Deel 2: Bezoek in Februari en een hele hoop Foto's van Braga, Porto, Coimbra en Lissabon
!!! NOTE: Mijn blog was te lang door het aantal foto's dat erin staat dus heb ik heb moeten opsplitsen in 2 delen dit is het 2de deel, het 1ste staat onder dit item
De volgende twee dagen was het een pak minder mooi weer. We bezochten een zeer indrukwekkend museum welke de kunstcollectie van een bepaald Portugees met Albanese wortels tentoonstelde. Het museum droeg de naam van de man, maar mijn geheugen is niet zo goed in het onthouden van Albanese achternamen dus die naam blijf ik jullie schuldig. We bezochten de plek waar Herman de Coninck in elkaar stuikte naast Hugo Claus. We liepen nog wat door de straten en bezochten het design museum.
het museum:
De tuinen rond het museum:
De plaats waar Herman de Coninck zijn hartaanval had:
De
volgende dag was het weer echt afschuwelijk en na een mislukte poging om ons
bezig te houden in een shopping centrum vertrokken we richting het Parque das
Nações, de site van de wereldtentoonstelling van 1998. Het is niet echt de
meest ongelofelijke plek in de wereld maar zeker de moeite waard om te bezoeken
als je tijd hebt. Een hoop moderne gebouwen die ondertussen al meer dan 10 jaar
oud zijn maar nog altijd zeer modern ogen en dus niet zoals vele moderne
gebouwen afschuwelijke betonnen monsters zijn geworden. Meer zelfs het Station
dat aan de site ligt is een gebouw waar beton zeer prominent aanwezig is en
toch een bepaalde elegantie behoudt.
Parque das Nações:
De
volgende ochtend zeer vroeg zijn de ouders en de zus terug vertrokken richting
België en ging ik terug naar Coimbra. Thuis aangekomen ging ik in bed liggen en
heb ik geslapen. Mijn ouders hun slaapritme was immers niet aan het zuiderse
ritme aangepast: zij slapen van 22h tot 07h, ik van 01h tot 10h dus goed
geslapen heb ik alleszins niet
Eindnoot: Ik heb net gedaan met alle foto's van facebook naar deze blog pagina te kopiëren ... en bij het voorbijflitsen van al die foto die ik in de vorige maand heb genomen, gecombineerd met de dramatiek van Beethoven's 9de symfonie die nu door mijn boxen klinkt (ja soms luister ik naar klassieke muziek!) besef ik dat Februari 2010 een maand zal zijn waar ik nog vaak heimwee naar zal hebben!
Deel 1: Bezoek in Februari en een hele hoop Foto's van Braga, Porto, Coimbra en Lissabon
Dierbare Belgen,
Het
is weer eventjes geleden dat ik hier iets heb gepost en daar heb ik een goed
excuus voor: er was bezoek en ik heb dus wat rondgereisd.
Van
31 januari tot 7 februari zijn Eline, Lara en Clio me hier komen bezoeken. In
afwachting op hun komst (ze kwamen aan in Porto) ging ik de stad Braga eens
verkennen. Braga is Portugal's oudste stad en zou ook één van de oudste
katholieke steden van de wereld zijn. Die Katholieke invloed was zeer duidelijk
te zien want de stad ligt bezaaid met kathedralen, kerken en schrijnen. Maar
natuurlijk heeft elke oude stad in Portugal ook Moorse invloeden, in Braga
bestaan die uit de resten van een oude Moorse vestiging. Iets buiten Braga ligt
het heiligdom Bom Jesus, een kerk zoals er duizenden staan in Europa en op zich
eigenlijk niets speciaals is, de duizenden toeristen die het elk jaar bezoeken
komen namelijk voor de trappen die naar de kerk leiden. Twee rijen trappen gaan
zigzaggend naar boven, op de muren staan beeldjes van heiligen en overal
klinkt het geluid van kabbelend water dat uit de fonteinen komt. Dit alles
steekt fel af tegen het wit van de muren (jammer genoeg waren die muren nu wat
minder wit omdat ze enkel onderhoudswerkzaamheden houden wanneer het weer
warmer wordt). Hoewel het weer zeer slecht was, met maar af en toe een
straaltje zon of een plekje blauwe lucht heb ik zeer veel genoten van Braga.
µ
Het Heiligdom Bom Jesus
Na
Braga ben ik naar Porto afgezakt om Eline, Lara en Clio op te pikken van de
luchthaven. Om 22h de bittere kou getrotseerd om met de metro naar de
luchthaven te gaan en gelukkig was de vlieger op tijd want zelf in de
luchthaven was het koud nuja volgens mij toch want volgens de net aangekomen
dames was ik mij aan het aanstellen en was het in België veel kouder.
