De mensenzoon

Wij voelen telkens weer

hoe ons uw naam ontglijdt,

hoe woorden niet beklijven,

maar slijten mettertijd.

Geef Gij ons woorden in

waarmee wij kunnen bidden,

waarmee wij kunnen leven

te midden van de dood.

Want wij zijn steeds op weg

en zoeken naar geluk

en vrede die blijft duren,

en toekomst zonder juk.

Als er geen leidsman is,

kunnen wij niets bereiken.

Als werelds duisternis

niet voor het Licht kan wijken.

Als niet het Woord van God

het vlees had aangenomen,

en niet als mensenzoon

bij ons was komen wonen.

Hij was een mens als wij

en moest de dood verduren.

Hij was een mens als wij

en Hij is doodgegaan.

Maar Hij is opgestaan,

verrezen uit de dood.

Hij maakte ons van zijn leven

voor altijd deelgenoot.

Voorgoed brak hij de ban

van duisternis en kwaad.

Dit is de grote vreugde

die nooit meer overgaat.

                       © Piet Thomas

Veertig dagen

Veertig dagen, veertig nachten

bracht Hij door in de woestijn

en Hij dacht aan wat Hem wachtte,

wat zijn levensweg zou zijn.

Alles wat een mens kan knechten

of bezielen kwam voorbij.

Valse geestdrift en oprechte,

zegening en averij.

Eenzaam met zijn toekomstdromen

en met wat verkeerd kon gaan,

zag Hij al de vragen komen

van zijn Messiaans bestaan.

Zou Hij voor de machten buigen

van een helse heerschappij,

of zou Hij voor God getuigen,

eerlijk, souverein en vrij?

Als Hij mensen wou genezen,

moest Hij dan niet eerst doorstaan

‘t leed dat stervelingen vrezen

over heel hun levensbaan?

Alles heeft Hij overwonnen

wat zijn dromen schenden kon,

Daar is ook het heil begonnen

dat Hij voor de mens verzon.

Jezus heeft ons willen leren

hoe men de woestijn doorstaat

hoe men alle kwaad kan weren

als men maar Gods wegen gaat.

                             © Piet Thomas

Naar het licht

Jij leert me al je wegen

en leidt me naar het licht,

en niemand werkt me tegen

nu jij mijn schreden richt.

Mijn rijkdom is je volgen

naar waar je dit ook wilt.

De boze kijkt verbolgen

nu jij mijn honger stilt.

Je liet me bij je komen

en wou mijn gastheer zijn.

Een feest om van te dromen,

een dis met brood en wijn,

schonk jij aan wie geloven

en jou als redder zien.

De blinden en de doven,

ze zijn weer als voordien,

zij zien en horen dingen

die men hun toont of zegt.

Geen mens kan hen meer dwingen,

want jij, Heer, schaft hun recht.

Jij haalt ze uit hun lijden,

verheldert hun bestaan,

maakt dat ze zich verblijden

en redt ze uit hun waan.

Laat ook mij zien en horen

wat jij met mensen doet,

hoe wij je toebehoren,

hoe jij ons leven hoedt.

Dat ik mag binnenkomen

waar jij je gastmaal houdt,

is meer dan ik kon dromen.

God, jij bent mijn behoud.

                     © Piet Thomas

Simeon zingt

Laat nu je dienaar gaan

in vrede naar je woord,

want ik mocht gadeslaan

hoe jij je volk aanhoort.

De mensgeworden Zoon

heeft oog en hart verlicht.

Wat heilig is en schoon

glanst in zijn aangezicht.

Jij spreekt de mensen aan.

Ik heb je stem gehoord.

Laat nu je dienaar gaan

in vrede naar je woord.

                      © Piet Thomas

Bruiloft te Kana

Jezus en Maria

zijn er ook geweest

in het land van Kana,

op een bruiloftsfeest.

Er werd wijn gedronken

en Maria zag

hoe de buidels slonken

waar de voorraad lag.

Was zijn uur gekomen?

Het tekort aan wijn

deed Maria dromen

dat het waar kon zijn.

Tot de knechten zei ze:

doet wat Hij gebiedt.

God kent tijd en wijze.

Zijn uur kent men niet.

Jezus, die de Vader

om een wonder bad,

vroeg de knechten water,

‘t water dat men had.

In de stenen kruiken

werd het water wijn,

wijn om te gebruiken

op het bruidsfestijn.

