tussen het studeren door vind ik even de tijd om een vlugge update te geven over Queima das Fitas (van 6 tot 15 mei). Queima das Fitas is een feest dat in elke Portugese stad op het einde van het academisch jaar voorkomt, en met dat Coimbra de grootste studentenstad is van Portugal is de Queima das fitas de Coimbra ook de grootste van Portugal. In weze is het een week vol feest. Overdag is de stad dood (op één dag na) en 's avonds zakt iedereen af naar de rivier waar een groot feestterrein is en groepen optreden.
Queima wordt traditioneel gestart met de serenata monumental. Dit is een fado concert aan de kerk Sé Velha. Alle studenten komen kijken in hun traditionele kledij en iedereen luistert naar de trieste fado muziek. Vele beginnen tegen het einde te wenen, zeker de laatste jaars want het symboliseert het einde van hun studies in Coimbra, en voor de ERASMUSers het einde van hun jaar in Portugal :)
Sé Velha is de kerk recht voor mijn huis en dus wij konden alles waarnemen van op het terras, wat echt een zege was! De serenata begint om middernacht maar reeds om 20h konden we met moeite uit ons huis door al het volk in de straat. Dus we bleven binnen en aten allen samen Portugese Bakkeljauw. Om middernacht gingen we naar het terras en het was vrij ongelooflijk: uitkijken op een 1000-tal studenten in zwarte capes terwijl er fado door de boxen klonk. Het was muisstil, iedereen luisterde aandachtig en iedereen was in meer of mindere mate ontroerd aan het einde. Daarna was er nog een groot feest aan de universiteit zelf. Hier is een video van iemand die in het publiek stond: http://www.youtube.com/watch?v=Nn-RHvVfF6o, en hier nog eentje van vroeger waarop je de studenten kan zien wenen http://www.youtube.com/watch?v=f3WGttZdksg
Op dit na waren er tijdens de week nog andere grote activiteiten. Ten eerste was er de Cortejo. Elke academische richting (>60) maakt een met papieren bloemen versierde wagen, ze stoppen hem vol met bier en eten en vertrekken dan door de straten van Coimbra in één grote parade. Heel veel volk komt kijken, niet persé voor de wagens, want die stellen niet veel voor, maar omdat het bier en het eten voor niets wordt uitgedeeld aan de mensen. Er heerst dus een zeer gemoedelijke sfeer, en vooral omdat het net goed weer was (niet te warm niet te koud) was het echt een super toffe ervaring. Wanneer de parade op zijn laatste benen loopt beginnen de studenten hun zelf gemaakte wagens te vernietigen. Sommige hebben tegen dan al wat te veel gedronken en denken dat het grappig is om de wagen in brand te steken ... een tiental wagens werden in brand gestoken, maar de brandweer was er al op voorbereid en dus de brandjes bleven maar klein. Tijdens de parade vindt ook de hoofdact plaats van Queima: het verbranden van de lintjes. Elke faculteit heeft zijn eigen kleuren en elke student heeft aan hun leren map (studenten hebben hier geen boekentas maar een dikke leren map waar ze alles in steken) lintjes met de kleuren van hun faculteit hangen, tijdnes Cortejo verbranden ze die lintjes dan in een grote pot, "Queima das Fitas" betekent dan het "het verbranden van de lintjes". Ik veronderstel dat deze traditie vroeger veel sterker was want nu stelde het niet veel voor, de lintjes werden niet eens verbrand, gewoon een groep studenten die over een pot met vuur hun lintjes houden wachtend tot wanneer de fotograaf of een familielid een foto heeft getrokken.
Zie de rook in de verte op de rechtse foto, van één van de in brand gestoken wagens
brandweer die aan het blussen is
De tweede grote activiteit is de Garraiada wat een stierengevecht is. Net zoals in Spanje zijn stierengevecht typisch voor Portugal maar de tradities die er rond hangen zijn verschillend, waarvan het grootste verschil is dat de stier niet wordt gedood. Het stierengevecht is in de kuststad FIgueira da Foz en de meeste studenten maken er een traditie van om de nacht door te steken en 's ochtends op het strand te gaan slapen, gevolg: zeer veel kapotte gezichten. Ik heb dat niet gedaan, voor ik vertrok naar Figueira heb ik eerst nog een paar uurtjes mijn ogen dicht gedaan.
Voor het stierengevecht begon mochten leerlingen van elke faculteit in de ring komen. Er kwam een groep studenten binnen ze riepen wat, trokken wat foto's an na 5 a 10 minuten waren ze weer weg. Met dat er meer dan 10 faculteiten zijn werd dit hele gebeuren nogal saai na 3 faculteiten, enkel verstoord door de faculteit van Sport want zij hadden een rugbybal mee en begonnen te rugbyen, altijd leuk om mensen zien getackeld te worden. Na de laatste faculteit werden de verschillende "spelers" voorgesteld. Een Portugees stierengevecht begint met de "Pantalones" (iemand te paard) die de stier verzwakt door pinnen in zijn rug te steken, daarna komt de "matador" met de doek om de stier verder uit te putten. "Matador" is Spaans en Portugees voor "de doder" en in Spanje zou dit het moment zijn dat de stier wordt gedood maar zoals ik al zei de Portugese matador verzwakt hem enkel door hem te laten lopen. Op het einde komt er een groep van 8 mensen, de "forcados" naar de stier en ze dagen hem uit: dus stier vs mens. Dit ziet er vrij spectaculair uit en moet toch wel wat moed eisen. Daarna wordt de stier terug uit de arena geleid (wat soms wel even kan duren). Er waren 4 stieren en dus 4 "corridas de touros", en voornamelijk omdat er geen eten was e we niet naar buiten konden was het soms nogal langdradig. Gelukkige werd er op het einde bier geschonken, bier werd niet vroeger uitgeschonken omdat er ook nog een laatste stage was en de organisatoren de studenten niet te dronken wouden maken. De laatste stage was namelijk de studenten die zelf de stier uitdaagde wat voor zeer grappige beelden leiden.
Slapende studenten in het stadium
Notice the moustache "dos cervezas por favor elke spanjaard heeft een snor" ... of te wel ... "Duas cerveijas se faz favor elke Portugees heeft een snor"
Voor de rest ben ik bijna elke dag naar de optredens gaan kijken ik zag artiesten zoals Martin Solveig (Franse House DJ http://www.youtube.com/watch?v=1Jh4aGQBUZM), Daniela Mercury (Braziliaanse zangeres), Guano Apes (welke echt kak waren http://www.youtube.com/watch?v=SFvCx6w_ptE), Amalia Hoje (een groep die popversies maakt van de liedjes van de grootste fado zangeres ooit Amalia Rodrigues http://www.youtube.com/watch?v=BgQeJ6BqRLI) en Buraka som Sistema (een Portugese band die Angolaanse beats mixed met hip hop en techno http://www.youtube.com/watch?v=OpYR7ilLbfo) als ook typische portugese studenten bands na elk optreden. In het algemeen was het echt een ZALIGE week ... maar door die zalige week zit ik, samen met heel Coimbra, achter op de studies dus nu studeren, studeren en studeren.
Ik maakte ook een compilatie van alle filmpjes die ik maakte tijdens Queima, voor de mensen die op facebook zitten zullen het wel al hebben gezien. Het is de eerste keer dat ik met video bewerkings software wekte dus het is niet echt professioneel :) bloggen.be doet lastig als ik hem upload dus ik heb hem via youtube geupload: http://www.youtube.com/watch?v=w9wbhHGNFkg
Ja het regende ook hier!
Om te eindigen meld ik dat ik terug in België zal zijn op 15 juli ... see you then, até já!!!
Mijn jaar hier begint op zijn laatste benen te lopen en ik besefte dat het al even was sinds ik iets heb gepost dus ik geef jullie een vlug overzicht van de laatste maand.
Nadat mijn ouders terug gingen richting la Belgique keerde ik ook weer huiswaarts waar ik nog net het laatste carnaval feest kon meepikken van Coimbra. Het vond plaats in de oude koninklijke tuinen en na de stilte van het academisch verlof schoot Coimbra weer in leven: overal was het feest en de studenten liepen weer rond in hun traditionele kleding. Ook kwamen er nieuwe erasmus studenten toe in het huis voor het tweede semester, we kregen enkele Brazilianen, Italianen en Turken bij. De ERASMUS gekte van het begin van vorig semester leek weer te beginnen maar ging aan de meeste Erasmusers die hier al waren sinds het eerste semester voorbij. De "originals" van het eerste semester hadden allemaal wat last van het zogenaamde "mid-erasmus dipje". Erasmus is zeer tof maar vaak ook nogal ééntonig, zeker als je in een kleine stad zoals Coimbra verblijft. Dus éénmaal na het carnaval viel ik ook wat stil en begon ik mij vooral te focussen op mijn studies, ondertussen ben ik wel weer op gang gekomen maar op een trager tempo dan het eerste semester en ik wens dat ook zo te houden.
Enkele foto's van het carnaval feestje:
De periode na het academisch verlof werd ook gekenmerkt door vele afscheidsfeestjes. Ze waren allemaal van hetzelfde concept: rond de 8 betalen en dan eten en drinken à volonté ... meestal vettig eten en goedkope wijn. Het meest afschuwelijke van zulke etentjes zijn de drinkspelletjes dat Portugezen zo graag spelen en de gewoonte dat je enkel met je linkerhand mag drinken. Als je drinkt met rechts wordt er gezongen en mag je je hele glas in één keer uitdrinken. Het is dan ook altijd een gevecht bij die etentjes om niet in de buurt van Portugezen te zitten wat ze hebben het direct door wanneer je met rechts drinkt. Twee maal heb ik het "ongeluk" gehad om tegenover mijn kotmadam te zitten, ze mag dan wel in de 60 zijn maar ze drinkt mij met gemak onder tafel ... dat heeft ze dan ook 2 maal gedaan :s Ook is het onze huiselijke traditie dat er elke keer wordt gezongen, te beginnen met het nationaal volkslied en dan niet enkel het Portugese maar van elke nationaliteit aan tafel. Met dat ik de enigste Belg ben mocht ik dan ook elke keer op mijn eentje de Brabançonne zingen Na het volkslied komt er dan meestal iemand met een gitaar langs en dan begint iedereen te zingen.
