Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Ik ben deze morgen op consultatie bij dokter Snoecx in het ziekenhuis van Roeselare geweest. Na een onderzoek en een echo(nie zwanger nee) kon hij verstaan waarom de herstelperiode zo langer duurt dan voorzien. Er zit niet enkel een ontsteking rond die achillespees maar ook IN de pees zijn er stukjes ontstoken en gezien dat het daar slecht doorbloed is kan dit effen duren voor men pijnvrij is. Naast de kiné stelde hij een SWT behandeling voor die hij als erg doeltreffend beschreef, en alst em tzegt ... Dien SWT staat voor een shock- wave behandeling van 1 keer per week en dit drie weken na elkaar ... beetje duur maar allez alst elpt dan kan da nog geen zo'n kwaad. Dus wat moeten schuiven met mijn uren op het werk en vanaf 24/06 ben ik dus in "shock" intussen mag ik fietsen en crosstrainen plus de kiné in gang laten zetten, bewegen mag als er geen druk op de pees zit. ergens trek ik me hier toch wel aan op, er is niets ernstigs mis alleen zo'n ambetant probleemke ... een najaar marathon kan nog ....
Mijn start werd een .... valse start ... Zaterdag dacht ik om even de "nieuwe" loopschoenen aan te trekken en zo effen te testen hoe "Achilles" ervoor stond .... In mijn gedachten zag ik mezelf rustig een 5 km loopke doen, niets forceren en genieten van de herlancering van battleship Lankarren ... Niets daarvan, het werd het kortste loopke ooit ... exact na 200 meter wist ik het al ...." 't is nog nie voor vandaag makker", leek achilles te zeggen, ... doeme hé.
Elke pas deed pijn, het had dan ook geen zin om verder te gaan, doorbijten was hier nu geen optie ... Zondag deden Heidi en biebie dan een activiaatje, luister wel ... wandelen hé ... 12 km en sindsdien ... pijn, diene pees wil dus echt niet weten van meewerken .... Dus effen naar de dok en een kiné voorschrift oppikken dacht deze jongen .... maar na Achilles wou dok. ook al niet mee werken, iedereen is tegen , hij wil me naar een specialist sturen, de kiné zou wel helpen maar als ik verder marathons wil lopen en dus verder de belasting hoog ga houden dan moet het geen oplapwerk worden maar ten gronde aangepakt worden... kwas er niet blij mee maar waarschijnlijk klopt er wel iets van zekerst .... grrr Waar ik vooral bang voor was, is het feit dat het meestal kweenie hoelang duurt voor je bij zo'n speciaal mannen kan geraken maar ... voila si, dame fortuna werkte hier wel eens mee, iemand had afgezegd en volgende week woensdag zet ik mijn eerste stap naar herstel, een afspraak bij den specialist ...
Jaja 't begint hier stilaan weer te kriebelen ... De loopgoeste steekt traagjes zijn koppetje weer op .... eindelijk zoenk zeggen. Dat is natuurlijk het nadeel als je verwend bent, als je zo effen een kleine 10 marathons kan uitlopen zonder grote problemen op de dag zelf dan loop je met je "fraise tegen de meur" als het een keer anders loopt. Nochtans echt mijn karakter niet ... Ik betrap me erop dat ik terug meer en meer loopblogs lees, dat wanneer ik de lopende medemensen veel leute zie maken, denk van hey lankarren jet nu genoeg getrunt zeker ... "tis tied dat tut is" ... . Normaal komen straks mijn nieuwe schoes aan en het idee waar ik mijn najaarsmarathon wil lopen begint stilaan concreet te worden ... Ik denk er ook aan om eventueel in de zomer (what 's in a name) nu en dan wa leuke kortere wedstrijdjes in mijn schema in te passen. Wedden dat het een mooie zomer wordt ....
Ja, ja, ik weet het ... 't is ier zeeeer en zeeeer kalme en zooo stil .... mo ton ook zooo stil hé....