Hij werd uitgeschonken.

Er was overvloed.

En die ervan dronken,

weten: God is goed.

Jezus is het teken

van zijn heerlijkheid.

Niets zal ons ontbreken

als geloof ons leidt.

                   © Piet Thomas

18-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

ZOEKEN NAAR HET VERLORENE

Zacheüs

Zacheüs was een tollenaar

die rijkdom had verworven.

Het scheelde net een haartje maar

of hij had het verkorven.

Hij wisselde en leende geld

voor vreemden en aan armen.

Hij had zich zo heel rijk geteld

en kende geen erbarmen.

Doch op een dag kwam Jezus langs

en hij wou ook gaan kijken.

Maar dit verlangen had iets bangs.

Hij kon Hem niet bereiken.

Hij was te klein om Hem te zien,

veel kleiner dan de massa.

Ja, anders telde hij wel voor tien,

eens thuis en aan de kassa.

Maar hier zo op de straat alleen,

achter die vele mensen,

had hij geen waterkans, niet één.

Het bleef, dacht hij, bij wensen.

Tenzij hij in die hoge boom

voor zijn kantoor kon klimmen.

Daar zat hij dan als in een droom

om wat hij zag te glimmen.

Hij hoorde ook een stem die zei:

Zacheus, ik wil komen,

bij jou te gast zijn, dat zei Hij.

En hij begon te dromen

hoe alles anders worden kon,

nu Hij die met zijn preken

zovele mensen voor Hem won,

zijn naam ook uit wou spreken.

Zo kwam een rijke tollenaar

door Jezus tot nieuw leven.

God, laat ook mij, je schuldenaar,

eens zo’n dag beleven!

                          © Piet Thomas

Het lied van dwaze en wijze meisjes

Tien meisjes gingen naar een feest.

De bruidegom liet op zich wachten.

Vijf zijn er tevergeefs geweest.

Vijf andere waren wijs en lachten.

Hoe is dit in zijn werk gegaan?

De dwaze meisjes gingen slapen.

Toen kwam de bruiloftsstoet er aan.

Ze konden het bij dromen laten.

Om lampen weer bijeen te rapen

en ze te vullen was geen tijd.

Niets kon die meisjes verder baten.

Hun restte bitterheid en spijt.

De wijzen hadden meer geduld.

Zij hadden olie laten halen.

Zij gingen blij en zonder schuld

achter de stoet mee naar de zalen.

Daar werd het feest dan voortgezet

met dans en wijn, muziek en spijzen.

De dwazen grepen naast het net,

het vreugdefeest was voor de wijzen.

                          © Piet Thomas

Heer, als ik honger heb

Anoniem. Uit het Frans

Heer, als ik honger heb,

zend iemand die me voedt.

Heer, als ik dorst heb,

zend iemand die me laaft.

Als ik het koud heb,

iemand die me kleedt.

Als ik verdriet heb,

iemand die me troost.

Weegt mijn last te zwaar,

laad er die van anderen bij.

Heb ik nood aan tederheid,

deel dan ook de mijne uit.

Laat uw wil mijn voedsel zijn.

Uw genade zij mijn kracht

en mijn rust uw liefde.

Laat mijn hele leven zijn

een geschenk dat ik bewaar

tot de allerlaatste dag,

tot de dag waarop Gij zegt:

nu neem ik het weer bij mij.

                                               (vert. Piet Thomas)

Gods liefde

Naar een oud joods gebed van het jaar 1000

Als alles buiten donker is

en ik bij vrienden ben

die mij niet meer verstaan,

dan wend ik mij van hen tot jou

en vind ik liefde in je ogen.

Als alles in mij donker is

en ik mezelf veracht

om wat ik heb misdaan,

dan wend ik mij van mij tot jou

en vind ik liefde in je ogen.

Als je gelaat zo donker is

dat ik er bang van word

en denk: nu is t gedaan,

dan wend ik mij van jou tot jou

en vind ik liefde in je ogen.

                          © Piet Thomas

Verloren zoon

Zoeken naar je vrede.

Reizen naar je licht

langs de grijze steden,

op één droom gericht:

je genade vinden

waar ze op mij wacht.

Onbegrepen Vader,

geef dat ik niet wijk

doch je steeds meer nader

en mag zeggen: kijk,

hoe Hij ons beminde!

