Het paasweekend staat volledig in het teken van bezoek! Na Sunny zijn mijn broer Stanislas en zijn vriendin Sofie aan de beurt, tof! Van Brienne wandelde ik door een werkelijk prachtig bos, le Forêt d'Orient! Na een uurtje wandelen hoorde ik geen auto's, vliegers, brommers, getuut, gepiep of gezoef meer, maar enkel de zangvogels, het occasioneel gepok pok pok pok pok van een specht en het geruis van de met de bomen spelende wind, vergezeld met de neusstrelende geur van groen na de nachtelijke regenbui... Werkelijk zalig! De natuur, dames en heren!
Na nog een uurtje kom ik rond 16u aan in het, zoals de naam al doet vermoeden, ontieglijk klein dorpje La Loge aux Chèvres, alwaar ik afgesproken had met broerlief en lief! We verblijven op een 10-tal km daarvandaan in een hotel-huisje-achtig logement, mooi en lekker restaurant! We blijven hier 2 dagen omdat alles ofwel volzet, ofwel toe is tijdens het paasweekend. Dus een rustdag voor mijn voeten, en die is welkom.
Vrolijk Pasen iedereen!
In Outines sliep ik in de gemeentelijke gîte d'etape. De sleutel kon bekomen worden in de mairie, maar aangezien deze reeds gesloten was toen ik aankwam, mocht ik bij monsieur le maire thuis aankloppen. De vriendelijke man heeft me getoond waar ik alles kon vinden en wenste me een goeie nacht. De gîte was een mooi huisje met alle comfort, zelfs TV! volledig voor mezelf... Outines is bekend voor het mooie kerkje, gebouwd met een houtconstructie.
De dag erna wandelde ik naar Brienne. In een dorpje onderweg hoorde ik opeens een oorverdovend gezoem. Toen ik omhoog keek zag ik een zwerm bijen die een bol vormden van zeker 5m diameter. Angstaanjagend, dat geluid! De grijszwarte bol bleef boven de bakkerij zweven waar ik even ervoor 2 chocoladekoeken had gekocht. De mensen op de straat vluchtten naar binnen en ik heb me vlug uit de voeten gemaakt!
In Brienne-le-Château had ik afgesproken met Sunny, die met de moto op terugweg was van een werkvakantie in het zuiden van Frankrijk. We hebben een hotelletje gedeeld. En zoals hij het zelf zo mooi verwoordde; 'na een nachtje stappen had de pelgrim geen pijn meer aan zijn voeten!'
Na de lange etappe van gisteren ben ik deze morgen wonderwel fris opgestaan. Natuurlijk heb ik geslapen als een steen! Een kleine blaar onderaan mijn voet is het resultaat van mijn dagje dodenmars. Valt dus eigenlijk best mee en thank god for compeed! Ben vandaag eigenlijk weer goed opgeschoven. Een vlakke rit langs de oevers van de Marne, van Châlons tot in Vitry. Ik wijk daarmee wel af van de gr die wat omwegen maakt in de mooie omgeving. Ik krijg er blauwe en zwarte reigers voor in de plaats, en vissen, om het met visserstermen te zeggen, de grootte van een badkuip, misschien nog ietsje groter!
Kben nog geen andere pelgrims tegengekomen maar hier in Vitry hebben ze er al duidelijk een koppel of wat zien passeren. Ze weten wat een pelgrim is, wat hij doet en waar hij naartoe gaat! Ze weten meer dan ik...
De dag na Reims was een rustig dagje. Ma, tante Rita en ik hadden die zondag afgesproken een tweetal uur wandelen verder naar het zuiden. Daar hebben we de rugzak wat lichter gemaakt, de buik wat zwaarder en na een half uurtje samen te hebben gewandeld, voor de derde keer in twee weken afscheid genomen. Daarna ben ik nog wat verder gewandeld en heb ik geslapen op een leuke camping.
's anderendaags ben ik dan totaal onverwacht begonnen aan een monster-etappe! (43km!) Mijn eerste idee was om halfweg te slapen in een auberge. Het was echter nog maar 2u toen ik eraan kwam en ik wou nog wat verder met het mooie weer, alhoewel mijn mondvoorraad en water al op waren. Er waren nog veel dorpjes te passeren, zodus dat kwam wel goed! Het is erop uitgedraaid dat ik 's avonds om 21u30 totaal uitgeput op de camping van Châlons-en-Champagne ben aangekomen! Geen enkele bakker, slager of winkel ben ik tegengekomen die open was. Kheb gelukkig een fles water gekregen van een werker (die bezig was met waterwerken notabene) Hij had compassie met mij gekregen toen hij zag hoe ik vol goede moed naar een winkeltje was gestapt waar een bord voor stond met daarop in het groot: ouvert! ... en in het klein: de mardi à samedi!
Maar ik moest verder, simpelweg om iets te kunnen eten. En zo is het dus dat ik ben moeten doorgaan tot aan de stad zelf om iets eetbaars te vinden. De camping ligt dan nog eens 3 km uit het centrum. Iedere stap ernaartoe kwam er ongewild gemor uit mijn mond. Eens daar heb ik het tentje in een recordtempo opgezet en het opblaasmatje met vloekende lucht gevuld...
