vorige week zijn we (Roman, Duitsland; Martin, Peter en Magda, Tsjechië; en ik) naar Lissabon geweest voor een weekend ... waarom? Because we can! 

Eigenlijk moesten we woensdag al vertrekken maar dat kwam dan niet goed uit omdat we les hadden en we dus pas laat in Lissabon zouden toekomen. Dus hebben we maar ons treintickets gekocht voor donderdag ochtend. Natuurlijk hebben we onze trein gemist omdat het te vroeg in de ochtend was maar uiteindelijk zijn we dan maar toegekomen rond de middag. Eerste dag hebben we een beetje rondgelopen door de baixa buurt van Lissabon rondgelopen. Deze buurt werd in 1755 verwoest door een aardbeving/tsunami welke 15.000 doden eiste. De toenmalige koning besluit dan maar om op het verwoeste deel een nieuwe stad te bouwen. Overal dus hoge statige huizen, kleine straatjes en steegjes die op grotere avenidas uitkomen en hier en door een enorm plein bezaaid met fonteintjes. Ik moet dus niet uitleggen dat het echt een enorm welvarende indruk nalaat en een zeer goed beeld geeft van Portugal haar rijk verleden. Ik zal hieronder onder andere wat foto's zetten die ik vond op het internet want mijn camara was kapot en is nu op weg van België naar hier, ik kon dus geen foto's trekken (en het feit dat jullie niet zullen zien hoe bewolkt het dan was is ook een voordeel )

De volgende dag zijn we dan onder een grijze hemel vertrokken naar het dorpje Sintra net buiten Lissabon. Het heeft een microklimaat, vrij vochtig en warm, daarom was het ideaal voor het Portugese koningshuis om tijdens de warme en drukke zomer in Lissabon daar rust en verkoeling te zoeken. Over het stadje kijkt een groot fort gebouwd door de Moren. Natuurlijk kon de katholieke koning niet hebben dat er over zijn zomer residentie een Islamitisch bouwwerk stond en dus heeft hij, ipv het met de grond gelijk te maken, op de heuvel ertegenover een kasteel laten plaatsen. Net zoals het dorpje is het kasteel in allerlei felle kleuren en enorm decadent ingericht. Het dorpje zelf gaf me maar een raar gevoel, alles was zo perfect, het leek bijna een cartoon. Huizen waren, net zoals het kasteel, fel gekleurd en waren stuk voor stuk pareltjes ... en dat maakt e het net zo raar. Het leek alsof ik in een soort disney sprookje rondliep  Dan hebben we het idee gehad om naar, het Moors fort, te stappen. Wat na 25minuten omhoog stappen op 600 jaar oude wegjes tussen de bomen niet zo een schitterend idee leek, éénmaal dat we doorhadden dat we na die 25minuten nog maar halfweg waren was het zelfs een slecht idee! Uiteindelijk zijn we er toch geraakt maar het was dan al vrij laat en besloten om liever het kasteel te doen dan het Moors fort ... weer 20 minuten stappen . Uiteindelijk zijn we er geraakt en hebben we ons ogen uitgekeken naar de pracht en praal van het kasteel (wat langs de buitenkant wel iets beter mocht onderhouden worden zoals je zult zien op de foto's). Daarna nog in de koninklijke tuinen rondgelopen alsof we Portugese aristocraten waren. Na een half uurtje wandelen zijn we dan op het hoogste punt in de omgeving gekomen, een schitterend uitzicht voor ons het kasteel in het midden van de bossen en het Portugese binnenland en achter ons Lissabon en de Atlantische oceaan. Natuurlijk elke stap die we naar boven hadden gezet moest ook weer neerwaarts worden gedaan en we waren allemaal blij maar uitgeput toen we weer op de trein richting Lissabon zaten. 

het kasteel: Palacio da pena

de laatste dag onder een meer dan grijze hemel zijn we dan naar Belem (Portugees voor Bethlehem) gegaan, welke en buurt is in Lissabon. Het is nog altijd een zeer volkse buurt wat het aangenaam maakt om in rond te lopen. Ook is het de plaats vanwaar de ontdekkingsreiziger Vasco da Gama is vertrokken naar India. Ook zijn er nog andere bezienswaardigheden zoals een enorm klooster waar het verdrag van Lissabon is ondertekent, de torre de Belem welke officieel een defensieve toren is maar eigenlijk meer werd gemaakt voor zijn schoonheid en last but not least is er de Pastelaria de Belem. Dat zegt jullie natuurlijk niets, maar hier in Portugal is het gewoonte dat mensen de hele dag door naar een Pastelaria gaan, dat is een bakker/koffiehuis waar je echt allerlei zoetigheid en niet-zoetigheid kunt krijgen. Het meest geliefde gebakje hier (en verdient!) is de pastel de nata (in het mooi nederlands: een room gebakje) en die zou het beste moeten zijn in de Pastelaria de Belem.Ik heb het geprobeerd en ja het was heerlijk ... en dat voor maar 0,90€ ! Nadat we ons hebben volgegeten met Pasteis de Belem en volgegoten met koffie gingen we weer naar buiten en werd het duidelijk dat de weergoden boos waren. We zijn in het Marine museum gevlucht en toen we buiten kwamen was het alleen nog maar harder aan het regenen. Kletsnat in het hotel aangekomen hebben we besloten om een dag vroeger terug naar huis te gaan (de volgende dag zou het ook de hele dag regenen) en het zou dus stom zijn om een extra dag in een hostel te boeken. We kwamen laat toe in Coimbra en herinnerde ons dat het girls-night was op ons kot. Het werd dus nog laat voor ons want ze namen ons mee naar het feest in de ERASMUS bar ... het was dus zeer vroeg toen ik thuiskwam en zeer laat toen ik wakker werd, maar dat komt hier wel meer voor