Ik had in mijn vorige blog gezegd dat we een beetje uit de lucht vielen dan zijn coeliakiewaarden niet goed stonden. Maar het begint toch merkbaar te worden... onze guus is heel krikkel, zagen, heel rap wenen,... en hij is ook voor alles vatbaar.
Van februari zitten wij al elk weekend/week met zieken (om te beurten iemand), iemand brengt het mee en onze guus krijgt het meteen over.
Hopen op goed weer dat dat ziek zijn al betert voor de kids.
Het vervelendste en vermoeiendste is het 'krikkel' zijn van onze guus. Je moet hem echt met zijde handschoentjes aan pakken, opletten wat je zegt. En zeker niet hem eens wat plagen 😉 want dan is er wenen toch gevolg... Dus we moeten veel geduld hebben. 😉
15 juni moeten we opnieuw bloedcontrole bij de arts. Hopen dat het dan wat beter staat...
Waar we ook wat 'ongerust' in zijn is zijn gewicht. Vorige controle was hij op de curve van gewicht weer wat gedaald.
Hij heeft al de aard naar Tom (smal zijn 😊), daar nog eens bij dat hij met zijn ziekte, lactose- pinda en noten allergie, niet tegen veel vetten kan en al de rest, al bijna niks kan eten, daarboven op is hij ook ng wat een viesneus voor groentjes,... tja dan is het logisch dat hij zo smal is... Maar we houden het in d'oog. De arts had ons een boekje aanbevolen over groentjes. Een kinderboekje waar in staat dat je groentjes moete eten omdat dat de lijm is voor je lichaam, dat houd alles aan elkaar. Geen groentjes eten dan valt er mss op de duur een arm af 😊😊.
In ieder geval de zorgen blijven...
|