BIDDENDERWIJS

Inhoud blog

	Inhoud
	Klein brevierKLEIN BREVIER - Geef me, Heer, een waakzaam hart - Lofprijzing - Adem in mij, Geest van God - U – altijd opnieuw - Beethoven bidt - Gebed tot God
	Teresa en het Onze Vader
	Teresa van Avila en andere gebeden. Laat niets je hinderen; Met U spreken
	ZO NABIJ ZIJN MENSEN NOOIT
	1. Het dochtertje van Jaïrus,2.Bruiloft te Kana 3.De stad;4.Pinksterlied, 5.De Trooster; 6.Wat niet overgaat ;7.Palmpasen ;8.Zien 1 ;9.Adem;10.Ik heb u nooit gezien.
	11.Herders, wijzen en dieren.;12. Zacheus.;13.Heer, als ik honger heb. ;14.Ik heb je naam in het zand geschreven ;15.De Geest ;16.De stal ;17.Wie ben je, God ;18.Psalm 27 (II) ;19.Psalm 72 ; 20.Psalm 137
	Keltische gebeden 1: god jij bent overal; 2: het kruis
	3:sterker dan rotsen,4:jou aanspreken
	Het boek der zegeningen: jij bent; god om mij te omarmen... ; god wees in mijn hoofd; zegenbede van sint-patrick (1);gebed om zegen
	5:god soms ver van ons, 6:Jouw geboorte heer
	zegenbede van sint-patrick(2); zegen voor mijn god; zegen voor mij o god; laat ons in vrede gaan; het nieuwe licht; zegen voor de reis; rond het vuur; het hele huis; de geschenken van god; heer zegen de aarde; god zegen de aarde
	ADEM VOOR HET ONZEGBARE
	LICHT IN HET DUISTER
	DE DOOD VOORBIJ
	HERDER VAN MENSEN
	MARIA LOVEN
	DE MENSENZOON
	ZOEKEN NAAR HET VERLORENE
	WAAIEND WAAR HIJ WIL:De Geest 1;De Geest,2; Hymne van de heilige geest;Lied van de heilige geest; Lof der wijsheid;
	Kurt Marti: GOD en IK
	PALMEN EN VERRIJZENISLICHT
	PINKSTERVUUR
	Rose Ausländer : DE VREDE VIEREN
	PELGRIMS OP WEG

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Piet Thomas
Adem voor het onzegbare

22-01-2017
LICHT IN HET DUISTER
LICHT IN HET DUISTER Van Advent tot Kerstmis Advent 1 Advent. Kom, steek de kaarsen aan! De eerste kaars staat voor het licht dat heel de wereld deed ontstaan, toen God de schepping heeft gedicht. Maar ook het licht dat Jezus heet, t licht van de wereld, lijk men weet. Advent. Kom, steek de kaarsen aan! De tweede kaars staat voor het licht dat wij, bevrijd van zonde en waan, ook kunnen zijn, het lichtbericht dat wat de Heer, die voor ons leed, dit ook voor heel de wereld deed. Advent. Kom, steek de kaarsen aan! Het licht breekt door het duister heen. We hebben nog een weg te gaan. Wij niet alleen, maar menigeen die van een nieuwe wereld droomt en weet waar levend water stroomt. Advent. Kom, steek de kaarsen aan! De vierde kaars staat voor de tijd dat al wat leefde is opgegaan en de verborgen heerlijkheid van God zich lichtend openbaart voor wie zich aan zijn zijde schaart. ©Piet Thomas Advent 2 Gij zijt het licht dat komt. Wij wachten in de schaduw, verlangen naar t geluk dat Gij ons hebt beloofd. De tijd is een rivier die alle wrakhout meesleurt, maar ook de hoop op heil die ons bevrijden zal. Zo komen we tot U weerloos, met lege handen, de ogen vol met leed om wat verloren ging. Ik weet dat Gij bestaat en nooit uw woord verloochent, dat Gij er voor ons zijt verborgen en bereid. Gij zijt het licht dat komt. Wij wachten in de schaduw, Verlangen naar t geluk Dat Gij ons hebt beloofd. ©Piet Thomas In de weiden van Bethlehem In de weiden van Bethlehem, waar ze stil bij hun kudde lagen, hoorden herders een vreemde stem die hun sprak van Gods welbehagen. Er hing ook muziek in de lucht. Er werd over vrede gezongen. De oorlog moest niet meer geducht. Men zong het uit engelenlongen. En er stond een ster bij een schuur. Het kindje dat daar was geboren op dit middernachtelijk uur, was de zoon van God, kon men horen. De herders, ze trokken erheen met wol voor de kou en met vruchten. Niet één die ontbrak, niet één die voor al die