|
Het is me allemaal teveel. Er is zoveel om te verwerken en dat ga ik vrees ik niet alleen kunnen.
Heel die situatie met onze pa is ni simpel geweest en is het nu nog niet en dat vreet serieus aan mij alhoewel ik het nu al redelijk goed heb kunnen loslaten. Het heeft een heel groot stuk van mijn leven bepaald en dat doet het nu nog maar jammer genoeg niet in de goeie zin.
Dan heel de fibromyalgie-soap die maar niet wil eindigen, alle extra kwaaltjes die erbij komen kijken, de fysieke pijn, het alleen zijn in de week, te druk met de kindjes in het weekend, het niet vooruitgeraken en op dezelfde plaats blijven trappelen, het hoofd dat vooruit wil maar het lichaam dat niet kan volgen, het einde willen zien maar beseffen dat het nog ver weg is ... .
En dan als extraatje nog het hart met zijn ICD en de rompslomp errond. Nog meer dingen die niet meer mogen of kunnen, weer extra zaken waar je op moet letten die allemaal je leven toch nog iets meer belasten dan vroeger ... .
Ik sta op een punt in mijn leven waar ik niet goed door geraak ....
23-03-2010 om 14:21
geschreven door fibrojo 
|