Liefde is zijn kracht.

Door je woord bewogen

wil ik naar je toe,

tot ik opgetogen,

alle schijngoud moe,

eens mag ondervinden

hoe je naar me lacht.

                          © Piet Thomas

Wij wandelden in duisternis

Jesaja 9 (1-6), Mattheus 4,1

Wij wandelden in duisternis.

De schaduw van de dood

die over alle mensen is,

werd onheilspellend groot.

Maar toen liet Gij uw luister zien.

Uw licht was ons nabij.

Gij waart met ons, God, en sindsdien

zijn onze dagen blij.

Ver weg van juk en drijversstaf

hebt Gij uw volk geleid.

En de vervolgers wijken laf

nu Gij ons hebt bevrijd.

Geboren werd ons in de nacht

uw aangebeden Zoon.

De eeuwen hebben Hem verwacht.

Hij heeft bij ons gewoond.

En nu nog duurt zijn heerschappij,

zijn vrede en zijn kracht.

U dankend, God, gedenken wij

het heil dat Hij ons bracht.

Wij wandelden in duisternis,

in droefheid en in dood.

Maar God die onvergank’lijk is,

werd onze bondgenoot.

                          © Piet Thomas

17-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

WAAIEND WAAR HIJ WIL

De Geest 1

Niemand heeft me ooit gezien

en toch woon ik in je wensen,

in je dromen, in je werk,

in al wat je denkt en doet.

Groter dan je hart ben ik.

Als je goedheid vindt en liefde,

dan ben ik heel dicht bij jou,

dichter dan je ooit vermoedt.

Klaag je dat je mij niet echt

als aanwezig aan kunt voelen,

dat ik, als je bidt tot mij,

ben als een weerbarstig woord?

Zoek de stilte dan en zwijg.

Onverwachts wordt je geschonken

wat je nooit te vinden dacht.

Alles wat je stoort valt weg.

Ik geef je gedachten in

waar je nooit was op gekomen.

Zwak en zondig is de mens

tot hij in mijn kracht herleeft.

Tot hij in wat Christus deed

troost en vrede heeft gevonden,

tot hij goed en wel beseft

wie voor hem geleden heeft,

wie voor hem gestorven is

en de dood heeft overwonnen,

tot hij de genade ontvangt

die hem nieuwe kansen geeft.

Daarom ben ik als het licht

dat wat duister is verheldert,

als het vuur dat niet verzengt,

maar het kilste ijs ontdooit.

Zuivering voor wat besmet is,

water ben ik voor wat dor is,

leniging voor wie gewond is.

Alles wordt in mij voltooid.

Niemand heeft mij ooit gezien.

Alhoewel ik ben verborgen,

ben ik dichter dan je denkt.

Zo nabij zijn mensen nooit.

                      © Piet Thomas

De Geest 2

De vleugels van de wind,

de tongen van de zon,

‘t is of opnieuw begint

wat eens met Hem begon.

Het vuur dat talen voedt,

de vrede van het licht,

de nieuwe levensmoed,

het troostend vergezicht.

Het is alsof de vrees

voor wat getuigen heet,

nu hoop uit as verrees,

er nu niet meer toe deed.

Wij komen ervoor uit

dat God ons leven stuwt,

En wij belijden luid

een liefde die niet luwt.

De Geest die in ons leeft,

schenkt ons een nieuwe kracht.

Wij voelen wat Hij geeft

en doen wat Hij verwacht.

                      © Piet Thomas

Hymne van de heilige Geest

Hildegard van Bingen

Vuur van de hoedende Geest,

oorsprong van alles wat leeft,

heilige bron van wat ademt.

Gezegend jij die wonden zalft

en hun kwalijke reuk verdrijft,

ze zorgzaam loutert en geneest.

Jij die je heiligheid en vuur

in harten jaagt en troost

de goedheid die je wekt en voedt.

Jij, bron van zuiverheid

waarin weerspiegeld wordt

hoe God zich eigen maakt

wat ooit verloren was,

jij, heerlijk schild en wapen

van al wat kwetsbaar is,

jij, die oprechtheid bindt

aan heil en aan genade.

bevrijd die zijn geketend,

gevangen door de vijand.

Red en bescherm hen, Geest,

met goddelijke kracht,

© Vert.:Piet Thomas

Lied voor de heilige Geest

 Hildegard van Bingen

Alles doordringt Gij,

de bergen,

de dalen en

iedere afgrond,

Bouwer die

alles verbindt.

