Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Deze morgen stond ik al om 06.05 uur op de stoep, klaar om mijn eerste training van de campagne "Maasmarathon" te volbrengen. Een rustige 8 km -Gistel- Zevekote- Gistel- voor de streekgenoten. Het was lekker rustig, stil en donker daarom kon ik uitpakken met mijn kerstcadeau, gekregen van broer Kenneth. Een (mist)lamp voor op het koppeke ...
Eindelijk kan ik eens zeggen dat indien je een groot licht ziet aankomen, het mogelijk ikke is.
Aan de pluskant kreeg ik nu al mijn startnummer voor de Maasmarathon in MEI !!! Het kleine nummer = 26 en zoals altijd zit daar mijn eindtijd vast in verscholen ... 2 en 6 of 6-2 = 4 uur min die 26 min komt op 3 uur 34 min.... ik ken dus mijn doel Hopelijk ist wind mee ... over wind gesproken. (mooi brugje hé) Aan de minkant ... de wind heeft juist de omheining van ons dakterras bij de buren geblazen ....
Om te tonen dat het ons menens is om van 2012 een topper te maken hebben we al onmiddellijk een eerste trip vastgelegd .... Enkele dagen na het Lentefeest van Jade op 20/05/2012 gaan Heidi en mezelf de Samariakloof in Kreta aanpakken .... Joehoe tis begonnen ....
Aan iedereen die dit blogske wat volgt ... aan de anderen ook maar die zien da ton nie hé ... 2011 was voor mij super, ik kan enkel hopen dat 2012 dezelfde richting uitgaat. Ik ga zeker proberen deze lijn door te trekken. Veel reisjes, wat loopkes en vooral genieten van al het moois dat ik mag beleven. Gezien dit vooral een loopblog is kan ik zal ik me nu hierop concentreren, in 2011 stond ik tot juni aan de kant met rugproblemen en toegeven effen zag ik het wat minder zitten maar zie ... in oktober liep ik mijn pr. op de marathon. 03:43:02 Dit jaar zijn de plannen effen anders, volgende week start mijn 17 weken durende schema richting Maasmarathon met als enige doelstelling terug een pr. te lopen, vervolgens rust ik 1 week en loop dan enkel lange trage duurlopen met de nvv als trainingsmarathon, dit allemaal met het oog op mijn (bescheiden) debuut als ultraloper (klinkt beetje pretentieus als ik dit van mezelf zeg) ... de 6 uur van Aalter. Om dan mijn loopseizoen in schoonheid af te sluiten met de marathon van Eindhoven. Dus voor het eerst een loopseizoen van 8 maand ... we zien wel waar het schip zal stranden ... maar we gaan er verdorie een ferme lap op geven.
Ik ben al trots op het feit dat ik marathons kan lopen, ben ook trots dat ik erin slaag mijn grenzen af en toe te verleggen maar nu ben ik echt wel goe bezig, nml ik ben eerste in mijn ultra-debuut .... kijk mo op de site... van de 6 uur van Aalter ...
Dank u dank u ....
donderdag 22 december 2011
Eerste inschrijving
Wij zijn blij nu reeds onze eerste inschrijving te mogen noteren.
Onze bedoeling is van bij de eerste editie een loopevenement specifiek voor (ultra)-lopers in te richten. Dit zowel voor novicen als ervaren ultras. België kent weinig ultra-organisaties. Bij onze eerste editie konden we dan ook enkele debutanten noteren. Ook in 2012 zal dit alvast zo zijn. Succes Marnix.
De kerstperiode ... niet voor iedereen een toffe tijd. Meestal wordt deze periode geassocieerd met plezier en leute, eten en drinken ... maar vorige zaterdag ben ik naar een begrafenis geweest van een 9 dagen oude baby van vrienden. Deze mensen zullen nooit nog een echte kerst kennen, om koud van te krijgen toen de sterke mama probeerde een zelfgeschreven tekst voor te lezen of wanneer de papa zelf met het piepkleine kistje binnen trad. Sterkte ...
Terug uit Londen, gewoonweg zalig. Ik ben er nu toch al redelijk vaak geweest en nooit kan die stad mij ontgoochelen hé, ik ben er zo erg graag, precies de ganse wereld in't klein. Van de Caraibische marktjes in Brixton, naar de meer alternatieve delen in Camden, langs de Engelsche antiekmarktjes in Portobello road ... Ik hou zo van die diversiteit, van de ganse melting pot... super, dat verrijkt een mens en eerlijk daar streef ik toch graag naar hoor altijd maar open staan voor andere invloeden en culturen, leren en genieten. Enkele hoogtepunten: tja zoveel hé, mijn "English Londen breakfast", met bloedworst en bubble en squeak, (mash en erwten), Camden town, de pubs, Nothing hill, Winterwonderland, de Tasj Mahal het Indisch restaurantje, al de lichtjes en versieringen in de winkelstraten. Ja echt mijn kerst is al geslaagd. Ooit loop ik er de marathon, moet super zijn.
