heeft een oppervlakte van 582.646 km², waarvan ongeveer 13.400 km² water is. De hoogste berg in Kenia is de Mount Kenya (5199 meter), dit is de op een na hoogste berg in Afrika na de Kilimanjaro in Tanzania. Het gebied van Mount Kenya is zeer vruchtbaar en daarom worden de lagergelegen gebieden dan ook gebruikt voor landbouw.
De fauna en flora ;
in Kenia zijn zeer gevarieerd, zo zijn er meer dan 80 wilde diersoorten en over de duizend verschillende vogels. De vele natuurparken hebben een grote aanwezigheid van leeuwen, zebras, giraffes, nijlpaarden, olifanten en luipaarden. In de nabijheid van het Victoriameer zijn er veel flamingos en leven er nog vele neushoorns.
Klimaat ;
Kenia heeft een tropisch klimaat. Dit wordt beïnvloed door de Indische Oceaan en de dichte locatie op de evenaar. Daardoor is het praktisch even lang donker als licht, en zijn de dagen bijna het hele jaar door even lang. Aan de kust is er dag en nacht een constante hoge temperatuur en een hoge luchtvochtigheid. Naarmate men verder het binnenland in trekt, wordt de lucht droger en de nachten kouder.
Neerslag ;
valt in Kenia in twee periodes, van maart tot en met mei en eind oktober tot en met december. Meestal valt de neerslag in korte stortbuien of tijdens een storm die duidelijk voorspelbaar is door het snel samentrekken van de wolken. Vaak veranderen de niet verharde wegen na een regenbui in modderpoelen. De wegen zijn zo slecht dat er veel kuilen worden gevormd, dit is slecht voor het werkverkeer dat hinder ondervindt van de kuilen.
Aankomst in Nairobi omstreeks 20 uur verliep alles vlot daar ons visum reeds in België in orde gebracht was. Na kennis gemaakt te hebben met onze chauffeur, werden we naar het prachtige house of waine hotel gebracht waar we nog van een lekkere diner hebben genoten en dan naar bed.
S ochtends verlaten we Nairobi richting Mount Kenya. Deze uitgedoofde vulkaan bedekt met eeuwige sneeuw is met een de hoogste berg van Kenya. Op de Kentrout Farm genieten we van een heerlijke lunch waarna de rit richting Samburu gaat waar we onze intrek nemen voor drie dagen in de Samburu Serena Lodge, gelegen in het hart van Samburu game reserve. En de zelfde namiddag start onze eerste safaritocht .
>> De Samburu National Reserve
ligt aan de oevers van de Ewaso Ng'iro rivier in Kenia , aan de andere kant van de rivier is de Buffalo Springs National Reserve in Noord-Kenia. Het is 165 km ² groot en ligt op 350 kilometer van Nairobi . Geografisch, ligt Samburu in het district van de provincie Rift Valley . <<
Vandaag reizen we verder naar Baringo, een mooi zoetwatermeer gelegen in het heuvellandschap. Per bootje varen we naar het midden van het meer waar we overnachten in Samatian Island lodge.
Samatian is een klein eiland met een adembenemend uitzicht over de bronzen wateren van de Great Rift Valley 's Lake Baringo. De schoonheid van het Baringo en haar omgeving is legendarisch - spectaculaire zonsondergangen, een duizelingwekkend aanbod van kleurrijke vogels leven, Njemps vissers een voortzetting van de handel weinig veranderd voor de meer dan 200 jaar, en de imposante Laikipia Escarpment het creëren van een prachtige achtergrond voor het meer en haar inwoners.
Accommodatie is voor maximaal 10 gasten in vier comfortabele, luchtige, open plan B met prachtig uitzicht over het meer, elk met een eigen badkamer en zithoek. Een van deze is een familie cottage met een boven en beneden slaapkamer, badkamer delen, zitkamer en een veranda.
Het eetgedeelte heeft een panoramisch uitzicht op het meer en de ruige Rift Valley landschap, het heeft ook een uitzicht over het grote zwembad recent gebouwd.
Na een heerlijk ontbijt worden we met een bootje naar de Pokotstam gevaren, die ons laten zien hoe een deel van hun leven verloopt, dit van vuurtje maken tot hun jachtdans. Na dit te hebben aanschouwt varen we verder het meer op om de om de visarend te spotten. Na dit avontuur word er ingeladen en rijden we richting Kakamega het enige tropisch regenwoud van Kenya. Hier overnachten we in het Rondo Retreat waar rust en stilte overheerst.
>> Kakamega Forest
In het westen van Kenia, ver van de meeste wildparken, ligt Kagamega Forest, een tropisch regenwoud. Het woud wordt door twee Reservaten omvat: het Kakamega Forest Reservaat en het Kakamega Forest Nationaal Reservaat.
