Zoals velen onder jullie waarschijnlijk al weten (dankzij facebook) heb ik ondertussen een kot gevonden. Maar laat ik eerste de voorbije week nog eens bespreken.

Dus ik was maandag toegekomen in Coimbra (naar Lissabon met de vlieger en Coimbra met de trein). IK had nog geen kot dus heb ik me eerst ingecheckt in een hostelletje, namelijk Grande Hostel Coimbra. Een zeer aangenaam hostel, er was een proper keukentje, propere badkamers, een tuintje en een zeer gezellige tv-kamer. Ik heb in de 4 nachten dat ik daar verbleef bizar veel mensen ontmoet: Britten, Fransen, Duitsers, Nederlanders, Spanjaarden, Portugezen, Amerikanen, Italianen en Polen … vanalles dus. Één nadeel was dat als je met 8 op een kamer slaapt er altijd wel iemand snurkt en dat het snikheet wordt. Maar toch in het algemeen was het aangenaam.

Maandag heb ik het centrum een beetje verkent, maar ik zal morgen nog iets posten over Coimbra zelf want morgen ga ik het centrum in om wat foto’s te trekken. Dinsdag ben ik dan naar mijn faculteit gegaan om die ook eens te verkennen … hij ligt vrij ver uit het centrum en niet echt indrukwekkende, niet dat dat in Gent anders is  Woensdag ben ik mij dan gaan aanmelden bij de relações internacionais (internationale relaties dus), wat documentjes ingevuld en toen stuurde ze mij naar de ERASMUS organisatie. Daar hebben drie studenten mij geholpen met het zoeken naar een kot, wat zeer handig was want het leek mij moeilijk om zelf te bellen naar die verschillende mensen in het Portugees. Een van de studentes, Margarida, een Duits meisje, Anna, en ik zijn daarna de verschillende koten gaan bezoeken, 4 in totaal. En op het tweede kot werd ik direct verliefd. Het zijn 5 oude huizen die werden omgevormd tot 1 groot verblijf voor studenten. Omdat het academisch jaar nog niet is begonnen zijn er nog niet zo veel maar uiteindelijk zouden hier 23 studenten moeten leven. Het is een klein doolhof. De inkom is een gang waar een grote spiegel hangt met een aquarium en een keuken op het gelijkvloers. Via een grote wenteltrap kun je vier verdiepingen naar omhoog gaan en op elk verdiep is er een lange gang met allemaal deuren van studente koten met op het einde nog een andere trap. De gangen zijn gevuld met allerlei meubels en prularia en het gaat echt van antiek tot kitsch. Overal staan er ook valse planten, wat zeker onder kitsch hoort. Helemaal vanboven heb je een dakterras vanwaar je een schitterend uitzicht hebt. In een kamer op de 1ste verdieping woont de “kotmadam”. Een vrouw van 63 jaar die al 14 jaar koten verhuurt. Ze is zeer aardig en zegt dat wij geen huurders zijn maar familie, ze kan dan ook nog met gemak alle namen opnoemen van alle mensen die hier al hebben gewoond. Het zijn voornamelijk ERASMUS studenten. Ik heb lang zitten twijfelen of ik op een kot zou gaan met veel ERASMUS studenten of met Portugezen. Ik was bang dat wanneer ik enkele met erasmus studenten zou zitten ik in een apart leventje zou leiden, naast het leven dat de Portugezen leiden  plus dat ik veel Engels zou spreken ipv Portugees. Hier heb ik een mooie mengeling van beide gevonden, er zitten zeer veel erasmus studenten maar ook enkele Portugezen en misschien nog belangrijker veel Brazilianen . Zij zitten hier ook om te studeren en ze leven hier vaak al 2 of 3 jaar en kennen alle hotspots dus plus ze Braziliaans Portugees is een pak mooier dan Portugees van Portugal  

Omdat het huis in het centrum staat en de huizen in het algemeen hier smal zijn de kamers dus ook zeer klein, maar voor 30€ meer in de maand heb ik Dona Rosa (de kotmadam) kunnen overtuigen om mij een 2 persoonskamer te geven. Nu heb ik dus een vrij grote kamer ipv een kleine kamer waar er maar net een bureau, bed en kast in kan. Een mooi uitzicht heb ik niet echt op het pleintje en de bijbehorende kathedraal die aan het huis ligt maar dat is eerder een zegen want dat is de zuidkant en de luiken van de ramen moeten dus van 8 uur ’s ochtends tot 6 uur ’s avonds gesloten blijven als je niet wilt wegsmelten.

