Dag 28 : O Cebreiro-Samos 48535 st 34 km grillig weer 4gr tot 18 gr
Gisteren zijn we alweer een andere provincie ingestapt ... deze keer : provincia Lugo ( streek Galicië ) ! Terwijl we langs de smalle hoge bergpaden wandelden zagen we een oudere man, met zware bril aan, bewust staan treuzelen ... hij zag de verbleekte gele pijlen niet meer staan. We vroegen hem ons te volgen ... hij was zo tevreden. We vertelden hem wat we zagen ... en hij zei dat hij uit Ohio, USA, kwam ... hij stapte maar een deel van de camino. Aangekomen in ons eindstation van die dag, wist hij geen onderscheid te maken tussen een hostal en een albergue .... hij volgde ... en was heel dankbaar. Ons albergue van gisteren was er 1 in moderne stijl met veel ruimte ... maar zo ruimdenkend dat er geen douchedeuren hoefden ... !!! Inventiviteit troef ! Deze morgen, schandalig laat naar onze normen, om 7u10 uit ons arendsnest vertrokken .... we zaten heel hoog ..dus heel koud ... onze blote benen konden er niet om lachen ... Onze tocht leek op een Ardense wandeling, op hogergelegen niveau natuurlijk, een echt schoontje ! Regelmatig eens halt houden om enkel rond te kijken en te genieten ! Eigenlijk kregen we zin om het lied uit de Sound of Music te zingen ... maar we zijn daar niet zo goed in ... dus ....! Mr. Michelin noemde dit een "roodje" ... wij waren het ermee eens !!! Af en toe een kuitenbijtertje ... een fikse afdaling ... en veel prachtige natuur rond ons ... wat wenst een mens nog meer ? ... Het kleurrijke landschap werd met de nodige zonnestrepen voorzien volgens de wolkenaanvoer ... en dan beetje bij beetje vervaging van de kleurenrijkdom ... donkergrijze wolken in aantocht ....regenponcho aan ... het hele landschap werd egalig grijs ... enkel de vage bergvormen dringen nog door ... ! Een 5-tal km liepen we door een ferme bui heen ... enkel oppassen voor het regenwater in de wandelschoenen .. want dat is om moeilijkheden vragen !!! Zoals elke voormiddag begonnen we ook vandaag ons ritueel ... welke dag zijn we ... welke datum ... en een opsomming van al onze slaapplaatsen van de afgelopen 27 dagen .... We hebben veel stappen-tijd om de juiste volgorde weer in elkaar te puzzelen, gelukkig maar ! De camino is eigenlijk een spiegel van het echte leven ... eens nat eens droog, dan weer effen om vervolgens hobbelig, hoekig en lastig uit de hoek te komen soms stijgen en dan weer dalen.... maar altijd 1 oplossing : nie neuten en doorgaan ! Tijdens ons ontbijt zagen we de gekte op de Spaanse zender ivm het Songfestival ( voor vanavond voorzien ??? ) ... ze geven hier nogal van katoen daarover, hoor ! Vandaag moesten we elke meter die we gisteren geklommen hadden weer afgeven tijdens de daling .... t was een toffe afdaling. We stapten door echte, pure boerendorpen van een 3-tal boerderijen ... echt onverzorgde ... enkel de recente traktor leek oke. De koestallen zagen eruit zoals bij ons in de jaren 60-70, de dieren stonden op betonnen roosters en werden met vertikale kettingen vastgemaakt, men maakte geen gebruik van rubberen ligmatten. We baanden ons een weg tussen de onwelriekende koeietaarten ... tot plots er een voordeur openging ! Een oud vernukkeld boerevrouwtje kwam met een bord met versgebakken pannenkoeken en een suikerbus bij ons ... ik dacht onmiddellijk aan de boze heks en de rode appel ...! We moesten er eentje proeven .. maar liet zich zeker niet fotograferen ! Het waren heerlijke ... we dachten " Amai een gebaar van naastenliefde naar de pelgrims toe ... " en wij maar bedanken ... !!! Het is "donativo" ( = geef wat je wil ) zei ze ... Gerda haalde 0,70 eurocent uit de pot ... maar señora was niet tevreden .... het moest 1 euro zijn, zei ze ! We maakten haar duidelijk dat die vis bij ons niet braadde .... die "pekelt....." !!! We waren erin gelammerd ! In het volgende minidorpje was de centrale "tamme kastanjeboom" het middelpunt van de belangstelling : 800 jaar, 2,7 m diameter, 8,5 m omtrek ... met maar helft van grootte van blad in vergelijking met onze kastanjebomen. Tegen de middag arriveerden we in ons einddoel "Triacastela", een leuk dorpje, ... maar we waren daar zo vroeg ... en voelden ons goed .. ! We vervolgden onze weg via de alternatieve camino naar het befaamde klooster van Samos, daarvoor hadden we gerust enkele extra km over ! Eerst een 4-tal km langs een heel rustige autoweg, we waanden ons langs de Tarn of de Ardeche. Dan terug de aardewegeltjes in ... hele mooie ... we arriveerden in het ideale decor voor "het gezin Van Paemel" van C.Buysse ... alle huizen waren totaal uitgeleefd ... het leek ons iets van voor W.O.I !!! We hebben hier al veel van die slag gezien ... maar dit overtrof alle verwachtingen ... en toch waren er zeker nog 2 woonsten ervan bewoond. Onvoorstelbaar ! We hadden vandaag al kou gehad, enkele regenbuien ... en toen kwam er een windvlaag op, een serieuze, ... schuilen konden we niet, enkel doorgaan ... en een 6-tal minuten later ... scheen de zon weer in volle petrol ... de wegen dampten ... en je kreeg weer een Spaans zonnetje !!! Zo grillig, zo raar vandaag ! Dat caminostuk was een prachtig staaltje van pure-natuur-wandeling ! Een aanrader voor onze opvolgers ! Je ziet dan eindelijk in de diepte een GROOT klooster ingepland liggen .... het beroemde klooster van Samos. Dit is nu onze thuishaven voor 1 nacht ! We kregen hierin een rondleiding van een 27-jarige monnik ... zo n reuze gebouw ... we kennen geen enkel Belgisch klooster die zo groot is. Er leven hier nu nog 14 monniken in en wij erbij is dus 16 !!! Slaapwel ! Zalig Pinksteren morgen !
Dag 27 : Villafranca del Bierzo - O Cebreiro : 43629 st 30 km volle zon 27 gr. onweersaankondiging ...
Gisteravond was Gerda een toertje aan het maken op het kerkplein ... je kan je niet voorstellen hoeveel volk er hier naar de avondmis van 20u komt, vertelde ze me ... het was geen gewone mis ... maar een begrafenis ... s avonds ... dit is wel Spanje, he ?!
We aten met de andere pelgrims in de albergue, stel je een zaal voor met 3 lange tafels en de genodigden kwamen uit Finland, Canada, Nieuw-Zeeland, Zweden, Hongarije ... en Machelen a/d Leie !!! Een heel interessant gesprek over culturele klemtonen, kerkelijke structuren en kritieken, eerlijke oplossingen voor het misbruik in de Kerk wereldwijd, .... We waren erg onder de indruk van een Canadees, een Parkinsonpatient, ... hij stapte de camino vanuit zijn overtuiging "St. James-church" in Vancouver ! Een wijze man !
Deze morgen om 6u15 vertrokken voor een trip van 2 dagen in het Michelinboekje ... samengelijmd tot 1 stapdag ... met een heel zwaar einde ! Dat MOEST lukken ! Vandaag : geen kersenbomen, geen windmolens, geen ooievaars ... ! We slalomden tussen de autowegen langs de verharde camino, echt niet onze dada, ... maar in het halfduister hadden we het aangename stadje "Villafranca del Bierzo" verlaten ... en de gele pijl voor de alternatieve camino gemist ! Foert ... niets aan te doen ... we zeten nooit 1 stap terug ... altijd vooruit en doorgaan !
De autowegen zijn hier, gelukkig voor ons, nooit druk ... dus weinig lawaaihinder ... wel harde ondergrond ... geef ons maar de stoffige veldwegels in de plaats. We kwamen langs mooie boomrijke flanken en parkjes, vooral de vele notenlaars en de heel oude tamme kastanjebomen vielen op ( echt spijtig dat we de jaarringen niet konden tellen ) ... We passeerden een houtbedrijf met perfekt gestapelde houtstructuren, een ideale bouwdoos voor de Sint, die woont hier toch in de buurt, he ?
We wandelden langs echt levende dorpen, welk verschil met vorige weken, met winkelende oudere dames, werkende bouwvakkers, een toeterende bakker .... enz ... maar nergens ook maar 1 kind te zien ???! Het valt ook op dat je hier in heel Noord-Spanje praktisch geen zwangere vrouwen ziet .... en al die ooievaars in de regio !!!!
Vele huizen staan hier "se vende" ( te koop ) en nieuwbouw half afgewerkt ! De huizen in de oude Spaanse stijl zijn echt prachtig maar totaal verwaarloosd, op het gelijkvloers een buitendeur in 2 delen ( zoals bij de paardenstal ), binnenin is dat een ruime opslagplaats, een kotje, op de eerste verdieping woont men met een houten, afgedekte buitengang, zodat men de verschillende woonruimten via een ballustradegang kan betreden ! Heel charmant en efficiënt !