Dit regenwoud biedt niet alleen onderdak aan vele boomsoorten, bloemen, en vogelsoorten, maar ook zo'n 40% van de Keniaanse vlinder-populatie is hier te vinden. De mooiste manier op je te laten overdonderen door dit regenwoud is het maken van een wandeling. <<
Dag 8 ;
Vandaag reizen we verder naar Lake Nakuru één van de meren van de grote slenkvallei. Na de lunch verkenden we de omgeving Nakuru en het meer met zijn miljoenen flamingos die het meer roos kleuren
>> Lake Nakuru National Park, Kenia
Oorspronkelijk opgericht als vogelreservaat, werd het sinds 1968 een volwaardig nationaal park. Het beeld dat je het meest bijblijft van dit park is ongetwijfeld het eerste zicht op dit schilderachtige meer, omwald door glooiende heuvels, dat roze kleurt door de massa flamingo's die er allemaal hun eigen plekje bezetten . Dit ondiepe, sterk alkalisch meer, met een overvloed aan algen, heeft een grote aantrekkingkracht op de duizenden flamingo's en andere watervogels als pelikanen en maribu's. Het park heeft een unieke vegetatie mat meer dan 500 plantensoorten waaronder het grootste euphorbiabos in Afrika en de gele acacia's. In dit unieke kader kan je kennis maken met de witte, en met wat meer geluk, ook de zwarte neushoorn. Zij werden hier oorspronkelijk uitgezet en hebben zich hier goed aangepast. Waterbokken, buffels, antilopen, leeuwen, luipaarden, Rothschild giraffen en natuurlijk bavianen zijn hier makkelijk te vinden in deze bosrijke omgeving <<
Dag 9;
Vandaag bezoeken we het Naivasha meer één van de meest pittoreske meren met zijn door papyrus afgeboorde oevers , waar we na de middag een boottocht maken op zoek naar de zo beruchte nijlpaarden welke als gevaarlijkste dier van Afrika word beschouwd. Ook het eiland Crescent te midden van het meer word bezocht.
>> Lake Naivasha ligt op zo'n anderhalf uur van Nairobi. Het is weliswaar geen Nationaal Park, maar is zeker het bezoeken waard. Het is het grootste zoetwatermeer in Kenia - er zijn dan ook geen flamingo's te vinden, zoals in Lake Nakuru. Tijdens een boottocht over het meer zijn vele watervogels, waaronder de visarend, maar ook nijlpaarden te zien. Ideaal als uitvalsbasis voor Hell's Gate of Mount Longonot. Maar ook een heerlijke lokatie voor een dagje rust aan het eind van een safari.
Het meer diende in het verleden als luchthaven voor Nairobi. In de periode tussen 1937 en 1950 landden hier de 'vliegende boten' die vlogen tussen Londen en Zuid-Afrika. De naam Naivasha komt af van 'Nai'posha', hetgeen 'ruw water' betekent. De Masai gaven deze naam, omdat in de namiddag stevige winden het meer een ruwe aanblik kunnen geven. <<
Dag 10 ;
Na een vroeg ontbijt gaat het richting Masai Mara, door ons vroege start is er extra tijd om nog meer dieren te spotten zoals de eerste gnoe die net terug keren naar de Masai Mara, en verder te zien hoe de Masai hun kuddes hoeden in de nabijheid van andere wilde dieren zoals de leeuw, buffels, giraffen, neushoorns en ander groot wild.
>> De Masai Mara is een natuurreservaat in het zuidwesten van Kenia. Het is 1700 km2 groot en het is een onderdeel van de Serengeti-vlakte. Een grote attractie voor toeristen is de massale seizoenstrek van de Gnoes en de Zebra's.
Masai Mara staat bekend als Afrika's Greatest Wildlife Reserve, gelegen in het zuidwesten van Kenia. Beroemd om de overvloed van leeuwen , de Grote Wildebeest migratie en de Masai, bekend om hun opvallende gewoonte en jurk. Het is zonder twijfel meest bekende safari - bestemming in Afrika. <<
Dag 11 12 ;
Ook deze morgen word er vroeg gestart om de dieren in de omgeving te spotten en zo langzaam in de richting van het uniek en origineel safarikamp te rijden. Het Governors Camp is een open tentenkamp waar je s nachts de wilde dieren zo naast je tent hoort wandelen en snuiven, maar geen nood de veiligheid is verzekerd door een tiental nachtwakers die gewapend een oogje in het zeil houden. In dit kamp zullen we onze 2 laatste dagen doorbrengen voor we afscheid nemen deze mooie droom en weer naar huis moeten. Ja alles lijk hier een droom te zijn als je ziet hoe deze wilde dieren dulden dat zo dicht bij komt om hen te fotograferen.
Dag 13 ;
In de vroege ochtend werd er nog snel een laatste safaritocht gemaakt om daarna te genieten van het ontbijt en het vliegtuig richting Nairobi te nemen waar we nog een bezoekje brengen aan een plaatselijk werkplaats van alleenstaande vrouwen en voldoende tijd hebben om rustig lunchen voor we terug keren naar Brussel.
Hallo !! deze maal zijn we naar Ethiopië geweest. Eerst wil ik jullie uitleg geven over dit bijzonder land;
Inwoners: 58,4 miljoen De is Hoofdstad: Addis Ababa Land oppervlakte: 1.133.380 vierkante Km
Taal: Amharisch; Arabisch, Tigrinya, Engels, Italiaans en Frans
Religie: orthodox, islam (soennieten) en etnische religies
Tijd en jaartelling
Het tijdsverschil met België bedraagt twee uur. Het is in België ten opzichte van Ethiopië twee uur later. In de zomer is dit één uur, omdat Ethiopië geen zomertijd kent. De Ethiopiërs verdelen de dag in twee keer twaalf uur. De dag begint voor hun 's morgens om zes uur. Is het voor ons dus 10 uur 's morgens dan is het in Ethiopië vier uur 's morgens.
Ook de jaartelling verschilt met de onze. Ethiopië hanteert de Juliaanse tijdrekening en niet de christelijke jaartelling. De kalender is 7 jaren en 113 dagen later begonnen. Het was voor ons april 2010 en voor hun augustus 2002. Ze hebben een jaar van twaalf maanden van dertig dagen en een dertiende maand van 5 dagen. In Ethiopië viert men nieuwjaarsdag op 11 september.