engelen vluchtte. ©Piet Thomas Herders,wijzen en dieren Met herders, wijzen en dieren rond Jezus kribbe geschaard bereid om de redder te vieren die ons van het kwaad vrijwaart staan wij hier samen te kijken naar Gods goedertierenheid. waarvoor het onrecht moet wij ken: een kind dat de wereld bevrijdt. Van herders kunnen we leien wat eenvoud is en geluk. Want niets kan hun verder deren, hun vreugde, ze kan niet stuk. Hun kwade dromen verder Wenen zo vlug als sneeuw voor de zon. toen hun het licht was verschenen dat de duisternis overwon. Bij wijzen. die met geschenken het kindje hebben bedacht, mag je aan mildheid denken. Ze vormen de erewacht. Die koning moet men niet vrezen, men stopt hem de handen vol. Het kind wordt vurig geprezen. Men aait het over de bol. Maar waarom staan hier de dieren zo rustig samengetroept? Kou sluipt door reten en kieren, kou die de adem afsnoept. Zij kennen de Zoon, hun meester zo met hun dierenverstand. Ook zij willen vrolijk feesten en worden door vreugde overmand. Kom laten we Jezus vieren, Hem loven met luide stem, met herders, wijzen en dieren, omwille van Bethlehem Nu wij hier samen staan kijken naar Gods goedertierenheid waarvoor het onrecht moet wijken: een kind dat de wereld bevrijdt. ©Piet Thomas De stal Een stal waar men de Liefde vindt die mens geworden is. De herders die door weer en wind, ontsnapt aan duisternis en door een lieve ster geleid, bedeesd de stal ingaan. Ze voelen zich als ingewijd in een vernieuwd bestaan. Een kind dat hun zijn vrede biedt, zijn heil, zijn koninkrijk. Geweld of onrecht heerst er niet en allen zijn gelijk. Gelijk in dogen van een God van zo nabij gezien. Men houdt er zich aan zijn gebod, verheugd als nooit voordien. Heer, leer ons Kerstmis te verstaan zoals die herders toen. Bevestig in ons hart voortaan de troost van dit visioen. Leer ons dat eenvoud kan volstaan: God eren in een kind, voor al wie, van zijn schuld ontdaan, de stal van Kerstmis vindt. ©Piet Thomas 22-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20

21-01-2017
DE DOOD VOORBIJ
DE DOOD VOORBIJ Wat niet vergaat Bij hen die nooit meer sterven, horen: het is een oude mensendroom, een Eden dat ons blijft bekoren, de niet te slopen levensboom. Ooit eens de eeuwigheid ervaren en opgaan in je heerlijkheid. Het nieuwe leven te ontwaren, t geluk dat jij ons hebt bereid. Een nieuwe hemel, nieuwe aarde, dat is wat jij ons hebt beloofd. Geef om de droom die wij bewaarden, ons t leven dat de dood nooit dooft. © Piet Thomas Zien I Gezegend die je zien. Wij kunnen je slechts raden in wat geschreven staat, in liefde en genade. Gezegend die je zien verheerlijkt in de hemel. In spiegels gissen wij, in weerglans en gewemel. Gezegend die je zien en eeuwig met je leven. God, wil ons na de dood je licht en vrede geven. Zien II Een deel is wat wij zien. Een deel is wat wij horen. t Geheel is voor nadien. Nu zien wij slechts de sporen. De sporen van de weg die uit de tijd zal leiden, als Hij ons openlegt het eindeloos verblijden. Nu horen wij t begin, de aanzet van het zingen, dan vallen stemmen in voor t lied der laatste dingen. Haal me dan uit de tijd voor deenheid van het zijnde. Gij die de aanvang zijt en ook het heerlijk einde. © Piet Thomas Dood van de geliefde R.M. Rilke Hij wist slechts van de dood wat allen weten: dat hij ons neemt en in verstomming stoot. En toch, toen zij, niet van hem weggereten, nee, zachtjes uit zijn ogen weggenood, naar onbekende schaduwen vergleed en toen hij voelde dat die verre stad nu t maanlicht van haar meisjesglimlach had en de manier waarop ze t goede deed, toen werden hem de doden zo bekend als was hij dankzij haar met elk