Verschillende oude heertjes waren pelgrimsstokken aan het vervaardigen en verkopen langs de camino, hun atelier, ... leek erg op de infra ... infrastructuur van DDT-oke-cars !!!
Vandaag bezochten we ook enkele OPENSTAANDE kapelletjes ... prachtige monumenten ... toen we het tweede kapelletje bewonderden ... ging er een vrouwelijke pelgrim, met verfrommeld zonnepetje op en een zware rugzak mee, tot helemaal vooraan bij het mini-altaar ... ze begon hier zo hemels, zo zalig, zo innemend te zingen .... iedereen werd muisstil en kreeg kippenvel ... alle klassieke liederen ( oa Marialiederen ) raakten onze diepste snaar .... de tranen rolden ... Dit was totnutoe het TOPMOMENT van onze camino ! Dit ging door merg en been !
Achteraf spraken we deze dame aan, ze was een professionele Braziliaanse zangeres !!!
Bij de pelgrims valt het ons op dat sommige oudere mannen zich als vaderlijke types over anderen ontfermen, andere mannelijke pelgrims hebben minder vaderlijke gevoelens en gaan eerder op de romantische Duitse avonturentoer !
We vervolgden onze weg langs kleurrijke boterbloemweiden afgeboord met wit fluitekruid, heel veel rode klaprozen, wit- en geelbloeiende brem.
En het werd warm, heel warm ... toen we een snelstromend beekje ontdekten ... rugzak langs de graskant, schoenen en kousen uit ... en met onze zwetende vriendjes languit bengelend in het ijskoude water ... deugddoend ... en maar enkele seconden uit te houden ... zo koud !!!!
Ons tapasmiddagmaal gebruikten we in Las Herrerias, het dorpje aan de voet van onze "zware eindstreep voor vandaag" !!! We moesten 8,3 km lastig stijgen en een overbrugging van 700 m meter maken ... op het heetste van de dag, langs nog hetere tarmac en losliggende rotsstenen in stofferige paden ! Dit was, voor mij, de Calvarieberg van de camino ! We deden er 4 uur over met twee terraspauzes ... om een klein beetje bij te komen !!! Het resultaat was alweer een magnifiek panoramisch uitzicht ... en een naderend onweer ! Gelukkig is dit niet tot ons doorgekomen ... !
Op het laatste deel kwam er een boer met zijn 25 koeien in onze richting ... een mooi tafereel ... maar we hadden te kiezen ofwel trapten de koeien ongegeneerd op onze voeten of wij sprongen in de netels ...en waarvoor zou jij kiezen ???
Tot slot arriveerden we, zwetend en blazend, in het toeristische en pittoreske O Cebreiro ... op de top van het bergketen ... Nog nooit verbleven we op zo n panoramische ligging ... echt uniek !!!
En daarvan gaan we nu nog een beetje van genieten !!!
Aan Nathalie en Carlos en familie, een dikke proficiat met jullie huwelijk !!! Probeer er elke dag opnieuw een toffe verbintenis van te maken !!
Vele caminogroeten aan iedereen en een zalig verlengd weekend !
Dag 26 : Molinaseca-Villafranca del Bierzo 48371 st 34 km ( met 2 ommetjes ) zon heet, om 16 u30 37gr, om 18u15 42gr in vlakke zon !
Gisteren een zweetdag in het prachtig bergbloemenparadijs, vandaag een zweetdag in een heel welruikende omgeving vol met veldbloemen, rozenstruiken, wilde vlier, boerenjasmijn en wijngaarden ! Afgelopen avond aten we in de albergue zelf, heel lekker en een tof gesprek met een Deense jonge vrouw. We aanhoorden het klachtengezang van pijnlijke kuitspieren en gekwetste knieën bij de anderen ( die fameuze afdaling, he ?! ) ... je hoort ons ( nog ) niet klagen ! Godzijdank. Deze morgen om 6u15 gestart, je voelde onmiddellijk dat er een warme dag op komst was, zo n zwoele lucht ! Via de alternatieve, rustige natuurcamino bereikten we de stad "Ponferrada" : veel 6-verdiepingtellende flatgebouwen, kerken met ooievaarsnesten op de toren, GEEN kathedraal en een gigantisch kasteel gebouwd voor en door de "Orde van de tempeliers" ( D.D.V. zou zeggen :"t Waren zeker geen dutsekes ! ). Het kasteel is dubbel zo hoog als het Gravensteen en zeker tien keer zo groot ! Heel spijtig dat we dit niet konden bezoeken ... het opent slechts laat in de voormiddag ... wij zijn eerder vroege vogels ! We hadden wel de indruk dat de verfspuitbussen hier heel populair zijn ... ze werden echt op alles uitgespoten : muren, deuren, vensters, .... !!! De leerlingen van het secundair onderwijs gaan hier wel vroeger aan de slag, we hoorden de schoolbel om 8u30. We verlieten de stad via het "Latem" van de streek ... zo n chique zone hadden we in Spanje nog niet gezien ! We maakten ook kennis met de eerste moderne woningbouw ... heel origineel ( G ... je zou je jeunen ! ). Verschillende echt mooie kapelletjes lagen op onze tocht, doch telkens gesloten, bij eentje konden we de mooie fresco s aan de overdekte buitenkant bewonderen. We bezochten een heel verzorgd kerkhof, aan de zijkanten worden de lijkkisten in hokjes boven elkaar geschoven tot 6 hoog, elk bezet hokje wordt dichtgemetst en achteraf hangt men er een marmeren plaat aan met naam en sterfdatum, de geboortedatum wordt nooit vermeld. Veel bloemen sierden de graven. Tijdens ons terrasmoment praatten we met 2 oudere ( 70-ers ) Noorse mannen, ze vonden alles zo goedkoop in Spanje ... kunnen we ons goed voorstellen in vergelijking met de Noorse prijzen ! Onderweg ontmoetten we een "pere Gilbert" die 2 patienten met een niet-aangeboren-hersenafwijking begeleidde. Ondanks hun erg zwakke grove motoriek droegen zij zelf hun rugzak ! DAT zijn straffe pelgrims ! We gaven hun een ferme aanmoediging ... en enkel die dankbare ogen spraken boekdelen !!! We vervolgden onze camino, duidelijk in een meer welvarende regio dan enkele dagen geleden. Het leek alsof alle 60+ in hun groententuin werkten ... en dan ... twee oude heertjes in een afgedankte zetel onder een schaduwrijke boom ... kijkend naar de vruchten der aarde ... en maar wachten tot er weer een blaadje bijgroeit ! Het is hier ook volop kersentijd ... de kerselaars die te dicht bij de camino staan ... moeten eraan geloven ... ! Ook wij probeerden er 2 voor elk te plukken ... je moest het staaltje van akrobatie gezien hebben voor zo n resultaat !!! Tijdens het ontbijt hadden we de brullende vakbondsleiders tijdens de nieuwsuitzending bekeken ... en inderdaad een massa mannen zetten de autosnelweg aan beide kant af ... op het middaguur .... de wachtende chauffeurs konden lekker stomen in broeierige hitte ! En wij maar stappen langs de stofferige wegels, met af en toe een met populierenwolletjes bezaaide bermen ... het leek alsof er een donsdeken werd uitgestrooid. Verderop een verkoopkraampje met in krantepapier gedraaide blozende kersen ... elke pelgrim werd klant ! We bleven de kersenpitjes volgen, tussen de losse stenen en de schapekeutels door ! Wat zijn de wijnranken erg geëvolueerd in hun bladergroei ... we zagen de boer de planten al "ontluizen". Onze maag liet zich voelen ... en we stapten een erg uitnodigende hacienda binnen ... een "vree schoontje"( info voor de liefhebbers : El Bierzo a tope / hotel Moncloa de san lazaro in Cacabelos ). Dat was een streling voor oog, oor en tong ! In volle zon trokken we richting Villafranca del Bierzo ... en t was heel heet !!! Het zweet borrelde ons uit ... de plaatselijke koele bronnen deden hun werk ! Bij het bekijken van een prachtige kerk zagen we het Nederlandse koppel ( Bert en Hetty ) buitenwandelen .... zij moesten toch al verderop zijn normaalgezien ... Ze hadden geen rustdag genomen ... en betaalden daar nu de tol voor ! Die mensen waren gewoon doodop ! We maakten nog eens gebruik van een alternatieve weg ... een fantastisch ommetje tussen de vele wijngaarden. Op het terras ... want veel dorst hadden we ... gebabbeld met een man uit Tessenderlo, hij was vanaf zijn woonplaats vertrokken op 3 maart ... en zal ongeveer zoals wij ( hopelijk ) in Santiago aankomen ! Onderweg schepten we nog een Koreaans meisje op die totaal verloren gelopen was ... Eind goed al goed ! We verblijven hier in een parochiale albergue ... heel authentiek en primitief ... en vooral wijs ! Vandaag letten we eens speciaal op alle pelgrims ... de ene loopt met een leeg hoofd, de andere met een leeglopend hoofd en nog andere met een hoofd vol prikkels en creatieve ideeën, maar bijna altijd bij het geluid van stilte ! Zoek maar lekker uit bij welke soort wij passen !? Saluutjes !
