Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Ik heb besloten om deze winkel te sluiten, al dan niet definitief, het was ooit een loopblog maar door omstandigheden kan je hier geen sportprestaties meer terugvinden. De paarse wereldprestaties niet meegerekend uiteraard ... Het mag duidelijk zijn dat de komende periode, maanden/jaar, eerder in het teken zal staan van herstel dan in deze van presteren ... Fietstochtjes en wandeluitjes zullen zeker nog plaats vinden maar eerder recreatief dan sportief ... Indien en als er hier ooit nog verandering in komt dan zal ik zeker op die kar spreken maar herstellen moet nu echt centraal staan ... ik mag hopen maar moet niet dromen. Ik kreeg al zoveel terug van mijn relatief korte loopperiode dat zelfs indien er geen vervolg aan komt, ik super tevreden kan zijn met wat ik heb meegemaakt. Ik leerde toffe mensen kennen, volgde schema's, zag zalig af en haalde enkele bescheiden pr's. Fb zal mijn contacten onderhouden en ik volg uiteraard de nog actieve blogs op de voet.
Ik zal voor altijd fier zijn op het feit dat ik kan zeggen ..... ik was een marathonloper !!!
" Hoe ist ?" ..... is by far de vraag die ik de laatste maanden het meeste hoorde en ik mag mezelf erg gelukkig prijzen met al die vrienden, kennissen, collega's en natuurlijk familie die het zo goed met me voor hebben. Ik probeer dan ook zo erg goed mijn stinkende best te doen om vanuit die - hoe ist - positie weg te geraken maar ... hier loopt het soms wat fout. Ik weet het, het is logisch en ik weet ik moet wat geduld hebben ...en ik weet het ... maar dit blijkt nu niet mijn sterkste kant te zijn. Dus vorige week... ging ik vijf dagen op zeven, driekwartier per dag op de cross-trainer en vorige maandag deed ik er nog een fietstocht van een dikke twee uur en goed voor een kleine 40 kilometer bij.... gevolg... al drie dagen zo plat als een vijg, en verre van goed .... Waarschijnlijk te veel en te zwaar zeker ... grr Dus ik moet wat stappen terug en met kleine stapjes herbeginnen ... ik wil op 1 juli terug aan het werk dus er zit wel een klein beetje spoed achter dit herstel ... en ja eigenlijk is het net 2 maand geleden dat ik die operatie onderging ... tzal ingrijpender zijn dan ik hoopte en het kernwoordje voor de eerste periode zal weeral maar een keer GEDULD zijn ... ik weet het... ik weet het ...
Na een maandje blogpauze ben ik hier weer si ... hallo
Net terug van bij de chirurg, er was een overleg gepland tussen de drie behandelende artsen plus enkel collega's met als inzet ... bestraling wel of niet. Indien wel dan is er 100% zekerheid dat er zich geen hypofysair adenoom meer zal ontwikkelen maar dan is de hypofyse op termijn zeker kapot en moet er permanent medicatie genomen worden, nu werkt die hypofyse perfect en of de medicatie de functie van de hypofyse volledig kan overnemen is verre van zeker. Wanneer we geen straling kiezen dan is er altijd kans op een herval en een derde of vierde operatie wordt moeilijk volgens de chirurg wegens te zwaar... moeilijke keuze dus ... ene waar je achteraf pas weet of je goed koos ... We maakten dan samen voor een soort compromis, ik laat elke 6 maand een MRI nemen waarop ze dan onmiddellijk zien of alles clean is, op deze manier kan ik medicatie-loos blijven ... en moest er iets te zien zijn dan kan men nog optreden met straling ... hier kan ik me in vinden en dit lijkt me de beste oplossing op dit moment. Dus nu nog zo'n 6 weken om wat fitter te worden en dan terug aan de slag ... we zijn er bijna ... nooit opgeven hé ... komt goed .... komt goed Wat ook goed kwam ...(je voelt hem al komen zeker) Die 33°titel is binnen, on-ge-loof-lijk, na speeldag 1 van de PO's stonden we 8 punten achter enop de laatste speeldag pakken we die beker wel mee zeker .... Met al onze jonkies wat een prestatie .... en ja ik zie dat het steekt bij velen ... gaan we da PO's in als leider dan winnen we die titel, gaan we hem in als vierde dan winnen we opnieuw die titel nu toch al 3 keer op een rij ... en geloof me dit ploegske kan enkel groeien .... er is duidelijk een patroon te ontdekken tussen mezelf en de mauve ..... ge ziet er nooit vanaf ... mo ton ook een ki nooit hé