Er gebeurt hier dan ook niet erg veel, allez mentaal wel hé maar op gebied van actie ist hier zeer povertjes gesteld. En toch vrienden van de loopsport er worden kleine stapjes gezet hoor, ik heb zo m'n meer ervaren loopmakkers al eens aangesproken om wat info te verkrijgen over mijn te volgen weg. En ik lees alle loopbezigheden van de echte actievelingen ... verder laat ik alles wat rusten, nadenkend hoe ik nu verder zal doen, want verder doen dat zal ik .... waarschijnlijk loop poog ik opnieuw een marathon te lopen in het najaar welke waar en wanneer ben ik nog niet echt uit. Maar je kent em hé
Deze laatste periode (maand) is best wel hectisch geweest .... net kampioen gespeeld ... ongelooflijk gevoel maar ik beloof er deze keer niet te lang bij stil te staan ... lol: Net ervoor een prachtige reis in Malaysia meegemaakt ... een totaal andere wereld erg veel genoten moet zeker vervolgd worden op de één of andere manier ... is voor later...
En net daarvoor die rampzalige marathon te Antwerpen .... hier ga ik nu wel stil bij staan si.... toen ik uitstapte aan km 22 was ik volledig van de kaart, zag ik alles zeer zwart in, denk zelfs dat ik iets had van ... nooit meer de marathon Nu zie ik alles wat meer in perspectief maar ik weet nog steeds niet goed wat ik moet doen .... Ik had zeker voldoende getraind ... veel kilometers gedaan in het koude voorjaar ... en ik wist best dat mijn gewrichten (knie en enkels) serieus hadden afgezien .... Ik liep ook op schoenen die een maat te groot waren, geen idee of dit er iets mee te maken had (onvergefelijke fout bij de bestelling ) Toen ik net voor de reis bij de arts was om inspuitingen te verkrijgen deed hij een echo op de pezen en zag dat de pees zelf mooi intact was maar dat deze erg ontstoken en vol vocht zat ... rust en ontstekingsremmers was het verdict... Tijdens de reis die verre van een strandvakantie was ... bijna geen pijn gevoeld ook nu zo goed als geen pijn enkel wanneer ik op die pees duw dan voelt deze pijnlijk aan (niet duwen hé mx, is dan mischien wel een goed advies maar ik raak er niet mee vooruit) Wat doe ik nu ... arts/ostio/kiné/rust/ ... kzie er geen echt begin aan dus ... iemand wat goede raad????
Na een bloedstollende match werden we eindelijk kampioen .... deze foto mag hier dus nog zeker een jaartje blijven staan. De match was eerder spannend dan mooi maar de ontlading was er zeker niet minder om .... 2 minuten lang voelde ik mijn hart bijna uit mijn borstkast springen .... ongelooflijk maar hey we did it again laat ze maar allemaal tegen zijn dit smaakt des te zoeter .....
Ja hoor we leven nog.... de marathon van Antwerpen lijkt ongeveer verteert ... al blijf ik wel achter met een slechte smaak ... De reis naar Malasia was ongelooflijk fantastisch en geweldig... zoveel gedaan, gezien en mee gemaakt .... er volgt zeker een verslag op de blog van Heidi maar hoe ze dat op papier krijgt ???? serieuse job.... Voor het hier weer een loopblog wordt zal er eerst stilgestaan worden bij DE match van het seizoen .... morgen tegen Zulte .... Wij hebben genoeg aan 1 punt om opnieuw en voor de 32 ste keer kampioen te worden daar staat tegenover dat Zulte al 2 keer won van ons dit seizoen .... maar gezien de match in Anderlecht is en mannen als Suarez net op tijd de weg naar het doel hebben gevonden heb ik er veel vertrouwen in.... morgen om 14.30 uur ..... de spanning is nu al voelbaar....
We zijn nu anderhalve week na de marathon dag en nu pas begin ik mijn draai weer te vinden... nooit gedacht dat het zo hard ging aankomen, dit is wat ze de achterkant van de medaille noemen waarschijnlijk .... (kzie liever de voorkant) Maar het zit niet in mij om mijn koppeke te lang te laten gangen ... er zijn zo veel mooie momenten op komst. Het is ook leuk om zien dat wanneer je down bent er familie en echte vrienden zijn die er staan voor je ... doet deugd. En nu ... wel op loopgebied ist rust en herstel, medicatie een zalfje en inleghieltjes moeten "achilles " een beetje helpen ... na mijn reis koop ik nieuwe loopschoenen en laat ik nakijken of mijn zooltjes aan vervanging toe zijn en ja ... dat wil dus zeggen dat ik waarschijnlijk nog een poging zal ondernemen om een marathon aan te pakken ... welke en wanneer bekijk ik na de trip... Donderdag om 12.00 uur vlieg ik van Parijs naar Kuala Lumpur ... (12 uur) om daar aan ons avontuur te beginnen. Ik neem mijn tablet mee zo kan ik wat contact houden met het thuisfront en ook de nacompetitie volgen van eigens.... wat een zotte bedoening is me dat toch zeg ... Al blijf ik het positief inzien we spelen opnieuw goed en om na al wat we al meemaakten maar op 1 punt van Zulte te staan ....komt echt wel in orde dus 4 keer winnen is bingo .... We worden echt wel nog kampioen .... zeker weten...