Dag 25 : Rabanal del Camino-Molinaseca 41903 st 26,5 km volle zon 28 gr
Ola, eerst een antwoordje voor de zoetjes/plaagstaartjes van juf. Annick op Deinze/Kouter ... hier alweer een massa zon ... toch lief van ons, he , dat we een beetje zon naar jullie hebben doorgestuurd !!! Het stappen zullen wij echt niet beu geraken, hoor, elke stap is vooruitgaan en steeds iets nieuws ontdekken ... en ik ben een beetje nieuwsgierig, he, jullie weten dat wel !!! Het was heel tof dat de hele klas gereageerd heeft ... als ik terugkom zal ik zeker lange verhalen aan jullie vertellen, ... help je het mij onthouden ? Vele groeten ... ik zal echt zorg dragen voor mijn voeten en benen ... dat is beloofd ! Gisteren kregen we nog een telefoontje van onze caminofamilie ... die een dagje voorop stappen met alle tips en aanbevelingen voor onze volgende stapdag ... ! Dat is pure caminosfeer ! Nog een praatje gemaakt met Mark Raes, ... zijn vader is afkomstig van Olsene ... ! Hij heeft zich om diverse redenen in Spanje definitief gevestigd na een camino ... Hij woont in Rabanal del Camino. Dit dorpje heeft slechts 1 ( een ! ) kind onder de bevolking en dan nog van inwijkelingen die hier pas wonen. In Santa Catalina de Somoza, ons bbq-dorp, stond een prachtig speeltuintje ... voor de 4 kinderen in het dorp ... De jonge bevolking trekt gewoon weg vooral naar Madrid en dikwijls naar Zwitserland ( in jaren 70 ) ... Hij houdt ervan om verschillende jobs uit te oefenen ... o.a. voor een Canadese firma grondstalen nemen ... men is op zoek naar goud. De Romeinen veroverden dit gebied in het begin van onze jaartelling ... en na een drietal eeuwen had Rome minder belangstelling voor het goud van N-Spanje omdat men de muntstukken met andere metalen samenstelde ... en heeft men het goud achtergelaten ... ???? In de regio doet men veel aan archeologische opgravingen. Van de crisis ondervindt Marc niets ... wie wil werken ... heeft werk, zei hij ! Op het terras zaten ook de Nederlandse "lieverdjes" ... eentje had veel problemen gehad met haar knie ... en veel minder mogen stappen, ze moesten zich zelfs een dag met de bus verplaatsen ... naar de volgende albergue ! Morgen zou ze het er weer op wagen ... op hoop van zege ! We hebben hier veel plezier met het observeren van de mannelijke pelgrims ... en hun was ! Een bepaald moment stonden gisteren 8 mannen bij de droogrekken ... een kiekje was hier echt noodzakelijk ! Eer aan wie eer toekomt ... wiens was hangt er het eerst aan de drooglijn ... jaja die van de mannen ! Wie komt er het meest de droogte van het gerief controleren ? Juist .... de m..... !? Deze morgen om 5u45 gewekt en om 6u15 vertrokken ... klaar om weer "een dag te leven als God in Spanje" !!! Onder het gele licht van de lantaarnpalen verlieten we het dorp ... langs kleine paden naar de afgeronde toppen van dit oud gebergte, op dit niveau groeit er enkel bloeiende witte brem, gecombineerd met lage donkergroene struiken en een ondergrond van een andersgroene gras ! Echt mooi ! Een Koreaans koppel vraagt ons meerdere keren om hen te fotograferen bij deze achtergrond ! We draaiden ons in alle richtingen om toch niets van dit ochtelijk schouwspel te missen ... een wazige roze gloed gleed over de blauwgrijze bergen, de mist omwalde enkele toppen en enkel de sneeuwberg was heel zuiver te zien ! Hier heeft de morgenstond echt goud in de mond ! Op de caminoweg zelf valt ons sedert gisteren vele brokjes "witte marmer" ( denken we ?! ) op, dit is dooraderd met een koperen kleur. Enkele tientallen meters verder klimmen we enkele rotsblokken hoger ... en komen in een totaal ander floragebied terecht ... alle kleuren van heidestruiken ( paars in alle tinten, roze, vuilroze, donkerroze, lichtblauw, wit ... ) ... schitterend ! We hadden geen ogen genoeg om alles ... de vele vergezichten, de sneeuwbergen, de eerder moeilijke wandelpaden, de prachtige flankomgeving ..... te bewonderen ! Het eerste dorp dat we aandeden was "Foncebadon" ... nog 9 