Helaba makkertjes even een update-je van mijne-tewege .... Het gaat goed zoals ze zeggen ... De vertaling hiervan is: weinig last, enkel wat vermoeidheid wanneer ik iets teveel doe ... dus een gezonde ziekte. Ik probeer geregeld te stappen en soms kleine karweitjes in het huishouden op te knappen maar stel je er niet teveel bij voor hoor ... wanneer ik dan teveel of te ver stap zoals dit weekend wandeling van 15 km (over gans de dag hé) dan voel ik dit een tweetal dagen ... tja Deze periode veel loopgeweld kunnen volgen op de pc met al de marathoniens .. en op tv met DE marathon bij uitstek deze van London. Dit doet me wel iets ... ik blijf de marathonperiode wel als een aparte belevenis ervaren en heimelijk hoop ik op een tweede marathonleven maar dit is nog zeer ver af als ze er al komt. Artsen staan niet echt te springen en geloof het of niet maar de kuitblessure zit er nog steeds... haha een volhoudertje Nu ik moet daar nog zeker niet mee bezig zijn want eerst normaal leren functioneren is de opdracht. Er volgen nog een reeks tests die moeten uitmaken of ik medicatie zal nodig hebben en ook gaan we zien of de lastige bijwerkingen zoals de vermoeidheid en het overgewicht weggewerkt kan worden. "We live in hope" zoals ze in Frankrijk zeggen. Enne zeg die paarse toch een wreed ploegske hé staan ze daar nu wel weer vanboven te koekeloeren zeker ... haha get er nooit me gedaan hé moest ik zo geen fan zijn ze zoen ferm op mijn nerves werken
Morgen is het juist 14 dagen na de operatie en vandaag begon ik met de heropbouw van mijn verdwenen fysieke conditie. Ik ben net terug van 5 km 7km te stappen, klinkt waarschijnlijk erg pover maar voor mij was dit een stevige training, het moet echt nog niet veel meer zijn. De bedoeling is om dit nu op te bouwen tot we terug wat meer reserve hebben het mag duidelijk zijn ... ik kom dus van ver Voor de psychische steun en als speciaal cadeau voor mijn verjaardag zorgde de Purperen mannen .. het was de eerste keer dat ik ze zo zag spelen dit jaar ... beter laat dan nooit hé. Ik blijf zeggen dat we deze keer geen titel halen maar we gaan wel helpen beslissen wie wel ... Al deed dit veel deugd de steun die ik blijf krijgen van vrienden, fam en mijn gezin maakt me sterker en sterker. Maar bovenal is het Heidi die me draagt, helpt en ervoor zorgt dat ik vooruit geraak ... in olland zou men zeggen ...
Het heeft hier effen stilgelegen op wat ooit een loopblog was. Vandaag exact 1 week en 1 dag na de operatie voel ik me goed, ok nog steeds wat vermoeid, logisch, maar goed. Er volgt nu een (lange) periode van herstel met af en tot een check-up. Ik krijg nu geen medicatie en de geplande straling lijkt ook niet nodig ik heb heel wat geluk. Ik wil echt effen iedereen bedanken, voor al de steun, berichtjes en fb gelukwensen ... het maakt het gevecht net dat stukje makkelijker. Dus ....... Van lopen is er nu nog helemaal geen sprake zelfs niet in de nabije toekomst, ik weet dat als ik terug kom ik helemaal vanaf nul zal moeten beginnen. Mijn eerste doel nu is om een dag door te komen zonder in slaap te vallen ... haha maar zoals ik al van in den beginne zei
Net terug van een weekendje Pas de Calais, we hadden effen tijd nodig om de volgende aankomende moeilijke weken voor te bereiden ... Was top, super genoten gelachen en een echte opsteker. Ik besef dat ik eigenlijk een gelukzakje ben ... stel je voor ... tweemaal een hersenoperatie en tweemaal goedaardig ... er zijn er veel die dit niet mogen meemaken. Nu nog iets meer dan één week te gaan voor ik in opname ga ... echt raar om naar iets uit te kijken die je eigenlijk ook een beetje bang maakt. Uitkijken omdat vanaf het eerste moment na de operatie ik kan werken aan mijn herstel .... (en verdorie dat ga ik goed doen) Bang omdat ... tja omdat er toch een aantal risico's zijn ... eerst denk ik vaak aan mijn zicht ... na de eerste operatie 10 jaar geleden verloor ik toch 60% van mijn gezichtsveld aan het linkeroog, het resultaat is dat er echt geen foutmarge meer is, indien er ook maar een kleine complicatie is op dit gebied dan verandert er veel in mijn leven, voor mij en mijn omgeving ... De chirurg vertelde me dat hij er alles aan zal doen om dit te vermijden maar dat hij niets kan uitsluiten daar de plaats van operatie erg dicht bij de oogzenuw ligt. Het tweede die me bezig houdt is het feit dat er deze keer straling zal aan te pas komen ... met als pro dat een 3° keer prijs dan zowat uitgesloten is maar straling ken ik niet en ook de bijwerkingen en gevolgen niet .. meer nog daar er stralingen zijn zal er ook levenslang medicatie nodig zijn. Ik ben er voor 75% gerust in maar ga hier niet overdreven stoer doen want 25% is veel meer ongerust. Ik hou nu ook even op met alles op te zoeken op het internet, algemeen krijg