Gelukkig konden we ons op de terugweg in de metro verwarmen met het roddelen
over de geschiedkundige kring van de universiteit van Leuven, niet dat wij die
persoonlijk kennen maar ze zaten samen met hen op het vliegtuig en met ons op
de tram. Toen bleek dat de geschiedkundige kring toch niet voor genoeg
opwarming zorgde probeerde we maar een fles wijn, welke effectiever bleek. De
volgende dag (die werd vergezeld met een blauwe hemel en stralende zon) gingen
we door het oude centrum van Porto kuieren. Jammer genoeg konden we daar niet
zo hard van de zon genieten omdat Porto een stad is die volledig is voorzien op
zeer warm weer: Dunne straten die zo weinig mogelijk licht doorlaten en bestaan
uit huizen met dikke muren, grote ramen en balkonnetjes. Na wat langs het water
te lopen (welke deze keer niet blauw maar bruin zag) begonnen we weer te
klimmen, we stapte over de brug, genoten aan de overkant van de rivier van het
zonnetjes, liepen tussen de magazijnen van Sandeman, Kopke en andere porto
huizen, vermaakte we ons op een kinderspeeltuin en eindigde we langs het water
op een bankje, drinkend van een glas (of eerder een plastiek bekertje) porto,
kijken hoe de wereld voorbij stapte en hopen dat geen enkele meeuw ons zou
meehebben met een drol J
Hun Vlucht
Porto
Stoeien op de kinderspeeltuin:
Het
zalige weer bleef doorgaan tot de volgende dag, en besloten om de Atlantische
Oceaan te bezoeken. Met een antiek trammetje reden we richting het strand. Het weer bleek zelf zo uitstekend te zijn dat we met ons
voeten in het water konden begeven. Zo hard genoten we van zon, zee en strand
dat we de tijd uit het oog verloren en moesten racen om op tijd in het
treinstation te zijn. Onze wedloop werd door iedereen rond ons gehoord toen we
met zijn vieren naar beneden liepen onder het gedaver van trolly-wieltjes op
kasseien. We haalde de trein en vertrokken richting Coimbra waar we na
zonsondergang toekwamen.
Eline drukt haar pure vreugde uit omdat ze in Februari met haar voeten in de Atlantische oceaan mag staan:
De
volgende dagen liepen we door Coimbra hoewel het weer een pak slechter was
geworden. Samengevat hebben we de universiteit en alles er rond bezocht; Portugese
koffie aan 0,6 gedronken; vis, taartjes en Belgische pralines (ZEER
LEKKERE!!!) gegeten; van het Portugese studentenleven/erasmusleven geproefd
mede dankzij DJ Luciano; in een shoppingcentrum voor de regen gaan schuilen; een
rommelmarkt bezocht en geëindigd op de voetgangersbrug over het water en met een
schitterend uitzicht op Coimbra dronken we onze fles porto uit Porto leeg.
Zondagochtend vertrokken de dames terug richting Porto en opeens was er weer
rust in mijn leven, welgekomen rust en orde in mijn kamer maar ook wel een niet
te vullen stilte.
Uiteindelijk
heb ik niet veel van de stilte kunnen genieten want reeds na een paar dagen
moest ik opnieuw vertrekken richting Lissabon omdat mijn ouders en zus op
bezoek kwamen. De avond ervoor was er een Duits feest bij ons in de keuken met Schnitzels
en Kartoffel salade, ik moet dus niet zeggen dat het met kleine oogjes was toen
ik de volgende ochtend wakker werd. Bij overmaat van ramp besefte ik (pas toen
ik reeds in Lissabon was aangekomen) dat ik mijn kaartje vergeten was en dus
maar half wist waar ik moest zijn. Na wat telefoontjes en veel te stappen met te
zware rugzakken kwam ik eindelijk en buiten adem toe in het appartementje dat
we huurde. We trokken reeds vrij snel de stad in want vandaag viel het weer nog
mee, bewolkt maar geen regen, terwijl er regen voorspelt werd. We liepen rond
in Lissabon en weer vond ik het een ongelofelijke stad. Het is geen stad van indrukwekkende
architectuur en grootste cultuur, het is eerder een reeks aan één gerijgde
dorpen. Je raakt verdwaalt in de verschillende kleine straatjes waarvan elke
noodzakelijke vierkante meter is volgebouwd en waar af en toe een klein antiek
trammetje door rijd, en dan draai je een hoek om of ga je wat trappen naar
omhoog en stoot je op een panoramisch uitzicht, een pleintje dat nergens staat
aangeduid of de zoveelste kerk. De enige uitzondering hierop is de buurt baixa
welke volledig werd vernietigd door een aardbeving en werd heropgebouwd door de
koning. Grote majestueuze huizen, een gigantische triomfsboog en een
verschillende pleinen versieren hier de straten. In elk klein straatje vind je
een dozijn winkels, van bakkerijen, viswinkels en slagers tot ondergoed en horlogemakers.
Na door het centrum te lopen sprongen we op de tram richting Belem (een
randgemeente) waar je de beste taartje van heel Portugal kunt eten, er een
standbeeld staat ter ere van de ontdekker en een enorm klooster waar het
verdrag van Lissabon werd ondertekend.
De taartjes van Belem:
Het monument ter ere van de ontdekker en 3 koude toeristen:
De
volgende dag was de hemel helemaal opgeklaard (het zou ook de laatste keer
zijn) en we besloten om vandaag buiten door te brengen. Eerst gingen we
natuurlijk naar de rommelmarkt van Lissabon om daarna met het trammetjes naar
de andere kant van de stad te trekken. Daar ontdekte we een kerkhof met een
schitterend uitzicht op de brug van Lissabon. Met het trammetje keerde we weer
terug en liepen we de rest van de dag door de kleine straatjes van de
volksbuurten en eindigde we in de toren in baixa die ons een schitterend
uitzicht gaf over lissabon.
µ