De wolken druipen.

De lucht beweegt.

Rond hard gesteente

vloeit stromend water.

Het frisse groen

dat uit aarde rijst.

Alles jouw werk.

Gij leidt ook de geest,

die dorstige leerling,

de ruimte in.

Uw waaien is wijsheid,

uw wijsheid is vreugde.

                                     © Vert.:Piet Thomas

Lof der wijsheid

Hildegard van Bingen

Kracht van de wijsheid,

jij trok de kringen,

omvatte het Al

op de enige weg

die ten leven is.

Drie krachten heb je,

drie vleugels:

hoog in de hemel

steigert de eerste.

Weg van de aarde

rept zich de tweede.

Overal heen

beweegt zich de derde.

Terecht word je,

wijsheid, geloofd.

                                  © Vert.:Piet Thomas

16-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

15-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

PALMEN EN VERRIJZENISLICHT

Palmpasen

Het was Palmpasen en de stad liep vol

toen Jezus ezel over ‘t wegdek schreed.

Maar Jezus zelf vond het toch maar gesol

te worden ingehaald als nieuw profeet

Hij wist hoe niemand in zijn eigen stad

profeet kan zijn, noch in Jeruzalem.

Het leek of men vertrouwen in Hem had,

maar wat was Hij voor hen, hoe zag men Hem?

Hij wist hoezeer de kans soms keren kan,

Men zwaait met takken en men vindt je tof.

Maar wat. betekent heel dit feestenplan,

men rolt tapijten uit en zingt je lof,

en dagen later slaat men je aan ‘t kruis

omdat je zegt dat God een vader is

en jij zijn zoon bent en Gods huis

een woonplaats is en geen gevangenis.

O God, leer ons Palmpasen te verstaan

en inzien dat jij ons een vrede biedt

die meer is dan gedruis en massawaan.

Jouw rijk is echt van deze wereld niet.

                            © Piet Thomas

Pasen

Die Lazarus tot leven wekte

is uit de doden opgestaan.

De sluitsteen die het graf bedekte,

ligt afgewenteld langs de baan.

De vrouwen die met balsem komen,

de ogen droef, de monden dicht,

zien achter kromgegroeide bomen

een engel in een hoos van licht.

Ze schrikken en hun vrees wordt mondig.

Ze willen vluchten naar de stad.

Maar vrees en schrik zijn zo kortstondig

voor wie de taal van d’engel vat.

Vrees niet, Hij heeft het graf verlaten

waar ze Hem hebben neergelegd.

Ga heen en meld het uitgelaten.

Geschied is wat Hij heeft voorzegd.

Die Lazarus tot leven wekte

is uit de doden opgestaan.

De sluitsteen die het graf bedekte,

ligt afgewenteld langs de baan.

                            © Piet Thomas

Verrijzenislied 1

Kom, laat ons Christus loven

die uit het graf verrees.

Een vreugde van hierboven

verdreef de grote vrees,

de angst van die Hem dienden

en treurden om zijn dood.

Ook ons maakt Hij tot vrienden

en redt Hij uit de nood.

De doven liet Hij horen,

de lammen deed Hij gaan.

Hij leeft en wij, herboren,

zijn met Hem opgestaan.

En alles wat in zonde

ontvangen werd en leed,

heeft nu zijn heil gevonden

in ‘t wonder dat Hij deed.

Hij leeft, Hij is verrezen

en heiligt ons bestaan.

Zijn kracht zal ons genezen

van zonde en eigenwaan.

Kom, laten we Hem loven

met grote dankbaarheid,

met hart en ziel Hem loven,

nu en in eeuwigheid.

                            © Piet Thomas

Verrijzenislied II

Uit het Engels

Hij leeft. Hij leeft, de Heer.

Verrezen uit het dodenrijk.

Alleluja, alleluja.

Jezus de Heer, die voor ons stierf.

Leeg is het graf. Hij leeft, Hij leeft.

Alleluja, alleluja.

Kom, loof Hem! Hij die stierf en leeft,

Hij is het die ons ‘t leven geeft.

Alleluja, alleluja.

De Zoon van God, die herder is,

de leidsman die zijn volk bevrijdt.

Alleluja, alleluja.