Ook de storm Xynthia raasde door het land nadat het eerste dood en vernieling had gezaaid op de Portugese eilandengroep Madeira om daarna door te trekken naar de rest van Europa. Felle winden en veel regen maar niets ergs gebeurt gelukkig. Voor de rest is het weer hier zeer wisselvallig geweest: soms zeer slecht en dan weer schitterend "korte broek en t shirt" weer.
Op 3 maart speelde het Portugese elftal in Coimbra tegen China. Oké echt een topper was het niet maar voor slechts 10 konden we het niet laten om niet te gaan. De match zelf was nogal saai en het eindigde 2-0 voor Portugal maar we hebben tenminste de nationale held Christiano Ronaldo gezien.
Ook beginnen de toeristen weer toe te stromen. Hele bussen Spanjaarden, Amerikanen en Japanners lopen door de straten van Coimbra alsook rugzaktoeristen en gezinnen op reis. Soms wordt het echt te erg, de toeristen denken vaak dat ons huis één of ander toeristen gedoe is omdat er constant buitenlanders binnen en buiten lopen en die toeristen willen dan natuurlijk ook binnenkomen Maar het heeft ook zijn voordelen want alle lokale artiesten komen nu wat centjes verdienen aan de toeristen door in het portaal van de kerk voor mijn huis hun muziek voor te stellen, wat vaak zeer aangenaam is om naar te luisteren.
Naar al oude gewoonte was er in Bigorna (de Erasmus bar) ook een Belgisch/Nederland feest. De eigenaar van Bigorna is de zoon van mijn kotmadam en ik was dus sociaal verplicht om ja te zeggen wanner hij mij vroeg of ik DJ wou zijn. Hoewel ik er ferm tegenop zag omdat ik echt geen kennis heb van hoe te Dj'en is het al bij al nog goed gelukt, er was veel volk en iedereen genoot van de muziek. Ik heb voornamelijk geleerd hoe makkelijk het is om met DJ-Software te mixen
Toen het weer enkele dagen tropisch warm was werd er een BBQ georganiseerd in het café onder mijn huis. Het hele huis was aanwezig, we zongen weer liedjes, aten ons vol en lagen daarna op ons rug op het plain voor ons huis. We genoten van de schitterende omgeving, de ondergaande zon en de roes in ons hoofd ... het was dus een zeer geslaagde BBQ!
Ondertussen was de Portugese paasvakantie al begonnen, iedereen vertrok op reis maar ik bleef thuis, studeren. De volgende week zouden namelijk Daan, Tulay en Nathan mij komen bezoeken en ik moest dus nu aan mijn studies werken. Maar op paaszondag heb ik toch nog een tripje gemaakt met Martin (Tsjech), Roman, Sonja en haar broer en zus (Duitsers). We gingen naar een stadje op een klein uurtje van hier: Aveiro. Ik had al vaak gehoord dat het wel de moeite was voor een dagtrip en dat was het ook. Aveiro zelf wordt door de Portugezen het Venetië van het Iberisch schiereiland genoemd ... wel dat is nu wat overdreven :) Er lopen wel kanalen door het stadje waarop je kan varen met één van de bootjes, maar het stadje zelf was duidelijk niet ogebouwd rond de kanalen, de kanalen leken vrij nieuw aangelegd en dus verloor het wat van zijn charme. Maar dan nog blijft het een zeer mooie uitstap. Voor we het stadje zelf verkende gingen we het strand opzoeken. Na een klein uurtje van Aveiro stonden we al met ons voeten in het zand ... en zeer even in het water. Er stak een sterke wind dus we zochten dekking achter een golfbreker en daar uit de wind was het perfect: de zon scheen op ons bolletje, we aten en drinken iets en deden een Duits kaartspelletje. Het geluid van de golven die op het strand sloegen en schelpen over het strand deden rollen klonk als muziek in de oren en de lucht was zo egaal blauw dat het niet meer echt was. Na het strandtoerisme bezochte we ook nog vlug de dijk van het kuststadje. Het was geen Belgische dijk met torenhoge flats uit de jaren 80, het was een dijk die bestond uit allemaal kleine gestreepte houten huizen versierd met bloemen, bankjes en hekjes. Na het strand gingen we nog wat de toerist gaan uithangen in Aveiro maar niet al wandelt maar met de fiets. Na een half jaar niet meer op een fiets te hebben gezeten was het zeer tof om weer eens de straten onveilig te maken :)
Na Aveiro ben ik dan vertrokken richting Lissabon want Daan, Tulay en Nathan kwamen op bezoek. Ondanks vliegtuigen problemen kwamen ze toch nog toe in Lissabon, 6 uur later dan verwacht en om 5 uur 's ochtends maar ze waren er gelukkig! Ik ga hier niet weer een heel verhaal zetten van wat we allemaal hebben gezien (we zijn naar Lissabon, Coimbra en Porto geweest) want ik heb elk van die 3 steden al meer dan eens hier neergepend. We hebben die week veel gezien, veel gegeten en genoten van het goede leven :) Het weer was echt schitterend, ik heb me uitstekend vermaakt en het was spijtig dat ze maar 5 dagen bleven (maar ze zijn wel op tijd vertrokken om niet vast te zitten door de Ijslandse vulkaan).
Lissabon
Coimbra
Porto
**foto's zijn blauw omdat de camara op de verkeerde optie stond**
Sorry voor hoe beknopt de informatie die ik geef maar is maar op het moment dat ik dit schrijf is het nogal laat en ik wil onder de wol kruipen
Deel 2: Bezoek in Februari en een hele hoop Foto's van Braga, Porto, Coimbra en Lissabon
!!! NOTE: Mijn blog was te lang door het aantal foto's dat erin staat dus heb ik heb moeten opsplitsen in 2 delen dit is het 2de deel, het 1ste staat onder dit item
De volgende twee dagen was het een pak minder mooi weer. We bezochten een zeer indrukwekkend museum welke de kunstcollectie van een bepaald Portugees met Albanese wortels tentoonstelde. Het museum droeg de naam van de man, maar mijn geheugen is niet zo goed in het onthouden van Albanese achternamen dus die naam blijf ik jullie schuldig. We bezochten de plek waar Herman de Coninck in elkaar stuikte naast Hugo Claus. We liepen nog wat door de straten en bezochten het design museum.
het museum:
De tuinen rond het museum:
De plaats waar Herman de Coninck zijn hartaanval had:
De
volgende dag was het weer echt afschuwelijk en na een mislukte poging om ons
bezig te houden in een shopping centrum vertrokken we richting het Parque das
Nações, de site van de wereldtentoonstelling van 1998. Het is niet echt de
meest ongelofelijke plek in de wereld maar zeker de moeite waard om te bezoeken
als je tijd hebt. Een hoop moderne gebouwen die ondertussen al meer dan 10 jaar
oud zijn maar nog altijd zeer modern ogen en dus niet zoals vele moderne
gebouwen afschuwelijke betonnen monsters zijn geworden. Meer zelfs het Station
dat aan de site ligt is een gebouw waar beton zeer prominent aanwezig is en
toch een bepaalde elegantie behoudt.
Parque das Nações:
De
volgende ochtend zeer vroeg zijn de ouders en de zus terug vertrokken richting
België en ging ik terug naar Coimbra. Thuis aangekomen ging ik in bed liggen en
heb ik geslapen. Mijn ouders hun slaapritme was immers niet aan het zuiderse
ritme aangepast: zij slapen van 22h tot 07h, ik van 01h tot 10h dus goed
geslapen heb ik alleszins niet
Eindnoot: Ik heb net gedaan met alle foto's van facebook naar deze blog pagina te kopiëren ... en bij het voorbijflitsen van al die foto die ik in de vorige maand heb genomen, gecombineerd met de dramatiek van Beethoven's 9de symfonie die nu door mijn boxen klinkt (ja soms luister ik naar klassieke muziek!) besef ik dat Februari 2010 een maand zal zijn waar ik nog vaak heimwee naar zal hebben!
Deel 1: Bezoek in Februari en een hele hoop Foto's van Braga, Porto, Coimbra en Lissabon
Dierbare Belgen,
Het
is weer eventjes geleden dat ik hier iets heb gepost en daar heb ik een goed
excuus voor: er was bezoek en ik heb dus wat rondgereisd.
Van
31 januari tot 7 februari zijn Eline, Lara en Clio me hier komen bezoeken. In
afwachting op hun komst (ze kwamen aan in Porto) ging ik de stad Braga eens
verkennen. Braga is Portugal's oudste stad en zou ook één van de oudste
katholieke steden van de wereld zijn. Die Katholieke invloed was zeer duidelijk
te zien want de stad ligt bezaaid met kathedralen, kerken en schrijnen. Maar
natuurlijk heeft elke oude stad in Portugal ook Moorse invloeden, in Braga
bestaan die uit de resten van een oude Moorse vestiging. Iets buiten Braga ligt
het heiligdom Bom Jesus, een kerk zoals er duizenden staan in Europa en op zich
eigenlijk niets speciaals is, de duizenden toeristen die het elk jaar bezoeken
komen namelijk voor de trappen die naar de kerk leiden. Twee rijen trappen gaan
zigzaggend naar boven, op de muren staan beeldjes van heiligen en overal
klinkt het geluid van kabbelend water dat uit de fonteinen komt. Dit alles
steekt fel af tegen het wit van de muren (jammer genoeg waren die muren nu wat
minder wit omdat ze enkel onderhoudswerkzaamheden houden wanneer het weer
warmer wordt). Hoewel het weer zeer slecht was, met maar af en toe een
straaltje zon of een plekje blauwe lucht heb ik zeer veel genoten van Braga.
