te geven en zoveel mogelijk het materiaal te gebruiken. We geven de aanzet zodat de andere fysiotherapeuten ook meer gebruik zullen maken van het materiaal. Ze vinden het zo leuk om het materiaal te gebruiken, want dit zorgt ervoor dat ze veel creatiever kunnen omgaan met hun patiënten.

Naarmate de week vordert leren we de patiënten beter en beter kennen. Op deze manier breiden we ook onze connecties uit. Een zoon van  een patiënt heeft er voor gezorgd dat we worden opgehaald aan de guesthouse om naar Bahir Dar te gaan. Super natuurlijk want nu moeten we ons niet meer verplaatsen naar het busstation, waar het blijkbaar hectisch en druk is.

Deze week hebben we ook ontdekt dat de uren hier verschillend zijn. Bijvoorbeeld 8u in België is het 10u in Ethiopië en de lokale tijd in Gondar is dan 4u.

Deze week hebben we ook heel wat buitenlanders ontmoet. Mulu heeft ons voorgesteld aan enkele Belgische studenten hier in Gondar. We zijn er iets mee gaan drinken en we hebben we gepraat over ons verblijf hier. We hebben al plannen gemaakt om eens samen weg te gaan in een van de clubs in Gondar.

We zijn ook eens gaan eten met Thomas, de Amerikaan, uit de guesthouse. Hij ging ons naar een lokaal restaurantje brengen, Hannah en ik keken er naar uit. De baggage kwam ons ophalen en rarara waar werden we naar toe gebracht….. The Four Sisters. Are you kidding me J Maar het was er lekker voor te eten dus hadden we er wel zin in. ’S Avonds zijn we nog een stapje gaan zetten, maar veel volk was er niet echt. We hebben zelf voor het plezier gezorgd en veel gelachen die avond.

Volgende week hebben we weer een druk programma omdat we met iedereen wel iets willen doen.

Lieve groetjes

Hannah en Evelyn

13-02-2014 om 11:43 geschreven door hannah&eve  

10-02-2014 om 14:36 geschreven door hannah&eve  

Onze eerste stageweek zit erop. We hebben nu al wat patiënten leren kennen zodat we ze zelfstandig kunnen behandelen. De mensen zijn hier erg vriendelijk en zo behulpzaam. En ze vinden het zo leuk als we hun taal proberen te spreken. ‘matof’ (buigen), ‘masargat’ (strekken) zeggen we dan tijdens de behandeling waardoor ze soms lachen van blijheid.

Deze week zijn we met de ganse ‘academic’ afdeling en de Nederlandse collega’s gaan eten naar de ‘Four Sisters’. Het is een redelijk ‘duur’ restaurant voor de lokale bevolking, voor ons is het goedkoop. Na een heerlijke maaltijd hebben ze nog een show opgevoerd. Ze maakte muziek en dansten, die voornamelijk bestaat uit schouderbewegingen. We hebben die avond veel gelachen en plezier gemaakt. Na het eten besloten we nog een stapje te zetten met de ganse groep. Ze brachten ons naar de ‘traditional night club’. Het was er druk, maar zeer gezellig. Vooraan waren ze aan het dansen, opnieuw met hun schouders. Na deze toffe avond zijn we teruggegaan naar de guesthouse.

Jammer genoeg lacht het geluk ons niet altijd toe. De donderdagavond, net voor het etentje naar de’Four Sisters’ hadden we geen water om ons te douchen. Dit was echt wel balen, want een douche was wel nodig! We hebben ons dan maar opgefrist met enkele doekjes. De vrijdagavond besloten we zelf te koken eenmaal alles op het vuur stond, was de elektriciteit uitgevallen. We hebben onze buikjes dan maar gevuld met dinokoeken en fruitsap.

Ons eerste weekend in Gondar was niet zo vlot verlopen. De zaterdag hadden we plannen om de markt en de kastelen te bezoeken in Gondar, maar ik voelde me ziek en was niet in staat om te gaan. Hannah heeft haar in het zonnetje geplaatst en de lonely planet bestudeerd. In de middag zijn we dan toch nog naar de markt gegaan samen met Abbey, een fysiotherapeut. Maar we hebben de markt niet volledig bezocht want ik voelde me opeens weer slecht.  We hebben dan maar besloten om het rustig aan te doen en iets te gaan drinken. ’s Avonds hebben we gezellig gekookt in de guesthouse en de avond afgesloten met Grey’s Anatomy.

