ieps,

Er zijn de laatste dagen een paar dingen gebeurt dus ik zet ze even op een rijtje :) 

Ik heb mijn eerste les van de intensieve cursus portugees gehad (woensdag 2 september) . Ze vinden plaats in Faculdade de letras (faculteit letterkunde) wat toch een vrij impossante faculteit is. Vanbuiten is het een bombastische gebouw met grote standbeelden van filosofen ... dat denk ik toch. Vanbinnen daarentegen is het een doolhof van gangen. Alle gangen zijn bezet met boekenkasten, elke boekenkast heeft een naam, afhankelijke van de periode, stijl of herkomst van de boeken. Toen ik vandaag aan het zoeken was naar het lokaal waar ik les had kwam ik zelf een rek vol met Belgische literatuur tegen. Nieuwsgierig keek ik een beetje tussen de boeken toen opeens één van de professoren van de literatuur van de lage landen me aansprak. Omdat ik er niet echt uit zie als een portugees (zwart haar, bruine ogen, licht bruine huid) vroeg hij mij van waar ik was. We begonnen te praten, in mijn geval eerder half stotteren omdat mijn portugees nog altijd niet schitterend is, over Belgische literatuur (niet dat ik daar zo veel van af weet!). Ik merkte op dat tussen al de Belgische romas geen enkele vlaamse schrijver zat. Eerst was hij wat gepikeert door mijn opmerking maar toch denk ik dat ik hem uiteindelijk heb kunnen overtuigen van het feit dat de Vlaamse cultuur een dominante stroming is in België. Ik veronderstel niet direct dat hij nu een hele verzameling Claus, Verhulst, Provoost, Brusselmans en Lanoye zal aankopen (want geen kat die hier Nederlands spreekt) maar toch ben ik vrij trots dat ik een professor heb kunnen doen twijfelen aan de kwaliteit van zijn collectie  ... Ik besef net dat ik hierdoor overkom als een echte flamingant in jullie ogen, maar laat mij duidelijk zijn dat ben ik niet, of om het in de woorden van Yves Leterme te zeggen: Allons enfant de la Patrie, le jour de gloire est arrivé ...

De lessen Portugees waren op zich nogal saai. Ik zit in niveau 1, het laagste wat vrij logisch is want ik heb nog nooit echt Portugees gehad. Maar omdat ik hier nu ondertussen toch al meer dan 2 weken zit, waarvan één en een halve week tussen de brazilianen, is mijn portugees al goed opgeschoten. Het spreken lukt al aardig (de vrij oppervlakkige gesprekken wel te verstaan) en ik versta toch ook al het meeste dat tegen mij wordt gezegd. In de lessen daarentegen zitten mensen die nog nooit Portugees hebben gehad, mensen die zoals ik al een klein mondje kunnen en mensen die dankzij hun moedertaal (Italiaans of Spaans) al een stapje voor hebben op de rest. Met als gevolg dat de leerkrachten traag genoeg spreken zodat de mensen van mijn niveau en de mensen die een Romaanse taal als moedertaal hebben, de leerkracht zonder probleem kunnen verstaan maar te snel zodat de mensen zonder enige kennis van portugees er niets van verstaan. Ik leer dus eigelijk niets bij terwijl het voor andere te moeilijk is om er iets van op te steken. Nuja het is een intensieve cursus dus ik hoop dat het allemaal vrij snel vooruitgaat zodat ik binnenkort het moeilijk krijg tijdens de lessen (en dus iets leer!).