µ
Het Heiligdom Bom Jesus
Na
Braga ben ik naar Porto afgezakt om Eline, Lara en Clio op te pikken van de
luchthaven. Om 22h de bittere kou getrotseerd om met de metro naar de
luchthaven te gaan en gelukkig was de vlieger op tijd want zelf in de
luchthaven was het koud nuja volgens mij toch want volgens de net aangekomen
dames was ik mij aan het aanstellen en was het in België veel kouder.
Gelukkig konden we ons op de terugweg in de metro verwarmen met het roddelen
over de geschiedkundige kring van de universiteit van Leuven, niet dat wij die
persoonlijk kennen maar ze zaten samen met hen op het vliegtuig en met ons op
de tram. Toen bleek dat de geschiedkundige kring toch niet voor genoeg
opwarming zorgde probeerde we maar een fles wijn, welke effectiever bleek. De
volgende dag (die werd vergezeld met een blauwe hemel en stralende zon) gingen
we door het oude centrum van Porto kuieren. Jammer genoeg konden we daar niet
zo hard van de zon genieten omdat Porto een stad is die volledig is voorzien op
zeer warm weer: Dunne straten die zo weinig mogelijk licht doorlaten en bestaan
uit huizen met dikke muren, grote ramen en balkonnetjes. Na wat langs het water
te lopen (welke deze keer niet blauw maar bruin zag) begonnen we weer te
klimmen, we stapte over de brug, genoten aan de overkant van de rivier van het
zonnetjes, liepen tussen de magazijnen van Sandeman, Kopke en andere porto
huizen, vermaakte we ons op een kinderspeeltuin en eindigde we langs het water
op een bankje, drinkend van een glas (of eerder een plastiek bekertje) porto,
kijken hoe de wereld voorbij stapte en hopen dat geen enkele meeuw ons zou
meehebben met een drol J
Hun Vlucht
Porto
Stoeien op de kinderspeeltuin:
Het
zalige weer bleef doorgaan tot de volgende dag, en besloten om de Atlantische
Oceaan te bezoeken. Met een antiek trammetje reden we richting het strand. Het weer bleek zelf zo uitstekend te zijn dat we met ons
voeten in het water konden begeven. Zo hard genoten we van zon, zee en strand
dat we de tijd uit het oog verloren en moesten racen om op tijd in het
treinstation te zijn. Onze wedloop werd door iedereen rond ons gehoord toen we
met zijn vieren naar beneden liepen onder het gedaver van trolly-wieltjes op
kasseien. We haalde de trein en vertrokken richting Coimbra waar we na
zonsondergang toekwamen.
Eline drukt haar pure vreugde uit omdat ze in Februari met haar voeten in de Atlantische oceaan mag staan:
De
volgende dagen liepen we door Coimbra hoewel het weer een pak slechter was
geworden. Samengevat hebben we de universiteit en alles er rond bezocht; Portugese
koffie aan 0,6 gedronken; vis, taartjes en Belgische pralines (ZEER
LEKKERE!!!) gegeten; van het Portugese studentenleven/erasmusleven geproefd
mede dankzij DJ Luciano; in een shoppingcentrum voor de regen gaan schuilen; een
rommelmarkt bezocht en geëindigd op de voetgangersbrug over het water en met een
schitterend uitzicht op Coimbra dronken we onze fles porto uit Porto leeg.
Zondagochtend vertrokken de dames terug richting Porto en opeens was er weer
rust in mijn leven, welgekomen rust en orde in mijn kamer maar ook wel een niet
te vullen stilte.
Uiteindelijk
heb ik niet veel van de stilte kunnen genieten want reeds na een paar dagen
moest ik opnieuw vertrekken richting Lissabon omdat mijn ouders en zus op
bezoek kwamen. De avond ervoor was er een Duits feest bij ons in de keuken met Schnitzels
en Kartoffel salade, ik moet dus niet zeggen dat het met kleine oogjes was toen
ik de volgende ochtend wakker werd. Bij overmaat van ramp besefte ik (pas toen
ik reeds in Lissabon was aangekomen) dat ik mijn kaartje vergeten was en dus
maar half wist waar ik moest zijn. Na wat telefoontjes en veel te stappen met te
zware rugzakken kwam ik eindelijk en buiten adem toe in het appartementje dat
we huurde. We trokken reeds vrij snel de stad in want vandaag viel het weer nog
mee, bewolkt maar geen regen, terwijl er regen voorspelt werd. We liepen rond
in Lissabon en weer vond ik het een ongelofelijke stad. Het is geen stad van indrukwekkende
architectuur en grootste cultuur, het is eerder een reeks aan één gerijgde
dorpen. Je raakt verdwaalt in de verschillende kleine straatjes waarvan elke
noodzakelijke vierkante meter is volgebouwd en waar af en toe een klein antiek
trammetje door rijd, en dan draai je een hoek om of ga je wat trappen naar
omhoog en stoot je op een panoramisch uitzicht, een pleintje dat nergens staat
aangeduid of de zoveelste kerk. De enige uitzondering hierop is de buurt baixa
welke volledig werd vernietigd door een aardbeving en werd heropgebouwd door de
koning. Grote majestueuze huizen, een gigantische triomfsboog en een
verschillende pleinen versieren hier de straten. In elk klein straatje vind je
een dozijn winkels, van bakkerijen, viswinkels en slagers tot ondergoed en horlogemakers.
Na door het centrum te lopen sprongen we op de tram richting Belem (een
randgemeente) waar je de beste taartje van heel Portugal kunt eten, er een
standbeeld staat ter ere van de ontdekker en een enorm klooster waar het
verdrag van Lissabon werd ondertekend.
De taartjes van Belem:
Het monument ter ere van de ontdekker en 3 koude toeristen:
De
volgende dag was de hemel helemaal opgeklaard (het zou ook de laatste keer
zijn) en we besloten om vandaag buiten door te brengen. Eerst gingen we
natuurlijk naar de rommelmarkt van Lissabon om daarna met het trammetjes naar
de andere kant van de stad te trekken. Daar ontdekte we een kerkhof met een
schitterend uitzicht op de brug van Lissabon. Met het trammetje keerde we weer
terug en liepen we de rest van de dag door de kleine straatjes van de
volksbuurten en eindigde we in de toren in baixa die ons een schitterend
uitzicht gaf over lissabon.
Vandaag was het zeer goed weer (vandaar mijn titel: lente in Coimbra = Zomer in België) en mijn examens zijn voorbij dus ik had lekker een dag vrij om door het stad te slenteren en van het zonnetje te genieten. Het is wel nog te koud om zonder jas buiten te komen omdat er nog een koude wind is. Maar als je door de straten loopt met de zon op je gezicht en je jas die wordt opgewarmd door de zonnestralen dan is het echt heerlijk. 'S nachts verdwijnt die zon natuurlijk en blijft enkel de koude wind over welke dan 3 keer zo koud aanvoelt.
Ik heb wat foto's getrokken tijdens mijn wandeling en ik zal ze hieronder zetten zodat jullie ook een beetje kunnen wegdromen van warmer weer :)
Allemaal een Feliz Natal e Prospero Ano Novo gewenst!
ten eerste: wat foto's van Coimbra in kerstsfeer :)
Hier is er niet echt zeer veel gebeurt want de examenperiode is aangebroken. Op 11 december hebben we hier kerstmis gevierd met het hele huis omdat de meeste naar huis gingen voor Kerstmis. Veel te veel gegeten zoals altijd en daarna van je "amigo secreto" (degene die voor jou cadeautje moest kopen) een geschenkje gekregen ter waarde van 2 à 3 euro :)
Mijn kerstcadeau :)
In de dagen na ons pré-Kerstmis feestje zijn dan één voor één de bewoners van het huis van Dona Rosa naar huis beginnen gaan. Rond Kerstmis waren we dan nog met 10 in het huis, met ik als enige niet Portugees/Braziliaan ... normaal zijn we hier met een kleine 30. Het was dus zeer rustig, zo rustig zelf dat ik de eerste dagen het moeilijk had om op te staan want normaal word ik gewoon wakker van het geluid in het huis. Het is hier dan ook een pak kouder geworden en 's nachts werd het soms 0°C wat misschien niet zo veel lijkt vanuit België, maar hier zijn de huizen er niet op gebouwd. Ik heb enkel een klein elektrisch kacheltje en mijn ruiten zijn maar enkel glas. Gelukkig heeft mijn kamer de originele muren van het oude huis (dus dikke muren ipv gyproc) en die isoleren beter, het werd hier dus 5°C 's nachts terwijl in andere kamers het gewoon de buiten temperatuur was. En dat is zo in alle gebouwen hier, ik heb hier nog nooit dubbel glas gezien en enkel grote gebouwen hebben centrale verwarming. Kerstmis was, net zoals in België, een ijskoude nacht maar die hebben we bestreden met glazen Porto. Met de mensen die hier nog waren hebben we dan een groot diner gehad, een mengeling van typische kerstmis gerechten en Portugese keuken: Kalkoen, kabeljauw en inktvis, afgesloten met veel taart.
