Dag 35 : SdC-Vilaserio 53416 st 35 km zwaar bewolkt lichte zon 17,5 gr tot 24 gr
Sorry, gisteren vergeten te vermelden : een dikke proficiat aan het kersvers Wingens echtpaar en hun ouders ! Het ga jullie goed ! Gisterenavond nog eens een bezoekje gebracht aan de supertapasbar en dan eerst een beetje gekuierd. Het was echt aangenaam om de binnenkomende pelgrims te observeren, soms te herkennen en hun enthousiasme te horen uitroepen en zingen o.a. een groep wielertoeristen ! Wat een ambiance ! Een verblijf van een 2-tal dagen in SdC is zeker aan te raden, een aangename oude stadskern, veel winkels ( !) en een grote moderne rand met veel groen ! Toen we langs de terrasjes liepen, ontdekten we de Amerikaanse mevrouw die we gedurende de hele eerste week leerden kennen. Ze leed aan de ziekte van Lyme, veroorzaakt door een teek ! Ze had maanden in een rolstoel gezeten en via een "speciale" behandeling terug leren lopen ..... ze had de hele camino gestapt, op haar trage tempo, maar ze STOND er in SdC. Haar man en dochtertje verrasten haar bij haar aankomst ! Ook "Miss Brasil" liepen we tegen het lijf, de grootste ambiancemaker van de camino ... sprak enkel Portugees en 1 zin Engels " Mijn Engels is zo slecht !!!" Ze verdiende zeker de prijs voor de meest communicatieve van onze shift .... bleef met iedereen praten, lachen, .... Totdat we ze hoorden hoesten tijdens een avondmaal ..... daar bekende ze ... dat ze heel erg ziek was .... en wij geloofden het ! Ook de groep Nederlanders en de Antwerpse dames waren in hun nopjes en pintelierden erop los. Deze morgen zijn we om 6u15 vertrokken uit ons pension, SdC lag er nog heel stil bij ... we sloopten langs de smalle straten van de oude stad richting Finistere. Vlug kwamen we terug op de holder-de-bolder wandelwegen in de bossen terecht .... na de zoveelste klim kregen we een schitterende beloning : de rijzige kathedraal dook uit de mist en schitterde in het ochtendlicht ! Het werd een zweetdagje ... veel op en neer ... en bijna constant in de groene, welruikende bossen ! Deze nacht werden we gewekt door een onweer en de bijhorende buien .... dus alles lag zo lekker fris en de vrijgekomen fosforgeur bedwelmde ons ! We stapten hier duidelijk in de betere wijken van de regio : camerabewaking, alarmsystemen, hoge afsluitingen, automatische poorten .... Tegen de middag arriveerden we in Negreira ... hier zouden we eigenlijk overnachten ... maar we zijn nog een eindje doorgestapt, wij waren in form en het weer was ideaal ! We zouden graag tegen maandagmiddag in Finistere aankomen ... ! Ondertussen kregen we een smsje van de mobielhomers .... ze waren bijna thuis .... doe ze daar de groetjes, he, en zeg dat we achterkomen ....!!! Toen ik bij het hoofd van ons schoolbestuur de gunst ging vragen om onbetaald verlof te krijgen.... zei Dhr De Saert mij " Ik steun je .... maar ik begrijp je niet .... wat denk je ginder te vinden dat je hier niet vindt ....". Mijn antwoord was " Dat U, mijnheer de Deken, mij niet begrijpt ... begrijp ik niet !" We hebben er een lange tijd over doorgepraat. Afgelopen week heb ik een kaartje richting Deinze gestuurd met de vraag "Hoeveel homilietijden tijd ik krijg om die "rijke encyclopedie" te verklaren ....." Aan alle leerlingen van de klas van juf Betty en juf Eveline L. : EEN ZALIGE, TOFFE, HEEL LEERZAME BOSKLAS IN KEMMEL !!!! Geniet ervan ... jullie ook, he, juffen !!!! Tot morgen !
