Kennel Van't Haeghelant ------>>>> enkel bereikbaar via facebook
Avonturen mét en van onze Drenten, Hadise, Jago, Maral, Nadezja én Roxanne
08-02-2015
Onze eerste... het als derde geboren reutje.
Vandaag is ons eerste reutje Nelson-Cooper naar zijn nieuwe thuis vertrokken. Hij lijkt van de zes, met zijn bruine hoofdje, het meest op zijn moeder Hadise. Toch heeft hij de typische brede snoet van een drenten reu. Al van bij het begin viel hij op in het nestje met zijn rustige en lieve aard. Onze kleinzoon Lars gaf hem onmiddellijk de naam "Joske", hij was zijn uitverkoren hondje, hij zal hem missen... Wanneer er deugnieterijen uitgestoken werden was hij er wel steeds bij en stond hij steeds zijn mannetje zonder echt te willen vechten. Zijn lievelingsplaats, om te stoeien, was onder het trapstoeltje waar hij, zich heel goed kon verstoppen en verdedigen. Hij kon met iedere andere pup uit het nest goed omgaan. Hij is heel pienter en hij was de eerste die met een jammerstemmetje kwam melden dat hij naar buiten moest voor "P en K". In het gras draait hij steeds jammerend rond tot hij hét geschikte plaatsje heeft gevonden. Als baasje hebben we voor hem een heel lief bazinnetje gekozen, met heel veel ervaring in het opvoeden van haar eigen grote "kroost". Wij zijn er zeker van, zij zal hem een heel fijne thuis bezorgen. Hij gaat naar de velden, in volle natuur, aan de andere kant van de grote steenweg niet zo ver hier vandaan. Zo kunnen we hopen dat we hem nog veel gaan tegen komen en dat we vooral van hem alles te weten zullen komen.
08-02-2015 om 00:00
geschreven door Jiepie
07-02-2015
Familiebezoekdag...
Vandaag was het familiebezoekdag. Dat was natuurlijk feest want ieder moment dat de hondjes niet sliepen stonden de kleinkinderen klaar om met hen te gaan stoeien. En dat zullen we geweten hebben want naderhand was er niets meer te horen... kunnen ze niet alle dagen komen?
07-02-2015 om 00:00
geschreven door Jiepie
06-02-2015
Was het vrijdag of zaterdag baddag?
Vandaag kwam dus eindelijk de beloofde "watergewenning" aan de beurt. Buiten -4 °C, gevoelstemperatuur -8°C en Ute denkt aan "in bad steken"? Eén voor één zijn ze inderdaad in de tobbe gezet maar er is er geen enkele meer dan 30 seconden in gebleven! Zou het aan de verkeerde dag hebben gelegen? Wat we wel gezien hebben is dat ze voor de eerste keer hun pootjes gelikt hebben nadat ze uit het water kwamen. Er is dus een grooooooot verschil tussen een winternestje en een zomernestje. Alle "M-pups" waaronder Maral zijn tijdens de vorige zomer herhaaldelijk in een badje gaan pootje baden. Maar niet getreurd de volgende zomer komt er aan en dan... Wie wel in het badje wou was natuuuurtlijk Maral maar daarvoor was het een ietsje te klein.
06-02-2015 om 18:21
geschreven door Jiepie
05-02-2015
Brrrr... bitterkoud!
Vanmorgen stonden we weer voor een verrassing... er lag sneeuw. Voor de mannekes blijkbaar geen probleem want lustig huppelden ze één na één de dorpel over in het sneeuw bedekte gras. Er viel weer heel wat te ontdekken. Na het ochtend toilet buiten was het etenstijd en daarna werd er weer gestoeid in en rond de tunnel.
05-02-2015 om 21:28
geschreven door Jiepie
04-02-2015
De emmertjes-dragers en Co.
Als kleine pup liep onze kleine Jago door de tuin met een emmertje... Als kleine pup liep kleine Cooper vandaag door de kamer met een emmertje... Is dit louter toeval? Of is het een "broederlijke" gelijkenis? Zoals we gisteren reeds vermeld hebben komt voor ons het GENIETENop de eerste plaats. We genieten van ieder schijngevecht, het elkaar besluipen, het horen keffen of blaffen, het zien hoe ze elkaar de duvel aandoen, het slapen, wanneer ze zich melden voor "P & K", als het fout loopt, als ze elkaar het kommetje willen afpakken, als ze zalig slapen, of niet... teveel om op te noemen.
