|
Klein brevier
Geef me, Heer, een waakzaam hart
Geef me Heer, een waakzaam hart
dat niet van U wordt afgeleid
door welke wensdroom ook.
Een teder hart, niet aangetast
door mateloze ongedurigheid,
een trouw hart, eerlijk en oprecht,
dat niet door laagheid wordt verleid.
Een sterk hart dat verdriet doorstaat,
een vrij hart, niet beheerst door kwaad.
En geef mij, God, ook
aandacht voor uw wil
ijver die U zoekt,
wijsheid die U vindt,
een levensstijl die past,
geduld dat wachten kan,
vertrouwen op het einde
dat mij met U verenigt.
©Vrij vert.: naar
Thomas van Aquino
Lofprijzing
Heilige Heer en enige God,
U bent sterk en groot,
machtig en mild,
liefde en wijsheid,
vreugde en rust,
rijkdom en armoe,
wet en geduld,
deemoed en sterkte,
gastheer en toevlucht
beschermend schild,
van ons geloof,
onze hoop en
onze liefde,
Gij die leeft
in de eeuwen der eeuwen.
Amen.
Tekst van
Franciscus van Assisi. Vrij bewerkt en vertaald © Piet Thomas.
Adem in mij, Geest van God
Adem in mij, Geest van God,
wek in mij goede gedachten.
Zet me aan tot goede daden.
Leer me houden van wat heilig is.
Maak me sterk om zorg te dragen
voor het heil van
mensen.
Laat uw inspiratie
nooit aan mij voorbijgaan. Amen.
Vrij naar Augustinus. © Piet Thomas
U altijd opnieuw
U, Heer,
treedt allen die U krenken
altijd opnieuw
met liefde en vreugde tegemoet.
Ik daarentegen
breng altijd opnieuw
geen respect of geduld op
voor wie mij krenken.
Help mij
altijd opnieuw
om met uw steun
een liefhebbend mens
te worden.
Vrij naar Johannes van het Kruis. © Vert.: Piet Thomas
Beethoven bidt
God, geef mij de kracht
om mezelf te overwinnen.
Ik wil niet door de ketens
van dit aardse leven
gebonden zijn.
Leid mij
en richt mij op
uit duistere diepten.
Geef dat ik,
door uw wijsheid gedragen,
aan de dreigende afgrond
ontkom.
U alleen, Alwetende,
kunt me bevrijden
van mijn boeien
en blijvend inspireren.
Vrije vertaling van een tekst van Beethoven. © Piet
Thomas
Gebed tot God
Het is dus niet tot mensen
dat ik me richt,
maar wel tot U,
God van alles wat bestaat,
van alle werelden,
van alle tijden.
Als het ons toegelaten is
als zwakke schepselen
verloren en onzichtbaar
in de rest van het heelal,
U iets te vragen,
U, die ons geschapen hebt,
U, wiens geheimen
onveranderlijk en eeuwig zijn,
kijk meedogend
naar de fouten
die onze natuur eigen zijn.
U heeft ons geen hart gegeven
om elkaar te haten
en geen handen
om elkaar te wurgen.
Laat ons elkaar helpen
om de lasten te dragen
van een leven
dat zo vlug voorbijgaat.
Laat de kleine verschillen
In de wijze waarop wij
ons zwakke lichaam kleden,
in onze gebrekkige talen,
in onze dwaze gewoontes
en onvolmaakte wetten,
in onze gekke opinies
en de voor ons schijnbaar
zo weinig harmonieuze
en voor U wellicht zo
gelijkende omstandigheden.
Laat al de geringe nuances
die wij onderscheiden
tussen de atomen die wij
mensen noemen,
geen tekens
zijn van haat en vervolging!
Laat wie in volle middag
kaarsen aansteken om U te vereren,
niet twisten met wie
genoeg heeft aan Uw zonlicht.
Laat wie zich in het wit kleedt
om te zeggen dat men van U moet houden,
niet haten wie hetzelfde zegt
en in het zwart gekleed gaat.
Laat ze weten dat het U eender is
of ze U aanbidden in een oude taal
of in een nieuwere
taal.
Mogen de in het rood
of in het purper gedosten
die heersen over wat moddergrond,
of die enkele ronde schijfjes
van een bepaald metaal bezitten,
zonder hoogmoed genieten
van wat ze rijkdom en aanzien noemen.
Mogen de anderen dit zonder afgunst
dulden, want U weet:
niets van die ijdele dingen verdient
dat men trots is of nijdig.
Mogen alle mensen beseffen
dat zij broers en zussen zijn.
Wellicht zijn oorlogen geselingen
die niet te vermijden zijn,
maar laat men tenminste elkaar
niet langer verscheuren of haten.
We zouden elkaar kunnen verstaan
en de korte tijd van ons bestaan
gebruiken om in duizend talen,
van hier
tot California of Siam
uw goedheid te prijzen om de tijd,
de korte tijd die U ons schonk.
François-Marie Arouet Voltaire
© Vert.: Piet
Thomas
14-01-2021, 15:15 geschreven door Piet Thomas 20 
|