Maandag 5 april 2010 om 7 h 35 stonden we met beide voeten op Ethiopische grond. We werden opgewacht door een plaatselijke gids en twee chauffeurs alles werd in de 4 x 4 geladen en onze eerste tocht van 305 km naar Awasa was gestart. Onderweg werd af en toe halt gehouden voor het nemen van een paar mooie fotos , zo werd halt gehouden aan het Ziway meer wat gebruikt word om zich te wassen, de dieren te laten drinken de was te doen de vrachtwagens te wassen enz.
Na de lunch werd de rit verder gezet niet voor lang want na een uur stonden we langs weg met een over verhitte motor er werd snel water gehaald zodat we verder konden. In Awasa aangekomen in ons hotel leek alles mee te vallen volgens de Ethiopische normen toch.
Om 06 h 15 uit de veren om 07 uur ontbijt? haha nu begon het want de lift deed het niet er was geen elektriciteit in het restaurant was er geen koffie, en neen dit en dat niet want er was geen stroom, jawel achter een uurtje wachten is het dan toch in orde gekomen en hadden we ontbijt smakelijk. Nu was het tijd om de Awasa meer te bezoeken en de vismarkt. Daar aangekomen was er geen vismarkt reden vijf de verlof na de vasten tijd, dan maar het park bezocht met vogels en apen en het prachtige panorama van het Awasa meer. Na een lekkere lunch ging het richting Arba Minch met een halte bij de Dorze stam welke bekent zijn voor het vervaardigen van hun bamboe hutten die wel 12 meter hoog zijn, we kregen ook een demonstratie hoe men valse bananen bladeren een eetbare koek maakten die we mochten proeven te samen met hun zelf gebrouwen alcohol waar je haar wel eventjes recht op ging staan en nu naar het hotel en wel één van de betere hotels.
Na een stevig ontbijt zijnde toast met een spiegelei mmm lekker !! kon er gestart worden richting Jinka, dit is een hele dag rijden daar we zelf af en toe een stop mochten vragen om fotos te nemen werd dit toch nog een mooie trip; zo werd er halt gehouden om bijen korven te spotten die in acaciabomen hingen, wat verder werd er gestopt bij de levende vogel verschrikkers dit waren kinderen die zich op een verhoog stonden dat boven het maïsveld uit stak en een slinger bij zich om zo de vogels te verjagen. Verder werd er op een paar mooie panoramische uitzichten gestopt, er werd zelfs tijd gemaakt om een biertje te gaan drinken, ondanks de in aanbouw zijnde wegen was best een lastige rit. Maar na frisse douche en een lekker avondmaal in het hotel werd er al aan de volgende dag gedacht.
Vandaag werd de Mursi stam bezocht. Onder weg konden we kennis maken met de dieren die daar hebben gehuisvest, een boom vol met gieren, massas vlinder die in plassen kwamen drinken, de dikidik de kleinste van de antilopen ongeveer 40 cm groot en zelfs de gevreesde tseetseevlieg was onze jeep binnen gedrongen. Bij de Mursi aangekomen werden we opgewacht door enkele mannen van dorp met een kalasnikov in de hand in hoever die nog bruikbaar was weet ik niet. Men bracht ons naar het dorp waar we fotos mochten nemen van de dorpelingen al dan niet met ontbloot bovenlichaam en de vrouwen met hun grote onderlip die vergroot is met ronde houten schaaltje maar !!! dit koste dan wel 2 Birr ( = 0,111 ) per persoon dat op de foto staat hoe groot die was deed er niet toe, ook werden er snoepje en ballonnetjes uitgedeeld.
Na de lunch bezochten we het museum en markt van Jinka waarna we te voet terug naar het hotel zijn gewandeld.
Na een ontbijt met pannenkoekjes met daarop zelf aangekochte honing konden we vertrekken richting Turmi. Door omstandigheden werd jeep 2 nu jeep 1, na een uurtje rijden was jeep twee plots verdwenen we zijn gestopt en daar er geen gsm verbinding was werd er besloten terug te keren, en toen bleek dat hij een lekke band had gereden. Omstreeks 14 h 30 werd het hotel in Turmi bereik, na de lunch hebben we Hamer stam bezocht waar juist een huwelijks ceremonie aan de gang was, er werd overlegt met de dorpsoudsten over de prijs zodat we onbeperkt konden fotograferen, waar dan ook gretig gebruik hebben van gemaakt. De Hamerstam is een zeer kleurrijke stam met veelkleurige kledij armbanden, kralen,toeters bellen en alles wat maar blinkt en glitterde. Tegen etenstijd werd er terug naar het hotel gereden voor een lekker avondmaal en een zalig bedje.
Vandaag ging de trip richting Arba Minch er zou op tijd gestopt worden om te fotograferen, bij de Arboreto stam werd halt gehouden voor de gebruikelijke fotos te nemen van de bevolking. Bij het verlaten van het terrein bleken deze Arboretos een behoorlijk agressief volkje te zijn, er maar liefst 300 Birr ( 16,66 ) gevraagd om terrein te mogen verlaten. Na ongeveer 10 min rijden werden we op een markt gedropt vanwaar we na een bezoek al wandelend naar een restaurant gingen voor de lunch, tot de woede van de gids wou niemand daar eten er werd enkel iets gedronken, waarna er verder gereden werd naar de Wagadorp. Volgens onze Ethiopische gids waren de tiketten besteld en lagen ze aan de poort op ons te wachten, daar aangekomen was alles gesloten dus geen tiketten . Maar door tussenkomst van onze chauffeur die veel van de stammen kon praten is het bezoek toch kunnen door gaan. Na het bezoek ging het richting hotel voor frisse douche en lekker eten want honger hadden we nu wel.
