• Wat vind ik belangrijk in het beeld: voor, midden of achter.

 • Hoe leg ik de nadruk op wat ik de belangrijkste partij vind.

 • Hoe pas ik mij aan als de situatie die ik aantref niet een vrije keuze toelaat.

Wees eerlijk, deze uil in de vrije natuur zo dicht benaderen is nagenoeg onmogelijk. Laat staan dat je de tijd hebt om rustig scherp te stellen (handmatig, want het geluid van de autofocus motor had de uil al gestoord: ze zien en horen beter als mensen). Bovendien geeft de uil voorkeur aan gedempt licht en minder licht betekent minder snelle opname tijd (sluitertijd T) of een hogere gevoeligheid en daarmee meer ruis (net als vroeger bij film ontstaan er “korreltjes” bij opnames met weinig licht)of te wel een minder scherpe, gedetailleerde opname. Ruis onderdrukking in de nabewerking wordt steeds beter maar geeft nog altijd een soort vervlakking die je ziet als een deel van de foto nog eens gaat uitvergroten. 

Met bovenstaande kennis in gedachte bekeek ik de uil toen wij (mijn gezin en ik) de Zoo binnen kwamen zo rond 11.00 uur op een zonnige dag. De priemende blik van een uil is fantastisch en dat wilde ik fotograferen. Maar het dier had de ogen gesloten al zat het niet in zijn nachthok. Voordeel van een dier in een kooi is dat het er ook nog is als je later terug komt dus in plaats van de rust van de uil te verstoren kwam ik aan het eind van de middag bij de kooi terug die tegenover de cafetaria staat. Ik kon wat kostbare quality time bij de kinderen kopen door ze een ijsje te laten halen, en natuurlijk wat drank voor papa en mama. Tsja, je moet er wat voor over hebben…

Ik had nu wat tijd alleen bij de kooi, er waren niet veel gasten meer want het liep tegen sluitingstijd. Het licht was een stuk zachter en de uil keek om zich heen, letterlijk, de kop draaide 360° bij ieder geluid uit de omgeving. De schreeuw van een vogel, de brul van een leeuw, kinderstemmen…de uil was alert en ik had dus een snelle tijd nodig (dus een groot diafragma: 2.8 of 4). En een lens met een kleine beeldhoek. Ik maakte een serie opnames omdat de uil geen regelmatige beweging met de kop maakte. Het staatsie portret heb ik gebruikt om een deel vergroting te maken. Ik heb de laagst mogelijke gevoeligheid ingestelt (bij deze camera 160 ISO), lensopening (diafragma) 2.8. 

Door de telelens tegen het gaas te zetten verdwijnt het fijne gaas op de voorgrond, door de grote lensopening wordt de achtergrond onscherp. Je haalt het dier bij wijze van spreke uit zijn omgeving. Mocht je het geluk hebben een uil in vrijheid te zien, ga hem/haar niet najagen om een close-up te maken…natuurlijk krijg jij het plezier van de jacht maar voor de uil is het frustrerend en de soort heeft het al moeilijk genoeg om te overleven. Breng bij voorkeur een middag door met de vertegenwoordiger van de soort in een comfortabele en veilige omgeving, neem de tijd.