Het zit niet mee in 2013 in de grote wedstrijden. Toch blijft het vertrouwen in een goede zomer groot. Alles goed laten genezen en dan met volle moed ertegenaan

Op dinsdag 25/6 reisden we af naar Stelvio. Een dorpje dat 6Km ver op de Stelvio ligt. Hier toegekomen werd snel overgegaan tot omkleden in wielerkledij en reden we de 1ste 6Km van de Stelvio richting het dal. Daar werden de beentjes even opgewarmd alvorens terug omhoog richting hotel te rijden. Glenn voelde zich onmiddelijk in zijn sas en liet me dan ook snel ter plaatse.

Dag 2 reden we naar de top van de Stelvio. Deze 25Km lange klim leidde ons via 48 haarseldbochtten naar een hoogte van 2760m hoog. Daar aangekomen moest Glenn natuurlijk nog wel even wachtten op onderstaande. Als toemaatje daalden we de Stelvio af richting zwitserland over de Umbrialpass. Deze bevat een strook van 3Km onverhard ofte "Strade Biachi". Een echtte belevenis dus en eens veilig beneden aangekomen vervolgden we onze weg terug richting hotel waarbij de laatste 6Km wederom bergop gingen.

Dag 3 werd de verplaatsing gemaakt richting de Dolomieten. Op weg naar daar konden we genieten van wondermooie uitzichten. Aangekomen in Corvara werd dan ook snel omgekleed en op weg geggan. Deze maal stonde 2 cols of passos op het menu. De eerst was de passo campognolo. Al meteen zette Glenn de toon en menig Italiaan werd ter paatse gelaten door Glenn. Op de 2de Passo, de fazarego, trok Glenn weer alleen op pad en alweer kreeg hij vele bewonderende blikken en aanmoedigingen van de Italiaans renners. Op deze parcours voelde Glenn zich als een is in het water en de dag werd alweer afgesloten met net wat Hm.

Dag 4 moest een rustdag worden. Spijtig genoeg maken we de fout om aan de hotel balie te informeren naar een "easy"rondje. Eens op pad gaan de eerste 5Km vals plat naar beneden. Waneer even later de GPS aangeeft om naar rechts te gaan denken we nog dat het slechts een klein stukje bergop zou gaan. Niets was minder waar 10Km klimmen we aan 10% en meer. Glenn die ieder haarspeldbocht vooruit rijd om aan te geven wat komt heeft natuurlijk leedvermaak in het feit dat ik zit te vloeken als een ketter. a 30Km staan we terug aan de voet van de klim naar het hotel. Glenn ziet juist de collegas van "Kortweg" omhoog rijden en beslist alle registers open te trekken. Een voor een raapt hij deze op en aan het avondeten krijgt hij dan ook vele bewonderende blikken.

Dag 5 reden we samen het befaamde Sella rondje. 55Km en 1800Hm leiden ons over de Campolongo, Pordoi, Sellapass en naar de top van de Gardena pass. Het is de dag voor de cyclo en de sfeer is ongelooflijk. Honderden fietsgekke italianen op het parkoer. We nemen dan ook de tijd om fotos te nemen en genieten van deze dag.

Dag 6 dan was het voor Glenn rustdag en kon hij supporteren voor zijn trouwste supporter. De rollen eens omgekeerd deze maal. Met 9000 deelnemers startten we omstreeks 6u30. 3 RAI helikopters in de lucht en een boel randanimatie maken deze dag onvergetelijk voor zowel mij als Glenn. En de uitslag??? Nooit zo goed als Glenn natuurlijk maar met mijn tijd van 7u25 werd ik toch 2142ste wat me toch mooi in de middenmoot plaatst.

Om 15u startten 58 nieuwelingen aan de wedstrijd. Bij de 1ste doortocht zagen we alweer een veertrouwd beeld. Glenn op kop van het peleton dus op de toch wel mooi oplopende finischlijn. Ronden na ronden zien we het peleton op schijnbaar rustig tempo rondbollen zonder al teveel animo. Wanneer dan midden de wedstrijd de mannen van Balen BC de koers openen zien we Glenn goed mee vooraan strijden. Achteraan hebben dan verscheidene renners het moeilijk te volgen maar wanneer diezelfde renners dan een doortocht later nog steed achteraan het peleton hangen weet je al dat ze enkel koersen in het zicht van de finisch Zo gaat dan ook de ganse groep naar een eindspurt waarin Glenn zich plaatst op een 12de plaats.

Een mooie uitslag van Glenn doch kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat hier veel meer in zat. Minder afwachtten wat een ander gaat doen en meer geloof in eigen kunnen zouden hier veel goed kunnen maken.