bewoonbare huizen ... en al de rest was letterlijk "ingestuikt", zo n desolate woonplaats ... het deed me denken aan "Oradour-sur-Glane" ... maar daar zorgden de Duitsers voor de brokken ! In de plaatselijke bar ontbeten we om daarna te stijgen tot het hoogste punt van de camino ! Eerst klommen we op de "Cruz de Ferro", dit staat bekend als een emotionele mijlpaal op de route ! Het is de bedoeling dat je een steen(tje) meedraagt van thuis uit ... en alles wat je uit je geheugen, je persoonlijkheid, je leven ... wilt weggooien samen met deze steen aan de voet van dit kruis legt ... We voelden dit echt niet aan als een gevoelig moment ... Je ziet er echt van alles liggen ... rouwkaartjes, afbeeldingen, sjaals, sigaretten, schoenen, beertjes ... en zeer veel stenen met veelzeggende woorden ! Onze steentjes, opgeraapt tijdens een wandeling in de Vlaamse Ardennen, hebben we erbij gelegd. Mijn man vroeg als ik voor hem een "Vlaamse kasseisteen" wou deponeren ... maar dit heb ik vriendelijk geweigerd ! Naast het kruis stond een kapel ... onze maat Jacobus ...stond er tussen de ladders, de planken en de rommel ... !!! En wij verder op zoek naar het hoogste punt van de camino ... in dit panoramisch berggebied, waar "onze" sneeuwberg was weggeschoven ... en vervangen door een nieuwe reeks ! In "Manjarin" lag de hoogste albergue ... ook de meest alternatieve ... we werden gelokt door het "Ave Maria" van Schubert ( pepe, onze gedachten vlogen onmiddellijk in jouw richting ! ) , meerdere versierde beelden van O.L.Vrouw en een drankhoekje ( donativo ). Verderop stond een natuurkraampje met allerlei fruit ... je nam het ... gaf ook "donativo" in het gelddoosje ... je nam plaats op de lange zitbank ... en kon mateloos genieten van het alweer subliem uitzicht ... sneeuwbergen, "paars-groene" ( door heidekruid op gras ) versies, witte bloemvalleien, .... Alweer hogerop stond een snuggere Spaanse schone met een kersenkraam ... iedereen kocht een zakje van dit lekkers ! Toen zagen we de laatste ( ? ) klim ... 1515m ... het hoogste punt van de c .... dus van elk een foto met de wandelstokken hoog in de lucht en met de glimlach van een overwinnaar ... !!! We stapten het bochtje om .... en moesten nog meer stijgen .... Uiteindelijk deden we op de collado de las Antenas fotografisch herexamen !!! De wandeling van vandaag werd als een "roodje" aangestipt ... dat was geleden van onze eerste dag, de koninginnerit, dat we een roodje stapten ! Totnutoe ... vonden we rood nogal overdreven .... tot we aan de afdaling begonnen !!! In totaal daalden we 16,5 km ... sommige stukken waren te doen ... andere ... een ideaal parcours om je voet om te zwikken of zelfs te breken ! Dit werd de zwaarste afdaling die wij ooit deden ! Heel geconcentreerd telkens elke voet plaatsen tussen de vele losliggende stenen, je wandelstokken zoveel mogelijk ter ondersteuning gebruiken, je lichaam in evenwicht houden met een zwaar tegenwicht op je rug ... !!! Jacobuske had geen medelijden met zijn cliënteel vandaag, hoor ! Amai ! We stapten door zo n mooie omgevingen ... en konden al stappend echt niet op- of rondkijken ... we voorzagen de nodige rustpauzes ! De temperatuur liep in het vacuumgebied van de omringende bergen, zonder de adem van God, op tot een eindje in de 30 graden ! Eentje maakte een rugzaklanding in de stenen ... maar die rugzak breekt ook de val ... dus er was geen vuiltje aan de lucht ! Rond 16u stapten we over de Middeleeuwse brug van Molinaseca ... en konden we eindelijk terrassen langs het zalige riviertje !!! Verderop zochten we een slaapplaats in Albergue Santa Marina, een aanrader ! Wij kregen bij ons vertrek dikwijls de vraag " Denk je niet dat dat stappen op de duur zal tegensteken ???" Wij antwoordden altijd ... "we denken van niet ??" Nu weten we het zeker ... het stappen steekt echt nooit tegen ... die camino lokt ons elke dag opnieuw met heel veel plezier !!! De weg is geen vast gegeven ; de weg groeit stap voor stap !!! Tot morgen !
