Na het mooie paasweekend ben ik vanuit Bar-sur-Seine verder gewandeld richting Bragelogne. Wat een mooie wandeling beloofde te worden, werd nog mooier toen ik mijn eerste collega-pelgrims inhaalde! A-typische pelgrims, dat wel! François en Raymond zijn twee 70+ ers die in drie etappes naar Santiago willen stappen. Ze hadden in de namiddag een champagne-boer bezocht en zich daar een stuk in de kraag gedronken. Ze moesten dan natuurlijk wat rusten en zijn op het gras in slaap gevallen. Toen ze daarna wakker werden, waren hun benen een beetje slap en daardoor kon ik hen inhalen, zeiden ze. Ik denk eerder dat het aan hun bagage lag. De één had een karretje met een koffer erop mee die met een gordel rond zijn middel was vastgemaakt, de ander twee rugzakken! Of eigenlijk een rugzak en een kleinere buikzak, waarin hij de kaarten en zijn water meedroeg... tsjolen! Ze lieten het wel hun koude kleren niet raken, dat ze afzagen bedoel ik. François begon eerder te klagen dat hij in drie weken al geen sex meer had gehad. Toen Raymond dit hoorde, piste hij bijna in zijn broek van het lachen en maande zijn compaan aan om wat minder over de vrouwen te babbelen. Tja, antwoordde François, we zitten hier met een jonge belg, je wil toch niet over het weer klappen?! waarop ze beiden weer in de lach schoten en we toch bij het onderwerp vrouwen gebleven zijn... Toevallig wandelden we naar hetzelfde dorp waar we zouden overnachten. Zij hadden gereserveerd in een gîte en misschien was er daar nog plaats voor mij ook. Bij aankomst was enkel de zoon des huizes thuis en die wist van toeten noch blazen. De twee joviale Fransen hebben me daar naar binnen gepalaverd en een kwartier later zat ik daar in een gîte met twee uitgetelde bejaarden die in hun onderbroek languit in de zetel lagen... Na een kleine rustpauze waren ze echter weer als nieuw en toen de heer des huizes aankwam, twijfelden ze niet om te vragen of er een fles champagne koud in de frigo lag. En omdat de gîte toevallig een bijgebouw van een champagneboerderij is, was dat natuurlijk wel het geval! Tien euro voor een fles en precies toch altijd dat ietsje beter dan uit een winkelrek, rechtstreeks van de boer, zonder etiket!
Het paasweekend staat volledig in het teken van bezoek! Na Sunny zijn mijn broer Stanislas en zijn vriendin Sofie aan de beurt, tof! Van Brienne wandelde ik door een werkelijk prachtig bos, le Forêt d'Orient! Na een uurtje wandelen hoorde ik geen auto's, vliegers, brommers, getuut, gepiep of gezoef meer, maar enkel de zangvogels, het occasioneel gepok pok pok pok pok van een specht en het geruis van de met de bomen spelende wind, vergezeld met de neusstrelende geur van groen na de nachtelijke regenbui... Werkelijk zalig! De natuur, dames en heren!
Na nog een uurtje kom ik rond 16u aan in het, zoals de naam al doet vermoeden, ontieglijk klein dorpje La Loge aux Chèvres, alwaar ik afgesproken had met broerlief en lief! We verblijven op een 10-tal km daarvandaan in een hotel-huisje-achtig logement, mooi en lekker restaurant! We blijven hier 2 dagen omdat alles ofwel volzet, ofwel toe is tijdens het paasweekend. Dus een rustdag voor mijn voeten, en die is welkom.
Vrolijk Pasen iedereen!
In Outines sliep ik in de gemeentelijke gîte d'etape. De sleutel kon bekomen worden in de mairie, maar aangezien deze reeds gesloten was toen ik aankwam, mocht ik bij monsieur le maire thuis aankloppen. De vriendelijke man heeft me getoond waar ik alles kon vinden en wenste me een goeie nacht. De gîte was een mooi huisje met alle comfort, zelfs TV! volledig voor mezelf... Outines is bekend voor het mooie kerkje, gebouwd met een houtconstructie.
De dag erna wandelde ik naar Brienne. In een dorpje onderweg hoorde ik opeens een oorverdovend gezoem. Toen ik omhoog keek zag ik een zwerm bijen die een bol vormden van zeker 5m diameter. Angstaanjagend, dat geluid! De grijszwarte bol bleef boven de bakkerij zweven waar ik even ervoor 2 chocoladekoeken had gekocht. De mensen op de straat vluchtten naar binnen en ik heb me vlug uit de voeten gemaakt!