van hen innig verwant. Wat anderen zeiden, hij kon het met geloven. Was niet aan gindse zijde. het goed gelegen land, t oneindig zoete? De weg aftasten wou hij voor haar voeten. © Vert.: Piet Thomas Engel Wilhelm Wills Welke engel zal ons zeggen dat het leven verder gaat welke engel zal dan komen die de Steen van t graf afhaalt zal jij voor mij zal ik voor jou die engel zijn welke engel zal ons tonen hoe het leven te doorstaan welke engel schenkt ons ogen die in de kiem de vrucht al zien zal jij voor mij zal ik voor jou die engel zijn welke engel opent oren om geheimen te verstaan welke engel leent ons vleugels om ons hemelrijk te zien zal jij voor mij zal ik voor jou die engel zijn © Vert.: Piet Thomas Herfst R.M. Rilke De blaren vallen, vallen als van ver, als welkten in de hemel verre tuinen; ze vallen met ontkennende gebaren. En in de nachten valt de zware aarde uit alle sterren in de eenzaamheid. Wij allen vallen. Deze hand zal vallen. En kijk je naar de andere: het is in alle. Maar Eén is er. Hij vangt dit vallen oneindig teder in zijn handen op. © Vert.: Piet Thomas Het nieuwe Eden Eens wordt de aarde een tuin van schoonheid, rust en vrede. Niets is er schots of schuin. Het zwaard blijft in de schede. Er is geen oorlog meer, het onheil is geweken. De wapens liggen neer, weg is het Kaïnsteken. In dieren en in vruchten, in bomen en in kruid, in mensen die niets duchten, spreekt zich Gods goedheid uit. De ploegschaar blinkt in t licht. Die nooit werd waargenomen heeft nu een aangezicht voor wie is thuisgekomen. De doden leven weer. De ketens zijn gebroken. Geweld bestaat niet meer. Wij werden vrijgesproken. De tranen zijn gewist, de droefheid is verdwenen. De troost van de psalmist is ons in Hem verschenen. Wat Hij ons heeft beloofd is deze nieuwe aarde. Niets is vergeefs geloofd van wat Hij openbaarde. Hoe Hij er voor ons is zien wij met nieuwe ogen. Niets is meer ongewis. Niets werd ons voorgelogen. De aarde werd een tuin, een nieuwe hof van Eden, waar klinkt de lofbazuin voor wie hem heeft betreden. Het oude is voorbij. De strijd is uitgestreden. Dit is het eeuwig tij voor al wie heeft geleden. © Piet Thomas Velen van ons Dorothee Sölle Velen van ons zijn zo vertwijfeld dat ze niets kunnen zeggen dat ze niet klagen kunnen zij blijven stom hun leven lang God, asjeblief,aanhoor hun klagen wanneer ze voor het lege glas zitten zie hun schreeuw in de weifelende gebaren God, hoor jij wat ze niet zeggen Velen van ons zijn zo vertwijfeld dat ze niet huilen kunnen Hun ogen blijven droog hun leven lang God, asjeblief, zie hun treurnis vergeef hen hun verstening en verzamel de niet geweende tranen Velen van ons zijn zo vertwijfeld dat ze nog nooit een engel hebben gezien Ze leven zonder dat iemand hen vraagt Vrouw waarom huil je? Ze geloven je verhaal maar half en blijven alleen maar huilen God, asjeblief, zend toch een of twee engelen die vragen waarom huil je? stuur een van ons om te vragen waarom zodat we allen niet alleen blijven voor de graven waar onze hoop begraven ligt en leer ons klagen en leer ons huilen en toon ons de engelen die aan het graf al op ons wachten. © Vert.: Piet Thomas 21-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20

20-01-2017
HERDER VAN MENSEN
