|
PINKSTERVUUR
Pinksterlied
Dit is een dag van
talen,
van tongen, kracht en
vuur,
van vrijer ademhalen,
van moed en avontuur.
De Geest vanuit den
hoge
is tot ons
neergedaald.
Hij heeft ons hart
bewogen.
Zijn licht heeft ons
omstraald.
Gods Geest vervult de
aarde,
de aarde met zijn
stem.
De vrees in ons
bedaarde
en zie, wij loven Hem.
Want allen die Hem
hoorden,
zijn tot iets nieuws
in staat.
Nu vinden zij de
woorden
die iedereen verstaat.
Hij troost de
moedelozen.
Die werken schenkt Hij
rust.
Hij heeft hen
uitgekozen
en maakt hen
zelfbewust.
Wat dot is en
versteende
bezielt Hij door zijn
kracht
verdwaalden en
vervreemden
heeft Hij
bijeengebracht.
Hij heeft het kwaad
verdreven
en onze ziel geheeld.
Zijn zevenvoudig leven
heeft Hij met ons
gedeeld.
Wij danken en wij
loven
met woorden in de wind
en doen wat wij
geloven.
God heeft ons eerst
bemind.
© Piet Thomas
Pinksteren
Het nieuwe leven
spreekt zich uit.
De pinksterwind waait
in de hagen.
De velden zijn van
vogels luid.
Nu komt de Geest der
lichte dagen.
Dat alles weer opnieuw
begint,
men kan het in de
bomen lezen.
De ogen zijn niet
langer blind,
Gods kinderen niet
langer wezen.
Boven hun hoofden ziet
men vuur.
Het zonlicht werkt
zich door de regen.
Dit is het
langverwachte uur.
Geef jij ons nu je
milde zegen!
Troost jij nu wie in
jou gelooft,
schenk nieuwe moed aan
die je vrezen!
Jij bent het die de
angsten dooft.
Jouw vrede wordt
terecht geprezen.
Deel ons je vuur mee,
lieve Geest,
en leer ons weer in
talen spreken
die iedereen verstaat!
Je feest
is ons feest, niets
zal ons ontbreken.
© Piet Thomas
Het cenakel
Nu wij hier allen saam
in deze woning komen.
zien wij je grote naam
in onze stoutste
dromen.
Dit feest van wind en
vuur
is nog maar pas
begonnen.
En reeds is wat niet
duurt
verwaaid of
overwonnen.
Zon die door wolken
gaat.
jij Geest, die in de
tijd
een stukje eeuwigheid
zo glansrijk stralen
laat,
leer ons in elke taal
die ons gegeven is
het troostende verhaal
van je vergiffenis.
En geef ons ook de
moed
de boodschap door te
geven
dat jij ons steeds
behoedt
en volheid schenkt van
leven.
© Piet Thomas
De Trooster
Een Trooster zou je
zenden
die ons bevrijden kon
van doodsangst en
ellende
en al wat men verzon
aan eerzucht, haat en
nijd.
Hij zou ons hart
vrijwaren
van woede en
ijdelheid.
Hij zou de storm
bedaren
die onze dromen
splijt.
Vandaag is Hij
gekomen,
een Geest van vuur en
taal,
en wij gaan zonder
schromen
weer op in het
verhaal,
dat jij ons hebt
verteld.
Hoe God ons heeft
bemind
en hoe zijn Zoon moest
lijden
om ieder mensenkind
van zonde te bevrijden.
Bevrijd van angst en
beven
willen we allemaal
ten einde kunnen
leven,
dit wonderlijk
verhaal,
getuigen voor je rijk
om anderen door te
geven,
jij Licht in
duisternis,
wat in, ons eigen
leven
zo mooi begonnen is.
Jij wilt de wereld
winnen
en wij staan voor je
klaar.
Nu kan het feest
beginnen.
Nu steunen wij mekaar
om voor je op te
komen.
Ook ik wil onomwonden
dit spel van vuur en
taal
als nieuw verbond
verkonden
zolang ik ademhaal.
© Piet Thomas
Adem
Adem die geheimen
deelt
en de tongen losser
maakt,
kom en zet in vuur en
vlam
al de harten die jij
raakt.
Hoop der armen, schaf
ons recht,
red wie nog voor
machten buigt,
geef de weerlozen een
stem,
geef dat wie gelooft
getuigt,
Stilte midden in t
lawaai,
die de moedelozen
troost,
duif van vrede bij de
ark,
heilig teken van de
oogst.
Jij die nieuwe talen
vindt,
breng je dromen aan
het licht
en verenig tot een
volk
al wie jij hebt
opgericht.
Geef dat wie door jou
gesterkt
nu weer taal en teken
geeft
van wat hem opnieuw
bezielt,
van t geluk dat in
hem leeft.
Met de Vader en de
Zoon
breek nu door het
duister heen.
Laat ons zien wat ons
bezielt,
breng ons allen weer
bijeen.
© Piet Thomas
13-01-2017, 00:00 geschreven door Piet Thomas 20 
|