Dag 24 : Astorga-Rabanal del Camino 33083 st 22 km zon 24 gr windstil
Deze morgen hadden we afspraak op het plaza major in Astorga met drie nieuwe verse kandidaat-pelgrims, die eens een proevertje wilden wagen op de camino ... zonder rugzak ! Als "schalkse zongebrilde ruiters" doken ze vanaf de prachtige wallenmuur op ... en in form waren ze ! Via de duidelijk bewegwijzerde route slingerden we ons langs de kathedraal, het museum van Gaudi en het grootse bisschoppelijk paleis. Via de gewone autoweg kwamen we bij "Ermita del Ecce-Homo"een kapel, waar iedereen zijn kaarsje kon opsteken ... en begeleidden met de nodige gebeden volgens godsvrucht en vermogen ! Eindelijk arriveerden we op de zalige natuur-camino-wandelweg ... iedereen genoot met volle teugen van de mooie uitzichten, de varianten en het stappen zelf ! Zelfs een ontbijt werd genomen zoals de echte ... in een dorpsbar : koffie en koeken. De kandidaten slaagden heel goed in hun ingangsproef .... ze mogen hun ervaring gerust verder uitbouwen !!!! In Santa Catalina de Somoza, een sfeervol eenvoudig dorpje, volgden we de groene pijl "Hof van Cleve" .... en kwamen op een schitterend binnenplein, met panoramisch uitzicht, waar de sierlijke eettafel stond te pronken ... de "Peter Goossens' "... in volle actie waren ... en de pelgrims zich mochten neervlijen voor aperitief, met alles erop en eraan, de "côte-à-l'os"( met perfecte cuisson ), de creatieve rijstmix, verse lekkere groentjes en aangepaste wijnen, .... dit alles overgoten met een zalige Spaanse zon ! Zelfs de siësta ontbrak er niet aan ....... MOEDER MOET ER NOG ZAND ZIJN !!!??? Een dikke mercie aan deze lieve bezoekers ... het was zo fijn voor ons ! Toen zijn we elk onze weg gegaan ... de camino lonkte weer ... langs de vele natuurgebieden ... zowel de dennenbossen, wilde struikengebied, mediterrane bemoste bossen ( de schorsen leken wel blauwgrijs behaard ! ), een vlugge groene 20 cm lange hagedis liep ons voor de voeten ... Wij stapten steeds hoger ... tot op de lijn van onze geliefde sneeuwberg ! Via een klimmetje langs een stofferig pad dat bezaaid lag met boomwortels en knuisten, bereikten we onze volgende slaapplaats "Rabanal del Camino". We meldden ons aan in een toffe albergue met een gezellig binnenplein ... de inschrijver keek ons aan ... " A van Moalen .... " .... we wisten niet wat we hoorden ... in een godvergeten dorp als deze ???? De vrijwilliger was van Olsene afkomstig en zelfs een neef van mijn directeur !!!! Wat is de wereld toch klein ! Morgen trekken we naar het hoogstgelegen punt van de camino : 1504 m : Cruz de Ferro .... morgen lees je er meer over ! Tot dan !
Dag 23 : Hospital de Orbigo-Astorga 25480 st 17 km 4 gr 18 gr, veel wind, flauwe zon
Hallo iedereen, Ja we hebben een dagje als "Vlaamse" pelgrims geleefd ... vandaar ... voor een verslagje was er gisteren echt geen tijd. Sorry, uitleg volgt ! Zondagavond nog vlug een hapje gaan eten en wat gepraat met de Vlaamse tijdelijke uitbaters van de refuge ... het was echt koud ! De heer vertelde me dat de superlange, historische brug 250 m meet ! Tevens gaf hij door dat het voor de landbouwgewassen hier dringend tijd werd dat het regende ... maar met die paar druppeltjes zal het obstakel wel niet van de baan zijn ! In Léon hadden we aan de Italiaanse-Mexicaan verteld dat we naar Hospital d.O. zouden stappen, ... "maar meisjes dat is veel te ver ! " hadden we als antwoord gekregen ! Wie liep er die avond in onze albergue ??? Juist ... hij wilde zich niet laten kennen ... vertelde hij met kleine lachoogjes !!! De Vlaamse uitbaters waarschuwden ons ook voor de "gevaarlijke caminobacterie" ... eens je ervan proeft .... ben je verloren ....en wij geloven dat ! Zoveel pelgrims zijn al aan de ... zoveelste camino bezig !!!??? Wij waarschuwen maar ! We verbleven in een ruime slaapzaal met groot kruisbeeld vooraan en 16 bedden, geen stapelbedden, dicht bij elkaar. We waren bij de oudere Franse lieve pelgrims terechtgekomen ... een snurkconcert kregen we kado, dit was de eerste keer dat we daarmee geconfronteerd werden ! Lang leve de oordopjes !!! Om 6u10 vertrokken we in echte bijtende kou ( jawel in Spanje in de meimaand ) ! Het was 4 gr en een felle wind op kop ! Ik heb echt niet vlug koud ... maar had een t-shirt + dunne fleece + dikke fleece + kw aan !!! We stapten door het echte landbouwgebied