je wel een goed beeld maar éénmaal hier voorbij krijg je vaak persoonlijke ervaringen van mensen, best interessant maar vaak niet relevant. Want ik heb nog geen enkele getuigenis gelezen over iemand die na een 'hyphofysaire adenoom' zoals de officiële term luidt, een 8-tal marathons liep... op de vraag of er nog marathonlopen inzat na operatie 2 moest de chirurg eens lachen en probeerde hij met " das nu misschien wat extreem " dus ik hoorde hem geen NEE zeggen Daar ben ik nu niet echt mee bezig maar ik ga eerst mijn stinkende best doen om zo snel als mogelijk terug op niveau te komen, mee te kunnen doen met de activiteiten van het gezin, terug aan het werk te gaan, algemeen mijn steentje bij te dragen en later zien we dan nog wel. Ik heb echt veel geluk gezien ik zo goed omringt ben door mijn gezin, de fam. en men vrienden ... niet iedereen heeft het geluk zo veel steun te krijgen, ik ben er dan ook iedereen zeer dankbaar voor .
Onzen trainer ligt dus buiten ... het gaat niet goed met je als ge den John op uw pas staan hebt hier in België. Ik was/ben fan dan deze trainer ook nu het niet goed gaat met paars maar ik besef dat het op was ... de chemie met de spelers was er niet meer en een afscheid is dan het beste voor iedereen. Knap van het bestuur om zo lang met hem verder te gaan, de reden van zijn vertrek zo net voor de play-offs zal grotendeels economisch zijn ... er moeten mini abo's verkocht worden zie je. Wat nu gebeurt is een samenloop van omstandigheden, sterspelers zijn vertrokken, jongeren staan er nog niet en bepaalde transfers lukten niet. Zo'n seizoen is helemaal geen ramp, leuk, nee tuurlijk niet maar er is geen enkel ploeg die elk jaar de titel haalt. Kijk maar eens naar Man U. dat is nog iets anders ... Dus T2 Hasi neemt over en ik denk dat de spelers dit zullen merken ... een strenge hand waarschijnlijk .... zo worden de PO toch nog spannend niet voor de titel maar wel om de evolutie van onze mauve te zien ... Game on.... Succes coach en succes coach
Net afspraak gehad me de chirurg ... er werd een datum gezocht om de ingreep te laten gebeuren, ik was vragende partij om dit zo snel mogelijk te plannen want het wachten valt me best zwaar. Dinsdag 25 maart zal de operatie plaats vinden en op 24/3 ga ik in opname. We mogen rekenen op 8 a 10 dagen ziekenhuis. Hij verwittigde me dat er zeer waarschijnlijk straling bij zal komen gezien dit reeds de 2° keer is dat dit zich voor doet en ook was hij niet echt gerust met wat hij op de scan te zien kreeg. Resultaat van deze bestraling is dat ik nadien altijd medicatie zal moeten blijven nemen ... met ook zijn gevolgen, bij-werkingen naar gewicht toe enz... Ik vroeg hem... wanneer ik denk een zware inspanning te gaan zoals vb. een verbouwing, ik de medicatie kon aanpassen om beter voor de dag te komen en voor hij kon antwoorden zei Heidi ... hij bedoeld een marathon lopen ipv verbouwen ... De dokter vond een marathon toch wel iets te extreem .... mmm ... we zien nog wel ... ik geef nu nog niet af ... misschien niet onmiddellijk een pr. zoeken maar ... ik zie mezelf wel nog terugkomen ... Verder is het hier mooi geworden met een nieuwe keuken .... en maar zoeken om spullen terug te vinden haha. Enne mijn extra vitamientjes ga ik dit jaar ook niet uit de play-offs moeten halen me dunkt haha
Tik - tok -tik -tok .... De dagen gaan traag voorbij ... ook al zijn er best wel verstrooiingen ... het (laten) zetten van een nieuwe keuken bijvoorbeeld oude keuken is er al een aantal weken uit, nieuwe werd zaterdag geleverd ... (in de garage) en zondag hebben de jeugd onder leiding van Heidi hem boven gebracht ... dikke merci daarvoor. Ik zelf ben best ok hoor enkel lijk ik maar energie te hebben voor zo'n 3 à 4 uur normaal leven per dag dan is het vaak rusten geblazen. Als er bij jullie soms iemand hulp nodig heeft bij het oplossen van een moord ... ben ik je man, denk dat ik ondertussen alle CSI/Castle/ NCIS/Cold case ... gezien heb om mezelf uit te roepen als super-speurder ... al ben ik veel meer een Sherlock man Mijn paarse vrienden zorgen er ondertussen ook voor dat ik regelmatig een opstoot van adrenaline krijg .... Maandag is er een consultatie bij de chirurg gepland en hoop ik een datum voor de operatie te verkrijgen ... vanaf de eerste dag na de operatie kan ik dan beginnen met revalideren om zo beter te worden ... de vergelijking is ver te zoeken maar dit is nu mijn marathon en ...het is er ene die ik met een dikke PR. zal beëindigen ...
