Je moet het maar doen. In deze hachelijke economische tijden voor jezelf beginnen. Ik heb mijn hart gevolgd en timmer nu aan de weg. Al loopt die niet altijd over rozen...
22-10-2009
Dit is een gedichtje dat ik een tijd geleden geschreven heb. Ik vond het tussen een stapel oud papier die ik aan het sorteren was. Het dateert nog van toen ik studeerde. Sommigen zullen het karamellenverzen noemen maar iedereen die ik het al heb laten lezen vond het mooi.
Het is donker Niet donker Schemerig Schaduwen spelen over je rug Waar mijn warme hand op rust en alles wat ik heb gewild, wil of ooit zal willen is dit moment. Jij die ligt te slapen en ik die over je waak.