De zondag hebben we uitgeslapen en ontbeten in de zon. Rustig ontwaken en genieten van het mooie weer. In de middag gingen we naar het Florida hotel om te skypen en  te zwemmen. Het internet is hier niet altijd betrouwbaar en dat hadden we ook gemerkt de zondag, want het skypen verliep niet zo vlot. Ook het zwemmen is niet doorgegaan want ze waren buiten alles aan het klaarzetten voor een bruiloft. Ze hadden zelfs een brug gemaakt over het water. Hannah en ik besloten dan maar terug te gaan naar de guesthouse en daar op het gemak een boekje te lezen in de zon. ’S Avonds zijn we naar ‘Lammarger’ hotel gegaan om het skypen een tweede kans te geven. Terwijl hebben we daar een hapje gegeten. Op het einde van de avond was de verbinding opnieuw verbroken en zijn we dan teruggekeerd naar ons huisje.

10-02-2014 om 11:28 geschreven door hannah&eve  

Aangekomen in Addis Abbeba. Het is 3 u in de ochtend (1u in België) en we moeten wachten tot we naar de tweede luchthaven kunnen gaan. We hebben aan een groepje mensen gevraagd of we mochten meewandelen met hen, zodat we niet met zen tweetjes daar alleen moeten wandelen. Om 6u nemen we onze valiezen en gaan richting de tweede luchthaven.

Eenmaal aangekomen in Gondar wacht Mulugeta (contactpersoon) ons op. Hij brengt ons naar een busje die ons richting de guesthouse brengt. Onderweg worden we geconfronteerd met de armoede in Ethiopië. Huisjes opgebouwd uit enkele platen en stro, kleine marktkraampjes, geiten langs de weg, vervoer met paard en kar…. Veel mensen langs straat, met enkele doeken over zich heen, die ons aanstaren terwijl we door de straten rijden. De straten zonder asfalt en met veel stenen zorgen voor een hobbelige rit.

Toen we onze buurt naderden kwamen we al veel mooiere gebouwen tegen en enkele mooie hotels.

We arriveerden in onze guesthouse. We hebben veel ruimte voor met ons twee. Een leefruimte met een frigo, een keuken met een stoof, twee badkamers met koud water nog momenteel en twee slaapkamers.

We hebben ons geïnstalleerd en ervoor gezorgd dat de guesthouse wat gezellig was. Tijd voor een dutje was er niet echt. Eventjes onze ogen gesloten, maar na een halfuurtje was Mulugeta  er terug. Eerst hebben we een klein hapje gaan eten. Onze eerste maaltijd in Ethiopië was een tonijnbroodje met FRIETEN!! SAY WHAAATTTT!!!! Gewoon te zot! Daarna bracht Mulu ons naar het ziekenhuis. We namen een taxi om ons te verplaatsen. De taxi kost 1of 2 birr dit is 0.04 of 0.08€. Er is ook de mogelijkheid om een tuk-tuk te nemen. Dit is een driewielertje waar plaats is voor 3 maar als we op elkaar zitten kunnen er wel 5 in. Deze taxi is wat duurder, nl 3 birr.

Aangekomen in het ziekenhuis via een bergachtig padje kregen we de verschillende afdelingen te zien. De kiné-afdeling had op zich wel wat materiaal zoals, loopband, fiets, baren om tussen te wandelen, kniependelbank ect… Ze zullen blij zijn als we daar met al ons materiaal afkomen, want van klein materiaal is er daar niets aanwezig!

Daarna verplaatsen we ons naar het piazza (centrum van Gondar), waar we onze pasfoto hebben getrokken (mega mottig) voor onze simkaart aan te vragen. Na al het ‘getsjool’ zijn we een koffie’tje gaan drinken.  De Koffie of buna staat centraal in Ethiopië en is daar ook zeer lekker!! Ze hebben daar een koffieritueel maar dat moeten we nog allemaal ontdekken.

Na een lange dag zijn we ’s avonds gaan eten met twee Nederlandse kinesitherapeuten. We hebben goed gegeten, gedronken en gelachen.

05-02-2014 om 11:09 geschreven door hannah&eve  

02-02-2014 om 10:20 geschreven door hannah&eve  

10-01-2014 om 22:02 geschreven door hannah&eve