De herder Met stok en staf gaat Hij hen voor, de herder die de kudde leidt. De heuvels over, dalen door, op zoek naar land waar gras gedijt. Naar water dat men drinken kan, naar een oase waar men rust en vrede en koelte vindt, zich van geen strijd of onheil meer bewust. t Gebeurt wel dat een lam verdwaalt, Dat komt in elke kudde voor. De herder zoekt het op en haalt het ijlings weer en zorgt ervoor. Hij heeft het op zijn rug getild en het gedragen als een kind. Zo zie je maar: wat ie ook wilt, er is een God die je bemint. Hij haalt je uit het kwaad terug en richt een feestmaal voor je aan. Wees dus niet langer wild of stug. Wat God doet, het is goed gedaan. © Piet Thomas Psalm 23 Gij zijt mijn herder, God Wat zou ik nog ontberen? Ik weet dat uw gebod mij leidt langs koele meren. Al moet ik door een dal van dreigende gevaren, dat Gij nabij zijt zal mijn onrust wel bedaren. Ik ga naar vruchtbaar land. Wat zou ik dan nog vrezen? Ik voel uw sterke hand. Uw naam, Heer, zij geprezen! Mijn dorst hebt Gij gestild. Uw voedsel doet mij leven. Met balsem heelt Gij mij. Uw staf is opgeheven. Uw liefde en uw steun worden mij niet ontnomen, Gij leidt me naar uw huis en laat me binnenkomen. © Piet Thomas Morgengebed Gij vorst en herder van het licht dat uit het duister opgegaan, de hemel kleurt en t vergezicht zo weids gespreid en hier vandaan. Wij smeken, schenk de dageraad de nieuwe hoop die ons verblijdt, en vragen U, geef ons uw raad. Toon dat Gij onze helper zijt. Wek op wat in ons wachten bleef! Maak vuur waar vonken zijn ontstaan, en laat uw geestdrift die ons dreef, de weg verlichten die we gaan. Dan zullen wij, door U geleid, niet meer gehinderd door het kwaad, eens komen waar de heerlijkheid van uw genade ons volstaat. Het zal een tijd van vreugde zijn als Gij ons meevoert waar Gij wilt, en Gij dan elke traan en pijn door uw erbarmen wist en stilt. © Piet Thomas De goede herder Gij zijt de goede herder, de leidsman uit de dood, de trooster en beschermer, de redder in de nood. Uw Woord is ons een teken. Uw taal is ons houvast. Als vreugde en troost ontbreken en hoop naar liefde tast. Heer, roep ons als we dwalen, weer veilig naar U toe. Leer ons vrij ademhalen, want wij zijn broos en moe. Schenk ons de moed te leven zoals Gij dat verwacht, Bewaar ons in de zeven geheimen van uw macht. Gij zijt de goede herder, de redder in de nood, de trooster en beschermer, de leidsman uit de dood. © Piet Thomas Naar het licht Jij leert me al je wegen en leidt me naar het licht, en niemand werkt me tegen nu jij mijn schreden richt. Mijn rijkdom is je volgen naar waar je dit ook wilt. De boze kijkt verbolgen nu jij mijn honger stilt. Je liet me bij je komen en wou mijn gastheer zijn. Een feest om van te dromen, een dis met brood en wijn, schonk jij, aan wie geloven en jou als redder zien. De blinden en de doven, ze zijn weer als voordien, zij zien en horen dingen die men hun toont of zegt. Geen mens kan hen meer dwingen, want jij, Heer, schaft hun recht. Jij haalt ze uit hun lijden, verheldert hun bestaan, maakt dat ze zich verblijden en redt ze uit hun waan. Laat ook mij zien en horen wat jij met mensen doet, hoe wij je toebehoren hoe jij ons leven hoedt, Dat ik mag binnenkomen waar jij je gastmaal houdt, is meer dan ik kon dromen. God, jij bent mijn behoud. © Piet Thomas 20-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20

19-01-2017
MARIA LOVEN
Magnificat Ik loof en prijs de Heer die machtelozen redt. Wat doet Hij grote dingen! De zwakken geeft Hij kracht. Uit de verdrukking haalt Hij slaven en geringen. De trotsen in hun macht verbleken als Hij komt om mensen te verblijden. Nu Hij mij uitgezocht en uitverkoren heeft, mag ik het fier belijden: om wat Hij heeft gedaan aan mij en alle mensen, wil ik Hem dankbaar blijven. Dat Hij ons heeft gered uit alles wat verknecht. dat is wat wij geloven. Dat alle angst nu wijkt nu Hij ons heeft bevrijd, daarom wil ik Hem loven. © Piet Thomas Salve regina Wees gegroet jij, koningin, moeder van barmhartigheid, onze vreugde, onze hoop en ons leven, wees gegroet. Tot