Deze morgen kaaide de haan al heel vroeg, om 6h30 zouden we vertrekken voor een boottocht op Chamo meer, maar onze gids was al te laat onderweg zouden de tikken op gehaald worden maar ook hier reed hij naar de verkeerde plaats een paar honderd meters verder werden eindelijk de zwemvesten en de benzine op geladen en konden we naar het meer. Op het meer zelf hadden we prachtig uitzicht land en de dieren op het zoals pelikanen, ooievaars, krokodillen, nijlpaarden en de vissers op hun papyrusbootjes de boottocht heeft zo n 1h30 geduurd zonder ons ook maar 1 minuut te vervelen. Terug aan land waren we nog geen 500 m gereden als we moesten stopen voor de politie want wat bleek er ook hier was onze gids met ons op meer geweest zonder tikets of toelating, er stapte een politieman iedere jeep en men bracht ons naar de lodge voor het ontbijt en de gids werd meegenomen naar het politie bureel. Na meer dan een uur waren ze terug en konden we eindelijk vertrekken naar Langano, er werd vlot gereden ondanks de slechte wegen tot jeep 1 voor de derde keer lek reed. Bij het vallen van de duisternis ging de jeep 1 niet sneller meer dan 30 à 40 km per uur wat me deed vermoeden dat chauffeur nachtblind was waardoor we pas om 20h40 in de lodge aankwamen.
Vandaan is het een rustige dag, eerst hebben we genoten van een schitterend ontbijt waarna we nog een wandelingetje in de tuin van de lodge hebben gemaakt en nog een tasje koffie hebben gedronken om dan richting Addis Ababa te rijden en jeep 1 voor de vierde maal te zien lek rijden.
Voor de lunch reed men met ons naar officieren club van de luchtmacht, waarna we naar het luxueuze Hilton hotel werden gebracht !! oef weer eens iets westers voor te eten en te drinken.
Morgen vliegen we naar Lalibela
Deze morgen kraaide de haan al om 04 h 15, het ontbijt werd om 04 h 30 op de kamer gebracht want om 05 uur gingen we al richting luchthaven maar zonder onze Ethiopische gids want niemand wou dat hij nog mee reisde. Bij de derde landing was het onze beurt om uit te stappen zodat rond 11 uur in het mooie Mountain View Hotel aankwamen. Eerst werd de bagage op de kamer gebracht door een paar forse jonge dames, en was het tijd voor een fris biertje mmm lekker zeg. Na de lunch zijn we enkele rotskerken gaan bekijken binnenin is er weinig te zien want er is geen verlichting en fotograferen met flits mocht ook niet, tenzij dat je het vergat natuurlijk. Wel zijn ze stuk voor stuk kunstwerken daar ze volledig en in één geheel uit de rotsen gehouwen zijn, de kruiskerk van sint George die in de vorm van een kruis uitgehouwen is voor mij de mooiste. Na ons kerkbezoek voor de koffie, koffie drinken gaat in Ethiopië gepaard met een hele ceremonie, terwijl de koffie gebrand word op een klein vuurpotje met hete houtskool krijg je popcorn en koekjes aangeboden. Zodra de koffie gebrand is word die met een vijzel tot poeder gestamd onder tussen word er kruik water gekookt, als het water kookte werd de koffie er aan toegevoegd en nu nog eventjes trekken en je heb een heerlijk kopje verse sterke koffie maar dan wel sterke koffie. Na de ceremonie zijn we naar het hotel gereden waar een lekkere diner op ons wachte en dan naar bed want morgen vliegen we naar Axum.
Na een korte vlucht zijn we geland in Axum de heilige stad van Ethiopië. Voor de lunch hebben we de ruines van het Dungur paleis van koningin Sheba bezocht met daar tegen over het stenenveld koningin Gudith met rechtopstaande stenen waarvan men vermoed dat dit een begraafplaats is. In de namiddag kwamen de zuilen van Axum aan de beurt waarvan de hoogste zuil 33 meter hoog is en hiermee als de hoogste ter wereld word beschouwd. Verser bezochten we de steen van koning Ezana waar in drie de helden daden van de koning gebeiteld zijn ( Grieks Sabean Geez ) zon km verderop lagen de graftombes van koningen Khaleb en zijn zoon Gebré maar deze werden nooit gebruikt. Terug in Axum werd er gestopt aan de nieuwe kathedraal die al zijn schoonheid aan de buitenzijde heeft, binnen mochten we een kijkje nemen in een boek dat meer dan 1000 jaar oud was volgens de gids ?? Tussen de kathedraal en de basiliek staat een klein gebouwtje waar in de ark des verbond zou bewaard worden ? maar nog door is gezien of gezien mag worden en er bestaan zoveel verschillende verhalen rond zodat niemand wat er werkelijk van aan is. In de basiliek mogen geen vrouwen binnen omdat ooit een vrouw geprobeerd heeft deze plat te branden, zoals trouwens in alle kerken in Ethiopië moesten we ook hier de schoenen uit voor het binnengaan en zoals in alle kerken ligt de vloer vol met tapijten die bezaaid zijn met vogel uitwerpselen die door de kleine open raampjes naar binnen vliegen als of het een duiventil is
Vandaag rijden we richting Simien Mountains een natuurpark dat gelegen is een hoogte van 3200 m, dit natuurpark van zon 179 vierkante kilometer word beheert en gefinancierd door de Oostenrijkse staat. Maar om het te bereiken moeten we via het Tekeze bergmassief met zijn smalle bergpassen en stoffige wegen in een meer dan heet mini busje, tijdens de foto stops werd dan genoten van het fris wind op de berg. Na een rit van ongeveer 10 uur reden de we Simien park lodge op, daar de zon was verdwenen waren pull of jas geen overbodige luxe. Na een lekkere diner aan de openhaard werd het bedtijd en dit was zelfs voorzien van een heerlijk donsdeken, slaap wel.