04-02-2015 om 22:01
geschreven door Jiepie
03-02-2015
De eerste belangrijke dag...
De afspraak met onze DA Cindy Lepoudre om 9 uur. Eerst moesten onze kleinkinderen Lina en Lars nog voor 9 uur door Ute naar school gebracht worden. Er was heel wat organisatie nodig om de hondjes veilig en wel naar Cindy te vervoeren. Een open geplooide bench om de welpjes te vervoeren en eentje dicht geplooid zo danig dat we in de wachtkamer de reeds onderzochte hier in onder te brengen. Hadise ging mee in de tweede auto want ook zij werd medisch onderzocht. Het vervoer verliep zeer goed geen enkele pup had last van wagenziekte. Hadise kwam als eerste aan de beurt en kreeg de felicitatie: "Haar conditie en vacht zijn zo excellent, je zou niet kunnen zeggen dat ze drachtig is geweest. Ze mag er wél een kilootje bij krijgen. Waarop Hadise zich met een "air" naar Ute draaide alsof ze wou zeggen: "Zie je nu wel, daarom kwam ik altijd om eten vragen". Daarna was het de beurt aan onze puppy's. Eén voor één kwamen ze, eerst op de babyweegschaal en daarna op de tafel terecht. De weegschaal toonde telkens, naar geslacht, een goed van gewicht. Gebit (nazicht van de stand van de tanden), oren, ogen, buik (geen navelbreuken), hart en longen nergens viel iets op aan te merken. Allen kregen een eerste inenting. Er werd navraag gedaan naar het ontwormen, daarna kregen ze elk hun "chip". Nu hebben ze allen hun "paspoort" mét nummer én naam. Het laatste en gemakkelijkste onderzoek was het afnemen van wat speeksel uit elk zijn muiltje voor de DNA-bepaling door de KMSH. De eerst geboren reu gaat door het leven gaan als Niilo, daarop volgt een reu die luistert naar Nelson-Yarco, gevolgd door reu Nelson-Cooper. Het eerste en kleinste teefje zal luisteren naar Nadezja-Posh, haar broer die volgt wordt een Nemo-Netto-V en als laatste volgt het laatstgeborene, een teefje genaamd Nina-Simone. Wow, wat zijn we fier op de originaliteit in naamgeving van de nieuwe pup-eigenaars. Als ze het ons vragen: wij zijn zeker dat onze puppy's een fantastische toekomst tegemoet gaan.
03-02-2015 om 14:54
geschreven door Jiepie
02-02-2015
To do...
Op ons lijstje staan nog enkele zaken die te doen zijn. Dus zijn we er vandaag aan begonnen om er zo snel mogelijk vanaf te zijn want we willen onze tijd vooral gebruiken om zo veeeeeeel mogelijk van de hondjes te kunnen genieten. Hen besnuffelen, knuffelen, ermee stoeien want het is niet meer voor lang. Eerst kwam het ontwormen aan de beurt en daarvoor moesten we gaan rekenen. Omdat we na de tweede keer vrij snel terug van die vieze beesten in hun "K" gezien hadden, hebben we op advies van Cindy onze DA reeds een derde keer ontwormd. Dat betekende dat we vandaag niet genoeg meer uit de fles van 50ml konden krijgen. Na een telefoontje aan Cindy kregen we de toelating de "diksten" een halve tablet te geven. Daar ik in "mijne jongen tijd" scheikunde gestudeerd heb staat er nog steeds een kleine vijzel in de kast en zo werden de tabletten snel verpulverd en met een beetje gelei werd er een papje van gemaakt en dat weerom ging erin als pap. En likken dat ze deden wat was dat veel makkelijker dan met die rare spuit. Van zodra ze een beetje slaperig werden kwam het knippen van de nageltjes van voor- en achterpootjes aan de beurt. En nu... nu ravotten ze weer tot ze erbij neervallen... en wij ook.