Dag 34 : Santiago de Compostela heel warm weer 34gr in schaduw
Gisteren hebben we eerst de papieren in orde gebracht voor onze vliegtuigreis en het busvervoer naar Valladolid, .... met de nodige terrasjes tussendoor, gebabbeld met alle bekende aangekomen pelgrims ... en een beetje niks gedaan ! In de "rue de bouchers" van Santiago een lekker vismenu gaan proeven ... en dan rustig afgezakt naar het grote plein voor de kathedraal ... de vele toeristen waren aan het verhuizen en alle pelgrims daagden terug op. We legden ons languit op de warme stenen ondergrond .... en hebben uren naar de kathedraal liggen staren ... fantastisch ! Het intensief licht van de ondergaande zon gleed langzaam over de geelgroene korstmossen van de reusachtige spitstorens van deze indrukwekkende bidtempel. Traagjesaan werd de verlichting aangemaakt .... veranderde het uitzicht weer van kleur ... de lucht werd donkerblauw en een bende meeuwen speelden al vliegend tikkertje rond de vele torens, hun buikzijde volledig wit door de kunstmatige lichtbronnen. Dit was voor ons alweer een topmoment die voor lange tijd in ons visueel geheugen zal geprint staan. Tussendoor veel praatjes gemaakt, o.a. met een jonge Braziliaanse papa en bedrijfsleider .... hij moest zijn verhaal eens kwijt ... ! Rond middernacht ... ons bedje opgezocht ... ja als je niet veel doet ... word je ook niet moe, he ?! Heel lang geslapen .... voor ons toch ... terug t stad in ... op zoek naar een ontbijtbar, onze boodschappen voor morgen gedaan en dan de grote was ! T Was nodig .... we schrobden alles in het grote bad ... ik bespaar jullie een omschrijving van het waswater .... alles aan de prive-drooglijn op ons balkon ... en wij were weg ! De kathedraal binnen ... een gigantisch gebouw met VELE bijkapellen ... veel bladgoud ... en HEEL druk ! We schatten het aantal aanwezigen in het hele gebouw boven de 1000 personen, je leest goed ! Dertien biechtstoelen telden we in volle aktie. We zochten de kaarsjesafdeling ... niet gemakkelijk te vinden ... alle kaarsen brandden elektronisch ... je kan ze zelfs per sms bestellen, echt waar ! We voerden alle gevraagde opdrachten uit ! Via 1 van de vele zij-ingangetjes kwamen we in een heel rustige ruimte met kruisbooggewelven en een magnifieke tentoonstelling van "Jack Mircala", een hedendaags kunstenaar, die met papiervouwtechnieken de belangrijkste persoonlijkheden uit de bijbel voorgesteld heeft. Een pareltje uit de 21e eeuw ! Tijdens de pelgrimsviering om 12u kwamen we af en toe eens loeren .... om de reuze zwierpartij met het wierookvat zeker niet te missen ..... helaas, gisteren was het niets, vandaag ook niet ! Deze heel bekende ceremonie gebeurt elke zondag ... en soms tijdens de weekdagen ... als je geluk hebt ! We lazen en hoorden daar verschillende versies over ... 1 ervan is ... als er een gelovige een groot aantal schenkt ... gebeurt het .... klopt dit of niet ... ???? Wij hebben in ieder geval geen donatie daarvoor gedaan ! Wat ons wel echt stoorde ... is de constante rondgang van vele groepen toeristen door de kerk tijdens de viering .... je ziet de nieuwsgierigen langs het altaarstuk naar het beeld van H.Jacobus stappen en er eens hun hand op zijn schouder leggen ... TIJDENS de H.Mis achter de rug van de priesters ! Voor ons is deze vorm van massakerktoerisme er ver over ! Gisteren hoorden we "Vlaams klappen" bij het buitenkomen van de kerk, het waren KVLV-leden die vanaf Astorga de camino hadden gestapt, er was ook een dame van Nazareth bij. We kregen het volgende compliment te horen "Zijn jullie al zolang onderweg .... en je ziet er nog zo proper uit !!!" Hela, hela, .... Op aanraden van de bourgondische mobielhomers zijn we op tapasbar bezoek geweest deze middag ... "a Taberna do Bispo" ... t was van "lek mijn lipke", hoor ! Deze avond zijn we er weer ! Een Gents koppel was er juist aangekomen per fiets ... ze hadden de caminofietsroute zwaar onderschat ... ze waren heel moe ! Morgenvroeg trekken we weer onze pelgrimsmantel aan en stappen richting Negreira ... op zoek naar de legende van onze maat ! Maar eerst .... nog een tapaske, een glaasje wijn ... en languit de ondergaande zon bewonderen op zijn kathedraal ! Zalig weekend !