Dit word een dagje in het nationaal park. We zouden beginnen met een wandeling van zon 1 Ethiopisch uurtje wat in werkelijkheid overeen stemt ongeveer 2 uur stappen. Ik heb dan maar besloten om het mij gemakkelijk te maken en met het minibusje mee te rijden naar de verzamelplaats. Daar aangekomen had ik een prachtig uitzicht over de bergen en de kloven, vanwaar ik rustig kon fotograferen naar harte lust, eens weer verzameld werd een beetje verderop halt gehouden voor de picknick, vanaf deze plaats hadden we het zicht op een grote troep mantel bavianen iets lager. Tijdens de picknick kwamen de dikbek raven op een meter van ons af zitten om brood te bedelen terwijl de lammer gieren boven onze hoofden zweefden, we bevinden ons nu op zon 4000 meter hoogte. Op de terug weg werd nog eens halt gehouden bij de grote troep mantel bavianen om hun gekke toeren en kunsten te bekijken.
Om 6 uur was ons ontbijt reeds verorbert en werd er gestart richting Bahir Dar. Ons eerste bezoek aan Gondar de vroegere hoofdstad met onder andere het kasteel en het badhuis van koning Fasiladas en de Debre Birham Selassie kerk met de beroemde cherubijntjes beschilderingen. Na het middagmaal ging de reis verder richting Bahir Dar om daar te overnachten in het mooie Lake Tana Kuriftu Resort, waar per kamer 1 persoon een gratis verkwikkende massage beurt kreeg door een wel geschapen zwarte dame. Daar het Resort aan een heel groot meer is gelegen stond op de menukaart dan ook lekkere verse vis, smullen maar hmm.
Omstreeks 8 uur werd in de boot gestapt voor een overtocht naar zeghe een dorpje aan de overkant van het meer. Na een goed half uur varen werd er aan gemeerd voor een bezoek prachtige Ura Kidane Mehret Kerk. Terwijl de rest van de groep een bezoek bracht aan de kerk ben ik mooi in de schaduw van een grote boom gaan zitten want mijn beentjes kunnen al dat klimmen niet meer aan. Tijdens die wachttijd heb ik kunnen zien hoe de plaatselijke bevolking het meer over steekt, ze gaan met zo velen op een oud en versleten bootje dat juist nog niet op elkanders hoofd zit. In de namiddag hebben we een bezoek gebracht aan de Tis Issat waterval gelegen op de blauwe Nijl, waarvoor ook ongeveer een half uur gewandeld moest worden, en wat uit eindelijk een teleurstelling was want het was droog seizoen daar de waterval normaal zon 400 m breed is was nu maar 10 m. Na de diner was tijd om naar de luchthaven te gaan voor de transfer naar Addis Abeba.
Vandaag is een vrije dag in Addis Abeba. Na een overheerlijk westers ontbijtbuffet met alles er op en aan werd er een city tour met een bus en stadsgids . Ons bezoek aan de stad begon met de St. George kathedraal met zijn mooie muur beschilderingen, waarna we naar het hoogst gelegen punt van de stad reden vanwaar je over de hele stad kunt kijken en dan pas ziet hoe groot Addis Abeba wel is. Voor de lunch werd ons Italiaans restaurant nog maar eens bezocht, zo gaat het als de bazin van het Ethiopisch reis agentschap een Italiaanse is maar het eten is lekker. Van hier ging het richting archeologisch museum om een bezoekje te brengen aan Lucy ? een kopie althans, de volgende halte werd de universiteit van Addis Abeba waar de cultuur over de jaren heen te bezichtigen is. Op de terug weg naar het hotel zijn we door de merkato wijk gereden waar je als westerling beter weg blijft maar de moeite om eens te zien, daar is werkelijk als te koop van een appel tot een vrachtwagen.
Van avond slapen we nog eens in het Hilton hotel en morgen ????
Om 3 h 30 ontbijt op de kamer want er werd weer gevlogen vandaag gaat de vlucht naar Mekele waar 2 gloed nieuwe 4 x 4 jeeps ons opwachten om ons richting Hamed Ela te rijden , zoals naar gewoonte werden er foto stops gehouden en eten gebeurde in een plaatselijke herberg of zo iets. Omstreeks 15 uur waren we in Hamed Ela wat dorpje van schamele hutten bleek te zijn, en dit zonder enige sanitair of andere voorziening dus geen toiletten zelfs geen water, buiten onze flessen drinkwater, het was daar droog en stofferig en zon 45 graden in de schaduw. Het camp Ela bleek niet meer te zijn dan oude hut met afdak er aan en drie bedden !! je kon zelf kiezen waar je wilde slapen binnen of buiten 5 van de 6 besloten buiten te slapen er werden nog 3 bedden bij de plaatselijke bevolking gehaald en het slapen was geregeld . Na een lekkere tas koffie of thee gedronken te hebben werd er nog een bezoek gebracht aan de zoutkapper die op de al oude manier nog zouttabletten kappen zo als dit gebeurde ten tijde van Koningin Seba en dit voor ongeveer 4 per dag, want we bevinden ons nu in de grote zout woestijn van de Danakil . Terug in het dorpje gekomen kwamen ook de kameeldrijvers van de zoutcaravans aan zij zorgen het zouttransport naar Mekele dat is ongeveer 400 km heen en terug wat ze in zon 20 dagen
over stappen. Ook zij brengen de nacht door in het dorpje. Terug in ons kamp !! gekomen had onze kok een lekkere maaltijd bereid , soep , kip met rijst en als dessert ananas na de koffie was tijd om in ons 1000 sterren hotelbed te duiken, het was nog steeds 35 ° C het dan al 21 uur en met de rug naar de zand en zout storm en eenmaal mijn bed te verhuizen want het begon te regenen, al bij al heb toch nog goed geslapen.