Het toppunt van deze week was zeker vrijdag toe ben ik naar een kleine Fado concert in Rua Quebras Costas (de straat van de gebroken rug, de stijle straat waar ik in mijn vorige blogs alle dingen over heb gezegd). Voor degene die het niet weten: Fado is de traditionele muziek van Portugal en is nog altijd zeer actueel in Coimbra (waar het trouwens enkel door mannen mag worden gezongen). Het concert bestond uit 3 mannen (2 op gitaar en één zanger) die op de trappen van Quebra Costas hun zangkunsten vertoonden voor een half uurtje. Ik vond het echt de moeite waard en, alhoewel ze er enkel waren om reclame te maken voor een Fado-bar in het centrum, genoot ik ervan ... ik denk dus dat ik die fado-bar eens ga bezoeken. (Een filmpje van de Fado zal ik op mijn facebook zetten)

Die avond was het ook de verjaardag van een Duits meisje (Paloma) die hier verblijft. We hebben het gevierd met caipirinhas en cake, daarna zijn we afgezakt naar de bar van de kotmadam haar zoon. Van dat feestje ben ik dan stiekem weggeglipt naar het café ernaast omdat ik daar een bordje van Hoegaarden had zien hangen  Ik ben daar met de franse barman beginnen praten (ja in het Frans!), hij is van Lille en noemt zichzelf dan ook een halve Vlaming. Hij is zeer vriendelijk ... zo vriendelijk dat je er geen nee tegen kan zeggen, en dat was nogal moeilijk eenmaal dat hij mij en een franse vriendin van uit het huis begon te inviteren op zijn lievelings drank: een soort shot uit Kentucky, 45% alcohol. Na enkele van die glazen was ik blij wanneer we eindelijk naar huis gingen en nog blijer toen ik de trappen op was en in mijn bed lag  Ik weet dat het niet echt correct is om in het land van de Porto (en ook zeer lekkere wijn) plebs bier te drinken ... Maar fack bij 35°C kan een frisse Hoegaarde toch deugt doen!

Zaterdag ( 5 september) zijn we dan naar het strand van Figueira da Foz geweest met de ERASMUS organisatie en alle brazilianen uit het huis. Het was zeer tof om een hele dag in het zand te liggen, praten en af en toe rechtstaan om iets actiefs te doen, maar verder dan knie hoog ben ik niet (en de rest ook niet) in de zee geweest. Het water was ijskoud en de golven waren enorm omdat er geen golfbrekers waren.

Vanochtend ben ik dan zeer vroeg wakker geworden door al het lawaai op straat. Er is hier zo te zien een BMX race welke door het smalle straatje langs mijn raam passeert. Perfect decor allesinds voor de BMX, allemaal smalle kronkelende straatje, met kasseien of trappen die op en neer gaan. We hebben allemaal even vanop het terras gekeken maar uiteindelijk zijn we weer naar binnen gevlugd door de warmte en omdat we teleurgesteld waren dat niemand van zijn BMX viel 

groeten,

Felix

Ik heb het de laatste dagen vrij druk gehad, voornamelijk met alle nodige documenten in te vullen. Het feit dat mijn faculteit in een ander deel van de stad ligt helpt daar zeker niet bij, ik ben dus al de hele week aan het pendelen tussen het gebouw waar de administratie van de universiteit is gevestigd en mijn faculteit. Maar kijk ik denk dat al het papierwerk bijna gedaan is, enkel nog mijn vakkenpakket kiezen en laten goedkeuren en dan nog een eindregistratie .... AAAH fack ik haat universiteits bureaucratie 

Voor de rest niet echt vel meer gedaan. Veel gezweet want het blijft hier maar rond de 35°C. Met als gevolg dat ik gistere en vandaag ben gaan zwemmen in de rivier tussen de visjes. En vandaag heb ik zelf een crucifix gevonden in het water ... misschien een teken vanuit de wolken dat ik mij maar beter bekeer in dit katholieke land. 

