Op een dag haal ik Macguiver pelgrim in die me de indruk geeft wat moeilijk te lopen. Hij verteld me dat hij last heeft van blaren en pijnlijke voeten. 's avonds in de gite toont hij me de schade. Een slagveld van rode plekken en blaren. Maar hij zou Macguiver pelgrim niet zijn als hij geen oplossing bij de hand had. De hiel van zijn linkervoet zat teveel gekneld. Hij haalde de zool uit zijn linkerschoen en zijn scoutsmes uit de rechterzak van zijn broek. Hij sneed de zool in twee en stak het hielstuk in zijn rugzak met de woorden; je weet nooit dat ik ze weer aan elkaar moet zetten! Toen was zijn rechterschoen aan de beurt waarvan hij vond dat ze te scheef afsleet waardoor hij zijn voet verkeerd gebruikte. Hij haalde een stuk gevonden autoband uit zijn rugzak en sneed er vakkundig stukjes uit ter grootte van de afgesleten plekken. Daarna plakte hij ze met superlijm op die plekken en was kontent en overtuigd dat het de dag erna vast beter zou gaan.
's morgens had hij een half uur werk om zijn voeten in te wikkelen met verband , een paar vrouwepantys en een fijn paar kousen. De eerste meters waren gewoonweg te pijnlijk om nog maar naar te kijken! Gruwelijk! Hij verbeet echter de pijn en wandelde dapper verder...
We splitsten later die dag en sindsdien heb ik Lionel niet meer gezien.
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