Van zodra het licht werd begon men aan de bereiding van het ontbijt, koffie, thee brood met jam of havervlokkenpap met rozijntjes echt lekker zeker voor een veldkeuken.
Na het ontbijt reden we door de zoutwoestijn naar het Dalol een van de mooiste natuurfenomenen ter wereld. Vanaf de voet van het Dalol was het ongeveer een 30 min; klimmen voor voordat we het wonder zagen, hier vormen heet waterbronnen kleine kratertjes die van kleur verschillen van wit, over fel geel tot intens roodbruin, met er tussenin de gifgroene zoutterrassen. Na een halfuurtje genoten te hebben van deze schoonheid werd er terug afgedaald en verder gereden om nog even halt te houden bij de zoutkapper en hun caravans, ook aan een paar zoutbergen werd er halt gehouden en een nieuwe actieve geiser met het zelfde geel tot roodbruine water .
En nu op weg naar de beloofde lodge in Hawzien, maar daar bleek geen plaats voor ons te zijn, we werden dan maar in een plaatselijk hotelletje gedropt, maar toen kwam de kat op de koord want de kamers waren amper 3 op 4 meter er was geen stroom en geen warmwater en eten was er ook niet te verkrijgen, dus niemand wou naar binnen gaan. Na overleg met de reisleiding zijn we overgebracht naar een hotel in Mekele waar we ons na 2 dagen konden douchen, en er was nog eten ook.
Dag 18 ; Na het ontbijt was het wachten op jeeps want de chauffeurgids had voor ieder van ons een lunchbox gekocht, terwijl de lunch voorzien was in de lodge en dat is ook zo geschiet. Voor de lunch werden nog maar eens 2 rots kerken bezocht maar dan wel zonder mij want ik kreeg al een aureooltje boven mijn hoofd . Eens in de lodge werd er met zn allen besloten de namiddag rustig in de lodge door te brengen met een lekker tasje koffie en of iets sterkers. De lodge was prachtig gelegen, en had een mooi zicht op de omgeving, bij zons ondergang zag je werkelijk wonderbare kleuren. Voor het diner werd het aperitief ons aangeboden door de lodge en dit zoveel je maar luste. Het diner was Italiaans getint maar heel lekker
Dit is de laatste dag van onze avontuurlijke vakantie in dit prachtig Afrikaans land, en de ongemakken moet je er maar bij nemen want die wegen niet op tegen pracht van de natuur en cultuur. Ondertussen had men ons al bericht over de problemen met de IJslandse vulkaan maar onze afreis was verzekert.
Op onze terugreis naar Mekele hebben we nog een bezoekje gebracht aan een boeren familie waar we hartelijk ontvangen werden met een koffie ceremonie en woordje uitleg hoe zij daar leefden. Ook werd er nog eenmaal halt gehouden om een kerk te bezoeken. Na de lunch in het Axum hotel in Mekele werden we naar de luchthaven gebracht voor de vlucht naar Addis Abeba. Deze vlucht vertrok om 16 uur en stond 8 min. Later weer op de zelfde plaats want we hadden motorpech wat voor 1 uurtje vertraging heeft gezorgd. Ons laatste avondmaal hebben we genoten in ons ondertussen alom bekende Italiaans restaurant, vanwaar we naar luchthaven werden gebracht om met een uur vertraging richting Brussel te vliegen.
Rekening houdend met de Afrikaanse toestanden is deze reis zeker te moeite waard.
Dit jaar heb ik als zomervakantie gekozen voor sneeuw en ijs brrr !! maar toch een reis om nimmer te vergeten. Alles begon twee jaar geleden toen ons de vraag gesteld werd of we interesse hadden deel te nemen aan een expeditie in de buurt van het Noorse Spitsbergen. Daar er boord slechts plaats was voor 80 passagiers moesten we snel beslissen wat we ook deden. De ijsbreker met de naam Antarctic Dream werd gebouwd voor de Chileense marine, maar werd vijf jaar terug omgebouwd tot expeditie schip en is slechts 81 meter lang en 12 meter breed.
Datum van afreis 10 juni, dit was al een avontuur op zich want we zouden er 2 dagen over doen om Spitsbergen te bereiken.
Dag 1 ;
Longyearbyen, Isfjord ( 78°14 noord en 15° 36 oost het weer was kalm zonnig maar koud ) ; en om 5 uur konden we inschepen. Eens aan boord werd er zoals altijd een alarmoefening gehouden, voor wie dit niet kent dit is alles achterlaten en met zwemvest naar de reddingssloepen die U tijdens de oefening worden aangewezen. Terwijl het schip zich naar volle zee begaf werd er in het restaurant dat zowel bar als salon was de bemanning en de expeditie leiding aan ons voor gesteld, onder hen bevond zich ook een professor Noordpool specialist van de Antwerpse universiteit, ook het doel en de route werd ons mede gedeeld deze laatste was wel onder voorbehoud, dit alles werd bezegeld met een bubbelend drankje. Na nog wat kennis gemaakt te hebben met andere leden van de groep werd ons gevraagd plaats te nemen voor ons eerste maaltijd aan boord, wat het juist was moet je me niet meer vragen maar het was lekker, en het is ook zo gebleven de hele reis ( prima kok).
Aangezien de zon daar niet onder gaat tijdens de zomer werd de klok vergeten en was het al heel snel tijd om naar bed te gaan, want smorgens zou men ons wekken om 7 uur daar onze eerste uitstap om 9 uur was gepland.