Voor de rest een paar keer uitgeweest in de bar van de zoon van mijn kotmadam ... hij geeft mij altijd gratis drank als ik ERASMUSers meeneem. Toch valt er nog altijd niet veel te doen in Coimbra. Overdag lopen er veel toeristen rond maar 's avonds is het hier vaak een pak stiller. Maar daar zou vanaf morgen verandering in moeten komen want alle studenten zouden moeten toekomen op 1 september. Mijn eerste lessen beginnen woensdag, geen officiële lessen maar mijn intensieve cursus portugees. Ik ben blij dat die beginnen want het portugees heb ik toch een beetje onderschat. Toen ik het leerde uit mijn boek leek het allemaal zo op Spaans dat ik er mij niet te veel zorgen om maakte. Maar dat was dus niet zo, geschreven is het net Spaans maar de uitspraak is zo anders, mengeling van een beetje vanalles: Spaans, Frans, Arabisch, ... Toch is, dankzij de Brazilianen in het huis, mijn portugees al wat verbeterd, en ik ga ervan uit dat dankzij mijn lessen het nog een pak beter zal gaan. 

Natuurlijk heb ik ook al de toerist uitgehangen in Coimbra. Ik weet nog altijd niet echt wat ik ervan moet denken. Het historisch centrum is echt gemaakt om een heuvel heen met de Universiteit op het puntje. De universiteit zelf is echt zeer mooi, er is de faculteit Recht welke zeer oud is ... oud genoeg om nog altijd een kerk erin te hebben. De andere faculteiten (Farmaceutica, geneeskunde, wijsbegeerte, letterkunde, wiskunde, chemie, fysica en nog een handvol andere exacte en sociale wetenschappen), de administratie en de hoofdbiblioteek zijn gecentreerd rond 2 pleinen die verbonden zijn door een straat vol met bomen. De gebouwen rond deze pleinen zijn een pak moderner dan de faculteit rechten, maar niet lelijk zoals bijvoorbeeld de Sterre  Hoewel het er nu zwermt van de toeristen blijft het een zeer rustige omgeving. A Universidade de Coimbra telt ongeveer 22.000 studenten (UGent: 33.000) en bestaat al sinds 1290 (UGent: 1817) en daarmee één van de oudste universiteiten van Europa.

Mijn huis is vlakbij Sé Velha welke de oudste cathedraal is van Coimbra, en nog restanten heeft van de Moorse bezettingen. Dit gedeelte van de stad noemt men (ik ben de portugese term vergeten dus ik geef de engelse) Uptown. De naam is vrij logisch gekozen want het is het gedeelte tussen de top van de heuvel waar de universiteit is en het platte gedeelte dat naar de rivier leidt. Ik woon dus op één van de hoogste punten van coimbra ... Ik heb er al vaak om gevloekt zeker wanneer ik met als mijn boodschappen terug naar huis stap langs de Rua Quebra Costas (de straat van de gebroken rug), een straat die zeer stijl omhoog gaat met dodelijk trapjes. De straten hier zijn dus vaak zeer stijl, en omdat de stad zelf zo oud is ook vrij smal. Ze zijn allemaal geplaveid met kleine kasseitjes, wat dus serieuze valpartijen zal leiden éénmaal dat het hier regent . In weze is het hier vrij fris, simpelweg omdat de huizen hier vaak 4 of meer verdiepingen hoog zijn en dus geen zonlicht toelaten. Het geeft soms ook wel een claustrofobisch gevoel in die smalle straatjes. Toch, dit houdt de gemiddelde portugees allemaal niet tegen om met de auto te komen ... het zijn een bende gekken: overal éénrichtingsstraatjes waar je de spiegels moet inklappen als je erdoor wilt kunnen, en vaak zwermt het er van de toeristen die meer door hun fototoestel kijken dan naar de weg. De oude gevels van de huizen lijken vaak in slechte staat, half verbleekte verf en kapotte daken (omdat niemand zo gek is om op die hoge smalle daken te kruipen) sommige huizen zijn ook betegeld hoewel dat eerder een uitzondering is, vaak zijn ze wel vanbinnen betegeld met delftblauwe tegels in alle vormen en maten en met allerlei motiefjes. Zeker de tegels in de oude universiteit zijn schitterend. Ook staat er wel op één van de 2 huizen een leuze van één of andere politieke studenten vereniging. Mijn indruk is dat de meeste van die verenigingen zich in de extreem linkse hoek van het politieke spectrum bevinden (Marx, Lenin Che Guevara en zelfs soms Mao en Stalin staan hier vaak in het straatbeeld), wat misschien niet zo raar is als je weet dat tot 1968 hier de fascistische dictator Salazar aan de macht was (zoals wat Franco voor Spanje was). Toch heeft dit gedeelte van de stad een bepaalde charme die ik niet echt goed kan beschrijven en vaak ga ik 's middags gewoon een beetje stappen om een beetje te genieten van de atmosfeer die er hangt in de kleine straatjes.