In Brienne-le-Château had ik afgesproken met Sunny, die met de moto op terugweg was van een werkvakantie in het zuiden van Frankrijk. We hebben een hotelletje gedeeld. En zoals hij het zelf zo mooi verwoordde; 'na een nachtje stappen had de pelgrim geen pijn meer aan zijn voeten!'
Na de lange etappe van gisteren ben ik deze morgen wonderwel fris opgestaan. Natuurlijk heb ik geslapen als een steen! Een kleine blaar onderaan mijn voet is het resultaat van mijn dagje dodenmars. Valt dus eigenlijk best mee en thank god for compeed! Ben vandaag eigenlijk weer goed opgeschoven. Een vlakke rit langs de oevers van de Marne, van Châlons tot in Vitry. Ik wijk daarmee wel af van de gr die wat omwegen maakt in de mooie omgeving. Ik krijg er blauwe en zwarte reigers voor in de plaats, en vissen, om het met visserstermen te zeggen, de grootte van een badkuip, misschien nog ietsje groter!
Kben nog geen andere pelgrims tegengekomen maar hier in Vitry hebben ze er al duidelijk een koppel of wat zien passeren. Ze weten wat een pelgrim is, wat hij doet en waar hij naartoe gaat! Ze weten meer dan ik...
De dag na Reims was een rustig dagje. Ma, tante Rita en ik hadden die zondag afgesproken een tweetal uur wandelen verder naar het zuiden. Daar hebben we de rugzak wat lichter gemaakt, de buik wat zwaarder en na een half uurtje samen te hebben gewandeld, voor de derde keer in twee weken afscheid genomen. Daarna ben ik nog wat verder gewandeld en heb ik geslapen op een leuke camping.
's anderendaags ben ik dan totaal onverwacht begonnen aan een monster-etappe! (43km!) Mijn eerste idee was om halfweg te slapen in een auberge. Het was echter nog maar 2u toen ik eraan kwam en ik wou nog wat verder met het mooie weer, alhoewel mijn mondvoorraad en water al op waren. Er waren nog veel dorpjes te passeren, zodus dat kwam wel goed! Het is erop uitgedraaid dat ik 's avonds om 21u30 totaal uitgeput op de camping van Châlons-en-Champagne ben aangekomen! Geen enkele bakker, slager of winkel ben ik tegengekomen die open was. Kheb gelukkig een fles water gekregen van een werker (die bezig was met waterwerken notabene) Hij had compassie met mij gekregen toen hij zag hoe ik vol goede moed naar een winkeltje was gestapt waar een bord voor stond met daarop in het groot: ouvert! ... en in het klein: de mardi à samedi!
Maar ik moest verder, simpelweg om iets te kunnen eten. En zo is het dus dat ik ben moeten doorgaan tot aan de stad zelf om iets eetbaars te vinden. De camping ligt dan nog eens 3 km uit het centrum. Iedere stap ernaartoe kwam er ongewild gemor uit mijn mond. Eens daar heb ik het tentje in een recordtempo opgezet en het opblaasmatje met vloekende lucht gevuld...
Na wat ochtendgymnastiek (aheum) ben ik vol goede moed vertrokken richting Reims. Mijn rugzak bleef zwaar doorwegen en toen mijn ma me liet weten dat ze het wel een mooi ritje zou vinden tot Reims om me wat te verlichten, klonk dat als muziek in de oren. Maar eerst moest ik nog daar geraken! Het werd al laat en nog steeds vond ik geen plaatsje om te slapen. Met 34km op de teller kwam ik aan in een charmant dorpje. Ik vroeg aan de eerste beste die ik tegenkwam of ik mijn tentje ergens mocht opzetten en zijn antwoord was; aucune problème! Hij wees me een mooi grasplekje aan naast de oude mairie en toonde me waar ik aan drinkbaar water kan geraken! Tof!
Hei, vandaag in Vervins beland, ongeveer 70 km van Reims verwijderd. Alles gaat goed. Wel fysiek zeer vermoeiend; vandaag 25 km, gisteren 27 km en de dag ervoor 31! Slaapplaats is nu geen zorg meer doordat ik nu een tent bijheb en dat is fijn. De rugzak weegt nu wel een stuk zwaarder en dat is minder fijn. Je wordt dat toch precies niet gewend, die zak op je rug! Als het zo blijft, zoek ik een lichter alternatief in Reims. Hoop dat alles goed gaat met jullie, veel groeten, uitverteld, uitgeteld... Aja, toch niet! Ben vandaag in de bossen van Nouvion een wild everzwijn tegen het lijf gelopen! Het keek me aan vanop 10 meter en knorde luid! Ik dreigde dat ik er Obelix ging bijhalen en het dier begaf het van de angst; het liep gillend weg zoals in de tekenfilms, echt grappig!