Inderdaad om 7 uur stipt klonk via de intercom een vriendelijke stem met de volgende woorden Wake up, Good morning everyone!!! Het ontbijt was er vanaf 7 h 30, na het ontbijt werd nog een laatste briefing gegeven, het schip lag in de Kongsfjord ( op de 78° 56 Noord en 11° 56 oost het weer; zonnig met wolken) en we zouden vandaag een wandeling maken op het Blomstrandhalvoya dit in de voormiddag, in de namiddag werd een uitstap geplant in het meest noordelijke bewoond gebied het stadje Ny Alesund. Daar ik niet zo potig meer ben en Ny Alesund al eens heb bezocht besloot ik enkel aan de voormiddag wandeling deel te nemen. Om 8 h 45 werd de eerste zodiac te water gelaten die meteen een gewapend verkenner naar het strand bracht, die het gebied controleerde op ijsberen want deze witte spierbundels zouden behoorlijk gevaarlijk zijn, en hebben altijd honger. Het was 9 uur en er werd met de ontscheping begonnen, eens iedereen aan wal werden we in drie groepen verdeeld, een lange een middellange en een korte wandeling. Ik zou wel de middellange wandeling aankunnen, iedere groep werd vergezeld door twee gewapende leden van de Expeditiestaf. Na zon 15 minuten wandelen land inwaarts werd de sneeuw steeds dikker zodat je af en toe iemand met één been tot aan zijn kruis in de sneeuw zag verdwijnen wat me trouwens ook is overkomen, het vervelende is dat je daar zonder hulp moeilijk terug uitkomt .Na ongeveer een anderhalf uur wandelen werd er gezegd langzaam via een kortere weg terug naar het strand gingen oef !! want mijn tong hing al op de punt van mijn laarzen, tot we opeens hoorden zeggen dat het niet kon want op die weg lag een kloof liefst 8 meter diep met andere woorden de weg terug die we gekomen waren en ik was al bekaf, en aangezien daar geen taxis rijden moest de terugweg op de zelfde wijze als de heenweg gebeuren DUS te voet ook al deden mijn voeten al zon pijn. Maar met af en toe te rusten te klagen en te zagen ben ik toch bij de zodiac gekomen die ons naar boord bracht. Eens aan boord heeft een warm bord soep en een stevige lunch ons al heel wat opgekikkerd , waarna ik nog een schoonheids slaapje heb gedaan terwijl de andere NY Alesund bezochten. Tijdens het avondeten werd ons gezegd dat het schip de hele nacht door zou varen zodat we de volgende morgen het pakijs zouden bereiken.
Ook deze morgen deed de intercom trouw zijn ritueel van de vorige dag over. Tijdens het ontbijt vertelde men ons dat we ongeveer anderhalf uur van het pakijs verwijdert waren, en de kans groot was dat daar ijsberen zouden kunnen spotten want dat was toch de bedoeling van onze reis. Zoals eerder gezegd omstreeks 9uur melde de intercom dat we het pakijs hadden bereikt, dus warme jassen aan fototoestellen bij de hand en naar buiten; We bevinden ons nu ter hoogte van Noordwest Spitsbergen . ( op 79° 59 noord en 10°32 oost het weer; kalm met een briljanten zon) Onze eerste toeschouwers waren de baardrobben die genoten van de briljante zon boven het pakijs welke ons toeliet om prachtige fotos te maken. Na zon 2 uur van stuurboord naar bakboord te hebben gelopen en het pakijs af gespeurd te hebben om als eerste die ijsbeer te zien klonk uit de intercom POLAR BEAR !! aan stuurboord, dus wij met zijn allen naar stuurboord om die witte kolos te zien, die met de blote oog bekeken nog niet groter was dan muis. Maar de kapitein die ons grote beer wou laten zien liet de boot zonder al teveel motor geronk zachtjes door het pakijs glijden, dit om de beer niet te laten schrikken. Toen de eindelijk op ongeveer 400 meter voor de boeg wandelde leek het wel of er een machine geweer aan boord stond door het geklik van de vele cameras. Plots melde intercom Beluga walvissen aan stuurboord, maar door de ijsbeer kregen deze dieren niet zoveel aandacht. Maar ook de ijsbeer verdween langzaam uit ons zicht, ondertussen was alweer etenstijd geworden. Tijdens het eten werd ons mede gedeeld dat we waarschijnlijk rechtsom zouden moeten keren omdat de zee daar nog steeds dicht gevroren was. En zoals gemeld werd er op ( 80°15 noord ) rechtsomkeer gemaakt, men beloofde ons zo snel als mogelijk door te varen naar de Magdalenefjord om er de volgende morgen aan te komen.
Na het intercom ritueel en ontbijt en het optrekken van de mist werden omstreeks 10 h 15 de zodiacs te water gelaten want we zouden tussen het pakijs gaan varen om de ijsarchitectuur met zijn grillige vormen te bewonderen, we bevinden ons nu in de Magdalenefjord op ( 79°48 noord en 10°04 oost het weer; bewolkt met een stevige wind) . Na de middag was er nog een landing voorzien in de fjord, daar ik niet zo potig ben heb ik rest maar laten wandelen zonder mij. Zij die wel zijn meegegaan hebben er een bezoek gebracht aan wat men een openlucht museum noemt, bestaande uit walvis karkassen die daar reeds meer dan 200 à 300 jaar liggen maar die door de lage temperatuur goed bewaard zijn gebleven. Hier werd vroeger door de walvisjager het vet gesmolten om het dan land inwaarts en naar Engeland te voeren. Bij het verlaten van de Magdalenefjord zagen we nog enkele walrussen die op het ijs van het avondzonnetje genoten, en weer zou men de hele nacht varen om tegen de ochtend de volgende bestemming te bereiken.
