"Hoi mams, ik ben het. Zijn jullie straks thuis, dan komen we langs. Het is mooi weer, we kunnen misschien een wandelingetje maken," stelt Egwin voor. Enkele minuten later gaat de deurbel. 

"Dag mams, moeten jullie weg? Mag ik hier even komen studeren? Bij ons is het te druk." 

"Hey! Dag Ewan, natuurlijk mag dit, straks komt onze Egwin, maar we gaan een wandelingetje maken." De gsm gaat over. 

"Hey mams, is het goed dat we deze namiddag langskomen of hebben jullie iets aan de hand?" 

"Jullie kunnen gerust komen, maar we gaan wel een ommetje maken. Als jullie zin hebben..." 

"...dan gaan we toch mee, het is mooi weer, we moeten er van profiteren," lacht hij. Terwijl Ewan zich in zijn vroegere kamer installeert komt Egwin met zijn gezin aan. Een kwartiertje later gaat de deurbel weer. 

"Dag Roel." 

"Dag mams. Wij komen de koekjes brengen die jullie hebben gesponsord en de koekjes voor de broers hebben we ook bij." 

"Je kan ze zelf aan hen geven. Gaan jullie ook mee wandelen?" 

Even later komt Tim aanzetten met zijn gezin en we vertrekken in stoet. Ewan kan zich nu even op zijn leerstof toeleggen zonder gestoord te worden. 

Zo zijn we op het ene ogenblik met twee en even later met zestien. Tegen de avond vertrekt ieder opnieuw naar de eigen woonst en keert de rust weer in 

huize 'de zoete inval.'