Zing nu met luide stem een lied,

loof samen Vader, Zoon en Geest.

Alleluja, alleluja.

Kom, allen die op aarde leeft,

vier met ons mee dit heilig feest.

Alleluja, alleluja.

                                               (vert.Piet Thomas)

14-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

PINKSTERVUUR

Pinksterlied

Dit is een dag van talen,

van tongen, kracht en vuur,

van vrijer ademhalen,

van moed en avontuur.

De Geest vanuit den hoge

is tot ons neergedaald.

Hij heeft ons hart bewogen.

Zijn licht heeft ons omstraald.

Gods Geest vervult de aarde,

de aarde met zijn stem.

De vrees in ons bedaarde

en zie, wij loven Hem.

Want allen die Hem hoorden,

zijn tot iets nieuws in staat.

Nu vinden zij de woorden

die iedereen verstaat.

Hij troost de moedelozen.

Die werken schenkt Hij rust.

Hij heeft hen uitgekozen

en maakt hen zelfbewust.

Wat dot is en versteende

bezielt Hij door zijn kracht

verdwaalden en vervreemden

heeft Hij bijeengebracht.

Hij heeft het kwaad verdreven

en onze ziel geheeld.

Zijn zevenvoudig leven

heeft Hij met ons gedeeld.

Wij danken en wij loven

met woorden in de wind

en doen wat wij geloven.

God heeft ons eerst bemind.

                   © Piet Thomas

Pinksteren

Het nieuwe leven spreekt zich uit.

De pinksterwind waait in de hagen.

De velden zijn van vogels luid.

Nu komt de Geest der lichte dagen.

Dat alles weer opnieuw begint,

men kan het in de bomen lezen.

De ogen zijn niet langer blind,

Gods kinderen niet langer wezen.

Boven hun hoofden ziet men vuur.

Het zonlicht werkt zich door de regen.

Dit is het langverwachte uur.

Geef jij ons nu je milde zegen!

Troost jij nu wie in jou gelooft,

schenk nieuwe moed aan die je vrezen!

Jij bent het die de angsten dooft.

Jouw vrede wordt terecht geprezen.

Deel ons je vuur mee, lieve Geest,

en leer ons weer in talen spreken

die iedereen verstaat! Je feest

is ons feest, niets zal ons ontbreken.

                                  © Piet Thomas

Het cenakel

Nu wij hier allen saam

in deze woning komen.

zien wij je grote naam

in onze stoutste dromen.

Dit feest van wind en vuur

is nog maar pas begonnen.

En reeds is wat niet duurt

verwaaid of overwonnen.

Zon die door wolken gaat.

jij Geest, die in de tijd

een stukje eeuwigheid

zo glansrijk stralen laat,

leer ons in elke taal

die ons gegeven is

het troostende verhaal

van je vergiffenis.

En geef ons ook de moed

de boodschap door te geven

dat jij ons steeds behoedt

en volheid schenkt van leven.

                   © Piet Thomas

De Trooster

Een Trooster zou je zenden

die ons bevrijden kon

van doodsangst en ellende

en al wat men verzon

aan eerzucht, haat en nijd.

Hij zou ons hart vrijwaren

van woede en ijdelheid.

Hij zou de storm bedaren

die onze dromen splijt.

Vandaag is Hij gekomen,

een Geest van vuur en taal,

en wij gaan zonder schromen

weer op in het verhaal,

dat jij ons hebt verteld.

Hoe God ons heeft bemind

en hoe zijn Zoon moest lijden

om ieder mensenkind

van zonde te bevrijden.

Bevrijd van angst en beven

willen we allemaal

ten einde kunnen leven,

dit wonderlijk verhaal,

getuigen voor je rijk

om anderen door te geven,

jij Licht in duisternis,

wat in, ons eigen leven

zo mooi begonnen is.

Jij wilt de wereld winnen

en wij staan voor je klaar.

Nu kan het feest beginnen.

Nu steunen wij mekaar

om voor je op te komen.

Ook ik wil onomwonden

dit spel van vuur en taal

als nieuw verbond verkonden

zolang ik ademhaal.

                   © Piet Thomas

Adem

Adem die geheimen deelt

en de tongen losser maakt,

kom en zet in vuur en vlam

al de harten die jij raakt.

