Aangekomen in Addis Abbeba. Het is 3 u in de ochtend (1u
in België) en we moeten wachten tot we naar de tweede luchthaven kunnen gaan.
We hebben aan een groepje mensen gevraagd of we mochten meewandelen met hen,
zodat we niet met zen tweetjes daar alleen moeten wandelen. Om 6u nemen we onze
valiezen en gaan richting de tweede luchthaven.
Eenmaal aangekomen in Gondar wacht Mulugeta
(contactpersoon) ons op. Hij brengt ons naar een busje die ons richting de
guesthouse brengt. Onderweg worden we geconfronteerd met de armoede in
Ethiopië. Huisjes opgebouwd uit enkele platen en stro, kleine marktkraampjes,
geiten langs de weg, vervoer met paard en kar . Veel mensen langs straat, met
enkele doeken over zich heen, die ons aanstaren terwijl we door de straten rijden.
De straten zonder asfalt en met veel stenen zorgen voor een hobbelige rit.
Toen we onze buurt naderden kwamen we al veel mooiere
gebouwen tegen en enkele mooie hotels.
We arriveerden in onze guesthouse. We hebben veel ruimte
voor met ons twee. Een leefruimte met een frigo, een keuken met een stoof, twee
badkamers met koud water nog momenteel en twee slaapkamers.
We hebben ons geïnstalleerd en ervoor gezorgd dat de
guesthouse wat gezellig was. Tijd voor een dutje was er niet echt. Eventjes
onze ogen gesloten, maar na een halfuurtje was Mulugetaer terug. Eerst hebben we een klein hapje
gaan eten. Onze eerste maaltijd in Ethiopië was een tonijnbroodje met FRIETEN!!
SAY WHAAATTTT!!!! Gewoon te zot! Daarna bracht Mulu ons naar het ziekenhuis. We
namen een taxi om ons te verplaatsen. De taxi kost 1of 2 birr dit is 0.04 of
0.08. Er is ook de mogelijkheid om een tuk-tuk te nemen. Dit is een
driewielertje waar plaats is voor 3 maar als we op elkaar zitten kunnen er wel
5 in. Deze taxi is wat duurder, nl 3 birr.
Aangekomen in het ziekenhuis via een bergachtig padje
kregen we de verschillende afdelingen te zien. De kiné-afdeling had op zich wel
wat materiaal zoals, loopband, fiets, baren om tussen te wandelen, kniependelbank
ect Ze zullen blij zijn als we daar met al ons materiaal afkomen, want van
klein materiaal is er daar niets aanwezig!
Daarna verplaatsen we ons naar het piazza (centrum van
Gondar), waar we onze pasfoto hebben getrokken (mega mottig) voor onze simkaart
aan te vragen. Na al het getsjool zijn we een koffietje gaan drinken.De Koffie of buna staat centraal in Ethiopië
en is daar ook zeer lekker!! Ze hebben daar een koffieritueel maar dat moeten
we nog allemaal ontdekken.
Na een lange dag zijn we s avonds gaan eten met twee
Nederlandse kinesitherapeuten. We hebben goed gegeten, gedronken en gelachen.
Na een geslaagde, super, fantastische eerste dag kruipen
Hannah en ik vermoeid onder onze muskietennet en vallen in slaap . De volgende dag worden we gewekt door heel wat geluiden rondom ons. Voor de eerste keer moesten Hannah en ik een taxi nemen richting het ziekenhuis. 'Lammager' riepen we naar de chauffeur van de tuk tuk. In de ochtend stonden we op de 'outward' afdeling, waar mensen gewoon binnenkwamen voor kiné. In de middag gingen we naar de Wards. Die werden onderverdeeld in pediatrie, orthopedie, chirurgisch.. ect. Toen we de ward binnenstapten was de zaal overvol van patiënten. Het was wat wennen aan hun manier van werken, aan de hygiëne en de geur. Toen we naar huis mochten gaan besloten Hannah en ik om een stevige wandeling te doen en gingen te voet naar huis. Na onze eerste stagedag hebben we genoten van de afrikaanse zon met een koffie'tje. Hierna hebben we creatief gekookt in de guesthouse met 1 pot en 1 fluitketeltje.