In het algemeen ben ik dus zeer zeer zeer zeer zeer tevreden over mijn kot en zeker ook omdat de mensen die er nu inzitten zeer aangenaam zijn. Ik zal wel nog wat aan mijn conditie moeten werken want mijn faculteit ligt hier toch 20min te voet vandaan. Economie ligt uit het oude centrum en in een gewone residentiële wijk, waar dus niets te beleven valt. Daarom heb ik maar voor wat verder gekozen zodat ik ook wat van het nachtelijke leven kan genieten  Ik ga ik moeten werken aan mijn opvattingen over hygiëne want als je met 23 in een huis zit is het niet verwonderlijk dat de badkamers en de keuken er niet altijd even netjes bijliggen … en dat is licht uitgedrukt 

het uitzicht van uit mijn kamer ... zoals ik al zei: niet zo indrukwekkend 

Donderdag ben ik dan in het hostel gebleven omdat het te warm was buiten, rond de 40°, en vrijdag ben ik dan in mijn nieuwe residentie getrokken, wat geen gemakkelijke opdracht was met die stijle straten, kasseien, het warme weer en mijn zware koffers. Ze hebben mijn kamer fel groen geverfd omdat het hier precies de gewoonte is om op de muren te tekenen en verven … er zijn nog altijd 2 muren die “kunstwerken” blijven maar moesten elke muur felgroen zijn dan zou ik waarschijnlijk gek worden, en ik ben nu best tevreden. Gistere avond hebben we van het uitzicht genoten op het dakterras met de verschillende studenten en vandaag heb ik uitgeslapen (het was laat de avond daarvoor) en heb ik wat Portugees geleerd. 

Dat was het zo wat, morgen zal ik nog proberen iets te posten ivm met Coimbra

Groeten

Felix

Ik ben een goed uurtje geleden aangekomen in mijn voorlopig onderdak in Coimbra ... het is hier warm, heel warm!

Na een hele week afscheid te nemen van vele mensen ben ik vanochtend om een uur of half 3 vertrokken thuis in Gent, naar Zaventem gereden in het donker en éénmaal daar toegekomen mijn laatste koffie op Belgische bodem gedronken. Starbucks koffie ... niet aan te raden ! Dan afscheid genomen van de mama en de papa en door de controle gegaan. Een halfuur mogen wachten aan gate A44 en dan nog eens een half uur in de vlieger omdat er teveel verkeer was boven Noord Frankrijk en we dus nog even op de grond moesten blijven ... dat was toch de uitleg. 

Hoewel ik me had voorgenomen om op het vliegtuig nog wat Portugees te leren is het er niet van gekomen want ik was iets te moe en ik had te veel goesting om naar de wolkjes te kijken  

Na precies niet zo lang te vliegen (want ik had een hele rij voor mijzelf dus ik kon lekker slapen) kwam ik toe in Lissabon. Vandaar een taxi genomen naar estação Oriente om de trein richting Coimbra te pakken ... eventjes in paniek omdat ik dacht mijn  trein te missen want ik begreep de mevrouw niet waar hij stopte en dan nog eventjes paniek omdat de conducteur mij aan het uitleggen was dat iedereen een vaste plaats kreeg toegewezen in de trein en ik dacht dat hij mij probeerde te vertellen dat ik op de verkeerde trein zat. Maar eind goed al goed nadat hij wat trager sprak verstond ik hem en heb ik 2 uur op een vrij sjieke trein mogen zitten. Veel kleine dorpjes gepasseerd en velden met olijfbomen op.

In Coimbra aangekomen wou ik eigelijk eerst de bus nemen maar mijn luiheid heeft gewonne en ik nam de taxi. In het taxiritje was ik opeens super blij dat mijn luiheid had gewonne, ik had al vaak gehoord dat de straten hier steil konden zijn maar hier moet je soms een echte alpinist zijn om omhoog te raken, en dat is niet zo makkelijk met een rugzak van 20kg en handbagage van 7kg. Tijdens het ritje ook mijn eerste gesprekje gedaan in het Portugees, hoewel het handig was dat de chauffeur spaans sprak want als ik een woord niet ken gebruik ik gewoon het spaanse 

Als het hier wat afkoelt ga ik eens een stapje in Coimbra gaan zetten en morgen begin ik met de zoektocht naar en kot ... daar ben ik nu wat te moe voor.

Groeten

Felix