Volgende stap lijkt erg veel op vorige stap ... wachten ... en wachten .... Onderzoeken lijken afgelopen nu consultatie bij chirurg op .......... 17/3 pfff lijkt een eeuwigheid .....
2004, augustus, ik ga met één van de kids naar de huisarts ... en vraag hem of hij niet effen mijn bloed kan contoleren gezien ik zo moe ben en nog maar 2 weken terug ben van mijn verlof ... 3 dagen later hoor ik hem terug ... bloedwaarden kloppen niet hij denkt aan probleem met de schildklier maar verwijst liever door naar een specialiste in Brugge ... na enkel tests blijkt ... schildklier ok maar deze krijgt niet de juiste info door vanuit de hersenen ... probleem in de hypofyse een MRI/ scan bevestigd alles ... een" hypofysaire adenoom" ... de tumor in de hypofyse moet operatief verwijdert worden ... gelukkig bijna altijd goedaardig. Operatie via tandvlees bovengebit langs de sinussen richting hersenen ... Tijdens die operatie wordt de oogzenuw geraakt met gevolg permanent 65% blindheid op linkeroog .... herstel is lang en hard maar in 2007 ben ik voor 100% genezen en medicatie vrij ... op mijn zicht na dan.
2014 februari na een periode van fysisch en psychisch niet lekker voelen terug naar zelfde huisarts met zelfde vraag ... na twee dagen doorverwezen naar zelfde specialiste en opnieuw toont MRI een zelfde probleem aan. Eind deze maand terug operatie en de start van een lange herstelperiode ... gelukkig weten we nu al hoe de vork in de steel zit ... het komt goed ... beetje vrees voor mogelijke complicaties want veel overschot heb ik niet meer hé... Dus wat nu met deze blog ... een loopblog kan je het niet meer noemen ... ik heb veel zin om hem op te doeken maar misschien kan ik hem ook gebruiken om eens wat van me af te schrijven?? Ik weet het nog niet, ben er nog niet uit ik heb ook niet veel zin om hier telkens te zitten klagen ... we zien wel ... aan de lopers .. aan de lezers ... misschien komt er meer .
De puzzelstukjes vallen wat in één maar het is niet echt een mooi prentje .... Tis hier veeleer stil en als er al iets beweegt dan meestal om te vertellen dat ik niet beweeg Kga het nu even summier proberen te duiden want hierna wordt het effen stil op de blog ... of tis da paars nog een keer stunt ... Alle feiten even op een rijtje : In 2004 was er een operatie aan de hypofyse (hersenen jaja ook bij mij ) ik was/ ben één van de 10% gelukkigen die na 2 jaar volledig medicatie vrij was en werd in 2009 volledig herstelt verklaart ... Tussen 2009 en 2013 liep ik 8 marathons en één zes uren wedstrijd, dus echt wel fit in die periode. Mei 2013 stapte ik uit in de marathon van A'pen met pees-en spierproblemen die na 7 maand zoeken nog geen duidelijke oorzaak opleverde. Na een fietstocht met Heidi in Geraardsbergen (nee nie de muur), vorige week, waar ik enkele malen gelost werd (zonder dat we snel reden ) heb ik bloed laten afnemen en het resultaat is dat er opnieuw iets mis is met de hormonenspiegel ... dus vanaf overmorgen nieuwe test bij de endocrinologe. Symptomen kunnen zijn ... oververmoeid-lichamelijk en mentaal spier en pees problemen lichtovergewicht los van voeding slaapproblemen .... der moet geen tekeninske bij Dus ik volg jullie loop en andere prestatie op de voet maar mijn eerstvolgende loopprestatie zal voor veel later zijn ... loop ze gasten ...
