Ik ben Patricia
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/08/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, wandelen, zentangle en tekenen, gitaar spelen, schrijven enz...
Gedachten dwarrelen door m'n hoofd
lucratief
blije, tedere
ietwat later een onzekere
zoveel vragen
zoveel aanbod
in een vingerknip
flitsen ze van links naar rechts
van onder naar boven
een schakelmoment
oorzaak voor mij onbekend
al die schatten
verdwijnen
in het doolhof van m'n brein
vinden daar een plaatsje
in het opslagterrein
om...dagen...weken...maanden...
jaren later
in een vingerknip
een schakelmoment
oorzaak niet steeds onbekend
tevoorschijn te komen
uit het doolhof van m'n brein
die gedachten dwarrelen door m'n hoofd
lucratief
blije, tedere
ietwat later een onzekere
zoveel weetjes, zoveel vragen
zoveel onvoorstelbaar mooie dagen
in het doolhof van m'n brein
is 't niet altijd schone schijn
maar in een vingerknip
een schakelmoment
zijn er ook die blije, tedere
voor 100% zekere
Een wurm die door het vensterraam
het kind daar met zijn boek,
dat op de grond te lezen lag
haast elke dag weer zag.
"Ach," zei de wurm, "wat zou ik toch één keertje graag
toch echt heel graag eens weten
hoe dat ding dat 't kind daar heeft,
dat voorwerp toch zou heten."
Hij vroeg 't zich elke dag weer af
tot hij niet meer kon wachten,
hij kroop door 'n gaatje onder 't raam
het was omstreeks, achten.
Toen hij daar aan de andere kant
na 'n tijdje was gekomen,
kroop hij voorzichtig uit de wand
en zag 't kind daar liggen dromen.
De wurm dacht, "ja, 't is het moment!"
en begon omlaag te glijden,
hij kroop voorzichtig naar het boek
en dacht, "wat zullen de and'ren me benijden."
Toen hij aan 't boek gekomen was
werd 't kind plots'ling weer wakker.
De wurm gleed vlug onder een blad
maar 't was te laat voor d'arme stakker.
Het kind sloeg 't boek toen toe.
De dag nadien
heeft 't kind hem gezien...
Een echte boekenwurm!
Stilte is als een sneeuwvlokje
dat dwarrelend naar beneden komt
zo licht als een veer
en zacht als satijn
ik wil, dat het steeds zo stilletjes kan zijn.
Stilte is als een vlinder
die rondfladdert in het zonlicht
zo licht en kleurig
en zacht als satijn
ik wil, dat alles zo stilletjes kan zijn.
Stilte is als een boom
zijn bladeren bewegend in de wind
zachtjes ritselend
zoals alleen een boom kan zijn
ik wil, dat het altijd zo natuurlijk stilletjes kan zijn.
Stilte is als de vogels
met ieder zijn eigen lied
vrolijk kwetterend en ...
vrolijk fluitend in de zonneschijn
ik wil, dat het steeds zo stilletjes kan zijn.
Drukte,
drukte,
wat een drukte
hou je wel van avontuur?
heb je een ondraagbaar verlangen
om de straat over te gaan
en kom je dan wel veilig aan?
Al die auto's
razend door de straten
al die fietsers
slalommen er doorheen
zie je hier of daar nog wat gaten?
Waag je leven voetganger!
't is gemeen!
Razen, razen, altijd razen
hoor ze tuffen, hoor ze blazen,
hoor ze toeteren : " Ben je gek! "
Wil je naar de overkant
en heb je echt aan alles 't land
loop dan over, maar heel vlug
want daar zijn de auto's al terug.
Hijgen,
kuchen
nog eens hijgen,
ben jij daar in ademnood?
Eigen schuld toch
draag je masker
anders wordt het nog je dood!
Stilte, stilte, al die stilte
hoor je dan de vogels weer
het gefluit en het gezang
van de merels en de lijsters
van de mussen en de specht,
dan waan je je al in de hemel
maar... zie je dan weer dat gewemel...
en...
die...
drukte
drukte
al die drukte
wil je 't straat eens overgaan...
ben je gek man!
blijf toch binnen!
Anders ga je naar de maan!
Schrijfsels