Bij het ochtendritueel van de intercom bevonden we ons ter hoogte van de
st. Jonsfjord op ( 78° 31 noord en 12° 49 oost het weer was koud en bewolkt ). Die dagen werden er twee landingen geplant, in de voormiddag was er een wandeling met klimmen over sneeuw en ijs, dus heb ik maar wijselijk voor de namiddag wandeling gekozen, want we zouden naar de oostkust van het Prins Karls Forland gaan om walrussen op strand te spotten. Samen met nog een paar ( verstandige ) reisgenoten hebben we op hen gewacht in de bar met af en toe een lekker drankje. Tijdens de lunch werd ons mede gedeeld dat ze bericht hadden gekregen van een ander schip dat er helemaal geen walrussen te bespeuren waren op de oostkust, dit wegens nog teveel ijs. Daarom zou men uitwijken naar de westkust van Spitsbergen, ( plan B. ) dit was Steinpyntvika daar zou men aanwal gaan om de klippenvogels te gaan spotten wat ook weer een zware en lastige wandeling zou worden, na het horen van dit bericht besloot ik maar om een schoonheidsslaapje te doen zo gaat de tijd vlugger voorbij. Zodra iedereen aan boord was werd er koers gezet richting Horsund Gashamna de zuidelijkst gelegen fjord van Spitsbergen .
Aangekomen op onze bestemming (76°57 noord 15° 49 oost het weer; zonnig en koud met af en toe neerslag ) het weer was wisselend zonnig en koud met af en toe lichte neerslag , omstreeks 9 uur ging de landing van start, het bezoek aan de toendra zou van korte duur zijn want er werd een ijsbeer gesignaleerd dit wil zeggen dat iedereen zo snel mogelijk aan boord moet komen daar men geen risicos wou nemen. En de beer ? die iedereen aan boord had gejaagd had geen zin om hem te laten fotograferen, want hij liep land inwaarts om aan de horizon te verdwijnen. Dan maar verder varen naar Samarinbreen & Brepollen waar we de toendra zouden bezoeken op een licht golvend landschap. Omstreeks 14 uur kom de landing beginnen, eens iedereen aan land werden we als gewoonlijk in drie groepen verdeeld, een lange, middellange en een korte wandeling? Ik koos voor de korte wandeling en dacht zo alle verrassingen te voorkomen, en daar gingen we langzaam door het wel erg mooie landschap, met hier en daar een gewei of nog wat resten van een opgepeuzeld rendier, wrakhout en kleine ijzeren bollen die boeien leken. Op de klippen langs de kustlijn zaten allerlei mooie watervogels op of naast hun nest zoals meeuwen ,koeten,kleine rietgans, brandgans, rotgans, noordse stormvogel, rosse franjepoot om er maar enkele te noemen. Ook de flora is heel mooi te noemen met zijn massas steenbreek in wit en paars deze bloemetjes zijn amper 5 à 6 cm hoog en staan zeer dicht bij elkaar om zo de zonnewarmte bij te houden en bloeien van zodra de sneeuw is gesmolten, verder heb je nog verschillende mos soorten die door de rendieren als een delicatesse worden verorbert, want kom je daar overal tegen. Verder lagen er nog resten van oude houten berenklemmen die met stenen verzwaard werden. Het werd nu tijd om terug te keren naar de zodiacs op het strand, en wat dacht je ? juist onze begeleider Jordy had zich nog maar eens mislopen en onze korte wandeling werd opeens een heel stuk langer. Eens aan boord melde de intercom dat er zich een ijsbeer bevond recht voor schip ! dus met zijn allen naar het voordek , daar aangekomen kon je met een verrekijker ginder heel ver een witte muis zijn lopen. Maar de kapitein liet het schip zachtjes door het pakijs glijden zodat we ook deze konden spotten. Maar ? men had ons op de eerste dag aan boord een verrassing diner beloofd op de voorlaatste avond dat we aanboord zouden zijn, en wat zagen we de koks waren een lekkere BBQ aan het voorbereiden zelfs de drank was er deze avond bij inbegrepen, en of het lekker was ook al vaarden we tussen het pakijs, zo iets had nog niet mee gemaakt maar het was wel plezant. Na het eten werden er nog wat fotos bekeken en een beetje bijgepraat want morgen zouden voor het laatst aan wal gaan.
De volgende morgen kwam de kust van bellsund inzicht met kapp Toscana & Ingeborgfjellet gelegen op ( 77° 36 noord en 15° 06 oost het weer was zonnig maar fris.) In de namiddag werd er nog een openlucht museum bezocht met bergen walvisbeenderen en resten van robben, ook hier heeft men tot ongeveer 1930 vet gesmolten. Afgezien van de berg soepbeenderen was het landschap er bewonderens waardig met zijn bloemen, rendieren en vogels. Terug aanboord werd er begonnen met het inpakken van onze warme kleren, want de volgende morgen om 9 uur zouden we in Longyearbyen ontschepen.
Voor het avondeten werd iedere deelnemer aan de expeditie bedacht met diploma en logboek van onze reis. Er waren ook lovende woorden voor de staf en het personeel voor de goede zorg tijdens ons verblijf aanboord. Onder de deelnemers werden vlug nog adressen en telefoonnummers uit gewisseld,er werd nog een glaasje gedronken op de nieuwe vriendschap , want de tijd van afscheid kwam er nu wel snel aan. De volgende morgen om 9 uur werd de bagage in een vrachtwagen geladen en werden we met de bus naar het stadscentrum gebracht waar we nog een uurtje of twee konden wandelen voor we op het vliegtuig stapten.
Dit is misschien niet de populairste vakantie bestemming maar wel leuke en een leerrijke