jou spreken tochtgenoten, kinderen uit Evas huis. Hoor het zuchten en het klagen uit dit dal van tranen! Die voor ons ten beste spreekt, zie genadig op ons neer! Toon ons, eens de tocht voltooid, je Zoon, Jezus Christus, weer. Trouwe, milde, lieve jij, wees ons met je hulp nabij! © Piet Thomas Ave, maris stella k Groet U, ster der zee, goede moeder Gods, Gij die maagd gebleven, oorsprong zijt van leven. Gij die hebt gehoord hoe een engel groet, geef dat in uw vrede Evas naam mag keren. Leid ons uit het kwaad. Wil voor blinden licht en voor zondaars vragen goddelijke gaven. Moeder, bid uw zoon dat Hij ons verhoort. Want voor onze zonden is Hij mens geworden. Uitverkoren vrouw, milde bruid en maagd, wil ons, schuldenaren, vrij en gaaf bewaren! Let op wat we doen. Effen ons de weg dat wij uw beminde Jezus wedervinden, die met God de Geest en de Vader leeft doorheen alle eeuwen het drie-ene leven. © Piet Thomas Maria Het jonge meisje dat je was, schrok het niet toen de engel kwam en toen je in zijn ogen las wat niemand ooit van hem vernam? Wat is er in je omgegaan toen hij zei: moeder van Gods Zoon en ook dat ie van nu af aan een ereplaats had rond de troon? Hoe voelt de vreemde boodschap aan waarin je moeder van je Schepper heet? Lijkt het dan niet een zoete waan waarin je niets meer zeker weet? Maria, draagster van de hoop dat al wat leeft eens wordt bevrijd en wat als kwaad eens binnensloop, verdreven wordt of ons ontglijdt, jij, maagd en moeder van de Heer, die ieder mens tot vreugde noodt, wees onze hulp en ons verweer nu en in t uur van onze dood. © Piet Thomas Naast het kruis Met de tranen in de ogen stond de moeder, diep bewogen, waar haar Zoon aan t kruishout hing. t Was of in haar medelijden zij de pijn nog voelde snijden van die laatste marteling. Ach, hoe treurig was het rouwen van de liefste van de vrouwen, moeder van Gods ene Zoon. Hoe verdrietig was het lijden dat haar dreef om daar te blijven toen haar Zoon zo hing ten toon. Harder dan de hardste stenen ben je als je niet zou wenen ziende hoe Maria lijdt. Wie is zonder mededogen dat hij met dit leed voor ogen niet met haar om Jezus treurt. Om de zonden van de zijnen schroeien nog de scherpe pijnen van de ruwe geselroe Moeder die je kind zag sterven toen het alle hulp moest derven en de geest het lijf verliet, laat mij voelen, bron van liefde, wat je toen zo pijnlijk griefde. Treuren zal ik dan met jou. Wil in mij de wil versterken om die droefheid te verwerken, tonend dat ik van Hem hou. En wil mij de kracht ook schenken om deemoedig te gedenken wat Hij toen heeft doorgemaakt. Wat Hij toen in geest en leden weerloos voor mij heeft geleden, geef dat ik het delen mag! Samen met je wil ik wenen, met hei lijden mij verenen tot de dood ook mij bedreigt. Naast het kruishout met jou samen staande blijven en me schamen om de oorzaak van die rouw. Gun mij, liefste van de maagden. tussen al die met je klaagden ook een plaatsje aan jouw zij Deelgenoot zijn van zijn lijden wil ik en de tol niet mijden die de dood van vrienden eist. Want zijn wonden zijn de mijne. Liever dan vlug te verdwijnen blijf ik waken bij de Heer. Maak dat ik niet langer vrezen moet dat ik word afgewezen, als ik voor Gods troon verschijnt Christus, vraag bij mijn verscheiden dat uw moeder mij zou leiden tot waar mij uw zegen wacht. Als de dood mij heeft gevonden~ laat mij dan met U verbonden blijven in uw heerlijkheid. © Piet Thomas 19-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20

18-01-2017
DE MENSENZOON