Gisteren 10 km gelopen aan 10.5 rustig en vooral bedoeld om niet vast te roesten hé, begin januari start ik met mijn voorbereiding en zo moet ik niet helemaal van nul beginnen plus zo hou ik ook wel wat mijn kilo's onder controle.
En verder wat een match gisteren 5-3 prachtig gewoon, niet enkel de score maar ook de manier waarop, de combinaties ... 18/18 in Europa en dus groepswinst, herfstkampioen en eerste plaats in België, ... wat een mooie kerstperiode.
Morgen is er precies nog één maand te gaan voor ik start met mijn voorbereiding van de voorjaarsmarathon. Mijn keuze werd dus de Maas-marathon en de vele lopers die er al geweest zijn spreken er lovend over. Pluspunt is dat er opnieuw fietsers worden toegelaten wat dan al de derde keer zal zijn voor mij, geen loopgordel om en service terwijl ik loop, me like. Doelstelling wordt, een aanval op mijn pr. tijd van 03.43.02.uur. En deze keer zal het verschil vooral in de training moeten zitten, bij de marathon van Oostende verloor ik 13 kilo wat me ongetwijfeld een serieus voordeel opleverde, dit keer kan ik dit natuurlijk niet meer herhalen dus zal de manier van trainen van groot belang zijn, meer kilometers en terug wat snelheidswerk staan op het programma. Maar morgen is vooral de start van mijn weekend in London ... Rond de tijd dat ik anders mijn bureau binnenstap zal ik al een full English breakfast aan het verorberen zijn .... En dit is dan nog maar het begin van ongetwijfeld erg veel moois ... ze geven koud maar zonnig weer uit dus alles is er om er een onvergetelijke trip van te maken.
Net terug van een loopke, 10 km aan 10 per uur rustig dus, er stond een fris windje maar ik was goed gekleed en kon ervan genieten. Elke dag hou ik de weersvoorspellingen in het oog want ook al is het een citytrip richting Londen op het eind van deze week, tis toch altijd leuker wanneer het droog blijft. Gisteren onze Paarse zien vast komen te zitten in het Leuvens beton, je kent dat wel hé ... de bal mocht er precies niet in.. de lat, de paal, en een rare scheids... geen probleem hoor zolang je maar kansen creërt (gisteren 20) dan kom je er wel, ik zou me pas zorgen wanneer die er niet waren. Nog een maand voor ik mijn voorbereidingen richting Maasmarathon mag boven water halen, kijk er al naar uit.
Alles ok hier, zo'n 2 à 3 maal gaan Heidi en ik een stukje lopen, rustig wat keuvelen gewoon gezellig. Indien het een beetje te doen is van weer dan gaan we samen begin januari voor de nieuwjaarsrun in Oostende, we zien weL Verder zie ik een ferm serieus loopplan 2012 bij Betty amaai, petjes af ... man man Ook een vermelding waard is de mooie look van de Koens blog, veel klasse en volledig blauwvrij ... het komt echt nog goed met die kerel, hij was zo lief om me onmiddellijk op de hoogte te stellen van dien belachelijke blunder van Proto ... de minuten die volgden was hij iets stiller ... tzal geweest zijn dat hij mijn vreugde niet wou verstoren. Merci jong das dan dien echte Duitse hoffelijkheid waarschijnlijk hé ... En tja aftellen naar London hé kijk ik ongelooflijk naar uit jong !!!
Zondag de eerste keer samen met Heidi de baan op geweest, een rustige 3 km geen problemen leuk zonnetje wat kletsen en ons toerke was zo voorbij. Dan om 16.30 uur nog eens mijn shoes aangetrokken om naar mijn ouders te lopen, (9 km) waar ik de match van het paars geweld kon bekijken. Twas leuk lopen en leuk voetbal kijken en ook leuk dineren nadien ... super!!
En verder lankarren, geen nieuws?? Jawel jawel want .... tromgeroffel ..........,
Deze kerstperiode krijgt een mooi tintje ... tijdens het weekend van 9/10 en 11 december gaan we de kerstsfeer in: opsnuiven, super... echtig waar een droom voer ikke .. met grote voorsprong mijn lievelingsstad, al veel geweest maar het blijft telkens zo intens genieten en nu zeker in deze kerstperiode ...ongelooflijk tof ... joepie ...
