-
Ze hebben hier een inventieve manier op graan
uit de planten te halen. Alles wordt op straat gegooid, en de autos mogen het
werk doen! Molens en graanfabrieken, pff, wie heeft dat nog nodig!
-
Lies heeft Griet al een dag in de steek gelaten
door met migraine in bed te blijven liggen
-
We verlangen hier meer en meer naar Westers eten
De eerste die nog over zijn maaltijd stoeft op skype of facebook, of erger nog,
hem toont, verplichten we om een uitgebreid voedselpakket naar hier op te
sturen! Mét puree!
-
Onze darmen zijn begonnen met protesteren. Het
heeft nog lang geduurd! Lang leve immodium en chocolade.
-
Als apen vechten op de campus blijf je liever
uit de buurt
-
We hebben ondertussen al drie olifanten gezien,
maar ze blijven spectaculair
-
Als het hier eens regent, dan regent het serieus
door!
-
Wanneer je henna morst op de lakens lijkt het
verdacht veel op stront, ondervond Lies proefondervindelijk. Wat zullen de
schoonmaaksters morgen denken!!
-
3u rijden met een taxi + de taxichauffeur die de
je de hele dag rondleidt: 1500 roepies (21,4 euro)
-
We kunnen hier ondertussen bijna onze horloges
gelijkzetten met het uitvallen van de elektriciteit.
-
Het is een heel koude periode (voor de Indiërs
toch). Er liggen al 6 kinderen in het ziekenhuis en er zijn er nog anderen ziek
thuis door het slechte weer. En wij maar bakken!
-
Op CBR zagen we (of toch Griet, want Lies lag te
maffen) een christelijke kerk, maar niet
zo een als we al kennen, nee. Een kerk in de vorm van een boot met een
vliegtuig op, origineel!
-
De logopediste wordt hier aangesproken als speechmadam,
en Prince vaak als Princemadam. Maakt dat ons occupationmadammen?
-
Onze voeten zijn al aan het wennen aan de
Indische ondergrond, maar nog niet zo hard als de voeten van de mensen hier!
-
Lies kan het nog altijd niet laten om Griet af en
toe eens op te sluiten (per ongeluk weliswaar)
Deze blog moest hier eigenlijk gisteren al staan maar er was een probleemken met de website, aiaiai.
We hebben er alweer een goed gevulde tweede week opzitten.
Aangezien we de blog een beetje hebben verwaarloosd (sorry blog) hebben we
vandaag dus veel te vertellen!
Vorige week zondag zijn we naar watervallen met een onmogelijk te onthouden
naam geweest. Onder het toeziend oog van heel wat Indische mannen (we weten
helemaal niet waar al die bezorgdheid vandaan kwam) en enkele aapjes namen we
een frisse douche/nek- en schoudermassage, en zwommen daarna even in de rivier.
Hiermee hebben we er dan ook onze eerste illegale activiteit opzitten, wij
fearless bastards! Dat alles uiteraard mét kleren aan, we waren zo
waarschijnlijk al choquerend genoeg voor de plaatselijke bevolking.
Onze stageweek bestond uit enkele korte en enkele hele lange
dagen. Onze langste dag CBR duurde ongeveer 12u, doe ons dat maar eens na!
Gelukkig kregen we daarna een dagje vrijaf, dat we natuurlijk nuttig besteed
hebben door toch te werken. Voorbeeldige studenten die we zijn. We hebben
namelijk heel wat werk met het opkuisen en herinrichten van de snoezelruimte,
aanpassen en schoonmaken van materiaal, statoestellen uitdokteren en aanpassen,
en daarnaast natuurlijk ook therapie en vormingen voorbereiden. Werk genoeg!
Gelukkig doen we het graag!
Zaterdag (gisteren) hadden we plots een onweerstaanbare
drang naar SPAGHETTI! Dan maar naar de winkel. We kochten er alles voor een
heerlijke spaghetti, want dat is nu eenmaal wat men doet in een winkel, ingrediënten
kopen, en toen begaven we ons naar de sneukelafdeling. Nutella, corn-flakes,
oreos, chips, cashewnoten Het belandde allemaal voor we het wisten in ons
winkelkarretje! Veel kilos boodschappen en weinig uitgegeven roepies later
gingen we terug naar de campus voor nog een Indische maaltijd terwijl we al
vooruitkeken naar de spaghetti. Ook onze kookmoederkes waren enthousiast over
de spaghetti en gingen allemaal komen proeven!! Die avond hebben we niemand
gezien De overschot staat nog in de frigo te wachten tot maandag, hmmm
Voor de rest van de dag: zon, water, laptop, boeken, muziek,
douche, geckos die kakkerlakken opeten.
Vandaag gingen we met Prince (onze CBR-coördinator, en een
zalige madam) heel de dag naar de meest zuidelijke stad in India, waarvan ons
de naam nu even ontglipt. Opdracht: zoek ze zelf (en laat het ons weten, wij
zijn lui).
We kropen er op de rotsen, en gingen pootjebaden in 3 zeeën
tegelijk. De Arabische Zee kriebelde duidelijk aan onze linker kleine teen
wanneer we poseerden voor een foto, terwijl de Golf van Bengalen over onze
rechtervoet golfde. Alleen jammer dat de Indische Oceaan zich niet kon inhouden
en Lies haar sjakos natmaakte! Gelukkig zonder blijvende schade.
We bezochten ook een Hindu-tempel en twee monumenten: eentje
voor de ons allen bekende Mahatma Gandhi, en eentje voor een ons iets minder
bekende politieke leider Kamaraj. Allemaal heel interessant, zo interessant dat
Lies de gepensioneerde gids in het Gandhi monument 100 roepies gaf (voor ons
nog geen 1,5 euro), wat blijkbaar veeeeel te veel was.
Onze lunch hadden we meegekregen van onze kookmoeders, en
bestond uit de lekkere, maar ondertussen beu gegeten wortelrijst en patatten.
Dus toen Prince voorstelde om te gaan lunchen in een restaurant moesten we geen
twee keer nadenken! Na het moeilijke keuzeproces (vooral voor Griet en Sien,
maar traag!!!) namen we dan maar vanalles. Voor die rijkelijke maaltijd (met
achteraf een potje vanille-ijs, volgens Prince om de maaltijd te neutraliseren)
betaalden we omgerekend ongeveer 30 euro voor vijf personen!!!
In de namiddag nog iets Sealife-achtigs bezocht, zij het
veel kleiner en armzaliger, en de vuurtoren beklommen. Al bij al een goed
gevulde en zalige dag! Leuk is dat, eens de tourist uithangen! En weet je wat,
er waren zelfs nog andere blanken! Vreemd om te zien hoor, zon blanke, we
konden bijna niet stoppen met staren!
Ziezo, morgen zijn we er zeker niet weer met meer, en
overmorgen waarschijnlijk ook niet, of toch wel? Wie zal het zeggen? Nee,
waarschijnlijk echt niet. Dag!
Ah nee, we zijn de en verder vergeten! En verder.