De mensenzoon Wij voelen telkens weer hoe ons uw naam ontglijdt, hoe woorden niet beklijven, maar slijten mettertijd. Geef Gij ons woorden in waarmee wij kunnen bidden, waarmee wij kunnen leven te midden van de dood. Want wij zijn steeds op weg en zoeken naar geluk en vrede die blijft duren, en toekomst zonder juk. Als er geen leidsman is, kunnen wij niets bereiken. Als werelds duisternis niet voor het Licht kan wijken. Als niet het Woord van God het vlees had aangenomen, en niet als mensenzoon bij ons was komen wonen. Hij was een mens als wij en moest de dood verduren. Hij was een mens als wij en Hij is doodgegaan. Maar Hij is opgestaan, verrezen uit de dood. Hij maakte ons van zijn leven voor altijd deelgenoot. Voorgoed brak hij de ban van duisternis en kwaad. Dit is de grote vreugde die nooit meer overgaat. © Piet Thomas Veertig dagen Veertig dagen, veertig nachten bracht Hij door in de woestijn en Hij dacht aan wat Hem wachtte, wat zijn levensweg zou zijn. Alles wat een mens kan knechten of bezielen kwam voorbij. Valse geestdrift en oprechte, zegening en averij. Eenzaam met zijn toekomstdromen en met wat verkeerd kon gaan, zag Hij al de vragen komen van zijn Messiaans bestaan. Zou Hij voor de machten buigen van een helse heerschappij, of zou Hij voor God getuigen, eerlijk, souverein en vrij? Als Hij mensen wou genezen, moest Hij dan niet eerst doorstaan t leed dat stervelingen vrezen over heel hun levensbaan? Alles heeft Hij overwonnen wat zijn dromen schenden kon, Daar is ook het heil begonnen dat Hij voor de mens verzon. Jezus heeft ons willen leren hoe men de woestijn doorstaat hoe men alle kwaad kan weren als men maar Gods wegen gaat. © Piet Thomas Naar het licht Jij leert me al je wegen en leidt me naar het licht, en niemand werkt me tegen nu jij mijn schreden richt. Mijn rijkdom is je volgen naar waar je dit ook wilt. De boze kijkt verbolgen nu jij mijn honger stilt. Je liet me bij je komen en wou mijn gastheer zijn. Een feest om van te dromen, een dis met brood en wijn, schonk jij aan wie geloven en jou als redder zien. De blinden en de doven, ze zijn weer als voordien, zij zien en horen dingen die men hun toont of zegt. Geen mens kan hen meer dwingen, want jij, Heer, schaft hun recht. Jij haalt ze uit hun lijden, verheldert hun bestaan, maakt dat ze zich verblijden en redt ze uit hun waan. Laat ook mij zien en horen wat jij met mensen doet, hoe wij je toebehoren, hoe jij ons leven hoedt. Dat ik mag binnenkomen waar jij je gastmaal houdt, is meer dan ik kon dromen. God, jij bent mijn behoud. © Piet Thomas Simeon zingt Laat nu je dienaar gaan in vrede naar je woord, want ik mocht gadeslaan hoe jij je volk aanhoort. De mensgeworden Zoon heeft oog en hart verlicht. Wat heilig is en schoon glanst in zijn aangezicht. Jij spreekt de mensen aan. Ik heb je stem gehoord. Laat nu je dienaar gaan in vrede naar je woord. © Piet Thomas Bruiloft te Kana Jezus en Maria zijn er ook geweest in het land van Kana, op een bruiloftsfeest. Er werd wijn gedronken en Maria zag hoe de buidels slonken waar de voorraad lag. Was zijn uur gekomen? Het tekort aan wijn deed Maria dromen dat het waar kon zijn. Tot de knechten zei ze: doet wat Hij gebiedt. God kent tijd en wijze. Zijn uur kent men niet. Jezus, die de Vader om een wonder bad, vroeg de knechten water, t water dat men had. In de stenen kruiken werd het water wijn, wijn om te gebruiken op het bruidsfestijn. Hij werd uitgeschonken. Er was overvloed. En die ervan dronken, weten: God is goed. Jezus is het teken van zijn heerlijkheid. Niets zal ons ontbreken als geloof ons leidt. © Piet Thomas 18-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20

17-01-2017
ZOEKEN NAAR HET VERLORENE