Mijn leuze van het moment ... na de afgang in Antwerpen kreeg ik toch wel een ferme mentale dreun .... net zoals je op die roze wolk leeft na een geslaagde marathon, zit je even onder de grond na een mislukte .... Maar ik ben niet echt de persoon om dan met negatieve gedachten te blijven lopen (funny). Relativeren is iets wat ik goed kan en vanaf nu kan ik het geheel al een beetje beter plaatsen ... Eerst het relaas van wat als een mooie dag van start ging ..... Om 5.45 uur op een korte wandeling, ontbijt met pannenkoeken en om 7 uur ma gaan oppikken in Oostende. Heidi wist de auto perfect en dicht bij de start te parkeren en onder een stralende zon stapten we naar de start. Daar zagen we wat bekenden oa. Sir "Omer" Spencer die een pracht van een marathontijd ging lopen en Geert een dreamteam collega en Antwerpenaar hij legde ons uit vanaf waar Heidi, op de plooi-fiets van haar ma, kon mee fietsen met de lopers, nee het mocht officieel niet maar ... Er werd een minuut stilte gehouden voor Boston en we vertrokken op linkeroever richting Waaslandtunnel .... op km 3 voelde ik al dat er iets niet klopte in de linker enkel ... geen aandacht aan geven, Marnix, komt strak wel goed .... aan km 12 wist ik al dat dit hier niet goed ging komen maar je stopt toch niet 30 km voor het eind, je loopt op een andere manier want er is pijn, je overbelast alle andere spieren en aan km 22 was het t dan was ik nog steeds bij de ballons van 3 uur 30 min.. Wreed emo moment, staan wenen als een baby, verdomme en kon niet stoppen hé ..... Snel richting kust afgedropen ... De schade blijkt redelijk mee te vallen medicatie en rust is wat ik nodig heb .... Dikke merci aan iedereen die me een hart onder de riem stak vooral mijn familie deden en doen erg hun best om het makkelijker te maken voor mij ... Nu concentreer ik me op onze reis naar Maleisië, we vertrekken over een kleine 10 dagen ..... als dat geen vooruitzicht is.
Zo zijn we op enkele dagen van de marathon van Antwerpen beland. Een moeilijke week, dat zijn alle laatste weken voor een marathon voor mij. Om de één of andere reden wordt alles dan lastiger, voelen de benen erg zwaar aan en zit ik niet meer 100% goed in het velleke ... typisch, ik weet het en toch laat ik me er aan vangen ... Angsthaas ikke .... Het lopen is voorbij er rest me nu nog enkel wat koolhydraten stapelen en alles in gereedheid te brengen. Er werd voldoende getraind ik zou er dus klaar voor moeten zijn en ook het weer lijkt mee te vallen fris maar zonnig. Door omstandigheden is de bereikbaarheid van de marathon niet optimaal, linkeroever waar er gestart wordt zal in de namiddag een soort 10 miles -land worden dus werd de trein naar voor geschoven als vervoermiddel bij uitstek maar door werkzaamheden moeten alle treinen van de kust richting Antwerpen via Brussel .... 02uur en 40 minuten reistijd en een marathon die om 09.30 uur van start gaat ..... beetje vroeg ... We passen er wel een mouw aan ... Ook Heidi vond het verre van simpel om een parcours uit te stippelen waar ze me een aantal keer kan zien, ze neemt zelfs een plooifiets mee om dit klusje te klaren. Dus nu wat rusten en het koppeke cool houden is nu de boodschap ... en dan zondag genieten en hopen op goede benen en super omstandigheden om nogmaals mijn pr. aan te vallen.