Kool en bahalhau
Om oud naar nieuw te vieren waren er dan al enkele bewoners teruggekeerd en hebben we een feestje gehouden in het huis met nog andere erasmusers die hier waren. Eerst wouden we in het kuststadje Figuiera da Foz gaan vieren maar het weer zat zo tegen dat we hier zijn gebleven zodat we ons nieuwe jaar niet druipend nat moesten beginnen. Rond half twaalf zijn we naar boven op het terras gaan staan en hebben we gewacht tot a cabra (de universiteitsklok) middernacht sloeg. Daarna hebben we naar het vuurwerk gekeken en schuimwijn gedronken om dan uiteindelijk naar binnen gejaagd te worden door de regen. We zijn in de keuken blijven plakken en daar hebben we UNO proberen te spelen met een groep van 20 man wat uiteindelijk vrij onmogelijk blijkt omdat elke nationaliteit wel andere regels heeft :p
Het nieuwe jaar/decennium is allesinds goed begonnen ... mijn examens daarentegen zijn wat minder gegaan. Nuja ik heb er nog maar 1 gehad: Internationale Economie. Ik denk niet dat ik er ga door zijn, wat eigenlijk misschien niet zo erg gaat zijn want de cursus hier is ongeveer 1/5de van wat ik zou moeten zien in Gent, dus ik moet toch sowieso wat inhalen voor ik terugkom. De 22ste mag ik mijn examen periode afsluiten met 2 examens op één dag. Hoewel ik met de Professor heb gepraat en ze het goed vindt dat ik het zou doen op een andere dag heeft de bureaucratie van de universiteit nee gezegd. Ik vind het nogal stom want als beide betrokken partijen (namelijk de Professor en ik) het er over eens zijn gekomen dat ik het op een ander tijdstip mag te doen begrijp ik niet echt waarom de administratie van de faculteit er een stokje voorsteekt. Er is al hevig e-mail verkeer geweest tussen mij en de universiteitsadministratie, maar ze blijven koppig en nadat ik een klacht heb neergelegd ben ik een beetje persona non grata geworden als het over administratie gaat ... dat beloofd dus voor mijn administratie die ik moet doen volgende maand :)
dat was het zo wat, hier blijft het vrij koud (maar niet zoals in de rest van Europa) maar het zonnetje komt er soms weer door en als ik dan uit de wind op mijn terras ga zitten is het best aangenaam. Zie onderstaande foto's maar die gisteren zijn genomen.
Dat rond ding in de lucht is de zon ... ik weet niet of jullie nog weten wat dat is in België :)
In Porto is het ondertussen wel beginnen sneeuwen maar de kans is klein dat het hier ook zal beginnen, hieronder vind je foto's voor en na van de Ponte D. Luis in Porto
vorige week zijn we (Roman, Duitsland; Martin, Peter en Magda, Tsjechië; en ik) naar Lissabon geweest voor een weekend ... waarom? Because we can!
Eigenlijk moesten we woensdag al vertrekken maar dat kwam dan niet goed uit omdat we les hadden en we dus pas laat in Lissabon zouden toekomen. Dus hebben we maar ons treintickets gekocht voor donderdag ochtend. Natuurlijk hebben we onze trein gemist omdat het te vroeg in de ochtend was maar uiteindelijk zijn we dan maar toegekomen rond de middag. Eerste dag hebben we een beetje rondgelopen door de baixa buurt van Lissabon rondgelopen. Deze buurt werd in 1755 verwoest door een aardbeving/tsunami welke 15.000 doden eiste. De toenmalige koning besluit dan maar om op het verwoeste deel een nieuwe stad te bouwen. Overal dus hoge statige huizen, kleine straatjes en steegjes die op grotere avenidas uitkomen en hier en door een enorm plein bezaaid met fonteintjes. Ik moet dus niet uitleggen dat het echt een enorm welvarende indruk nalaat en een zeer goed beeld geeft van Portugal haar rijk verleden. Ik zal hieronder onder andere wat foto's zetten die ik vond op het internet want mijn camara was kapot en is nu op weg van België naar hier, ik kon dus geen foto's trekken (en het feit dat jullie niet zullen zien hoe bewolkt het dan was is ook een voordeel )
het gemiste ticket
De volgende dag zijn we dan onder een grijze hemel vertrokken naar het dorpje Sintra net buiten Lissabon. Het heeft een microklimaat, vrij vochtig en warm, daarom was het ideaal voor het Portugese koningshuis om tijdens de warme en drukke zomer in Lissabon daar rust en verkoeling te zoeken. Over het stadje kijkt een groot fort gebouwd door de Moren. Natuurlijk kon de katholieke koning niet hebben dat er over zijn zomer residentie een Islamitisch bouwwerk stond en dus heeft hij, ipv het met de grond gelijk te maken, op de heuvel ertegenover een kasteel laten plaatsen. Net zoals het dorpje is het kasteel in allerlei felle kleuren en enorm decadent ingericht. Het dorpje zelf gaf me maar een raar gevoel, alles was zo perfect, het leek bijna een cartoon. Huizen waren, net zoals het kasteel, fel gekleurd en waren stuk voor stuk pareltjes ... en dat maakt e het net zo raar. Het leek alsof ik in een soort disney sprookje rondliep Dan hebben we het idee gehad om naar, het Moors fort, te stappen. Wat na 25minuten omhoog stappen op 600 jaar oude wegjes tussen de bomen niet zo een schitterend idee leek, éénmaal dat we doorhadden dat we na die 25minuten nog maar halfweg waren was het zelfs een slecht idee! Uiteindelijk zijn we er toch geraakt maar het was dan al vrij laat en besloten om liever het kasteel te doen dan het Moors fort ... weer 20 minuten stappen . Uiteindelijk zijn we er geraakt en hebben we ons ogen uitgekeken naar de pracht en praal van het kasteel (wat langs de buitenkant wel iets beter mocht onderhouden worden zoals je zult zien op de foto's). Daarna nog in de koninklijke tuinen rondgelopen alsof we Portugese aristocraten waren. Na een half uurtje wandelen zijn we dan op het hoogste punt in de omgeving gekomen, een schitterend uitzicht voor ons het kasteel in het midden van de bossen en het Portugese binnenland en achter ons Lissabon en de Atlantische oceaan. Natuurlijk elke stap die we naar boven hadden gezet moest ook weer neerwaarts worden gedaan en we waren allemaal blij maar uitgeput toen we weer op de trein richting Lissabon zaten.
Sintra met daarboven (verstopt tussen de bomen) het fort
het kasteel: Palacio da pena
foto waarin de kleuren meer tot hun recht komen:
de laatste dag onder een meer dan grijze hemel zijn we dan naar Belem (Portugees voor Bethlehem) gegaan, welke en buurt is in Lissabon. Het is nog altijd een zeer volkse buurt wat het aangenaam maakt om in rond te lopen. Ook is het de plaats vanwaar de ontdekkingsreiziger Vasco da Gama is vertrokken naar India. Ook zijn er nog andere bezienswaardigheden zoals een enorm klooster waar het verdrag van Lissabon is ondertekent, de torre de Belem welke officieel een defensieve toren is maar eigenlijk meer werd gemaakt voor zijn schoonheid en last but not least is er de Pastelaria de Belem. Dat zegt jullie natuurlijk niets, maar hier in Portugal is het gewoonte dat mensen de hele dag door naar een Pastelaria gaan, dat is een bakker/koffiehuis waar je echt allerlei zoetigheid en niet-zoetigheid kunt krijgen. Het meest geliefde gebakje hier (en verdient!) is de pastel de nata (in het mooi nederlands: een room gebakje) en die zou het beste moeten zijn in de Pastelaria de Belem.Ik heb het geprobeerd en ja het was heerlijk ... en dat voor maar 0,90 ! Nadat we ons hebben volgegeten met Pasteis de Belem en volgegoten met koffie gingen we weer naar buiten en werd het duidelijk dat de weergoden boos waren. We zijn in het Marine museum gevlucht en toen we buiten kwamen was het alleen nog maar harder aan het regenen. Kletsnat in het hotel aangekomen hebben we besloten om een dag vroeger terug naar huis te gaan (de volgende dag zou het ook de hele dag regenen) en het zou dus stom zijn om een extra dag in een hostel te boeken. We kwamen laat toe in Coimbra en herinnerde ons dat het girls-night was op ons kot. Het werd dus nog laat voor ons want ze namen ons mee naar het feest in de ERASMUS bar ... het was dus zeer vroeg toen ik thuiskwam en zeer laat toen ik wakker werd, maar dat komt hier wel meer voor
Het klooster
Torre de Belem
Standbeeld voor de ontdekkingsreizigers (en ook vanwaar Vasco da Gama vertrok)
hier gaat alles nog altijd goed en zoals de meeste van jullie weten zat ik vorige week (30 oktober tot 6 november) in België ter ere van mijn Oma haar 80ste verjaardag. Maar voor ik vertrok heb ik ook nog wat leuke dingen gedaan. Van 22 tot 28 oktober was het hier Festa das latas (het feest van de blikjes) het op één na grootste studentenfeest van Coimbra. Het gefeest werd gestart met een fado concert achter de universiteit. Alle studenten gingen daar naartoe in hun zwart en wit kostuumpje om het feest te openen ... en wij natuurlijk ook. Het plein achter de universiteit was dus nu omgevormd tot een zee van zwart en wit met af en toe een klein kleurtje welke de ERASMUS studenten waren (wij mogen nl. niet zo'n kostuum dragen). Het was wel jammer van het weer, regenen deed het niet maar het was flink aan het waaien waardoor alles nogal wat in het honderd liep met de muziek instalatie enzo. Uiteindelijk is het hen wel gelukt om een schitterend concert te geven. Daarna ging iedereen naar de universiteit zelf waar elke faculteit zijn eigen feest gaf en in het midden van de studentenbuurt stond er ook nog een grote feesttent. Jammer genoeg begon het toen wel te regen, wij waren wat te laat om ergens onderdak te zoeken (20.000 studenten daar dus alles zat goed vol) en omdat we toch al beter tegen de regen kunnen dan die Portugezen hebben we maar door gevierd in de regen en en ik uiteindelijk vrij nat thuisgekomen.
en hier nog het verslag van die avond op de Portugese televisie:
Tijdens de week zijn we dan maandag ook nog naar de top act gaan kijken ... hou jullie vast ... de topact was onze eigen Belgische Milow (je weet wel you don't knowhttp://www.youtube.com/watch?v=zdSVO8q5KWo&feature=fvst en Ayo Technologichttp://www.youtube.com/watch?v=9bGk56pSRcA&feature=channel). Dus als Belgen hebben we ons verenigd en zijn we naar zijn optreden gaan kijken. eerst natuurlijk een goed bodempje gelegd van traditioneel portugees eten in een restaurant. En daarna op weg naar zijn optreden. We waren zeer vroeg voor Portugese normen (23h30!) en dus hebben we eerst nog van het voor programma, de portugese O'questrada, genoten. In mijn onprofessionele mening zou ik het een mengeling noemen van fado de Lisboa en gipsy muziek. Nuja misschien zit ik er volledig naast dus luister zelf maar :) http://www.youtube.com/watch?v=QhIkBaQOETA&feature=fvw Daarna zijn we natuurlijk volledig losgegaan op Milow ... in tegenstelling tot het Portugese publiek dat even goed kon worden ingeruild voor het publiek van Rimpelrock. Maar met als gevolg dat niemand rond ons wou staan, en zeker niet achter ons met onze Belgische vlag die in de hoogte ging, en we dus veel plaats hebben :) Daarna is heet feest nog tot de ochtendzon doorgegaan en was ik blij toen ik in mijn bed lag!