Vanuit Bon-Secours gaat het met de gr122 door de bossen en velden, langs een meer en kanaal naar Sebourg. Prachtige natuur reeds en mooie wandeling. In Sebourg, na 25km, spring ik het office du tourisme binnen waar me verteld wordt dat tijdens het weekend b en b's, gites en meer allemaal volboekt zijn... Geen plaats voor een pelgrim! Ik besluit om naar Valenciennes te wandelen en me daar een tentje aan te schaffen in de Decathlon. De tien km extra worden echter zeer zwaar en ik kom rond 19u volledig uitgeput aan in de stad. Kzet me daar 10 min op een bankje en raap de kracht die me rest samen om een hotel te zoeken, wat gelukkig vlot gaat. Het lukt me wel niet om te rusten door teveel pijn in spieren en gewrichten, het duurt nog een paar uur voor ik me weer wat ok voel. Dan wel goed geslapen en vanochtend ongeveer gerecupereerd opgestaan. En zo schrijf ik dit berichtje met dank aan de wiefie van hotel Bristol, aan het station! Decathlon wordt onverbiddelijk uitgesteld tot maandag. Zondag, rustdag?! Typisch toch om te merken dat je tijdens de voorbereiding de dingen anders inschat. Ik dacht dat een tentje meenemen lastig zou zijn na een dag stappen en zo, maar wat ik nu al merk is dat ik het lastiger vind om dagen vooruit te plannen en slaapplaatsen vast te leggen en meer nog, 50 euro op te hoesten voor seedy hotels! Vandaag wordt dus een re-organisatie dag. Er moet gewicht uit mijn rugzak om tent te compenseren, geen gemakkelijke opdracht... Heb wel gemerkt dat 10kg echt wel het maximum is voor je schouders en nek om comfortabel te stappen! Wordt vervolgd.
Vanuit Doornik langs de Schelde gewandeld naar Antoing. Daarna via het kanaal d'Antoing, dat overgaat in het kanaal Blaton - Nimy naar Peruwelz, van waaruit je de basiliek van Bon-Secours al kunt zien staan in de hoogte. Daar geslapen in hotel vlak naast basiliek.
Groet, wederom een prachtige dag om te wandelen! Niet de mooiste route, van kortrijk naar doornik via een steenweg, maar wel een mooie afstand afgelegd (30km). In pecq op het gemeentehuis een stempeltje gekregen van een zeer vriendelijke man! En het was marktdag; leuke kraampjes op het pleintje. Moet nog wat modereren. Al rond 14u30 aangekomen in doornik en dan maar wat rondgeslenterd en boekje gelezen in de zon. Grote jeugdherberg hier en rond 70 bedden bezet, mainly for brittish youngsters! Had niet zoveel volk verwacht. Bye!
Hei, ben na 2 dagen mijn portemonnee kwijtgespeeld! Dat belooft! Hopelijk is de gelukkige vinder iemand die het goed kon gebruiken. Erger is dat mijn identiteitskaart en bankkaart ook de piste in waren. Dus ben ik vanuit Kortrijk op de trein gesprongen richting huiswaarts om mijn reispas en een nieuwe bankkaart op te pikken (merci Steven, de klokken gaan je niet vergeten deze keer!) Morgenochtend spring ik dan terug op de trein richting K town, waarna het weer pelgrimsgewijs richting Doornik gaat. Het wandelen is tot nu toe goed meegevallen. Maandag 8km, vlotjes, Dinsdag 20 km, minder vlotjes maar kom... Leuker waren wel de slaapplaatsen! Maandagavond zware verwennerij bij Stani en Sofie, en gisteren lekkere soep en toffe compagnie bij Nathalie en David. Een speciaal bedankje nog aan de Wim (om me wat cash voor te schieten) Groeten
De eerste stapdag was zonder meer een succes te noemen! Ben aangekomen bij mijn broer Stani en zijn lief Sofie te Roeselare na 2 uur 'rodage'. Mag hier blijven maffen waarvoor dank!
Er zijn grofweg 3 soorten reacties op de aankondiging dat je te voet naar Compostela wil stappen.
1. Zij die 'frederik' en 'klaar voor het gekkenhuis' in één zin gebruiken... 2. Zij die het een superidee vinden en graag zouden meewandelen... 3. Zij die onverschillig 'aja?' antwoorden...
Welke reactie is de goeie ? Wel, ik denk dat ze alledrie even goed zijn. Als de vraag 'Waarom doe je dit?' dan valt, antwoord ik steeds 'Waarom niet?', maar dan zonder het vrijblijvende dat dit antwoord impliceert. Ik hou de gedachte voor ogen dat de kans om dit te doen een groot privélége is. Ik ben daarvoor veel mensen zeer dankbaar en besef dat ik nooit kan teruggeven wat ik van hen gekregen heb. Daarom is er niet geraken geen optie!
