Sorry voor de (weeral) late blog, maar het is hier zo druk
en we amuseren ons zo dat we jullie eigenlijk helemaal niet missen, en er niet
aan denken om jullie op de hoogte te houden!
Maar omdat ons dat waarschijnlijk niet in dank zal worden afgenomen en we
jullie toch allemaal nog een beetje graag zien, hier dan toch nog een blogje!
Vorig weekend: werken voor school. Winkelen. Eten maken (in
een oven die niet werkt, met als resultaat ongare aubergines die met zwier eerst
op de grond en dan in de vuilbak belandden). Werken voor school. Wijn drinken
op het dak.
Op maandagavond waren we jaloers op de Oegandese gasten die
zouden gaan shoppen Gevolg: we mochten mee! Allemaal vol enthousiasme, tot we
de winkel binnenkwamen en Lies de enige was die met volle moed de zoektocht
naar een sari aanvatte, en erin slaagde. Caroline daarentegen houdt niet van
saris, en Griet en Sien gaven de sari-jacht na een minuut of twee al op Veel
te veel keuze! Stel je een gemiddelde H&M voor, maar dan vol met stofjes
(van 5,5 meter) in allerlei verschillende kleuren en patronen. Begin maar te
zoeken! Om zot van te worden, vindt Griet.
Verder kochten we ook nog oorringen, nagellak en een handtas voor Sien die nu eindelijk haar eigen
gerief kan dragen, en snacks (uiteraard). Griet hield het bij de snacks, Lies zwierde
er 3 paar oorringen bij.
Deze week was voor de rest heel goed gevuld! Dinsdag gingen
we terug op CBR, helaas was Prince (die normaal altijd voor ons vertaalt) niet
mee. We moesten dus nogal onze plan trekken, om de 5 minuten kregen we een
nieuwe vertaler die maar half Engels sprak, en moesten we ons verhaal eens
opnieuw doen. Ook de problemen van de kinderen bleven maar veranderen. Ach, die
taalbarrière toch! Naar ons gevoel schoot het dus helemaal niet op, en toen de
dag erop zat waren we toch wat gefrustreerd. We steken het op onze ouders, die
ons in onze vroege kinderjaren weigerden Tamil te leren. Foei!
Woensdag en donderdag werkten we terug in Anbu Illam. Het
werden twee fijne dagen, ondanks heel veel zieke kinderen (putje winter in
India, slechts een graad of 28! Brr, en we zijn nu toch wel onze handschoenen
vergeten zeker!). Donderdag gingen we normaal gezien een vorming geven rond
positioneren. Eerst waren Sien en Caroline aan de beurt, zij zouden een korte
vorming geven, ongeveer 20 minuten. Anderhalf
uur later, toen ze gedaan hadden, besloten we dat we niet genoeg tijd meer
hadden om een beetje een deftige vorming te geven Gevolg: wij mogen morgen
(zaterdag!) een paar uur naar Anbu Illam! Bedankt logo! ;)
Vandaag was terug een lange, vermoeiende dag. We besparen
jullie de details, maar het kwam hierop neer: heel veel rijden voor heel weinig
kinderen. Ook een heel confronterend moment, wanneer we een 13-jarig kind met
CP zagen dat we zeker niet ouder dan 4 jaar zouden schatten. Jammer genoeg is
dat geen alleenstaand geval, en die momenten raak je niet gewend en zijn toch
eventjes schokkend. Gelukkig kunnen we er dan wel achteraf over praten, wat
zeker nodig is!
Dit weekend wordt terug een rustig weekend met veel
schoolwerk (volgende week immers tussenevaluatie!). Morgenvoormiddag vorming,
en in de namiddag gaan we de kleinere winkels in Tirunelveli verkennen. Doel
van de dag: een sari voor Griet en Sien! En voor Caroline, als we haar kunnen
overtuigen!
En verder:
-
Wanneer ze hier op de vingers tellen, doen ze
dat van pink naar duim. Wanneer we dus uit gewoonte alleen onze wijsvinger
opsteken begrijpt niemand wat we bedoelen
-
Lies
gaf op CBR een wel heel interessant advies: for support, you can shit behind
the child...
-
De Indische wijn is ondertussen getest en
goedgekeurd, het Indisch bier staat nog op het programma. Benieuwd! Even goed
als ons hemels, zalig, onwaarschijnlijk lekker, goddelijk Belgisch bier zal het
wel niet zijn zeker?
-
Wanneer we trouwens om een wijntje vroegen begon
iedereen hier te giechelen, wijzelf incluis, nog voor we de wijn hadden
gekregen en we werden er alleen maar vrolijker op!
-
Een vrouw van boven de 100 jaar is hier een
uitzondering, maar wij hebben er eentje gevonden! Fotos volgen op facebook J
-
Lies. Haar. Darmen. Zien. Af.
-
We krijgen hier allemaal het achtervoegsel akka
achter onze naam (wat zus betekent). We zijn hier dus Griesakka/Griekakka
(want de Indiërs kunnen Griet niet uitspreken. Griet overweegt een
naamsverandering naar Gries of Griek. Ann en Hans, jullie mogen kiezen),
Sienakka, Carolinakka en Liesakka. Wij op onze beurt geven ook iedereen een akka
achteraan de naam, wat tot hilariteit leidt bij onze kokkinnetjes!
-
Het nieuwe lievelingsdeuntje van Lies is het
muziekje van het uurwerk, dat telkens begint wanneer de elektriciteit terug
aanschiet na een powercutt (vaak dus!). Op de meest onnozele momenten begint ze
het meest onnozele muziekje ooit te neuriën Tot grote ergernis van Gries/Griek
-
Het is gezellig druk in de guesthouse, met tot
gisteren 21 gasten en nu nog 15 (wij, een Engelse wereldreizigster en een groep
Engelse tekenaars). Het internet ziet er alleen een beetje vanaf, en onze
kokkinnen ook, ocharm.
Voila, volgens ons hebben we alweer genoeg van jullie kostbare
tijd verspild! En nu, allemaal terug aan het werk, studeren, koken, de strijk,
de was, de kuis, klusjes (vake, volgens mij moet de garage nog eens opgeruimd
worden!), hophop!!! Tkan nie ol leute zin!
