Je moet het maar doen. In deze hachelijke economische tijden voor jezelf beginnen. Ik heb mijn hart gevolgd en timmer nu aan de weg. Al loopt die niet altijd over rozen...
29-06-2009
Rake schets van de migratieproblematiek
Dit is een artikel uit El País dat ik vertaald heb uit het Spaans. Toen ik het las, wist ik meteen dat er waarheid in school. We zijn hier in het Westen inderdaad als de dood dat onze welvaart afgepakt zou worden. Misschien weten we dat we het hier veel te goed hebben in vergelijking met de ontwikkelingslanden en dat onze welvaart ten koste gaat van anderen. We weten het en het jaagt ons enorme angst aan. Hier het artikel. Het is niet heel recent meer. Het dateert van 2001, vóór 9-11, maar het trof me.
Immigratie: Nog lang geen einde van de geschiedenis
De lofzang op de wonderen van de globalisering stokt wanneer men spreekt over het vrij verkeer van personen. De dichters van het einde van de geschiedenis doen er het zwijgen toe als er wordt gepraat over immigratie. Waarom? Het is altijd nuttig je vragen te stellen over taboes, over de dingen waar men niet over praat, over de angst die verborgen zit achter het enthousiasme of de onrust. De mythes van de globalisering en de angst voor de immigratie zijn de veruitwendiging van dezelfde vrees, van hetzelfde taboe: het Westen is de rijke minderheid van de mensheid; miljoenen mensen slaan ons gade vanuit een grote armoede. Een dergelijke situatie creëert angst omdat ze onhoudbaar lijkt. De globalisering is de fantasie dat deze kloof ooit gedicht kan worden, dat we op een dag allemaal een zullen zijn. De angst voor de immigratie is de angst om gezien, om erkend te worden als rijk en verplicht te worden om onze rijkdommen te delen. Vandaar de schizofrene situatie die er volgens de peilingen heerst in verband met de emigratie. Aan de ene kant groeit de xenofobie maar aan de andere kant leeft men mee met de illegalen, met degenen die met geweld gerepatrieerd worden. Aan de ene kant is er de arbeidsmarkt die schreeuwt om buitenlandse arbeidskrachten maar aan de andere kant eist de burger van de regering een harde aanpak; immigranten zijn nodig maar niet gewenst. Er wordt gezegd dat de globalisering staat of valt met de eenheidsmarkt maar opnieuw worden er grenzen opgetrokken (Bron: El País, 10 februari 2001)