ZOEKEN NAAR HET VERLORENE Zacheüs Zacheüs was een tollenaar die rijkdom had verworven. Het scheelde net een haartje maar of hij had het verkorven. Hij wisselde en leende geld voor vreemden en aan armen. Hij had zich zo heel rijk geteld en kende geen erbarmen. Doch op een dag kwam Jezus langs en hij wou ook gaan kijken. Maar dit verlangen had iets bangs. Hij kon Hem niet bereiken. Hij was te klein om Hem te zien, veel kleiner dan de massa. Ja, anders telde hij wel voor tien, eens thuis en aan de kassa. Maar hier zo op de straat alleen, achter die vele mensen, had hij geen waterkans, niet één. Het bleef, dacht hij, bij wensen. Tenzij hij in die hoge boom voor zijn kantoor kon klimmen. Daar zat hij dan als in een droom om wat hij zag te glimmen. Hij hoorde ook een stem die zei: Zacheus, ik wil komen, bij jou te gast zijn, dat zei Hij. En hij begon te dromen hoe alles anders worden kon, nu Hij die met zijn preken zovele mensen voor Hem won, zijn naam ook uit wou spreken. Zo kwam een rijke tollenaar door Jezus tot nieuw leven. God, laat ook mij, je schuldenaar, eens zon dag beleven! © Piet Thomas Het lied van dwaze en wijze meisjes Tien meisjes gingen naar een feest. De bruidegom liet op zich wachten. Vijf zijn er tevergeefs geweest. Vijf andere waren wijs en lachten. Hoe is dit in zijn werk gegaan? De dwaze meisjes gingen slapen. Toen kwam de bruiloftsstoet er aan. Ze konden het bij dromen laten. Om lampen weer bijeen te rapen en ze te vullen was geen tijd. Niets kon die meisjes verder baten. Hun restte bitterheid en spijt. De wijzen hadden meer geduld. Zij hadden olie laten halen. Zij gingen blij en zonder schuld achter de stoet mee naar de zalen. Daar werd het feest dan voortgezet met dans en wijn, muziek en spijzen. De dwazen grepen naast het net, het vreugdefeest was voor de wijzen. © Piet Thomas Heer, als ik honger heb Anoniem. Uit het Frans Heer, als ik honger heb, zend iemand die me voedt. Heer, als ik dorst heb, zend iemand die me laaft. Als ik het koud heb, iemand die me kleedt. Als ik verdriet heb, iemand die me troost. Weegt mijn last te zwaar, laad er die van anderen bij. Heb ik nood aan tederheid, deel dan ook de mijne uit. Laat uw wil mijn voedsel zijn. Uw genade zij mijn kracht en mijn rust uw liefde. Laat mijn hele leven zijn een geschenk dat ik bewaar tot de allerlaatste dag, tot de dag waarop Gij zegt: nu neem ik het weer bij mij. (vert. Piet Thomas) Gods liefde Naar een oud joods gebed van het jaar 1000 Als alles buiten donker is en ik bij vrienden ben die mij niet meer verstaan, dan wend ik mij van hen tot jou en vind ik liefde in je ogen. Als alles in mij donker is en ik mezelf veracht om wat ik heb misdaan, dan wend ik mij van mij tot jou en vind ik liefde in je ogen. Als je gelaat zo donker is dat ik er bang van word en denk: nu is t gedaan, dan wend ik mij van jou tot jou en vind ik liefde in je ogen. © Piet Thomas Verloren zoon Zoeken naar je vrede. Reizen naar je licht langs de grijze steden, op één droom gericht: je genade vinden waar ze op mij wacht. Onbegrepen Vader, geef dat ik niet wijk doch je steeds meer nader en mag zeggen: kijk, hoe Hij ons beminde! Liefde is zijn kracht. Door je woord bewogen wil ik naar je toe, tot ik opgetogen, alle schijngoud moe, eens mag ondervinden hoe je naar me lacht. © Piet Thomas Wij wandelden in duisternis Jesaja 9 (1-6), Mattheus 4,1 Wij wandelden in duisternis. De schaduw van de dood die over alle mensen is, werd onheilspellend groot. Maar toen liet Gij uw luister zien. Uw licht was ons nabij. Gij waart met ons, God, en sindsdien zijn onze dagen blij. Ver weg van juk en drijversstaf hebt Gij uw volk geleid. En de vervolgers wijken laf nu Gij ons hebt bevrijd. Geboren werd ons in de nacht uw aangebeden Zoon. De eeuwen hebben Hem verwacht. Hij heeft bij ons gewoond. En nu nog duurt zijn heerschappij, zijn vrede en zijn kracht. U dankend, God, gedenken wij het heil dat Hij ons bracht. Wij wandelden in duisternis, in droefheid en in dood. Maar God die onverganklijk is, werd onze bondgenoot. © Piet Thomas 17-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20