Ik ben gisteren naar ANDERLECHT gaan zien en die vonden dan wel weer de goede benen op het goede moment, klasse, het spelleke kan zo mooi zijn als het zo goed uitgevoerd wordt .... terug 4 punten voor nu op een toch wel cruciaal moment, de concurrenten hebben hun kans gehad om haasje over te spelen en hebben het nagelaten ... hopelijk is het nu te laat .... laat de verdiende titel maar naar de beste ploeg gaan, normaal in ieder andere competitie maar nooit zeker hier.
Eerst en vooral aan alle lopers van het voorbije weekend een dikke ....
Er werden grenzen verlegd, prestaties geleverd en vooral veel fun gehad .... super, Mijn D-day komt er nu ook snel aan, de pre-week ofte de "lastige" week loopt, voeding en rust staan nu centraal en er wordt nog een heel klein beetje gelopen tegen het verroesten maar vooral mentaal naar zondag toeleven is de boodschap. Zondag waren we met de camper in Holland en we konden zodoende de start van de marathon van Rotterdam op de radio meemaken, met ouwe Lee Towers die het anthem aanhief ... kippenvel ..... steeds weer. Ik zag mezelf terug tussen de massa staan zoals 5 jaar geleden, gewoon weg bang aan de start van mijn eerste marathon ... Nu, wat ik al heb geleerd is dat de twijfels voor een marathon blijven maar het goed gevoel erna gelukkig ook. En paars tja, paars ... het lijkt alsof niemand voor ons wil eindigen ... een straffe tweede helft met 10 man gisteren, je hebt blijkbaar nooit gedaan met die van ons. Ik ga ze woensdag eens live gaan aanmoedigen en terwijl eens vertellen dat ze moeten stoppen met aanmodderen, ik heb mijn slaap nodig hé, aja tis marathonweek... ze weten dat daar niet zeker ... Dus ik zal zondag starten bij de pacers van 3 u 30 min en ik hoop er zolang mogelijk bij te kunnen blijven ... enne als ge effen tijd et ....
Ik kreeg net mijn startnummer door voor de marathon van Antwerpen ..... de kerel met op de torso is dus ikke ..... Geloof het of nie maar de marathon van A'pen die op 21/04/2013 zal plaatsvinden zal mijn 9° zijn ... ewel hé ... 2+1+0+4+2+0+1+3+9+175 = 197 enne 197 gedeeld door 60' = 3,28 Dus eindtijd wordt dan 3 uur 28 minuten .... me appy .... mo nu we het eindresultaat al weten ist nie zeker als ik nog ga hoor .... Maar als en indien ik er toch zou opduiken dan ... zal ik hopelijk niet te ver van de te vinden zijn ....
De laatste weken voor marathon-day zijn ingegaan en ja zo'n campagne vliegt toch snel voorbij ... Zondag ll. mijn laatste lange duurloop ge-lopen {tja wat anders}, 20 km in wat later bleek marathontempo ... lukte wonderwel en dat komt zo, ik voel me ok, niet super maar best wel ok en ik voel ook dat mijn herstelperiode snel is ... dus ik zondag het pad op om 20 kilometer te rennen, eerste 10 beetje wind mee en ik dacht nog ok, op de terugweg iets rustiger en we zien wel waar ons schip strandt ... nadien bleek ik 20 km aan 12 per uur gelopen te hebben ... ik was zelf wat verbaasd want het was niet echt zo gepland maar ben er wel tevreden over ... ook feit dat ik maandag niets voelde stemt me blij .... nu nog wat aan de voeding sleutelen en genoeg rust zien te krijgen .... Daar knelt het schoentje soms ik ben zo'n slechte (in)slaper hé pfff ... lastig. Normaal moet ik deze week mijn bewijs van inschrijving krijgen waarmee ik dan in het "feestweekend" mijn startnummer kan gaan afhalen. Heidi zal proberen een plooi-fiets van linkeroever naar het centrum te smokkelen om zo de marathon te volgen en mijn dochter en mama zullen er ook zijn .... Hopen dat onze paarse vloot tegen dan terug in forme schiet en dat ik na de marathon met een goed glas en met een medaille rond de hals en een pr. in het mandje de match kan volgen ..... is toch niet te veel gevraagd zeker ....