De volgende dag was dan de grote optocht. Dan komen alle studenten op straat en alle eerstejaars worden aangekleed door de oudere studenten (dus in de meest belachelijke kleren) ze moeten de hele tijd rauwe rapen eten en mogen geen geld meenemen en moet dus bedelen als ze iets willen kopen. Deze enorme parade is door gans Coimbra gegaan en het was nogal een rare bedoening om eerlijk te zijn :p Ik heb geen foto's kunnen trekken en op het internet vind ik niet echt iets deftig, dus ik laat het aan jullie verbeelding over.
Dan ben ik 30 november vertrokken vanuit porto naar België en daarna met de trein naar gent want MIJN MOEDER WOU ME NIET KOMEN OPHALEN IN CHARLEROI!!! Het was aangenaam om weer eventjes in België te zijn (behalve het weer dan) maar om eerlijk te zijn was ik zeer blij om terug in Coimbra te zijn want ik voel me hier echt thuis. Ik heb die avond zeer goed geslapen in mijn krakend 2 persoonbed in het centrum van één van de oudste universiteits steden ter wereld.
Aan iedereen die ik niet heb kunnen zien toen ik in België was: SORRY! maar jullie zijn altijd welkom om naar hier te komen. En iedereen die eens een kaartje wilt krijgen: zet je adres onderaan in de reactie sectie en je krijgt er één.
Hopelijk is het daar in België nog altijd kouder dan hier ... hoewel het hier nu ook wel goed koud aan het worden is
Ik weet dat het al een tijdje geleden is dat ik iets heb laten weten ... sorry daarvoor! Het Academisch jaar is hier begonnen dus ik heb het nogal druk gehad. Veel administratie, en overal een rij van minstens 2 uur, maar ik ben sinds vorige week officieel ingeschreven in de Universiteit van Coimbra en ik heb dus een studentenkaart :) Ik heb 6 vakken hier: Economische Integratie, Internationale Economie, Geschiedenis van het Economisch denken, Management en Mensen, Ontwikkelingssamenwerking en Portugees voor Erasmus studenten. Veel les heb ik niet echt, maar veel werk wel. Ze werken hier niet met boeken, je moet naar 80% van de lessen gaan en op het einde maak je of een paper of een examen. Dat examen gaat dan over alles wat in de les is behandelt (dus de nota's die je maakt). Maar omdat ik natuurlijk niet alles begrijp in het Portugees (Hoewel het al een pak beter gaat dan in het begin) moet ik ook de bronnen lezen zodat ik niets belangrijks oversla ... gevolg: er ligt een mooi stapeltje wetenschappelijke artikels en kopies uit handboeken op mijn kamer, ik kopieer sneller dan ik ze kan lezen :s Voor de rest zijn er nog meer verschillen met België. Coimbra is een oude universiteit met veel traditie en één ervan bestaat erin dat de studenten een soort traditioneel pak dragen (uma capa):
niet dat ze het pak elke dag aan doen maar soms toch wel. Zeker de eerste week droeg iedereen het en toen gaf het echt een soort Harry Potter gevoel tussen al de smalle straatjes en oude gebouwen. Niemand heeft hier ook een boekentas maar een soort dikke leren map waar ze all hun papieren in bewaren. Jammer genoeg mag ik dat allemaal niet kopen want ik ben een ERASMUS en ik ben dus niet gedoopt.
Ik zal even de belangrijkste dingen vertellen wat er de voorbije weken is gebeurt:
Zaterdag 12 september 2009
Mijn verjaardag natuurlijk :) Omdat het hier traditie is om in het huis een groot feest te houden als je jarig bent heb ik er maar een Belgisch feest van gemaakt: 12 kilo aardappels geschild voor frieten, mayonaise en 70 blikjes Super Bock en Sergal bier :p Ze hebben hier natuurlijk geen frituur dus heb ik de olie in een diepe pan moeten doen en zo frituren met als gevolg dat mijn kleren een paar vetvlekken hebben en mijn handen een paar brandwonden. Daarna nog goed uitgegaan maar daar herinner ik mij vreemd genoeg niet meer zo veel van dus veel valt er niet van te vertellen :)
Aardappels schillen
mijn huisbazin Dona Rosa
Vrijdag 18 tot Zondag 20 September 2009
De mama en de papa zijn op bezoek gekomen met de auto (wel wat vroeger dan verwacht omdat ze nog altijd op Belgische tijd zaten :p). Ze hadden een hele voorraad bier, chocolade en andere belgische dingen mee waarvoor ik ze zeer dankbaar ben :) De eerste dag hebben we een klein beetje rondgelopen in Coimbra en ze laten kennismaken met Portugese pastelarias (soort van banketbakkers waar je koffie kunt drinken en taarten eten, zeer goedkoop :p). 'S avonds zijn we naar een klein restaurantje geweest met traditioneel portugees eten.
De bibliotheek van de universiteit:
De volgende dag vroeg vertrokken naar Porto. Eerst natuurlijk weer een tussenstop gedaan in een pastelaria waar we TEVEEL hebben gegeten, en daarna het historisch centrum van Porto bezocht (beschermd door UNESCO). Allemaal kleine straatjes smalle met kleurrijke huizen en balkonnetjes waar de was buiten hangt. Door het centrum stroomt de Douro rivier en langs de andere kant van de rivier staan alle magazijnen waar de porto ligt te rijpen. Over de Douro strekt een enorme metalen brug, Ponte Dom Luis I, ontworpen door de Belg Théophile Seyrig. Hoewel we maar 1 dag hadden hebben we vrij veel gezien zonder ons te veel te moeten haasten. Na een vlug bezoekje aan een zeer mooie boekenwinkel zijn we nog naar het strand van Porto geweest om daar een beetje rond te slenteren terwijl de zon onderging.
de porto magazijnen
de boekenwinkel:
de oceaan:
Zondag zijn we dan naar het kleine vissersdorpje van Nazaré geweest. Het dorpje zou beroemd moeten zijn voor de vissers die de boten elke dag op het strand slepen, en er zou een foto van vissersvrouwen die de boot slepen moeten bestaan die ooit op elke kalender zo hebben gestaan ... het moeten wel oude kalenders zijn want nu dat ze er een nieuwe haven hebben moeten ze de boten niet meer op het strand slepen :)
Na het centrum te bezoeken, wat zo te zien een pelgrimsplaats was voor oude vrouwtjes die in bussen tegelijk toekomen, zijn we naar het strand geweest en hebben we daar een beetje genoten van de zon en et water :)
Na dat mijn ouders me dan hebben afgezet in Coimbra zijn ze doorgereden richting Madrid.
Zondag 4 en maandag 5 oktober 2009
We hadden een vrije dag omdat het hier feestdag was ten ere van de oprichting van de Republiek. We - Laetitia (frankrijk), Anna (Duitsland), Bartosz en Tomasz (Polen) en ik, zijn 2 dagen naar Lissabon geweest. Zeer moe vertrokken omdat er groot feest was hier en we konden dus niet slapen. Gelukkige was het goed weer in Lissabon, we hebben een beetje rondgewandeld. We hadden maar 2 dagen, wat veel te weinig tijd is voor Lissabon, dus hadden we gewoon afgesproken dat we rustig 1 deel van het stad zouden bezoeken in plaats van de ene naar de andere kant te lopen. Dat hebben we an ook gedaan. Het deel van de stad bezocht dat door een tsunami in 1755 werd verwoest en waar dan een heel nieuw gedeelte op is gebouwd. Zeer mooie buurt maar zeer toeristisch. Dan hebben we een ritje gemaakt op één van de trammetjes zoals alle toeristen doen, maar het was wel zeer tof :)
De volgende dag was het aan het regenen dus zijn we maar naar de plaats gegaan waar de Expo' 98 plaatsvond. Hoewel het waarschijnlijk niet het mooiste gedeelte is van Lissabon waren er daar veel overdekte gedeeltes zodat we niet in de regen moesten lopen. Allemaal vrij modern ontwerp en het zag er niet uit dat het 10 jaar geleden was gemaakt. Na 2 uur op de trein te wachten zijn we dan eindelijk terug naar Coimbra kunnen gaan.
Voor de rest is er niet echt iets noemenswaardig gebeurt, behalve dan het begin van het schooljaar en nu merk ik echt dat dit een stad is dat tijdens de week volledig rond studenten draait en in het weekend leeg loopt. Tijdens het weekend komen dan alle ERASMUS studenten samen en doen dingen samen wat wel tof is. Zoals: vorige week hebben we Inktvis in de madeira saus gemaakt ... en het is nog goed gelukt ook.
