Na de reis naar de Dolomieten en Glenn zijn klimervaringen aldaar keken we met zijn allen uit naar DE klimkoers van het jaar te Harze. In de gietende regen werd de weg tot daar afgelegd en zo zouden de renners ook startten. Jammer genoeg komt Glenn na 5Km zwaar ten val en geeft op na 25Km.
Het zit niet mee in 2013 in de grote wedstrijden. Toch blijft het vertrouwen in een goede zomer groot. Alles goed laten genezen en dan met volle moed ertegenaan
Dat Glenn het fietsen van geen vreemden heeft zullen velen onder de lezers hier wel weten. Reeds enkele jaren rijd ikzelf mee in het cyclogebeuren en dit jaar was het tijd om de Maratona mee te rijden. Omdat afreizen naar Italie op mijn eentje niet echt een optie was werd uitgekeken naar een programa waarbij Glenn ook meekon en een eerste kenismaking kon opdoen in het hooggebergte.
Op dinsdag 25/6 reisden we af naar Stelvio. Een dorpje dat 6Km ver op de Stelvio ligt. Hier toegekomen werd snel overgegaan tot omkleden in wielerkledij en reden we de 1ste 6Km van de Stelvio richting het dal. Daar werden de beentjes even opgewarmd alvorens terug omhoog richting hotel te rijden. Glenn voelde zich onmiddelijk in zijn sas en liet me dan ook snel ter plaatse.
Dag 2 reden we naar de top van de Stelvio. Deze 25Km lange klim leidde ons via 48 haarseldbochtten naar een hoogte van 2760m hoog. Daar aangekomen moest Glenn natuurlijk nog wel even wachtten op onderstaande. Als toemaatje daalden we de Stelvio af richting zwitserland over de Umbrialpass. Deze bevat een strook van 3Km onverhard ofte "Strade Biachi". Een echtte belevenis dus en eens veilig beneden aangekomen vervolgden we onze weg terug richting hotel waarbij de laatste 6Km wederom bergop gingen.
Dag 3 werd de verplaatsing gemaakt richting de Dolomieten. Op weg naar daar konden we genieten van wondermooie uitzichten. Aangekomen in Corvara werd dan ook snel omgekleed en op weg geggan. Deze maal stonde 2 cols of passos op het menu. De eerst was de passo campognolo. Al meteen zette Glenn de toon en menig Italiaan werd ter paatse gelaten door Glenn. Op de 2de Passo, de fazarego, trok Glenn weer alleen op pad en alweer kreeg hij vele bewonderende blikken en aanmoedigingen van de Italiaans renners. Op deze parcours voelde Glenn zich als een is in het water en de dag werd alweer afgesloten met net wat Hm.
Dag 4 moest een rustdag worden. Spijtig genoeg maken we de fout om aan de hotel balie te informeren naar een "easy"rondje. Eens op pad gaan de eerste 5Km vals plat naar beneden. Waneer even later de GPS aangeeft om naar rechts te gaan denken we nog dat het slechts een klein stukje bergop zou gaan. Niets was minder waar 10Km klimmen we aan 10% en meer. Glenn die ieder haarspeldbocht vooruit rijd om aan te geven wat komt heeft natuurlijk leedvermaak in het feit dat ik zit te vloeken als een ketter. a 30Km staan we terug aan de voet van de klim naar het hotel. Glenn ziet juist de collegas van "Kortweg" omhoog rijden en beslist alle registers open te trekken. Een voor een raapt hij deze op en aan het avondeten krijgt hij dan ook vele bewonderende blikken.
Dag 5 reden we samen het befaamde Sella rondje. 55Km en 1800Hm leiden ons over de Campolongo, Pordoi, Sellapass en naar de top van de Gardena pass. Het is de dag voor de cyclo en de sfeer is ongelooflijk. Honderden fietsgekke italianen op het parkoer. We nemen dan ook de tijd om fotos te nemen en genieten van deze dag.
Dag 6 dan was het voor Glenn rustdag en kon hij supporteren voor zijn trouwste supporter. De rollen eens omgekeerd deze maal. Met 9000 deelnemers startten we omstreeks 6u30. 3 RAI helikopters in de lucht en een boel randanimatie maken deze dag onvergetelijk voor zowel mij als Glenn. En de uitslag??? Nooit zo goed als Glenn natuurlijk maar met mijn tijd van 7u25 werd ik toch 2142ste wat me toch mooi in de middenmoot plaatst.
Na het debacle op zaterdag te Polleur wou Glenn iets rechtzetten de dag erna in Tielt-Winge. Doordat de chauffeur van dienst nog moets werken tot 13u kwamen we vrij laat toe op de wedstrijd zodat Glenn niet de ganse ronde meer kon verkennen.
Om 15u startten 58 nieuwelingen aan de wedstrijd. Bij de 1ste doortocht zagen we alweer een veertrouwd beeld. Glenn op kop van het peleton dus op de toch wel mooi oplopende finischlijn. Ronden na ronden zien we het peleton op schijnbaar rustig tempo rondbollen zonder al teveel animo. Wanneer dan midden de wedstrijd de mannen van Balen BC de koers openen zien we Glenn goed mee vooraan strijden. Achteraan hebben dan verscheidene renners het moeilijk te volgen maar wanneer diezelfde renners dan een doortocht later nog steed achteraan het peleton hangen weet je al dat ze enkel koersen in het zicht van de finisch Zo gaat dan ook de ganse groep naar een eindspurt waarin Glenn zich plaatst op een 12de plaats.
Een mooie uitslag van Glenn doch kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat hier veel meer in zat. Minder afwachtten wat een ander gaat doen en meer geloof in eigen kunnen zouden hier veel goed kunnen maken.
Na lang uitkijken was het dan zover, Polleur Stoumont Polleur. Glenn had hier echt zijn zinnen op gezet maar het mocht niet zijn. Een lekke band en een te trage depannage zorgen ervoor dat Glenn na 30Km teleurgesteld de koers moet verlaten.
Op de eerste echtte zomerdag van 2013 ging Glenn koersen te Stekene. Vele nieuwelingen hadden er kennelijk zin in wnt 105 renners haalden een rugnummer af voor deze race.
In een van bij de start snelle koers laat Glenn zich opmerken door het peleton op sleeptouw te nemen. Wanneer enekel ronden verder het spel van demareren en teruggriijpen begint laat Glenn zich ook hier opmerken maar spijtig genoeg zorgt het goede weer en de vele deelnemers ervoor dat er geen afscheiding komt. Zo stormt het peleton af op de verwachtte massaspurt waarbij Glenn zich knap naar een 13de plaats spurt.
Nu kan Glenn met een gerust gemoed vertrekken op Zeeklasse met school. Geniet ervan zou ik zeggen en wij kijken reeds uit naar deel 2 van seizoen 2013
Zo gaat dan ook de ganse groep naar een eindspurt waarin Glenn zich plaatst op een 12de plaats.