Nog effen en we weten of ...... - dat "fotooke" daar in dien bovenhoek nog een jaartje mag blijven staan ... We maken het onszelf opnieuw niet makkelijk ... maar het spelniveau was al weer een stuk beter dus reden genoeg om te hopen (ken echt nie veel nodig wi)
Nog effen en we weten ook of ...... - ik het goed ga stellen in Antwerpen over 16 dagen .... Dat is eigenlijk altied moeilijk in te schatten hé, wat ik wel al weet is dat ik er de nodige kilometers heb ingestoken, daar moet ik niet bang voor zijn maar dan zijn er nog zoveel factoren die op marathon-day allemaal moeten mee zitten. Welk weer zal het zijn ... al gans de voorbereiding loop ik in temperaturen die nooit boven de 5 graden uitkwamen ... maar marathondag kan makkelijk 20° warm zijn .... Ik loop zondag mijn laatste lange loop (20 km) de andere loopkes zijn wat snellere korte stukstjes. Marathon nummer 9 wordt het al en bij elke start heb ik het geluk gehad om te finnishen, deze keer en als ik me fris voel aan de start wil ik er 9 sec af. Een marathon lopen onder de 3 u 30 grens zou echt een droom zijn, iets waar ik zeer fier op zou zijn en waar ik aan het begin van mijn marathon"carriere" niet van durfde te dromen. En indien het me lukt tja wat dan ... daar moet ik nog eens goed over nadenken .... het zal waarschijnlijk niet veel zin hebben om die grens hoger te blijven leggen hé ... je wordt echt niet sneller met de de leeftijd dus leren tevreden zijn is mischien ook een mooie uitdaging?? Andere wedstrijden lopen ? Op marathongebied blijft de droom dan nog de marathon van London lopen ... zonder vooraf bepaald tempo gewoon genieten ... denk dat ik 42 km met kippenvel loop...
Mijn laatste lange gedaan ... 34 km terwijl Boonen tegen een paal reed en Spartacus weer de nummer 1 was ... Het zonnetje deed al even deugd zo langs het strand en met de wind in de rug, nu de thermostaat nog de hoogte in krijgen ... Volgende zondag nog een laatste 20-ir en tussenin wat korter loopkes want of ik het nu wil of niet het grootste werk zou gedaan moeten zijn. Verzorgen rusten en mentaal klaarstomen is nu de boodschap, het zou natuurlijk wat helpen indien de paarse heren hun werk te goei deden, mooie eerste helft tegen Genk met zelfs 68% balbezit maar 1 doelpuntje was te weinig, alles kan nog maar we maken het niet graag makkelijk grr ....
Laat er hier vooral GEEN misvatting over bestaan dit snertweer hangt me de botten uit en ja ik weet het, dit lijkt me te distantiëren van wat doorgaans als loperspraat moet doorgaan ... but hey, I-do-not care. Tijdens deze recente ijstijden lijkt elk artikel in de runningboekskes, elk blogske, alle tweetjes of fb-postjes over te lopen van extreem positieve, vol-van-fun, bijna orgasmische kreetjes bij het zien van pakken sneeuw, "showers" van hagel en chirurgisch snedige scherpe wind in onderkoelde temperaturen . Wil ik even enkele quotes voor u vertalen . : Hemels, het geluid van de sneeuw die lekker knarst onder mijn loopschoentjes moet natuurlijk worden, ." Toen ik 1 stap buiten zette zakte ik tot lies-hoogte in de blubber en smurrie en het duurde 20 minuten onder een poep-hete douche om lichaamsdelen terug te vinden die ik vreesde voor eeuwig te hebben verloren ... " of Zalig om na een vetloopke knus in een warme zetel te kruipen met een dekentje over me op eenzondagnamiddag " wordt dan "gezien ik zon stomme uil was om bij - 5 om 08.00 uur des morgens het ijspad op te gaan ben ik nu geen fluit meer waard en slaap de rest van mijn weekend weg " Maar niet met de dezen hier . nee, nee,nee deze jongen doet niet mee met deze "frisco-massa-hysterie", ik hou voet bij stuk . Tis-ent-blijft ... klote weer en al zeker voe te lopen !!! Al eens stilgestaan bij het feit dat de eerste 20 atleten bij elke grote marathon steevast Afrikaanse medemensen zijn reden . der is daar geen winter tiens, . gene vrieskou, geef nu toe, indien je bij de aankomst van je favoriete marathon in Rotjeknor of in London vooraan een groepje Inuit-en zou zien lopen je maar raar zou opkijken. Juste toch !! Dus hier geen begrip voor Frank en Sabine, ik weet het, ik weet het zieder maken natuurlijk het weer niet maar als ik problemen heb met mijne ellentriek dan moet die madam aan de andere ant van de telefoon het ook maar verduren en die maakt ook den ellentriek niet. En nu ga ik stoppen . ik ga lopen . Tis blijkbaar nodig . Zo'n mooi zonnetje ....