In een van bij de start snelle koers laat Glenn zich opmerken door het peleton op sleeptouw te nemen. Wanneer enekel ronden verder het spel van demareren en teruggriijpen begint laat Glenn zich ook hier opmerken maar spijtig genoeg zorgt het goede weer en de vele deelnemers ervoor dat er geen afscheiding komt. Zo stormt het peleton af op de verwachtte massaspurt waarbij Glenn zich knap naar een 13de plaats spurt.

Nu kan Glenn met een gerust gemoed vertrekken op Zeeklasse met school. Geniet ervan zou ik zeggen en wij kijken reeds uit naar deel 2 van seizoen 2013

Omstreeks 15u30 geeft de speaker van dienst het startsein aan 130 2de jaars nieuwelingen. Wat die niet wist was dat het 1ste kruispunt van de dag niet vrijgegeven was door de politie waardoor de renners midden in het verkeer terecht kwamen. Resutaat van dit alles was dat de renners op 3Km van de 1ste doortocht tegengehouden werden om na 10 min wachttijd terug te beginnen aan de wedstrijd. Hierdoor zou de wedstrijd wel 1 ronde of 8Km langer worden wat leidde tot verhitte discussies. Niets gekort naturlijk en de renners wachtte dus 86Km wedstrijd.

Omstreeks 15u50 volgde dan de echtte start en Glenn zag zienderogen af. Niet te verwonderen natuurlijk tussen al deze frisse mannen die genoten hadden van een vrije zaterdag Gelukkig is Glenn een doorzetter en wanneer iedereen denkt dat hij zal buigen recht hij de rug en doet teken dat alles vlot verloopt. Na iets meer dan de helft van de wedstrijd breekt de strijd echt open en Glenn volgt gezwind het peleton, dit terwijl velen collegas afscheid nemen en zo de groep toch wel goed uitgedund word. Bij ingaan van de laatste ronde worden alle registers opengetrokken in het peleton en wonder boven wonder net dan zien we Glenn opschuien in de groep. Het is dan ook uitkijken of Glenn zich zal kunnen plaatsen in de eindsprint maar jammer genoeg word deze verknoeit door een verkeerd maneuvre van een collega renner.

Bij terugbrengen van zijn rugnummer ziet Glenn op de kopie van de uitslag die hij meekrijgt als 50ste gerangschikt. Vreemd was dan ook de vaststelling wanneer we s'avonds op de website an wielerbond vlaanderen dat Glenn als DNF gerangschikt staat. Of hoe de mannen er organisatorisch weer een knappe middag van maakten.

Na een meer dan bewogen ritje naar Koksijde, 2uur onderweg door de vele files, verkendde Glenn het parcour aldaar. Bij terugkomst werd al meteen duidelijk dat de "hoge blekker", de enige klim in het parcour, wel eens voor slachtoffers zou kunnen zorgen. Wanneer om 15u 139 zich in gang trekken staat Glenn zoals zo vaak tegenwoordig op de laatste rij. Geen paniek evenwel bij Glenn want na 1 doortocht zit hij al mooi in de voorste regionen en dit terwijl al ettelijke collegas de rol moeten lossen. Glenn die ook het VK daags na deze wedstrijd zal betwistten houd zich zoals vooraf afgesproken enkel bezig met het sparen van krachtten. Wanneer in de slotfase nog 15 renners de achtervolging inzetten op de 3 vroege vluchters laat hij zich wel verrassen en eindigd Glenn in de grote groep die spurt voor plaats 19 op een 63ste plaats.

Glenn laat met deze wedstrijd zien dat hij ook op dit niveau meer dan behoorlijk meekan, zeker als je in rekening brengt dat slechts 84 van de 139 de wedstrijd beeindigden. Verder moet ik alle renners van WT Waasland een dikke proficiat wensen want alle 6 reden de wedstrijd uit waardoor er toch een mooie 10de plaats werd behaald op 25 deelnemende ploegen.