Hoop der armen, schaf ons recht,

red wie nog voor machten buigt,

geef de weerlozen een stem,

geef dat wie gelooft getuigt,

Stilte midden in ‘t lawaai,

die de moedelozen troost,

duif van vrede bij de ark,

heilig teken van de oogst.

Jij die nieuwe talen vindt,

breng je dromen aan het licht

en verenig tot een volk

al wie jij hebt opgericht.

Geef dat wie door jou gesterkt

nu weer taal en teken geeft

van wat hem opnieuw bezielt,

van ‘t geluk dat in hem leeft.

Met de Vader en de Zoon

breek nu door het duister heen.

Laat ons zien wat ons bezielt,

breng ons allen weer bijeen.

                   © Piet Thomas

13-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

DE VREDE VIEREN

Joodse feesten

Gedichten van Rose Ausländer 

Vertaald door Piet Thomas en Edmond Ottevaere

JERUZALEM

Hang ik de witblauwe sjaal

naar het oosten

dan danst Jerusalem op me af

met tempel en hooglied

Vijfduizend jaar jong ben ik

Mijn sjaal

is een schommel

Doe ik mijn ogen dicht

naar het oosten

dan danst Jeruzalem op de heuvel

vijfduizend jaar Jong

in sinaasappelgeur

op me af

Leeftijdgenoten

we hebben een spel

in de lucht

©Rose Ausländer .Vert. door Piet Thomas en Edmond Ottevaere

ALS

Als we uit alle kwaad

verrijzen

zonder geur van verrotting

in het paaswoord van Baäl-Sjem

als ons kwaad niet opslaat

en wij de onsterfelijke

broer Kaïn begraven

als Mozes weer de zee van de angst

bedaart

en wij gestorvenen

verrijzen

ons brood bakken

in de oase van de zon

slaap halen

uit de bron van de ster

als wij terugkeren

naar ons toekomstig erfdeel

in het paaswoord van Baäl-Sjem

als

dan vieren wij Pesach

het verrezen feest

©Rose Ausländer .Vert. door Piet Thomas en Edmond Ottevaere

 PESACH II

Open de Paaspoort

met de sleutelbloem

Aan de overkant

splijt de zee

met sneeuwhanden

plukken wij zout

trekken de woestijn in

war de zon het mannabrood bakt

Klok zonder wijzers

het kompas heeft geen naald

Vijfduizend jaar

goudzandgefluister

Weer uit de kelder

krentenwijn halen

groene en bittere kruiden

op de tafel van licht

Open de deur

Hosanna

onzichtbaar komt de bode

met de toekomstlucht

 ©Rose Ausländer .Vert. door Piet Thomas en Edmond Ottevaere

HET FEEST

Wij vieren het feest van de afwezigen

met vermiste vrienden

vergeten de klokken op te winden

ook zonder wijzer zal de tijd ons vinden

ontvoeren zal de dood ons naar de ontijd

Vergeten dat we gisteren de roos roemden

morgen de maan wilden bezoeken

wat wilden wij overmorgen

Verhoopte signalen

die ons niet bereikten

gevreesde

die ons bereikten

vergeten

We herkennen onszelf niet meer in de spiegel

herkennen de spiegel niet

vergeten

de voorgespiegelde landen

Achter de hemel

feesten wij klinken wij

met de schimmen

van vermiste vrienden

 ©Rose Ausländer .Vert. door Piet Thomas en Edmond Ottevaere

SOEKKOT

Uit een dag in september

schil ik notehout vol melk

Loof dat de dag groen maakt

groene dag die me

verandert in een blad

nauwkeurig in de dauw geprent

Aders groeien uit de zon

asters tarwe maïs

Een muggencaroussel

keert de hemel om

Klinkende koebellen

moeder met een hoofddoek van kant

licht en vrolijk in het prieel

haar dank om de oogst

De huid van de hut wordt groen

manna valt op de tafel

uit de geroosterde druif

sijpelt wijn

In takken verweven

rust ik

een noteblad

een groen rankende psalm

 ©Rose Ausländer .Vert. door Piet Thomas en Edmond Ottevaere

SABBAT

Geslepen spiegel

in de vijver

kamt de zon

d’r haar

Ik vang vissen

gooi ze terug

in het water

Alleen de spiegelkarper

bewaar ik in de glazen bol

voor de sabbat

en wacht

een week

een jaar

tien jaar

De karper

ligt op zijn rug

de rabbi wiegt

gebeden

Wanneer is het sabbat

vraag ik

Altijd

in de hemel

Hier rabbi

wanneer hier

Sjaloom

mompelt hij

en nog een paar Hebreeuwse woorden

Ik versta ze niet

©Rose Ausländer .Vert. door Piet Thomas en Edmond Ottevaere

12-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20  

PELGRIMS OP WEG

De Weg, de Waarheid en het Leven

Jij die de wereld hebt gemaakt

en mens en dier geschapen,

hoezeer heb je het hart geraakt

van wie je liefde delen.