Dag 33 : Monte do Gozo-Santiago de Compostela : 4,5 km heel warm
Hallo iedereen,
We moesten deze morgen lang slapen .... anders zouden we veel te vroeg aankomen , maar dit lukte niet ... wij zijn het vroeg opstaan echt gewoon !!! Er was veel lawaai, gelach en enthousiasme .... in de gehele albergue ! We stapten t stad binnen ... een moderne stad met veel groen, veel open ruimte ... Een bezoekje aan de ontbijtbar gebracht ... en eerst op zoek naar een albergue ... die normaalgezien opende om 9 u ......Spaans uur !!! Na 9u15 zijn we onverrichterzake verder getrokken ... op speurtocht naar de kathedraal. We benaderden het gigantisch gebouw via de achterzijde .... zo zijn we ! Onderweg ontmoetten we reeds oude pelgrimsbekenden .... we hadden sommige in weken niet meer gezien o.a. de iris-Portugees. We kwamen hem tegen in de buurt van Belorado, hij praatte er maar op los ... in het Portugees ... dus wij durfden noch ja noch nee antwoorden ... je kunt niet voorzichtig genoeg zijn in het leven ( heeft ons moeder ons geleerd ! ) ! We lachten eventjes naar hem ... hij ging onmiddellijk 2 irissen plukken en bood ze ons heel parmantig aan ! Portugese charme ! Het plein voor de reusachtige kathedraal lag er nog heel stil bij en was ook nog schaduwrijk ! Dit moment pakte mij niet echt .... ik had zo iets van ... "alle, hier staan we dan" .... de mossige baroktorens waren wel heel impressionant ! Voor Gerda lag dit moment wel gevoeliger vooral door het terugzien van de vele bekende pelgrims. Het Veurnse echtpaar kwam ons onmiddellijk verwelkomen ... en toonden als echte gidsen de weg naar het registratiebureel voor de pelgrims .... want dit moet hier allemaal officieel gebeuren, he !!!! Er waren alweer niet veel geregistreerden die vanuit St.Jean-Pied-de-Port gestart waren .... wij wel !!! Wij kregen dus ons "caminodiploma" = onze Compostela ! Nog eventjes op een terrasje, veel smsverkeer tussen Vlaanderen en SdC, .... en dan de kathedraal in .... met rugzak en wandelstokken ! Een groots, eerder eenvoudig gebouw van interieur .... uitgezonderd HET PRONKSTUK voor onze maat Jacobus !!! Een heel ingewikkelde gouden constructie gedragen door 4 stoere engelen en enorm veel tierlantijntjes ..... we kunnen niet geloven dat onze maat daar op zijn gemak staat !!! Hij ... een voorbeeld van soberheid ! De volledig Spaanse mis werd voorafgegaan door een zangrepetitie ... dan werden de caminostartplaatsen opgesomd met het aantal pelgrims per land .... DUS ....Saint-Jean-Pied-de-Port DOS BELGICA .....jullie nederige stapsters !!! Het viel op dat het publiek van deze viering van een veel hogere leeftijd waren .... dan de gemiddelde leeftijd van de pelgrims die wij op deze camino ontmoetten. Nu verblijven we voor twee dagen in een pension, heel dicht bij de kathedraal, .... en wij vertrekken maar woensdagavond as richting België !!! Na een heel ernstig ( !!! ) overleg hebben we besloten om hier toch geen paar kousen te breien en ... een mini-weekje Costa del Sol past niet echt bij onze outfit en ons bovenkamer ....dus zaterdagmorgen vertrekken we te voet, met rugzak, richting Finistere ( men heet dat " het einde van de wereld " .... later meer uitleg ) ....d.w.z. 3 dagen stappen aan een 88-tal km. Tegen maandagavond zijn we weer in SdC, om dan dinsdagmorgen richting Valladolid met de bus te trekken ... 7 uren rijden en de helft van de camino terug te bekijken .... een kwestie van de geestelijke rijkdom op peil te houden ! Dit scenario is natuurlijk altijd ons plan geweest .... maar je weet nooit met welke rampdagen je moet rekening houden tijdens een camino !? En .... wij ....beseffen heel goed dat we echte geluksvogels zijn !!! Vele dankbare, fiere, blije, tevreden groeten vanuit een heel warm Santiago de Compostela ! Gerda en Martine
Dag 32 : Arzua-Monte do Gozo 52551 st 34.5 km veel mist volle zon tot 32 gr
