de 2de keer dat ik probeer, de 1ste keer had ik een bericht gepost en juist bij het verzenden viel het internet uit. hopelijk nu meer geluk. gisterenavond terwijl ik bezig was was er ook een afscheidsfeestje van een paar collegas, na 23u hier met luide muziek en meezingend terwijl het hard regende. hier 20 meter verder zitten mensen in hun halfbakken tent waarschijnlijk zich te ergeren aan deze uitspattingen . in ieder geval ben ik gaan slapen met de hoop dat het niet lang meer zou duren. nu is de mis bezig hiernaast in de sporthal die enkel als kerk gebruikt wordt, de mis begint hier rond 19u en duurt tot 24 u , het is continue gezang en iemand die de mensen toespreekt. iedereen leeft hier mee. de bevolking is hier heel gelovig en alles wat hier gebeurt is in de handen van god, er was een kindje heel slecht en we vertelden de familie dat de toestand kritiek was en dat hij het  waarschijnlijk niet zou halen. het antwoord was heel simpel. alleen god  weet het en wat hij beslist daar moetenwe ons bij neerleggen. het was een vrij koude dag vandaag en we hebben zelfs een onderkoelde dame binnengekregen . dit is een situatie waar de mensen zeker nog niet op voorbereid zijn en die ons zeker nog parten zal spelen.ik vermoed als het blijft regenen er vrij snel epeidemien zullen uitbreken. ik ben vandaag even buiten geweest deze namiddag en de straten waren een modderpoel. ik vroeg of de straten vroeger ook zo waren , het antwoord was dat er inderdaad gebrekkige infrastructuur was maar het water kon  gemakkelijker weg.
het was vrij druk op onze ward ,verpleegunit, ik probeerde de verbanden met de lokale staf te doen maar we hebben niet de zelfde mogelijkheden om steriel te werken en de staf moet je steeds een aantal principes van steriliteit uitleggen. we hebben hier verschrikkelijk veel wondinfecties die gelukkig snel reageren op ab. de mensen zitten hier ook naast elkaar met 1 meter tussen ieder bed en 1 of 2 familieleden die er bij liggen te slapen of geoon bijzitten. ze moeten ook instaan voor hun eigen eten en de relatives , zo noemen we de familieleden, staan ook in voor de ondersteuning van hun toilet. t is een ander principe als bij ons maar het is hier in normale omstandigheden ook zo.
na mijn shift kwam mr st justin me zeggen dat de directrice van de school de oefenpoppen niet kon of wou geven , hij had er ook een beetje schrik van , had ik de indruk. ik heb dan maar gezegd dat ik er zelf zou naar toegaan en een vervoer regelen samen met hem. het werkte , gedurende het transport kon ik contact nemen met haar en mag ik de poppen uiteindelijk maandag komen halen. het is blijkbaar voor de lokale staf hier toch heel belangrijk dat ze een goed opleiding krijgen, er zijn al meer dan 50 mensen ingeschreven voor de opleiding.
vandaag kreeg ik ook het verhaal van een van onze bestuurders die ik thuis nog zal op blog zetten, hij mr lundi  foubert , had bijna zijn vrouw verloren in de invallende kerk, die ook fungeert als een plaatselijk schooltje. ik heb een beetje de hoop dat we van bij ons iets kunnen doen voor deze beperkte groep van mensen, het is een kleine gemeenschap die nu moet proberen hun plaats die zo belangrijk is voor hen , terug weer op te bouwen. ik hoop echt dat we iets kunnen doen, ik moet zeker de vader of priester, ik weet niet goed wat hij is nog eens zien.
ik was deze avond moe en ben een beetje op bed gaan liggen. het is nog aan  het regenen  wat de mogelijkheden om te ontspannen nog moeilijker maakt , maar zou ik hier durven klagen...
ik krijg iedere dag een mailtje van mijn vrouwtje die me goed op de hoogte houd van het reilen en zeilen thuis zodat ik toch wel een beetje contact hou met het thuisfront.
zo , mijn dagverslag zit er weer op en hopelijk lukt het nu om te versturen, fotos heb ik nog niet geprobeerd maar ze hebben hier al gezregd dat de snelheid echt te traag is
slaapwel of goede morgen ginder