met kleinere percelen : aardappelen ( 1e keer gezien ), veel prei, maïs en de klassieke korenvelden ! In het eerste dorp was er letterlijk niemand wakker ... moeten die mensen hier niet gaan werken misschien ... wij begrijpen dit niet ! In het tweede dorp was er een snuggerd die de bar openhield ... verse koffie met een ontbijtkoek, lekker ! De weg vervolgde via een pracht van een natuurgebied, voor het eerst een "echte boerderij" gezien, waar een ruim aantal bonte koeien en kalveren gekweekt werden, dit was een privé-hoeve. Het huis van de boer was duidelijk ondergeschikt aan de stallen, zo'n verschil ! Er stond daar ook een nieuw soort landbouwmachine : een zware rol met driehoeken pinnen er rond geweven ... hoogstwaarschijnlijk om de zware aardekluiten te splitten ! Zondag zagen we een reuzegrote boerderij ... het bleek wel een "staatsuitbating" te zijn, vele honderden koeien liepen te grazen met tussendoor 16 ooievaars erbij ! Prachtig zicht ! We stapten vele km door het heel afwisselend gebied, bewijs ... 42 verschillende landschapsfoto's op 16 km ! De camino veranderde regelmatig van kleur en structuur... en wij maar beuken tegen die zware westenwind in ! Terug in de open vlakte ... bemerkten we een heel kleurrijk kraam en meerdere ligplaatsen en een geïmproviseerd afdak ... het zag er zo wijs uit ! We dachten ... ha, een snuggere Spanjaard ... maar nee ... het was een heel idealistische Spanjaard ! Een jonge alternatief uitziende vriendelijke gast zei in het gebroken Engels "I love the pelegrinos happy !". In zijn openluchtuitstalraam stond het rijkste, meest gevarieerde ontbijtbuffet dat we ooit zagen ... ongelofelijk aanbod ... fruit, koekjes, gedroogde vruchten, muesli, melkprodukten, koffie, groente- en fruitsappen ..... in alle vormen en kleuren ! Zijn prijskaartje "donativo" .....als er nu 1 een caminoprijs verdient ... is het toch wel deze jongen !!! Waar bleef onze ( ? ) sneeuwberg ... we zijn hem al dagen aan het benaderen ... hij zat volledig verstopt in een wolkenkraag !!! Eventjes verderop botsten we op een groot imposant kruis ... met op de achtergrond het dieper gelegen "Astorga" ... een relatief grote stad met een kathedraal en een schitterend bisschoppelijk paleis door Gaudi ontworpen. Het uitzicht van het schip van de kerk werd volledig overschaduwd door de grootte van het bisschoppelijk paleis, dit alles gezien vanop de hogere heuvelrug ! Wat moeten die heren hier machtig geweest zijn ! Een oudere Spanjaard informeerde naar onze roots ... toen we Vlaanderen beklemtoonden ... vroeg hij van welke soort "Manneke Pis" was ... en wij ... "Maar mijnheer dat is een Brusselaar !" ... Hij had nog 3 jaar in Leuven gewoond en kende 1 Vlaams woord "Potverdomme" ! Zondag moesten we een enkelvoudige spoorweglijn gewoon "overstappen" ... en maandag liepen we een reuze metalen constructie van 4 verdieplagen door, marcheerden in de hoogte boven de enkelvoudige spoorweglijn, en daalden terug 4 verdieplagen af !!! Zoiets hadden wij nog nooit gezien ! We waren echt onder de indruk van de schoonheid en charme van Astorga, een absolute aanrader ! Een lief homokoppel ( Vlaams-Nederlands ), inwoners, bood hun info aan voor het leukste hotelletje ... want ja, voor 1 keer gingen we niet in de albergue ... Wij hadden hier een afspraak met onze bezoekers gepland ... en om 21u30 al "binnen" moeten zijn ... dat zou niet lukken !!! Onze lieve mobielhomers ( met o.a. een 18- en een 36-maender ! ) hadden hun kamp opgeslagen bij parking 1 ... wat waren wij blij om hen te zien ... en ook zij zagen er heel tevreden uit !!!! We werden oververwend op Vlaamse caminowijze : koffie, koekjes, fruit, wijn, snoepjes ..... het ging er zo hartelijk aan toe, heel deugddoend !!! En wij maar vertellen ... en luisteren naar hun verhalen ! Hartelijk dank aan de thuisblijvende "mobiele homers" ... jullie kennen onze smaak ZEER goed ! Mercietjes, hé !!! Ook een vertraagde moedertjesdag werd onmiddellijk goed uitgetest ... dank aan het thuisfront ! t Was echt leuk ! Tevens konden we onze boodschappen meegeven richting Machelen. Door het frisse weer werd het gastronomisch programma aangepast ... en omgetoverd in een tapasavond in een mooi omgebouwd barbiersatelier ... de Vlaamse gezelligheid, vriendschap en leute vierden hoogtij !!! Slaapwel, jullie in je kamper ... en wij op hotel ...!!!