In totaal nog 39 km te gaan ... naar SdC ... amai zo weinig ... we willen deze avond wel dicht bij die stad geraken ... om donderdag zoveel te gemakkelijker te zijn. Eerst gaan ontbijten in bar in Arzua ( ter info : de albergue was zeer goed ! ) naast een voor ons bekende Italiaan. Hij kende geen woord Engels of Frans ... en ons Italiaans is allesbehalve ... maar we hebben een hele conversatie opgebouwd met veel leute erbij !!! Wij zijn dan gaan stappen in nog zwaardere mist dan gisteren ... in een malse temperatuur volop in de bossen ... ZALIG !!! We voelden de mist uitvallen op de bomen en op ons ... de eucalyptusbomen lieten daardoor ook hun behaaglijke geuren vrij .... genieten geblazen !!! We ontmoetten de eerste Amerikaanse eiken, de Noorse en Canadese esdoorns ... we stapten op een heel veerkrachtige ondergrond en in de holle wegen, zoals in het West-Vlaamse heuvelland, zo vlot ... we leken te zweven !!! Gisteren kwam er hier een crisismoment ( nee, geen mentale kraak ! ) .... de elektriciteit in de bar viel uit ... en niemand slaagde erin om dit spel terug aan de praat te krijgen .... vandaar !!! Vorige dagen waren ons een bendeke jonge Spaanse freules opgevallen ( 18 jarigen ) die enkel de laatste 100 km camino liepen .... heel frivool, heel vriendelijk en vooral heel muzikaal ! Gisterenavond werd er al een heel ander toontje gezongen ... de mindergoede sportschoenen eisten hun tol .... waterlanders, triestige telefoontjes met mama, doktersbezoek, ...... Deze morgen hadden ze zich volledig herpakt .... en pakten het caminoleven met volle teugen weer beet ! Door de mistlaag hoorden we de ronkende melkmachines op de boerderijen en de zware zaagapparaten om de bosrijke omgeving een beetje te rooien. Ons middagmaal gebruikten we in O Pedrouzo ( opgelet dit is de oude naam voor "Arca" maar in het Spaans het meest gebruikt ! ) en dit was eigenlijk ons eindpunt voor die dag .... maar ja ... ! Terug de deugddoende bossen in ... langs de superlange eucalyptussen met hun harde schorsslierten, de met witziekte beplekte inlandse eiken, veel gele bremstruiken, de heel bloemrijke bermen waar wij maar niet genoeg van krijgen .... en een brandende Laura in onze nek ! De afstandstellende paaltjes wijzen op een 12 km afstand tot SdC .....dus we dachten aan het zoeken naar een albergue ... helaas !!! We passeerden de luchthaven van Santiago toen we een Amerikaans oud koppel inhaalden ... ze puften en zuchtten ....en vroegen ons waar wij gestart waren .... wij zo fier als een gieter .....een eerlijk antwoordje gegeven ! Hun typische luidruchtige Amerikaanse speech-tonen devalueerden onmiddellijk !!! Ze zouden bij het volgende dorp stoppen ..... en inderdaad er stond daar een luxebus hen op te wachten om naar de kathedraal te rijden ! Luxe-pelgrims ! We gingen verder tot Monte do Gozo, 4,5 km voor SdC .... en zagen Santiago in de diepte liggen blaken in de zon !!! Een heerlijk gevoel ! In de reuze albergue ( er waren 500 slaapplaatsen ) kwamen we in een kamer van 4 personen met 2 Italiaanse schonen terecht ! In het plaatselijk dorpsrestaurant "Susos" hebben we de lekkerste menu van de hele caminotijd gegeten, vergezeld met een schitterend wijntje ( niet te vergelijken met de wijnkwaliteit die A. bij haar gestoofd konijn giet ... maar kom ! ). De sfeer onder de pelgrims was gisteren echt euforisch .... zowel op de camino, in de albergue als in elk cafeetje ! Het einde nadert .... !
Tussendoortjes : - we vermoeden dat de Spaanse horeca gesponserd wordt om de automatische verlichting in hun sanitaire blok zo kort mogelijk te laten aanstaan. Stel je voor .... je gaat naar het toilet nr. 144 ( van de camino ) ... je installeert je en 3 seconden later valt het licht uit .... je zwaait aan alle kanten met de stille hoop dat het een bewegingsschakelaar is ... anders ga je als een blinde op zoek naar de aansteker !!! Kan je je dat zoekplezier inbeelden ??? - iemand die liefhebber is van oldtimers, geen luxueuse versies maar die van Jan-en-alleman, kan er hier nog rijdende op de kop tikken ..... van modellen die bij ons al jaren van de schroothoop verdwenen zijn ! - maken we wel eens fouten ..... natuurlijk wel ... en t is bijna altijd dezelfde van de twee .... ze gaat zich douchen zonder een handdoek bij te hebben ... en komt afgedroogd terug ..... ze kruipt ( al babbelend ) in het verkeerde bed .... grabbelt in de verkeerde rugzak ( we hebben wel dezelfde rugzak, he !!!! ) .... en trekt de short van de andere aan om s nachts naar t toilet te gaan !