De eerste 2 rondejes werden als verkenningsronden gereden onder een zeer gemoedelijk tempo. Het is pas bij de 3de maal de beklimming naar de finisch dat het vuurwerk losbarst. Glenn die duidelijk nog niet het goede ritme gevonden heeft bergop ziet zienderogen af. Zo gaat het enkele rondjes verder met telkenmale een peleton dat volledig op het lint getrokken word bergop. Ondertussen vind Glenn zijn 2de adem en plaats zich mooi bij de 10 eersten bergop. Net wannneer iedereen dan een rustronde inlast kiest een waalse renner het hazepad, enkel Brent van Tilborgh ziet het gevaar hiervan in en schuift mee. De rest laat zich in slaap wiegen door het groot aantal ploegmaten van onze waalse vriend en kijkt na 2 rondjes tegen een achterstand aan van 2'30". Wanneer even later de groep toch terug snelheid begint te maken zijn de vogels natuurlijk al lang gaan vliegen en strijden ze enkel nog om plaats 3. In deze strijd mengt ook Glenn zich maar zoals zo vaak dit jaar lukt het net niet. Glenn spurt zichzelf naar een welverdiende 14de plaats en mag tevreden terugkijken naar zijn uitstap richting Manaihant.

Nog enkele gegevens van deze race. 62Km, 900Hm, 35Km/h Avg. Menig toerist onder ons kan enkel dromen van zulkse gemiddeldes op zulks parcours. Dikke proficiat aan Brent die uiteindelijk de wedstrijd won maar ook aan alle andere deelnemers die het aandurfden om op zulks parcours de handschoen op te nemen.

Op dag 1 daagden 54 renners op om de start te nemen. Hierbij enkele kleppers zoals ploegmaat Sven en kampioen van Belgie veldrijden Eli Iserbyt. Geen gemakkelijke opdracht dus. Gelukkig teert Glenn deze dagen op een meer dan behoorlijke conditie en zien we hem steeds goed vooraan meedraaien en meespringen. Jammer genoeg lukt het steeds net niet en wanneer Glenn even op adem moet komen gebeurt het alweer dat er een groepje wegrijd met daarbij de 2 favorieten. Zoals zo vaak dit seizoen word het dan afwachtten wat Glenn er van gaat bakken in de spurt van het peleton en deze maal lukt dit wonderwel zeer goed. Op 300m voor de meet zien we Glenn nog steeds goed in het wiel zitten van de mannen die veel te vroeg aangaan en wanneer Glenn op 100m van de meet zijn beslissende spurt inzet eindigd hij op een 4de plaats. 4+4 =8 dus een mooie toptiennotering voor Glenn.

Op dag 2 daagden 71 renners op en ditmaal was er nog meer kwaliteit aanwezig. Dit resulteerde van bij het begin in een wedstrijd die een pak harder gaat dan zaterdag. Wanner na 2 rondjes 3 renners het hazepad zien kiezen en zomaar 30s krijgen zet Glenn zich op kop van de groep en begint de achtervolging, een halve ronde later is dan ook alles te herdoen. Van dan af word het tempo zeer hoog gehouden en zien we Glenn even afzakken naar de buik van het peleton. Wannneer even later een drietal gebruik maakt van een rustiger moment in de wedstrijd blijkt al snel dat de wedstrijd alweer gereden is. Gelukkig moet Glenn deze maal geen rekening houden met een ploegmaat en in de laatste ronde probeert hij dan ook de peletonspurt nog te ontlopen. Jammer genoeg schuift hierbij ook Iserbyt mee waardoor het peleton dit niet zomaar laat gebeuren en onder leiding van Bollé komt gans het peleton terug tot op het wiel. Spijtig toch deze manier van koersen, zeker van gastten die zelf zoveel klagen dat ze steeds opgejaagd worden door renners die enkel tot op hun wiel rijden. Glenn eindigd in de spurt die deze maal bergop is op een 13de plaats en dus 16de algemeen.

In het "eindklassement" van de 2daagse eindigd Glenn op een knappe 7de plaats wat hem een leuke extra geldprijs opleverd. Altijd tof natuurlijk voor een renner om een weekend op die manier te eindigen.

36 renners haalden hun rugnummer af en kregen op de startlijn te horen dat er een totaal aan premies te verdienen was van 520€. Niet te verwonderen dan dat de ganse bende er van bij het begin invliegt. De eerste rondjes werden vooral gekenmerkt door het hoge tempo en de lange aanzet naar steeds weer de onvermijdelijke premiespurt. Glenn zit zoals steeds goed vooraan gepositionneerd maar komt nooit voor in het verhaal van de premiespurtten. Na haalfweg koers ontsnappen er 2 renners waarbij ook de thuisrijder Stuer. Al vlug krijgen de 2 50s en links en rechts hoor je al dat de koers gereden is. Dit is buiten de armada van WT Waasland gerekend want met een gezamelijke inspanning rijden ze het gat toe op 1 ronde tijd. Ook Glenn doet hierbij een duit in het zakje en het is dan ook wederom jammer dat je hier niets van verneemt in het WT Waasland verslag. Op dan maar naar de massaspurt waarin Glenn zichzelf naar een 12de plaats wringt.