Jij bent de waarheid en het licht

en het geheime wapen

waarvoor elk kwaad begeren zwicht

dat goedheid niet kan velen.

Hoe moeilijk ook de weg kan zijn,

niets kan ons van je scheiden.

Ons deert niet langer leed of pijn,

Jij kunt de wonden helen,

Heer, laat het ons gegeven zijn

de brede weg te mijden.

Bevrijd ons van de valse schijn

en wil ons leven leiden.

                    © Piet Thomas

Het lied van dwaze en wijze meisjes

Tien meisjes gingen naar een feest.

De bruidegom liet op zich wachten.

Vijf zijn er tevergeefs geweest.

Vijf andere waren wijs en lachten.

Hoe is dit in zijn werk gegaan?

De dwaze meisjes gingen slapen.

Toen kwam de bruiloftsstoet er aan.

Ze konden het bij dromen laten.

Om lampen weer bijeen te rapen

en ze te vullen was geen tijd.

Niets kon die meisjes verder baten.

Hun restte bitterheid en spijt.

De wijzen hadden meer geduld.

Zij hadden olie laten halen.

Zij gingen blij en zonder schuld

achter de stoet mee naar de zalen.

Daar werd het feest dan voortgezet

met dans en wijn, muziek en spijzen.

De dwazen grepen naast het net,

het vreugde feest was voor de wijzen.

                              © Piet Thomas

Het land van melk en honing

Het land van melk en honing,

wanneer komt het in zicht?

Wanneer word jij de Koning

waar iedereen voor zwicht?

Waar wordt het volk gevonden

dat zwaard tot ploegschaar smeedt?

Hoe wordt ons toegezonden

die de Voltooier heet?

Hij valt steeds weer aan stukken,

die vrede voor altijd.

Blijven: de ongelukken

die haat ons heeft bereid.

Wij wachten maar en dromen

en zijn het onrecht moe.

Wij weten: jij zult komen,

eens zijn we aan jou toe.

Eens zal het onrecht wijken

en wint de liefde ‘t pleit.

Eens zullen wij bereiken

wat zo lang werd verbeid.

Er komen nieuwe tijden.

Geen mens die je weerstaat,

als jij ons komt bevrijden

van onrecht en van haat.

Schenk jij ons dan je zegen,

je wijsheid en je kracht,

en wijs ons al de wegen

die jij voor ons bedacht.

                    © Piet Thomas

Ik heb U nooit gezien

Ik heb U nooit gezien

en weet U toch nabij.

Ik heb U nooit gehoord

en toch bereikt Ge mij.

Ik zie niet eens de weg

waarover ik moet gaan.

Hoort Gij wel wat ik zeg?

Of is dit slechts een waan?

Ik weet dat Gij me leidt

als ik op U vertrouw.

Maar soms voel ik ook spijt

om wat ik van U wou.

Wat oor of oog niet kan

vernemen of verstaan,

daar weet Gij alles van,

daar zijt Gij om begaan.

Ook als ik zie noch hoor

dat Gij er voor ons zijt,

sterk mij in dit geloof

nu en in eeuwigheid.

                    © Piet Thomas

De weg

Hoe wonderlijk is, God, de weg

die jij met ons wilt gaan,

Wat jij voor ons hebt vastgelegd

trekt steeds weer ruimte aan,

De horizon van ‘t nieuwe land

is het visioen van elke dag.

De toekomst die jij voor ons plant,

is mooier dan een oog ooit zag,

Jij leidt ons over braakland weg

naar waar niet langer de woestijn

haar wetten stelt, maar haag en heg

rond velden slaan voor brood en wijn,

En als wij door het duister gaan,

ben jij voor ons het leidend licht.

Hoe wonderlijk is ons bestaan

als jij ons leven richt.

                    © Piet Thomas

11-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20