|
Nadat het laatste Drentje uit het nest was vertrokken zijn
we voor 3 weken naar Dutisland vertrokken.
Ons doel was het zo dicht mogelijk bij onze zoon Pascal,
Doreen en kleine Lilly te wonen.
Maanden lang was Ute op zoek naar een geschikt verblijf want
de belangrijkste vereiste was dat onze vier Drenten mee konden.
Uiteindelijk werd er dan toch iemand gevonden die deze
uitdaging wou aangaan.
In Chorin (Uckermark) nabij Angermünde konden we in een vakantiewoning
met grote tuin wonen.
We zijn vroeg vertrokken want het zou warm worden en de GPS
toonde een traject van 750 km.
Rond 14 uur kwamen we, na een plaspauze voor de Drenten, op
de plaats van bestemming aan.
De verhuurders waren verrast want het gazon was nog niet
helemaal gemaaid.
Dé grote verrassing was de vraag van de eigenaar of onze
Drenten met hoenders en eenden konden omgaan!
Na wat uitleg dat er geen enkel
probleem zou bestaan met één enkele Drent nam hij de beslissing de kippen en
wilde eenden achter een omheining te zetten.
Na het uitladen van de Drentomobiel zijn we op zoek gegaan
naar een geschikte plaats om de Bende eens vrijuit te laten lopen.
Er was snel een geschikte plaats gevonden.
Een voor een en aan de lijn mochten ze uitstappen. Wat een
geluk dat we dit besloten want vanuit de verte kwam een groene jeep
aangereden.
Op onze hoogte stopte de auto en uit het geopende venster klonk
het:
"Mooi!"
Fier antwoorde ik "Inderdaad mooie honden hé!"
Waarop hij: "Ja maar vooral dat jullie ze aan de lijn
houden, want in heel Brandenburg mogen geen honden vrij rondlopen".
"Ik heb er niets op tegen dat jullie ze even in de
weilanden hier rondom los laten."
"Maar in de bossen moeten ze aangelijnd zijn!"
Toen hij even later wegreed zag ik nog net dat het de
boswachter was en... zoals het steeds geldt: een verwittigde man en vrouw...
Vanaf dit moment zou het voor de volgende drie weken
"vrij" in de wei en "vast" in de bossen worden.
Het zou een heuse karwei worden met al die wilde geuren.
Dagelijks werd er een planning gemaakt om de omgeving mét de
Drenten te ontdekken.
Voor elkeen was er iets te te zien en te doen.
Zo wandelden we door de uitgestrekte "wilde"
bossen en enorme ekologische akkers en velden in het Biosfeerreservaat
Schorfheide-Chorin met zijn honderden jacht hoogzitten.
De Drenten plonsten regelmatig in één van de vijfhonderd heldere meren.
We bezochten het historische station van Chorin, de
600-jarige 32 meter hoge (evenwel sinds 5 jaar dode) eik, het Cistersienser
klooster van Chorin, de scheepslift van Niederfinow, het Eco-dorp Brodowin, de Biorama-toren
en het Keizerstation in Joachimsthal, het natuurreservaat Blumberger Mühle, de
Toren van Stolpe (12de eeuw), de polders van de Oder tot tegen de Poolse grens
en het UNESCO Werelderfgoed Grumsiner beukenbos en natuuuurlijk mocht het bezoek aan de plaatselijke brouwerij Chorinerer Biere niet ontbreken
Elke morgen bij de wandeling met de Drenten was het
luisteren en uitkijken naar de kraanvogels die met honderden in deze streek
leven en zich nu aan het verzamelen waren om weg te trekken.
Als apotheose waren we de laatste dag van het verlof uitgenodigd op het
sportfeest van de kindertuin van Lilly.
Overigens, in Berlijn zijn we helemaal niet geraakt, de
dagelijkse files met de enorme wegenwerken bedragen momenteel ongeveer 75 minuten en daar
waren we helemaal niet voor gekomen!
03-10-2016 om 00:00
geschreven door Jiepie
|
Vandaag was het de beurt aan onze eerstgeborene, het reutje Point-Dexter de Lina.