Dag 31 : Palas de Rei - Arzua : 45272 st 28 km mist en zon tot 24 gr
Deze morgen op ons normaal uur uit de slaapzak, ontbijten bij de bar in de buurt en starten maar ! Het was mistig, een zichtbaarheid van een 100 m.... dat hadden we nog niet meegemaakt ! Het werd een "oranje" wandeling tussen de vele bossen, weiden,... met veel niveauverschillen ! Gelukkig dat onze spiertjes goed geoefend zijn ! De vele variatie in de bossen was echt adembenemend, eucalyptus-, naald-, eikenbossen met verschillende bodembedekkers en constant wisselende struiklagen. De mulle ondergrond van de camino gaf ons een heel aangenaam stapgevoel. Wat we vandaag ook terugzagen was .... modder ... zo lang al geleden !!! De mist ontsluierde zich over elke weide, elke akker, ... Het leek erop dat onze maat Jacobus deze keer voor de nodige animatie gezorgd had ... elke weide werd met andere bloemen bezaaid : eentje met gele irissen, een ander met gele lupines, ook de pinksterbloemen kwamen aan de beurt, maar het allermooiste vonden wij een "onbekende" bloem voor ons... vermoedelijk een verre neef of nicht van onze hyacint ... maar veel groter, veel fijner ... een echt schilderij !!! Ook aan de vele soorten veldbloemen raak je nooit echt gewoon, elke dag opnieuw sta je in volle bewondering ervoor !!! Hier kwamen ook de els voor het eerst voor ! Het symfonisch orkest van de dag kwam van de vele kikkers en padden, ze gaven nogal katoen ! Ook de specht had veel werk vandaag ! Voor we de stad Melide doorstapten, kwamen we in een pracht van een klein kerkje, daar de dorpsnamen hier zelden vermeld worden ..., vermoedden we dat het Furelos was, een aanrader voor onze opvolgers !!! In dit romaans kerkje staat een mooi Mariabeeld en een groot fresco met de geseling van Jezus, waaraan een hele legende verbonden is ... Vandaag zagen we ook een foto van een stokoude vrouw met rugzak hand en hand met haar zoon-pelgrim, samen op caminotocht, een vriendin had dit op de gevoelige plaat gezet ! Heel ontroerend en een poster waard ! Rond 15u30 zijn we in Arzua aangekomen .... nog 39 km voor Santiago de Compostela ! Iemand die tijd en energie wil steken om een correcte versie te maken van de camino en zijn afstanden ... kan hier zeker een goede euro aan verdienen ! De verschillende gidsen en brochuren vermelden verschillende aantal kms .... en niemand is echt tevreden over eigen info ! De gegevens in de Michelinversie "Camino de Santiago" zijn prima om de thuisblijvers de tocht te laten meevolgen, maar het aantal aangeduide kms klopt geenszins ! We proberen steeds het gemiddelde door te geven van onze vier bronnen, we denken dat dit de waarheid het meest benaderd. Het was me zo dikwijls opgevallen bij de voorbereiding thuis dat de pelgrims verschillende afstanden hanteerden voor een zelfde tocht .... maar nu is ons alles duidelijk ! We begrijpen dit niet goed ... met alle hoogtechnologische meetinstrumenten ....of is het hoogteverschil een probleempje ? Toen we enkele weken geleden Estella naderden stond een wegwijzer met 2,5 km .... na een uurtje flink doorstappen waren we nog niet terplaatse ...we keken op de kaart toen een 3-tal Engelse zwetende heren ons vroegen .... "Hoever het nog was ... tot Estella ?".... ons antwoord " In Belgische of Spaanse kilometers ???" Ze snapten onmiddellijk waarover het ging ! Smakelijk en tot morgen !