Ik zal mijn best doen om in het vervolg iets vaker dingen te posten want ik ben er vrij zeker van dat ik nu en paar dingen vergeten ben te zeggen gewoon omdat het al te lang geleden is om te herinneren.
groeten
Felix
ps: het warme weer is hier sinds gisteren definitief voorbij en nu regent het :(
Ik had dus al gezegd dat ik de lessen portugees te makkelijk vond, dus ik ben vanochtend naar de administratie geweest om te vragen of ik een niveau hoger kon gaan. Ze hadden er geen probleem mee (omdat er veel te veel mensen in mijn groep zitten) en dus vanaf nu spreek ik officieel portugees op niveau 2 De lessen zijn wel degelijker een pak moeilijker om te volgen maar ik leer er ook zeer veel uit, en ik heb niet enkel saaie taalvakken nu maar ook een vak over de portugese cultuur welke wel leuk is (alles ivm de gastronomie, muziek, taal, de achterliggende betekenissen van de nationale symbolen zoals de vlag of het volkslied, enz). Dus ik ben tevreden en ik hoop dan ook dat mijn portugees nu snel voorbij zal gaan.
Gistere ben ik ook naar een groot shoppingcentrum geweest buiten het stad, en met groot bedoel ik 10 keer het Zuid shopping centrum, met cinema en bowlingzaal vanbinnen. Hoewel het groot was was er niet echt veel aan, gewoon een groot shopping centrum, maar omdat het zo ver uit het centrum ligt heb je vanop het terras een zeer mooi uitzicht op coimbra. Ik zet de foto's van het uitzicht hieronder samen met enkele foto's van de Faculdade de letras waar ik portugees krijg.
Ook nog een laatste belangrijke mededeling voor iedereen die mij zwoele stem nog eens wilt horen of tot midden in de nacht wil SMSen met mij: ik heb een Portugees telefoonnummer
00351 239 91 359 29 49
Portugal Coimbra mijn nummer
Faculdade de letras
de ingang
een faculteit waar geen koffiemachiene instaat maar een hele koffiebar
Er zijn de laatste dagen een paar dingen gebeurt dus ik zet ze even op een rijtje :)
Ik heb mijn eerste les van de intensieve cursus portugees gehad (woensdag 2 september) . Ze vinden plaats in Faculdade de letras (faculteit letterkunde) wat toch een vrij impossante faculteit is. Vanbuiten is het een bombastische gebouw met grote standbeelden van filosofen ... dat denk ik toch. Vanbinnen daarentegen is het een doolhof van gangen. Alle gangen zijn bezet met boekenkasten, elke boekenkast heeft een naam, afhankelijke van de periode, stijl of herkomst van de boeken. Toen ik vandaag aan het zoeken was naar het lokaal waar ik les had kwam ik zelf een rek vol met Belgische literatuur tegen. Nieuwsgierig keek ik een beetje tussen de boeken toen opeens één van de professoren van de literatuur van de lage landen me aansprak. Omdat ik er niet echt uit zie als een portugees (zwart haar, bruine ogen, licht bruine huid) vroeg hij mij van waar ik was. We begonnen te praten, in mijn geval eerder half stotteren omdat mijn portugees nog altijd niet schitterend is, over Belgische literatuur (niet dat ik daar zo veel van af weet!). Ik merkte op dat tussen al de Belgische romas geen enkele vlaamse schrijver zat. Eerst was hij wat gepikeert door mijn opmerking maar toch denk ik dat ik hem uiteindelijk heb kunnen overtuigen van het feit dat de Vlaamse cultuur een dominante stroming is in België. Ik veronderstel niet direct dat hij nu een hele verzameling Claus, Verhulst, Provoost, Brusselmans en Lanoye zal aankopen (want geen kat die hier Nederlands spreekt) maar toch ben ik vrij trots dat ik een professor heb kunnen doen twijfelen aan de kwaliteit van zijn collectie ... Ik besef net dat ik hierdoor overkom als een echte flamingant in jullie ogen, maar laat mij duidelijk zijn dat ben ik niet, of om het in de woorden van Yves Leterme te zeggen: Allons enfant de la Patrie, le jour de gloire est arrivé ...
Faculdade de letras (de foto is niet echt schitterend maar ik zal wat betere proberen nemen)
De lessen Portugees waren op zich nogal saai. Ik zit in niveau 1, het laagste wat vrij logisch is want ik heb nog nooit echt Portugees gehad. Maar omdat ik hier nu ondertussen toch al meer dan 2 weken zit, waarvan één en een halve week tussen de brazilianen, is mijn portugees al goed opgeschoten. Het spreken lukt al aardig (de vrij oppervlakkige gesprekken wel te verstaan) en ik versta toch ook al het meeste dat tegen mij wordt gezegd. In de lessen daarentegen zitten mensen die nog nooit Portugees hebben gehad, mensen die zoals ik al een klein mondje kunnen en mensen die dankzij hun moedertaal (Italiaans of Spaans) al een stapje voor hebben op de rest. Met als gevolg dat de leerkrachten traag genoeg spreken zodat de mensen van mijn niveau en de mensen die een Romaanse taal als moedertaal hebben, de leerkracht zonder probleem kunnen verstaan maar te snel zodat de mensen zonder enige kennis van portugees er niets van verstaan. Ik leer dus eigelijk niets bij terwijl het voor andere te moeilijk is om er iets van op te steken. Nuja het is een intensieve cursus dus ik hoop dat het allemaal vrij snel vooruitgaat zodat ik binnenkort het moeilijk krijg tijdens de lessen (en dus iets leer!).
Het toppunt van deze week was zeker vrijdag toe ben ik naar een kleine Fado concert in Rua Quebras Costas (de straat van de gebroken rug, de stijle straat waar ik in mijn vorige blogs alle dingen over heb gezegd). Voor degene die het niet weten: Fado is de traditionele muziek van Portugal en is nog altijd zeer actueel in Coimbra (waar het trouwens enkel door mannen mag worden gezongen). Het concert bestond uit 3 mannen (2 op gitaar en één zanger) die op de trappen van Quebra Costas hun zangkunsten vertoonden voor een half uurtje. Ik vond het echt de moeite waard en, alhoewel ze er enkel waren om reclame te maken voor een Fado-bar in het centrum, genoot ik ervan ... ik denk dus dat ik die fado-bar eens ga bezoeken. (Een filmpje van de Fado zal ik op mijn facebook zetten)
Die avond was het ook de verjaardag van een Duits meisje (Paloma) die hier verblijft. We hebben het gevierd met caipirinhas en cake, daarna zijn we afgezakt naar de bar van de kotmadam haar zoon. Van dat feestje ben ik dan stiekem weggeglipt naar het café ernaast omdat ik daar een bordje van Hoegaarden had zien hangen Ik ben daar met de franse barman beginnen praten (ja in het Frans!), hij is van Lille en noemt zichzelf dan ook een halve Vlaming. Hij is zeer vriendelijk ... zo vriendelijk dat je er geen nee tegen kan zeggen, en dat was nogal moeilijk eenmaal dat hij mij en een franse vriendin van uit het huis begon te inviteren op zijn lievelings drank: een soort shot uit Kentucky, 45% alcohol. Na enkele van die glazen was ik blij wanneer we eindelijk naar huis gingen en nog blijer toen ik de trappen op was en in mijn bed lag Ik weet dat het niet echt correct is om in het land van de Porto (en ook zeer lekkere wijn) plebs bier te drinken ... Maar fack bij 35°C kan een frisse Hoegaarde toch deugt doen!
Paloma en Dona Rosa (de kotmadam)
De cake
De Caipirinha
Paloma
Zaterdag ( 5 september) zijn we dan naar het strand van Figueira da Foz geweest met de ERASMUS organisatie en alle brazilianen uit het huis. Het was zeer tof om een hele dag in het zand te liggen, praten en af en toe rechtstaan om iets actiefs te doen, maar verder dan knie hoog ben ik niet (en de rest ook niet) in de zee geweest. Het water was ijskoud en de golven waren enorm omdat er geen golfbrekers waren.
Vanochtend ben ik dan zeer vroeg wakker geworden door al het lawaai op straat. Er is hier zo te zien een BMX race welke door het smalle straatje langs mijn raam passeert. Perfect decor allesinds voor de BMX, allemaal smalle kronkelende straatje, met kasseien of trappen die op en neer gaan. We hebben allemaal even vanop het terras gekeken maar uiteindelijk zijn we weer naar binnen gevlugd door de warmte en omdat we teleurgesteld waren dat niemand van zijn BMX viel
Ok ik schrijf dit wat later dan gemeld maar beter laat dan nooit
Ik heb het de laatste dagen vrij druk gehad, voornamelijk met alle nodige documenten in te vullen. Het feit dat mijn faculteit in een ander deel van de stad ligt helpt daar zeker niet bij, ik ben dus al de hele week aan het pendelen tussen het gebouw waar de administratie van de universiteit is gevestigd en mijn faculteit. Maar kijk ik denk dat al het papierwerk bijna gedaan is, enkel nog mijn vakkenpakket kiezen en laten goedkeuren en dan nog een eindregistratie .... AAAH fack ik haat universiteits bureaucratie
Faculteit Economie ... niet echt het mooiste gebouw dat er bestaat
Voor de rest niet echt vel meer gedaan. Veel gezweet want het blijft hier maar rond de 35°C. Met als gevolg dat ik gistere en vandaag ben gaan zwemmen in de rivier tussen de visjes. En vandaag heb ik zelf een crucifix gevonden in het water ... misschien een teken vanuit de wolken dat ik mij maar beter bekeer in dit katholieke land.
