Sponzen duikers in Symi



Toen ik op Symi was een jaar geleden, werd door de gids verteld over de sponzenvangst vroeger.
Rond de jaren 1850 werd de spons enorm populair om zich mee te baden; om schoon te maken,
of om flessen en potten te dichten.
Vooral op Symi werden grote hoeveelheden sponzen opgedoken, door de vissers.
De sponzen werden gewassen, gebleekt, gedroogd en verhandeld.
De duikers verdienden er grof geld mee en konden daardoor een luxueus leventje leiden.

Ze doken vaak tot wel 30 meter diep zonder enige hulpmiddelen,
(sommige bronnen spreken van 70 meter)
en ze plukten dan zoveel mogelijk sponzen op een paar minuten tijd.
Ze konden erg lang de adem inhouden, maar velen stierven aan andere gevolgen van het diepzeeduiken.
Ze geraakten verlamd, kregen longembolie of hadden last van decompressie..
Daardoor bleven vele vrouwen/moeders en kinderen alleen achter, door sterfte van hun echtgenoot, vaders of zonen.

Toen de sponzengroei aangetast werd, door een onbekende oorzaak,
zakte de sponzenhandel in elkaar. In die tijd kwam ook de synthetisch spons op de markt.
In Symi vind je nog winkeltjes waar je de natuurlijke sponzen kan kopen,
in allerlei soorten en maten; gedroogde of gebleekte vorm.