We gaan deze donkere winter eens anders aanpakken si, normaal loop ik niet erg veel of het moet zijn dat er nog een wintermarathon op de lijst stond zoals Spijkenisse vorig jaar. Maar dit is nu niet het geval, mijn echte voorbereiding start op 09/01/2012 (jawel, ze start dan maar 't is met een rustdag ) En om nu niet volledig vast te vriezen kreeg ik volgend tip van Koen ... Ik ben echter niet gewoon om korte wedstrijden te lopen en ook deze keer ga ik zorgen voor een leuke invulling. Heidi en ik gaan de 7 km samen over het strand joggen ... nadien volgen dan een warme douche en een leuk etentje, als dat geen prachtig vooruitzicht is. En ja daarom juist gaan we deze winter wat samen de baan op moeten hé. Lijkt me erg leuk en gezellig
Zaterdagavond hebben we bij ons een tapasavondje gehouden om de vrienden die me zo veel steunden tijdens de marathon van Oostende te bedanken. Mijn broer was er niet maar dat halen we wel eens in op een ander moment. Hij had zo'n 7 tal keer op het parcours verschenen samen met m'n kids soms kippenvelmomentjes hoor. Wie ook zo'n 8 keer langs de weg verscheen was Markstje, den diepen met zijn madam, toch een erg mooie geste als je weet welk weer het die bewuste dag was en als kers op de taart hadden ze een paarse ballon mee om me aan te moedigen, allé zeg nu zelf 'tzijn toch zulke details die zo'n dag speciaal maken hé. Totaal niet afgesproken stond aan km 10 gehuld in een sexy gele oliejekker, grrr, Raf mijn koersende moat. Hij heeft dan volledig de verdere marathon meegereden en gaf me regelmatig goede moed en advies mee. Ok, de meest fanatieke volger was natuurlijk Dietje, ze slaagde er zelfs in om met de fiets over de eindmeet te rijden... tot grote verwondering van André Mingneau. Als aandenken had Raf een grote foto mee met daarop de data en mijn eindtijd, en ja die heb ik dan aan mijn Wall of fame gehangen, een stuk muur waar ik naast mijn 5 medailles ook de borstnummers tegen hang... Nu niet panikeren het is niet dat ik met mijn egomuurtje de volledige living inpak, mijn wall of fame is te bewonderen in de ... garage .... haha maar een beetje megalomaan dus ... of wat dacht je.
Na een tijdje de teugels af te leggen ben ik er bijna klaar voor om terug wat sportiever voor de dag te komen. Echt ik ben er zeker van dat ik zo'n periode van luwte nodig heb na mijn manier van marthons lopen. Ik spits mij toe op max 3 wedstrijden per jaar maar heb ik ook een periode nodig die niets met lopen te maken heeft zodat ik me vervolgens terug kan toeleven naar een marathonperiode... en zo heb ik het graag. Ik kijk echt waar op naar die continue lopers, but thats not me. Op 9 januari start mijn campagne met als doel de Maasmarathon tot een goed eind te brengen en dat betekent een tijd halen wat dicht in de buurt van de 3 uur 40 min ligt... het wordt inderdaad elke keer moeilijker ... Dus nu komt het erop aan om en mijn gewicht te behouden en een basisconditie te onderhouden tijdens deze aankomende wintermaanden, de crosstrainer staat al klaar
De beste remedie voor dien slechte smaak van de ruppel-boom kwijt te raken is em doorspoelen ... mijn gedacht! morgenvroeg vertrekken we op weekend naar Rochefort ... daar zal da wel lukken denk ik.
Het is nu, rond deze mooie herfsttijd, ongeveer 4 jaar geleden dat mijn marathonavontuur begon ... Ik liep voor die tijd zo nu en dan wel wat, maar kreeg er geen regelmaat in, soms liep ik 3 dagen na elkaar om dan weer een week of twee te niksen, of ook, na drie keer 5 à 10 km te lopen trad er (opnieuw) een vervelende blessure op, kortom het eindresultaat was meestal: dikke, dikke frustratie ... Reden was, achteraf gezien, het feit dat ik er niks van snapte? Is lopen dan een wetenschap? Tuurlijk niet maar zonder enig inzicht lukte het me niet om er een lijn in te steken. Ik was ex-voetballer en best wel snel maar liep al mijn loopkes dus aan een veel en veel te hoog tempo ... om maar één van mijn fouten toe te geven. Ik zie het nog goed voor me ... op een mooie herfstavond (te-snel) gaan lopen om na 4 km opnieuw met een kleine blessure huiswaarts te keren om zo pissed off als maar kan mijn schoenen daar te smijten en toevallig de Runners World te zien liggen. Ik was al langer fan van dat "Ollands" boekstje, waarschijnlijk in de hoop daar het antwoord te vinden voor mijn loopprobleem. "Gezocht dream-team" stond er, onmiddellijk de pc aan en een brief geschreven alsof het hun fout was dat ik niet kon lopen en of ze: als -ze-dan-toch-zo-vol-expertise-waren, dat ier eens konden bewijzen, met een lijst erbij van pro's en contra waarom ze mij wel of niet konden kiezen... en ... da lukte wel zeker... Dus nu 5 marathons verder en eigenlijk nog maar drie en een half jaar sinds mijn eerste marathon ben ik best tevreden met de gang van zaken ... Het marathongebeuren heeft een extra toegevoegd aan mijn dagelijks zijn. Blij dat ik er deel van uit maak en best wel zeker dat er nog erg veel mooie momenten inzitten, ben eigenlijk nog maar een jonkie (in marathonland wel te verstaan).