Raul (Brazilië)
Anne (Duitsland) en Murilo (Brazilië)
Voor de rest een paar keer uitgeweest in de bar van de zoon van mijn kotmadam ... hij geeft mij altijd gratis drank als ik ERASMUSers meeneem. Toch valt er nog altijd niet veel te doen in Coimbra. Overdag lopen er veel toeristen rond maar 's avonds is het hier vaak een pak stiller. Maar daar zou vanaf morgen verandering in moeten komen want alle studenten zouden moeten toekomen op 1 september. Mijn eerste lessen beginnen woensdag, geen officiële lessen maar mijn intensieve cursus portugees. Ik ben blij dat die beginnen want het portugees heb ik toch een beetje onderschat. Toen ik het leerde uit mijn boek leek het allemaal zo op Spaans dat ik er mij niet te veel zorgen om maakte. Maar dat was dus niet zo, geschreven is het net Spaans maar de uitspraak is zo anders, mengeling van een beetje vanalles: Spaans, Frans, Arabisch, ... Toch is, dankzij de Brazilianen in het huis, mijn portugees al wat verbeterd, en ik ga ervan uit dat dankzij mijn lessen het nog een pak beter zal gaan.
Natuurlijk heb ik ook al de toerist uitgehangen in Coimbra. Ik weet nog altijd niet echt wat ik ervan moet denken. Het historisch centrum is echt gemaakt om een heuvel heen met de Universiteit op het puntje. De universiteit zelf is echt zeer mooi, er is de faculteit Recht welke zeer oud is ... oud genoeg om nog altijd een kerk erin te hebben. De andere faculteiten (Farmaceutica, geneeskunde, wijsbegeerte, letterkunde, wiskunde, chemie, fysica en nog een handvol andere exacte en sociale wetenschappen), de administratie en de hoofdbiblioteek zijn gecentreerd rond 2 pleinen die verbonden zijn door een straat vol met bomen. De gebouwen rond deze pleinen zijn een pak moderner dan de faculteit rechten, maar niet lelijk zoals bijvoorbeeld de Sterre Hoewel het er nu zwermt van de toeristen blijft het een zeer rustige omgeving. A Universidade de Coimbra telt ongeveer 22.000 studenten (UGent: 33.000) en bestaat al sinds 1290 (UGent: 1817) en daarmee één van de oudste universiteiten van Europa.
Faculteit Rechten
Links de faculteit letterkunde en wijsbegeerte, rechts de hoofdbibliotheek
verder naar achter zijn de faculteiten van geneeskunde en de anders exacte en sociale wetenschappen
Faculteit Farmaceutica
De monumentale trappen, volgens de legende zouden de 2 grote bollen naar beneden moeten vallen wanneer het eerste meisjes aan de universiteit als maagd afstudeerd.
Mijn huis is vlakbij Sé Velha welke de oudste cathedraal is van Coimbra, en nog restanten heeft van de Moorse bezettingen. Dit gedeelte van de stad noemt men (ik ben de portugese term vergeten dus ik geef de engelse) Uptown. De naam is vrij logisch gekozen want het is het gedeelte tussen de top van de heuvel waar de universiteit is en het platte gedeelte dat naar de rivier leidt. Ik woon dus op één van de hoogste punten van coimbra ... Ik heb er al vaak om gevloekt zeker wanneer ik met als mijn boodschappen terug naar huis stap langs de Rua Quebra Costas (de straat van de gebroken rug), een straat die zeer stijl omhoog gaat met dodelijk trapjes. De straten hier zijn dus vaak zeer stijl, en omdat de stad zelf zo oud is ook vrij smal. Ze zijn allemaal geplaveid met kleine kasseitjes, wat dus serieuze valpartijen zal leiden éénmaal dat het hier regent . In weze is het hier vrij fris, simpelweg omdat de huizen hier vaak 4 of meer verdiepingen hoog zijn en dus geen zonlicht toelaten. Het geeft soms ook wel een claustrofobisch gevoel in die smalle straatjes. Toch, dit houdt de gemiddelde portugees allemaal niet tegen om met de auto te komen ... het zijn een bende gekken: overal éénrichtingsstraatjes waar je de spiegels moet inklappen als je erdoor wilt kunnen, en vaak zwermt het er van de toeristen die meer door hun fototoestel kijken dan naar de weg. De oude gevels van de huizen lijken vaak in slechte staat, half verbleekte verf en kapotte daken (omdat niemand zo gek is om op die hoge smalle daken te kruipen) sommige huizen zijn ook betegeld hoewel dat eerder een uitzondering is, vaak zijn ze wel vanbinnen betegeld met delftblauwe tegels in alle vormen en maten en met allerlei motiefjes. Zeker de tegels in de oude universiteit zijn schitterend. Ook staat er wel op één van de 2 huizen een leuze van één of andere politieke studenten vereniging. Mijn indruk is dat de meeste van die verenigingen zich in de extreem linkse hoek van het politieke spectrum bevinden (Marx, Lenin Che Guevara en zelfs soms Mao en Stalin staan hier vaak in het straatbeeld), wat misschien niet zo raar is als je weet dat tot 1968 hier de fascistische dictator Salazar aan de macht was (zoals wat Franco voor Spanje was). Toch heeft dit gedeelte van de stad een bepaalde charme die ik niet echt goed kan beschrijven en vaak ga ik 's middags gewoon een beetje stappen om een beetje te genieten van de atmosfeer die er hangt in de kleine straatjes.
Cathedral Sé Velha
Tegels:
Rua Quebra Costas
Studenten-graffiti:
"Consumeer minder" in het logo van verschillende multinationals
"Het feminisme heeft nog nooit iemand gedood. Het machisme (ik weet niet of ik dit goed vertaal :p) elke dag"
"Anti-authoritaire manifestatie ... tegen het fascisme en tegen het capitalisme"
"Je grootvader hield van Salazar ... Ik niet!"
"huisvrouwen aan het strijden!"
Dan heb je het platte gedeelte van het stad dat aan de rivier Mondego ligt, deze buurt heet in het engels Downtown (ofzo vertalen ze het toch in de lonely planet). Zoals ik dus al zei is hier alles veel platter. In Uptown ligt al het studentenleven en dus ook nachtleven, Downtown daarentegen is eerder het commerciële centrum. Ook hier is een buurt die bestaat uit allemaal smalle straatje met hoge huizen en elk huisje heeft hier dan ook een winkeltje. Hier bevinden zich ook alle pastelerias, dit zijn een soort banketbakkers waar je allerlei soorten taartjes en gebakjes kan kopen (vaak zeer gelijkaardig aan de Belgische) en ook bicas kunt drinken, koffietjes waar je 3 keer van kunt zippen voor hij op is maar waarvan je zo'n caffeïne-kick van krijgt dat het haar in je nek komt recht te staan . Uiteindelijk kom je dan bij de rivier uit, welke aan een zeer mooi park ligt en bij goed weer iedereen een beetje op het gras ligt te praten en af en toe eens een duikje neemt. Een beetje zoals de Blaarmeersen maar hier kan je meer dan een paar dagen per jaar langs het water komen liggen Als je de rivier oversteekt kom je terecht het moderene gedeelte van de stad, er valt niet zoveel over te zeggen eigelijk, veel semi-moderne gebouwen, braak liggende grond en grote banen.
Het park aan de rivier:
Uitzicht vanaf de andere kant van de rivier
Als je dan dieper de bergen in gaat, dus verder van de rivier en van de universiteit kom je in een zeer residentiële buurt. Hier ligt ook mijn Faculteit (ja net op het allerhoogste punt van Coimbra). Veel valt er ook niet te beleven daarom dat ik heb besloten wat verder van mijn faculteit te wonen. Er is ook een groot park die er afschuwelijk bij ligt, alsof het in nog geen 10jaar is opgekuist terwijl het zeer mooi zou kunnen zijn omdat het vroeger de koninklijke tuinen waren en dus vele fonteintjes heeft. Verder is er ook nog de botanische tuin welke echt een oase van rust is. De buurt waar mijn faculteit is wordt dus voornamelijk ingenomen door nieuwe (daarom niet lelijke) huizen, soms grote appartementsblokken en winkelcentra. Toch staat er tussen al dat nieuwe vaak ook een oud koloniaal huis. Ik vermoed dat deze buitenwijken vroeger de villa's had van de rijke middenstand van Coimbra. Hoewel deze huizen vaak pareltjes zijn staan meeste er in slechte staat bij, waarschijnlijk omdat het onbetaalbaar is om sommige van die grote huizen te onderhouden. Het zijn dus eigelijk oude geesten die dienen om de portugezen heimwee te geven naar hun rijk koloniaal verleden.
Het vieze park (ik heb enkel zijn mooiste kanten getrokken)
De Botanische tuin
In het algemeen ben ik zeer tevreden over de stad die ik heb gekozen, ik heb alles wat ik nodig heb zoals in een stad maar toch blijft alles hier betaalbaar en rustig zoals in een klein dorpje, ik ben wel benieuwd hoe het gaat zijn éénmaal de studenten toekomen.
Zoals velen onder jullie waarschijnlijk al weten (dankzij facebook) heb ik ondertussen een kot gevonden. Maar laat ik eerste de voorbije week nog eens bespreken.
Dus ik was maandag toegekomen in Coimbra (naar Lissabon met de vlieger en Coimbra met de trein). IK had nog geen kot dus heb ik me eerst ingecheckt in een hostelletje, namelijk Grande Hostel Coimbra. Een zeer aangenaam hostel, er was een proper keukentje, propere badkamers, een tuintje en een zeer gezellige tv-kamer. Ik heb in de 4 nachten dat ik daar verbleef bizar veel mensen ontmoet: Britten, Fransen, Duitsers, Nederlanders, Spanjaarden, Portugezen, Amerikanen, Italianen en Polen vanalles dus. Één nadeel was dat als je met 8 op een kamer slaapt er altijd wel iemand snurkt en dat het snikheet wordt. Maar toch in het algemeen was het aangenaam.