Lap op paars moet ik ook niet rekenen om me een beetje een happy gevoel te geven op dit moment .... 0-1 voor na 90 sec en nog uit handen geven . .. Abu Dhabi zal niet luxueus genoeg geweest zijn vrees ik .... Of ist een pleidooi voer nu eindelijk die transfers door te duwen want zonder komen we niet verder dan plaats 3 dat is wel zeker ... Na de uitreiking van de gouden schoen zal donderdag Hazard wel komen ... hopelijk doetie ol mee tegen Bruhhe. Defour zou veel belangijker zijn maar daar zal het waarschijnlijk bij dromen blijven ... Een keer een jaartje niet ...moet jammer genoeg ook eens kunnen.
Waarschuwing volgende tekst is een schoolvoorbeeld van zagen en zelfbeklag ... een goede raad .... sla best over voor het besmettelijk wordt. Dank u Mannekes toch, er zit er ier ene die effen de weg wat kwijt is op dit moment .... We kunnen niet zeggen dat ik mijn, inmiddels tot in treurnis toe, vermelde loopkwetsuur niet ernstig neem ... Op dit moment staan op de lijst van experts: huisarts, specialist vanuit het ziekenhuis te Roeselare, een podoloog, een kinesist en nu ook nog een osteopaat .... En waar staan we nu zo'n slordige 7 maand verder ... dank het zelf ook niet weet .... sorry maar dit wordt een klaag-schrijfseltje hoor ....meestal ben ik anders wel een positivo ... nu effen niet dus Lichaam zou helemaal oververmoeid en gestrest (geweest) zijn daarom trad er een zekere verkeerde manier van lopen op die voor spier- en pees problemen zorgde ... het behandelen van die zaken is enkel nuttig wanneer er weer meer evenwicht is tussen vermoeid en niet vermoeid gestrest en niet gestrest ... lap hoe doe je da .... 3 maand Seychellen schrijft dus niemand voor hé ... Tja dan zeg ik maar ... lopen ontspant me en dan is het antwoord dat er een groot verschil is tussen lopen en marathons lopen gezien dit weer extra druk heeft... jaja zo kunnen we bezig blijven ... dus nog steeds niet lopen en over 2 weken terug .
De weg naar de startlijn van een volgende marathon verloopt en over veel hindernissen en met veel ups en downs bij mij ... maar onder het mom ... een hardloper geeft nooit op ... zijn we nog steeds volop aan de terugweg aan het timmeren. Voor die mensen die niet meer kunnen volgen en "Who blames them" en voor de mensen die nog zin hebben in deze tragedie even the story so far ....( ... ja jongens azo doe je dat als je een loopblog wenst te vullen...) Mei 2013 ... uitgestapt op km 22 in de A'pen marathon reden : achillespijn. Via huisarts naar specialist enkele maanden behandeling tegen ontsteking met rust/medicatie/shock-wave therapy en lichte beterschap (tuurlijk want vele weken niet gelopen) Nadien doorverwezen naar podoloog onderzoek en lichte aanpassing van de loop-zool ... herbeginnen 3 weken leuk dan triggerpoint blessure en consultatie kiné... na 3 weken herstart en herval ....wanhoopsmailke gezonden aan podoloog meer een cry for help en voor mezelf dan voor iets anders... uitvoerige mail teruggekregen dat zijn tip is om naar een osteopaat te stappen om na te gaan of alles nog correct in elkaar steekt ... want zo redeneert hij, achilles en kuit problemen waren aanwezig maar niet echt aantoonbaar geen scheurtjes of ontstekingen te zien dus kan het dat de druk op dit deel van mijn body te hoog is ... klinkt aanneembaar ... dus net een eerste van waarschijnlijk 2 consult gehad en blijkt dat mijn nek keihard vast zit ... maakt dat je heup een torsie doet om zo pijn op te vangen teveel druk op onderbenen die dan geen schokken meer kunnen opvangen met als gevolg ... (lees verhaal sinds mei) Dus terug hoopvol en terug aan het dromen ... tja what else ...
) ik was/ ben één van de 10% gelukkigen die na 2 jaar volledig medicatie vrij was en werd in 2009 volledig herstelt verklaart ...
) heb ik bloed laten afnemen en het resultaat is dat er opnieuw iets mis is met de hormonenspiegel ... dus vanaf overmorgen nieuwe test bij de endocrinologe.
want vele weken niet gelopen)