Dag 30 : Portomarin-Palas de Rei 38778 st 25 km ideaal stapweer zon 8 tot 24 gr
Daar we voor een privados albergue gekozen hadden, sliepen we in een mooi "hokje" met 4 bedden, enkel ons 2 bedden waren bezet ... een zaligheid.Om 6u uit de veren, ontbijt terplaatse genomen en terug een dag tegemoet van " God schept de dag ... en moeder de soep !" Onmiddellijk begonnen we met een paar stevige kuitenbijters ...het werden prachtige boswandelingen .... te vergelijken met de Nederlandse fietsbostochten ... met een groter niveauverschil ! We voelden ons echt als ervaren pelgrims ... en hielden van de stilte op de camino zodat je elk nieuw geluid kunt opnemen en plaatsen .... het luidop praten van de nieuwe pelgrims stoorde ons soms ... ! In de verte achter ons hoorden we "Oostenrijkse en Drentse" stapliederen naderen .... natuurlijk kenden we die pelgrims wel ... toen ze ons voorbijgingen zijn we " Vlaanderen boven ... " van onze Raymond beginnen zingen .... algemeen gelach .... en rust achteraf .... doel bereikt !!! In deze zo eikenrijke bossen zouden er groepen loslopende varkens lopen die zich voeden met de eikels ....vandaar de peperdure iberco ham, maar totnutoe hebben we geen enkel varken ontmoet ( denken we ).Het is dezelfde soort die ook op Corsica vrij rondloopt. Wat hier wel opviel waren de vele varkensstallen en ook enkele grotere degelijke runderopenluchtstallen, wat een verschil met de bergboerstallen van vorige dagen .... en dit op enkele kilometers van elkaar !!! Achter ons kwam de opkomende zon over de bergen gluren en daar tussenin nog eens een laag wolken ... schitterend ... zo n beelden zullen voor altijd op ons netvlies gebrand staan ! Het aantal pelgrims en ook het aantal terrassen nam spectaculair toe ...vanaf de laatste 100 km voor Santiago de Compostela !!! Vanaf hier kan je niet meer verhongeren of dorst lijden ...! Het wegverkeer blijft hier heel rustig ... enkel de taxibedrijven en bagagetransporten krijgen het nu druk ! Buurvrouw M., we voelen soms je afkeurende blik als we (in het midden) op de weg staan.... om een kiekje te maken ... maar wees gerust ... het is echt niet gevaarlijk ! We passeerden een groot afgebrand bosgebied ...zielig zwartgeblakerd ... en door die verbrande aarde priemden zich de nieuwe varens als rijzige toortsen... het verse leven overwint altijd ! Vorige dagen waren de huizen belegd met grote visschubschaliën ( soms meer dan 50 cm breed ) en op de nok stonden een lange rechte rij schalies ... heel eigenaardig zicht ! Vanaf Portomarin duiken de typische Spaanse dakpannen weer op ! In de volle hitte van de dag zagen we een señora, met meme P. manieren, met een grote zeis haar verwilderde haag snoeien ! De lunch gebruikten we onder de fruitbomen samen met 2 Italiaanse pelgrims, uit Bologna. Het meisje kon praktisch niet meer op haar voet staan door zware ontstekingen ... Even verderop viel het eigenaardige kleur van een bos op ... een paars-grijze schijn ! Het waren eucalyptusbomen ... echte griezelbomen ... heel speciaal, de top is voorzien van fijne bladen in het bruin/groen, de onderkant toont een grijs/paarse schijn met de meer driehoekige bladen. De stammen zijn kaarsrecht, constant aan het vervellen en heel hoog. Om 15u een stempel gaan halen in de kerk van Palas de Rei en naar de albergue. S Avonds zijn we met een hele bende onze "menu de peregrino" gaan smullen. Wat eten we zoal ? s Morgens bestaat het ontbijt, liefst in een bar, uit een kop koffie en een ontbijtkoek( elke dag iets anders ). Tussendoor eten we wel heel regelmatig : banaan, noten, tomaat, sinaasappel, chorizo of kaas ... ook op regelmatig drinken wordt er gelet. De lunch om12u is meestal een tortilla of tapas of .... . s Avonds houden we ons aan de menu van de pelgrim ( voorgerecht : keuze uit paëlla of gemengde salade of pasta of huzarensalade ...., hoofdgerecht : kip of vis of dun geroosterd biefstuk ... met frieten ( !!! op zijn Spaans ), dessert : joghurt of fruit of rijstpap of ijsje .... ). We letten erop om te eten voor we honger hebben en te drinken voor we dorst hebben, tijdens het stappen !!! Als het eens lastig wordt om te stappen .... stoppen we onmiddellijk,desnoods gewoon langs een graskant, en beginnen we te eten en te drinken ... ! Ongelofelijk welk effect dat heeft ... je voelt je direct veel energierijker,echt waar ! Als er lezers zijn die graag willen afvallen .... wij hebben een gouden tip ... kom naar de camino ...t is af en toe een beetje zweten en de pondjes vliegen eraf ! We zijn echt nieuwsgierig naar onze weegschaalresultaten !!! Groetjes van twee vermagerde stappers !