Grande hostel Coimbra:
Uitzicht vanuit het hostel:
Maandag heb ik het centrum een beetje verkent, maar ik zal morgen nog iets posten over Coimbra zelf want morgen ga ik het centrum in om wat fotos te trekken. Dinsdag ben ik dan naar mijn faculteit gegaan om die ook eens te verkennen hij ligt vrij ver uit het centrum en niet echt indrukwekkende, niet dat dat in Gent anders is Woensdag ben ik mij dan gaan aanmelden bij de relações internacionais (internationale relaties dus), wat documentjes ingevuld en toen stuurde ze mij naar de ERASMUS organisatie. Daar hebben drie studenten mij geholpen met het zoeken naar een kot, wat zeer handig was want het leek mij moeilijk om zelf te bellen naar die verschillende mensen in het Portugees. Een van de studentes, Margarida, een Duits meisje, Anna, en ik zijn daarna de verschillende koten gaan bezoeken, 4 in totaal. En op het tweede kot werd ik direct verliefd. Het zijn 5 oude huizen die werden omgevormd tot 1 groot verblijf voor studenten. Omdat het academisch jaar nog niet is begonnen zijn er nog niet zo veel maar uiteindelijk zouden hier 23 studenten moeten leven. Het is een klein doolhof. De inkom is een gang waar een grote spiegel hangt met een aquarium en een keuken op het gelijkvloers. Via een grote wenteltrap kun je vier verdiepingen naar omhoog gaan en op elk verdiep is er een lange gang met allemaal deuren van studente koten met op het einde nog een andere trap. De gangen zijn gevuld met allerlei meubels en prularia en het gaat echt van antiek tot kitsch. Overal staan er ook valse planten, wat zeker onder kitsch hoort. Helemaal vanboven heb je een dakterras vanwaar je een schitterend uitzicht hebt. In een kamer op de 1ste verdieping woont de kotmadam. Een vrouw van 63 jaar die al 14 jaar koten verhuurt. Ze is zeer aardig en zegt dat wij geen huurders zijn maar familie, ze kan dan ook nog met gemak alle namen opnoemen van alle mensen die hier al hebben gewoond. Het zijn voornamelijk ERASMUS studenten. Ik heb lang zitten twijfelen of ik op een kot zou gaan met veel ERASMUS studenten of met Portugezen. Ik was bang dat wanneer ik enkele met erasmus studenten zou zitten ik in een apart leventje zou leiden, naast het leven dat de Portugezen leiden plus dat ik veel Engels zou spreken ipv Portugees. Hier heb ik een mooie mengeling van beide gevonden, er zitten zeer veel erasmus studenten maar ook enkele Portugezen en misschien nog belangrijker veel Brazilianen . Zij zitten hier ook om te studeren en ze leven hier vaak al 2 of 3 jaar en kennen alle hotspots dus plus ze Braziliaans Portugees is een pak mooier dan Portugees van Portugal
Omdat het huis in het centrum staat en de huizen in het algemeen hier smal zijn de kamers dus ook zeer klein, maar voor 30 meer in de maand heb ik Dona Rosa (de kotmadam) kunnen overtuigen om mij een 2 persoonskamer te geven. Nu heb ik dus een vrij grote kamer ipv een kleine kamer waar er maar net een bureau, bed en kast in kan. Een mooi uitzicht heb ik niet echt op het pleintje en de bijbehorende kathedraal die aan het huis ligt maar dat is eerder een zegen want dat is de zuidkant en de luiken van de ramen moeten dus van 8 uur s ochtends tot 6 uur s avonds gesloten blijven als je niet wilt wegsmelten.
In het algemeen ben ik dus zeer zeer zeer zeer zeer tevreden over mijn kot en zeker ook omdat de mensen die er nu inzitten zeer aangenaam zijn. Ik zal wel nog wat aan mijn conditie moeten werken want mijn faculteit ligt hier toch 20min te voet vandaan. Economie ligt uit het oude centrum en in een gewone residentiële wijk, waar dus niets te beleven valt. Daarom heb ik maar voor wat verder gekozen zodat ik ook wat van het nachtelijke leven kan genieten Ik ga ik moeten werken aan mijn opvattingen over hygiëne want als je met 23 in een huis zit is het niet verwonderlijk dat de badkamers en de keuken er niet altijd even netjes bijliggen en dat is licht uitgedrukt
Het pleintje aan het huis (het witte huis uiterst rechts) en rechts de oude kathedraal
het bovenste allerlaatste venster in het straatjes is mijn kamer
de voordeur
de ingang
de keuken
de wenteltrap
het dakterras
ons uitzicht
het uitzicht van uit mijn kamer ... zoals ik al zei: niet zo indrukwekkend
Donderdag ben ik dan in het hostel gebleven omdat het te warm was buiten, rond de 40°, en vrijdag ben ik dan in mijn nieuwe residentie getrokken, wat geen gemakkelijke opdracht was met die stijle straten, kasseien, het warme weer en mijn zware koffers. Ze hebben mijn kamer fel groen geverfd omdat het hier precies de gewoonte is om op de muren te tekenen en verven er zijn nog altijd 2 muren die kunstwerken blijven maar moesten elke muur felgroen zijn dan zou ik waarschijnlijk gek worden, en ik ben nu best tevreden. Gistere avond hebben we van het uitzicht genoten op het dakterras met de verschillende studenten en vandaag heb ik uitgeslapen (het was laat de avond daarvoor) en heb ik wat Portugees geleerd.
Mijn kamer, met mijn Belgische en Boliviaanse vlag nog op mijn bed (ik hang ze op waneer ik punaises heb!)
Dus als iemand mij een kaartje, brief of pakketje wenst op te sturen:
Felix Braeckman
Rua do Cabido 5
3000-087 Coimbra
Portugal
Dat was het zo wat, morgen zal ik nog proberen iets te posten ivm met Coimbra
Ik ben een goed uurtje geleden aangekomen in mijn voorlopig onderdak in Coimbra ... het is hier warm, heel warm!
Na een hele week afscheid te nemen van vele mensen ben ik vanochtend om een uur of half 3 vertrokken thuis in Gent, naar Zaventem gereden in het donker en éénmaal daar toegekomen mijn laatste koffie op Belgische bodem gedronken. Starbucks koffie ... niet aan te raden ! Dan afscheid genomen van de mama en de papa en door de controle gegaan. Een halfuur mogen wachten aan gate A44 en dan nog eens een half uur in de vlieger omdat er teveel verkeer was boven Noord Frankrijk en we dus nog even op de grond moesten blijven ... dat was toch de uitleg.
Hoewel ik me had voorgenomen om op het vliegtuig nog wat Portugees te leren is het er niet van gekomen want ik was iets te moe en ik had te veel goesting om naar de wolkjes te kijken
Gate A44 in Zaventem
In het vliegtuig
Na precies niet zo lang te vliegen (want ik had een hele rij voor mijzelf dus ik kon lekker slapen) kwam ik toe in Lissabon. Vandaar een taxi genomen naar estação Oriente om de trein richting Coimbra te pakken ... eventjes in paniek omdat ik dacht mijn trein te missen want ik begreep de mevrouw niet waar hij stopte en dan nog eventjes paniek omdat de conducteur mij aan het uitleggen was dat iedereen een vaste plaats kreeg toegewezen in de trein en ik dacht dat hij mij probeerde te vertellen dat ik op de verkeerde trein zat. Maar eind goed al goed nadat hij wat trager sprak verstond ik hem en heb ik 2 uur op een vrij sjieke trein mogen zitten. Veel kleine dorpjes gepasseerd en velden met olijfbomen op.
Station Lissabon
Station Coimbra
In Coimbra aangekomen wou ik eigelijk eerst de bus nemen maar mijn luiheid heeft gewonne en ik nam de taxi. In het taxiritje was ik opeens super blij dat mijn luiheid had gewonne, ik had al vaak gehoord dat de straten hier steil konden zijn maar hier moet je soms een echte alpinist zijn om omhoog te raken, en dat is niet zo makkelijk met een rugzak van 20kg en handbagage van 7kg. Tijdens het ritje ook mijn eerste gesprekje gedaan in het Portugees, hoewel het handig was dat de chauffeur spaans sprak want als ik een woord niet ken gebruik ik gewoon het spaanse
Als het hier wat afkoelt ga ik eens een stapje in Coimbra gaan zetten en morgen begin ik met de zoektocht naar en kot ... daar ben ik nu wat te moe voor.
Zoals de meeste onder jullie nu wel al zullen weten vertrek ik maandag 17 augustus naar Portugal, meer specifiek naar het universiteitsstadje Coimbra. In Coimbra zal ik in het kader van het ERASMUS programma mijn 3de Bachelor Economisch Wetenschappen afwerken (of dat is toch de bedoeling) en dat in één van de oudste universiteiten van Europa en van de wereld (opgericht in het jaar 1290). Daarnaast zal ik ook wel van de zon, porto, fado en het goede leven proberen te genieten
Ik zal hier wanneer mogelijk mijn dolle avonturen neerpennen en foto's achterlaten zodat jullie mij ook wat kunnen volgen, maar ik ben niet van plan om even uitgebreid verslag te doen als op mijn vorig blog van mijn Boliviaans leventje (zie http://felix-bolivia.spaces.live.com/) ... in mijn mening is het namelijk beter dat soms niet ALLES geweten is
Hopelijk vinden jullie soms de tijd om eens te lezen wat ik hier allemaal doe en wees niet beschaamd om een berichtje achter te laten (of een adres als je een portugese postzegel wilt voor je postzegel verzameling)
Na het volkslied komt er dan meestal iemand met een gitaar langs en dan begint iedereen te zingen. 
µ
.jpg)
Als je de rivier oversteekt kom je terecht het moderene gedeelte van de stad, er valt niet zoveel over te zeggen eigelijk, veel semi-moderne gebouwen, braak liggende grond en grote banen. 
Ik ga ik moeten werken aan mijn opvattingen over hygiëne want als je met 23 in een huis zit is het niet verwonderlijk dat de badkamers en de keuken er niet altijd even netjes bijliggen
en dat is licht uitgedrukt 