* 5 weken voor de marathon van Antwerpen * 7 weken voor de Maleisië reis ...
Het zal er snel aan komen, zeker weten ... met ons avontuur in Azië zijn we dan ook fel bezig. Je kan uiteraard een mooie rondreis boeken, leuk, gemakkelijk, veilig ... maar je kan ook alles zelf willen doen .... veel en veel spannender natuurlijk ... Rara waar gingen wij voor ... juist ja .... Dus wat hebben we al ... een plan, goe bezig .... plus: vliegtickets - hotelboekingen - intern paspoort komt er woensdag aan - één deel van de injecties - straf antimuskieten zalf - wandel gps, .... Het plan: .... vertrek in Parijs rechtstreeks vlucht naar Kuala Lumpur ... 3 daags verblijf ... vervolgens richting Taman Negara ... oudste regenwoud van Maleisië ... dan richting Camoron Highland theeplantages ... verder Ipoh ...en ook Penang schiereiland om dan de nachttrein naar Singapore te nemen en een bezoek aan mijn zeer goede kameraad te brengen en dan den vlieger op back home .... kriegen ol goeste ....
Dit weekend werd er terug een stevig potje getraind alhierend met op vrijdag een snelle 12 km op zaterdag 20 km en den zondag 32 km, deze week werden er dus opnieuw een dikke 70 km gepeddelt plus een sessie van 50 min op de crosstrainer ... Nu, mijn lange duurloop van zondag was wel ferm lastig ... kwam het omdat ik de dagen ervoor ook goed had getraind of was het die wind die me zo ook al de keel uithangt ...,
ik weet het niet maar die laatste 13 km was het echt harken en ploegen geblazen, volledig op slecht karakter .... effen gedacht om wat te stappen - niet gedaan - effen gedacht om te bellen om me te laten depanneren - niet gedaan - en ook effen gedacht .... waarom doe ik dit hier eigenlijk .... Na de douche en wat eten en na wat rust kan je dit natuurlijk in een heel ander perspectief plaatsen, ik weet verdorie goed genoeg waarom ik het doe ... 21/04/13 ... daarom ... nog 5 weken voor D-day en pr-tijd .....!!! Het is altijd moeilijk in te schatten hoe je ervoor staat ... wat ik wel aanvoel is dat ik sneller recupereer ... vandaag nergens last van .... tzal een signaal zijn dat alles ok is zeker ....
En paars dus de play-offs in als leider ... was te verwachten al is het de laatste tijd verre van mooi ... we hopen op beterschap en aan de lieverds die al van rampscenario's dromen ... Proficiat aan de wedstrijdlopers van deze week .... gelle et da goe gedaan ....
intussen mag ik fietsen en crosstrainen plus de kiné in gang laten zetten, bewegen mag als er geen druk op de pees zit. ergens trek ik me hier toch wel aan op, er is niets ernstigs mis alleen zo'n ambetant probleemke ... een najaar marathon kan nog ....
, hij wil me naar een specialist sturen, de kiné zou wel helpen maar als ik verder marathons wil lopen en dus verder de belasting hoog ga houden dan moet het geen oplapwerk worden maar ten gronde aangepakt worden... kwas er niet blij mee maar waarschijnlijk klopt er wel iets van zekerst .... grrr
.
er worden kleine stapjes gezet hoor, ik heb zo m'n meer ervaren loopmakkers al eens aangesproken om wat info te verkrijgen over mijn te volgen weg.
aan de start van mijn eerste marathon ...
... oudste regenwoud van Maleisië ... dan richting Camoron Highland 
theeplantages ... verder Ipoh ...en ook Penang schiereiland 
wind die me zo ook al de keel uithangt ..., 