16-01-2017
WAAIEND WAAR HIJ WIL:De Geest 1;De Geest,2; Hymne van de heilige geest;Lied van de heilige geest; Lof der wijsheid;
WAAIEND WAAR HIJ WIL De Geest 1 Niemand heeft me ooit gezien en toch woon ik in je wensen, in je dromen, in je werk, in al wat je denkt en doet. Groter dan je hart ben ik. Als je goedheid vindt en liefde, dan ben ik heel dicht bij jou, dichter dan je ooit vermoedt. Klaag je dat je mij niet echt als aanwezig aan kunt voelen, dat ik, als je bidt tot mij, ben als een weerbarstig woord? Zoek de stilte dan en zwijg. Onverwachts wordt je geschonken wat je nooit te vinden dacht. Alles wat je stoort valt weg. Ik geef je gedachten in waar je nooit was op gekomen. Zwak en zondig is de mens tot hij in mijn kracht herleeft. Tot hij in wat Christus deed troost en vrede heeft gevonden, tot hij goed en wel beseft wie voor hem geleden heeft, wie voor hem gestorven is en de dood heeft overwonnen, tot hij de genade ontvangt die hem nieuwe kansen geeft. Daarom ben ik als het licht dat wat duister is verheldert, als het vuur dat niet verzengt, maar het kilste ijs ontdooit. Zuivering voor wat besmet is, water ben ik voor wat dor is, leniging voor wie gewond is. Alles wordt in mij voltooid. Niemand heeft mij ooit gezien. Alhoewel ik ben verborgen, ben ik dichter dan je denkt. Zo nabij zijn mensen nooit. © Piet Thomas De Geest 2 De vleugels van de wind, de tongen van de zon, t is of opnieuw begint wat eens met Hem begon. Het vuur dat talen voedt, de vrede van het licht, de nieuwe levensmoed, het troostend vergezicht. Het is alsof de vrees voor wat getuigen heet, nu hoop uit as verrees, er nu niet meer toe deed. Wij komen ervoor uit dat God ons leven stuwt, En wij belijden luid een liefde die niet luwt. De Geest die in ons leeft, schenkt ons een nieuwe kracht. Wij voelen wat Hij geeft en doen wat Hij verwacht. © Piet Thomas Hymne van de heilige Geest Hildegard van Bingen Vuur van de hoedende Geest, oorsprong van alles wat leeft, heilige bron van wat ademt. Gezegend jij die wonden zalft en hun kwalijke reuk verdrijft, ze zorgzaam loutert en geneest. Jij die je heiligheid en vuur in harten jaagt en troost de goedheid die je wekt en voedt. Jij, bron van zuiverheid waarin weerspiegeld wordt hoe God zich eigen maakt wat ooit verloren was, jij, heerlijk schild en wapen van al wat kwetsbaar is, jij, die oprechtheid bindt aan heil en aan genade. bevrijd die zijn geketend, gevangen door de vijand. Red en bescherm hen, Geest, met goddelijke kracht, © Vert.:Piet Thomas Lied voor de heilige Geest Hildegard van Bingen Alles doordringt Gij, de bergen, de dalen en iedere afgrond, Bouwer die alles verbindt. De wolken druipen. De lucht beweegt. Rond hard gesteente vloeit stromend water. Het frisse groen dat uit aarde rijst. Alles jouw werk. Gij leidt ook de geest, die dorstige leerling, de ruimte in. Uw waaien is wijsheid, uw wijsheid is vreugde. © Vert.:Piet Thomas Lof der wijsheid Hildegard van Bingen Kracht van de wijsheid, jij trok de kringen, omvatte het Al op de enige weg die ten leven is. Drie krachten heb je, drie vleugels: hoog in de hemel steigert de eerste. Weg van de aarde rept zich de tweede. Overal heen beweegt zich de derde. Terecht word je, wijsheid, geloofd. © Vert.:Piet Thomas 16-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20