Dag 29 : Samos-Portomarin 59352 st 38,5 km zon bewolkt 4 tot 18 gr
Eerst even ter info, enkele dagen geleden spraken we over de grote duiventillen die we zagen in de omgeving van echt arme dorpen ... dit is het enige middel voor die inwoners om aan betaalbaar "vlees" te komen en daarom kweekt men dit gezamenlijk. De moeder van Bart Wellens bereidt toch ook altijd een duifke voor de " kloekte " van zoonlief juist voor een wedstrijd ??! Gisterenmorgen ontwaakten we in de pelgrimafdeling van het klooster van Samos, onder de 20-eeuwse schilderwerken met Middeleeuws religieus thema. Gelukkig vonden bij de buren een ontbijt, want binnen de 14 km was er geen open bar te bespeuren ! We stapten al die kms door het mooie GROENE Galicië, zonder 1 huis of stal tegen te komen, enkel 3 Duitse pelgrims volgden ons ... zo rustig, zo stil ! We liepen op hogergelegen paden, hoorden diep beneden de rivier met zijn groot verval en zijn zo "klaar" water ! Door het bladerdak gluurden we naar de andere flanken, vooral weiden en hooilanden. Alle bomen uit ons Vlaanderenland komen hier ook voor, met vooral nadruk op vele oude inlandse eiken en tamme kastanjes ( zeker honderden jaren oud ) De bermen waren alweer rijkelijk voorzien van alle kleuren, veel margrieten, vingerhoedskruid, wilde venkel, .... De eerstvolgende stad was Sarria, een knusse omgeving, met alle tekens van de camino en onze maat aanwezig ... op vele uithangsborden, decoratie, .... Hier hadden we een probleempje ... mijn linkerhiel liet zich voelen ... op een bank alles goed gecontroleerd ... mijn hiel was voorzien van 2 blaren ! Schoengerief terug aangetrokken en verder ... we zouden wel zien ! Een bezoekje gebracht aan de plaatselijke kerk, daar lazen we dat je vanaf de laatste 100 km voor Santiago de Compostela 2 stempels in je pelgrimboekje moet verzamelen, het liefst van kerken of kathedralen. Achteraf hoorden we dat dit eigenlijk niet voor ons geldt ... omdat wij al van St. Jean-Pied-de-Port komen ... ?! We zijn de stempels toch maar aan het verzamelen, het steekt niet in 1 tje ! Weinig pelgrims meldden zich hier aan die vanuit St Jean ... komen, we komen er ook nog heel weinig tegen ... zijn ze gestopt of voor of achter ons ? Ik bekeek de lijst in die kerk ... wij waren de enigen van die dag ! Ondertussen kregen we een smsje binnen van Jos en Miep uit Nederlands Limburg ... "Waar zijn jullie ? Alles oke ? ..." Normaalgezien zouden we elkaar terug ontmoeten in Portomarin ... vele kms verder ! Vlug onze inkopen op de markt gedaan : regionale kaas, chorizo no picante, bananen, tomaten en kersen..... en terug de stofferige wegeltjes in. Via een romantisch sterk stijgend pad kwamen we in een echt Robin Hoodbos terecht en vonden er een slapende kabouterpelgrim.... een toffe Spaanse jonge gast met rugproblemen sleurt zijn bagage al dagenlang met een karretje over alle hoogten en laagten heen ....hij was zo uitgeblust dat hij er met zijn puntmuts aan een zware siësta toe was ! Vanaf hier zien we veel "kersverse" pelgrims ... bleke kuiten en zo nette rugzakken en schoenen, die van ons dragen de sporen van de afgelopen ( letterlijk ) honderden kms ! Ook veel stappers dragen geen rugzakken mee ... Zijn er onder de lezers Spanjeminnende transporteurs ... hier ligt nog een dikbesmeerde boterham te grabbelen ...."Jacotrans" vervoert dagelijks honderden of meer rugzakken van de ene albergue naar de andere, voor Leon was het prijskaartje 7 per beurt, na Leon zagen we 10. Dit is telkens een ritje van een 25 km ongeveer. Voor oudere mensen, pelgrims met fysische klachten en alle gemakzuchtigen is dit een ideale oplossing .... en heel winstgevend voor het transportbedrijf, vermoeden we ! Als het hier in deze regio woens- of zater- of feest- of zondag is .... wij merken er geen verschil tussen ! Zelfs op de dag van de Vurige Tongen waren de boeren een verse portie varkensmest op de velden aan het spuiten ! Het geurenassortiment van gisteren was omvangrijk ... van rozen ( elke privetuin heeft hier prachtige plompe stevige rozen