"Het feminisme heeft nog nooit iemand gedood. Het machisme (ik weet niet of ik dit goed vertaal :p) elke dag"

"Je grootvader hield van Salazar ... Ik niet!"

Dan heb je het platte gedeelte van het stad dat aan de rivier Mondego ligt, deze buurt heet in het engels Downtown (ofzo vertalen ze het toch in de lonely planet). Zoals ik dus al zei is hier alles veel platter. In Uptown ligt al het studentenleven en dus ook nachtleven, Downtown daarentegen is eerder het commerciële centrum. Ook hier is een buurt die bestaat uit allemaal smalle straatje met hoge huizen en elk huisje heeft hier dan ook een winkeltje. Hier bevinden zich ook alle pastelerias, dit zijn een soort banketbakkers waar je allerlei soorten taartjes en gebakjes kan kopen (vaak zeer gelijkaardig aan de Belgische) en ook bicas kunt drinken, koffietjes waar je 3 keer van kunt zippen voor hij op is maar waarvan je zo'n caffeïne-kick van krijgt dat het haar in je nek komt recht te staan . Uiteindelijk kom je dan bij de rivier uit, welke aan een zeer mooi park ligt en bij goed weer iedereen een beetje op het gras ligt te praten en af en toe eens een duikje neemt. Een beetje zoals de Blaarmeersen maar hier kan je meer dan een paar dagen per jaar langs het water komen liggen  Als je de rivier oversteekt kom je terecht het moderene gedeelte van de stad, er valt niet zoveel over te zeggen eigelijk, veel semi-moderne gebouwen, braak liggende grond en grote banen. 

Als je dan dieper de bergen in gaat, dus verder van de rivier en van de universiteit kom je in een zeer residentiële buurt. Hier ligt ook mijn Faculteit (ja net op het allerhoogste punt van Coimbra). Veel valt er ook niet te beleven daarom dat ik heb besloten wat verder van mijn faculteit te wonen. Er is ook een groot park die er afschuwelijk bij ligt, alsof het in nog geen 10jaar is opgekuist terwijl het zeer mooi zou kunnen zijn omdat het vroeger de koninklijke tuinen waren en dus vele fonteintjes heeft. Verder is er ook nog de botanische tuin welke echt een oase van rust is. De buurt waar mijn faculteit is wordt dus voornamelijk ingenomen door nieuwe (daarom niet lelijke) huizen, soms grote appartementsblokken en winkelcentra. Toch staat er tussen al dat nieuwe vaak ook een oud koloniaal huis. Ik vermoed dat deze buitenwijken vroeger de villa's had van de rijke middenstand van Coimbra. Hoewel deze huizen vaak pareltjes zijn staan meeste er in slechte staat bij, waarschijnlijk omdat het onbetaalbaar is om sommige van die grote huizen te onderhouden. Het zijn dus eigelijk oude geesten die dienen om de portugezen heimwee te geven naar hun rijk koloniaal verleden. 

In het algemeen ben ik zeer tevreden over de stad die ik heb gekozen, ik heb alles wat ik nodig heb zoals in een stad maar toch blijft alles hier betaalbaar en rustig zoals in een klein dorpje, ik ben wel benieuwd hoe het gaat zijn éénmaal de studenten toekomen.

Groeten

Felix