staan ! ), vlierbloesem, kamperfoelie, boerenjasmijn, over varkensmest en koevlaaien ! We zochten een terras voor het middagmaal in Barbadelo maar niets gevonden, enkel een dement oud vrouwtje in slaapkledij klampte zich aan ons vast ... alsof ze elke pelgrim naar SdC wou dragen ! We kwamen de open vlakte in en geurde er zo lekker naar gedroogd gras ... weiden vol met wilde gele en blauwe lupines ... een streling voor het oog ! Vanaf nu werden we elke 500 m geconfronteerd met een wegwijzerpaal met de afstand tot SdC ....paal 100 km naderde ! Maar de pijn in mijn hiel was niet meer te harden ... te midden van de camino werd een mini-operatiekamer geïnstalleerd ... naald en schaar ontsmet ( de aansteker is altijd in de buurt ! ), isobetadine, pleisters, wondzalf en tape ( t.C. dat moest je gezien hebben tussen al dat stof en gedroogde bladeren ! ) ... Enkele voorbijkomende pelgrims wilden onmiddellijk hun hulp aanbieden ... maar een goede soldaat trekt zijn plan, he ? Oef ... ik was van mijn pijn verlost ... liep enkele meters "op eieren" ... en kon dan gewoon verder stappen ! Paal 100 maakte weinig indruk op ons, een betaterd paaltje, en bars of terrasjes waren er ook al niet te vinden op deze prachtige natuurweg. Ondertussen waren de Nederlanders ons aan het opwachten in Portomarin ... en t was nog ver ... en het werd laat ! De laatste 10 km doorkruisten we terug de bergboerderijen ... meestal heel onverzorgd ... maar wel voorzien van een "Horrio", dit is een smal gemetst maïshuisje, steeds op hoge voet, bestaat uit repen hout ( bij oudste ) of bakstenen met gaten. Men maakt er hier echt een pronkstukje van ! Het dient om er de maïs of stukken gerookt of gezouten vlees erin te laten drogen terwijl de wind er vrij spel heeft. Elke boer/boerin was er gisteren in volle actie ... en de vuilste werkjes eerst ... met aangepaste kledij ... op een feestdag ! Dat is bij ons toch ondenkbaar ! De laatste 10 km passeerden we evenveel parochieTJES, voorzien van een kadukkelijke kerk of kapel en enkele boerderijen, ook in verre staat van ontbinding. De verschillende weiden, akkers werden afgebakend met eeuwenoude stenen muren, knoespertoes op elkaar gesmeten en doorweven van mos, wilde braamstruiken, hagewinde, .... een magnifiek uitzicht ! De rouwberichten worden hier gewoon in een boom geniet ... zodat elke voorbijganger dit kan gadeslaan. De laatste kms werden gisteren op automatische piloot gestapt ... het werden lange kms ! Het diepergelegen witte "Portomarin" aanschouwden in een diepte gelegen aan het heel brede rivier ! Een lange brug moesten we over ... om duizelig van te worden ! De poort van de stad stapten we binnen via een lange steile trap, ook dat nog !!! Aangekomen in de privados albergue, bestelden we samen met de Nederlanders ( een toffe bende ), de Duitse Mike, 2 Antwerpse stappers en de Deense Björk een biefstuk/friet met sla en tomaten !!! Vlaamser kon het niet ! Het onderwerp aan de tafel ... was het naderend einde van de camino ... ! Hier een verslagje : een dubbel gevoel bij iedereen, je bereikt bijna het einddoel alhoewel dit de camino is en niet SdC, je bent dankbaar ....maar dit betekent ook dat de camino bijna ten einde is ... oh oh ?! Tijdens de voorbije weken waren we in een opperste vorm van geluk, iedereen beaamde dat ! Compleet zonder zorgen, alleen maar stappen, steeds eten en drinken wanneer je wil waar je wil, mooi aangenaam weer, pracht van een omgeving, heel afwisselend, regelmatig pakkende, positief aangrijpende momenten, kansen om alle cultuur op te snuiven, soms te weinig tijd of andere prioriteiten, iedereen maakt tijd voor gesprekken als hij/zij dat wil, minimum aan praktisch onderhoud, je wordt omgeven door de heel aangename caminosfeer, je wordt geen enkele keer pijn gedaan, iedereen interpreteert "bedevaart" op eigen persoonlijke wijze. Je maakt er iets "christelijks" van, als je het zelf wil en hoe diep je ook zelf wil ..... je kiest zelf... je beslist zelf .... zonder enige verplichting en DAT is zo fijn ! Tot straks !
