Ik heb wat foto's getrokken tijdens mijn wandeling en ik zal ze hieronder zetten zodat jullie ook een beetje kunnen wegdromen van warmer weer :)

ten eerste: wat foto's van Coimbra in kerstsfeer :)

vorige week zijn we (Roman, Duitsland; Martin, Peter en Magda, Tsjechië; en ik) naar Lissabon geweest voor een weekend ... waarom? Because we can! 

Eigenlijk moesten we woensdag al vertrekken maar dat kwam dan niet goed uit omdat we les hadden en we dus pas laat in Lissabon zouden toekomen. Dus hebben we maar ons treintickets gekocht voor donderdag ochtend. Natuurlijk hebben we onze trein gemist omdat het te vroeg in de ochtend was maar uiteindelijk zijn we dan maar toegekomen rond de middag. Eerste dag hebben we een beetje rondgelopen door de baixa buurt van Lissabon rondgelopen. Deze buurt werd in 1755 verwoest door een aardbeving/tsunami welke 15.000 doden eiste. De toenmalige koning besluit dan maar om op het verwoeste deel een nieuwe stad te bouwen. Overal dus hoge statige huizen, kleine straatjes en steegjes die op grotere avenidas uitkomen en hier en door een enorm plein bezaaid met fonteintjes. Ik moet dus niet uitleggen dat het echt een enorm welvarende indruk nalaat en een zeer goed beeld geeft van Portugal haar rijk verleden. Ik zal hieronder onder andere wat foto's zetten die ik vond op het internet want mijn camara was kapot en is nu op weg van België naar hier, ik kon dus geen foto's trekken (en het feit dat jullie niet zullen zien hoe bewolkt het dan was is ook een voordeel )

De volgende dag zijn we dan onder een grijze hemel vertrokken naar het dorpje Sintra net buiten Lissabon. Het heeft een microklimaat, vrij vochtig en warm, daarom was het ideaal voor het Portugese koningshuis om tijdens de warme en drukke zomer in Lissabon daar rust en verkoeling te zoeken. Over het stadje kijkt een groot fort gebouwd door de Moren. Natuurlijk kon de katholieke koning niet hebben dat er over zijn zomer residentie een Islamitisch bouwwerk stond en dus heeft hij, ipv het met de grond gelijk te maken, op de heuvel ertegenover een kasteel laten plaatsen. Net zoals het dorpje is het kasteel in allerlei felle kleuren en enorm decadent ingericht. Het dorpje zelf gaf me maar een raar gevoel, alles was zo perfect, het leek bijna een cartoon. Huizen waren, net zoals het kasteel, fel gekleurd en waren stuk voor stuk pareltjes ... en dat maakt e het net zo raar. Het leek alsof ik in een soort disney sprookje rondliep  Dan hebben we het idee gehad om naar, het Moors fort, te stappen. Wat na 25minuten omhoog stappen op 600 jaar oude wegjes tussen de bomen niet zo een schitterend idee leek, éénmaal dat we doorhadden dat we na die 25minuten nog maar halfweg waren was het zelfs een slecht idee! Uiteindelijk zijn we er toch geraakt maar het was dan al vrij laat en besloten om liever het kasteel te doen dan het Moors fort ... weer 20 minuten stappen . Uiteindelijk zijn we er geraakt en hebben we ons ogen uitgekeken naar de pracht en praal van het kasteel (wat langs de buitenkant wel iets beter mocht onderhouden worden zoals je zult zien op de foto's). Daarna nog in de koninklijke tuinen rondgelopen alsof we Portugese aristocraten waren. Na een half uurtje wandelen zijn we dan op het hoogste punt in de omgeving gekomen, een schitterend uitzicht voor ons het kasteel in het midden van de bossen en het Portugese binnenland en achter ons Lissabon en de Atlantische oceaan. Natuurlijk elke stap die we naar boven hadden gezet moest ook weer neerwaarts worden gedaan en we waren allemaal blij maar uitgeput toen we weer op de trein richting Lissabon zaten. 

het kasteel: Palacio da pena

de laatste dag onder een meer dan grijze hemel zijn we dan naar Belem (Portugees voor Bethlehem) gegaan, welke en buurt is in Lissabon. Het is nog altijd een zeer volkse buurt wat het aangenaam maakt om in rond te lopen. Ook is het de plaats vanwaar de ontdekkingsreiziger Vasco da Gama is vertrokken naar India. Ook zijn er nog andere bezienswaardigheden zoals een enorm klooster waar het verdrag van Lissabon is ondertekent, de torre de Belem welke officieel een defensieve toren is maar eigenlijk meer werd gemaakt voor zijn schoonheid en last but not least is er de Pastelaria de Belem. Dat zegt jullie natuurlijk niets, maar hier in Portugal is het gewoonte dat mensen de hele dag door naar een Pastelaria gaan, dat is een bakker/koffiehuis waar je echt allerlei zoetigheid en niet-zoetigheid kunt krijgen. Het meest geliefde gebakje hier (en verdient!) is de pastel de nata (in het mooi nederlands: een room gebakje) en die zou het beste moeten zijn in de Pastelaria de Belem.Ik heb het geprobeerd en ja het was heerlijk ... en dat voor maar 0,90€ ! Nadat we ons hebben volgegeten met Pasteis de Belem en volgegoten met koffie gingen we weer naar buiten en werd het duidelijk dat de weergoden boos waren. We zijn in het Marine museum gevlucht en toen we buiten kwamen was het alleen nog maar harder aan het regenen. Kletsnat in het hotel aangekomen hebben we besloten om een dag vroeger terug naar huis te gaan (de volgende dag zou het ook de hele dag regenen) en het zou dus stom zijn om een extra dag in een hostel te boeken. We kwamen laat toe in Coimbra en herinnerde ons dat het girls-night was op ons kot. Het werd dus nog laat voor ons want ze namen ons mee naar het feest in de ERASMUS bar ... het was dus zeer vroeg toen ik thuiskwam en zeer laat toen ik wakker werd, maar dat komt hier wel meer voor 

hier gaat alles nog altijd goed en zoals de meeste van jullie weten zat ik vorige week (30 oktober tot 6 november) in België ter ere van mijn Oma haar 80ste verjaardag. Maar voor ik vertrok heb ik ook nog wat leuke dingen gedaan. Van 22 tot 28 oktober was het hier Festa das latas (het feest van de blikjes) het op één na grootste studentenfeest van Coimbra. Het gefeest werd gestart met een fado concert achter de universiteit. Alle studenten gingen daar naartoe in hun zwart en wit kostuumpje om het feest te openen ... en wij natuurlijk ook. Het plein achter de universiteit was dus nu omgevormd tot een zee van zwart en wit met af en toe een klein kleurtje welke de ERASMUS studenten waren (wij mogen nl. niet zo'n kostuum dragen). Het was wel jammer van het weer, regenen deed het niet maar het was flink aan het waaien waardoor alles nogal wat in het honderd liep met de muziek instalatie enzo. Uiteindelijk is het hen wel gelukt om een schitterend concert te geven. Daarna ging iedereen naar de universiteit zelf waar elke faculteit zijn eigen feest gaf en in het midden van de studentenbuurt stond er ook nog een grote feesttent. Jammer genoeg begon het toen wel te regen, wij waren wat te laat om ergens onderdak te zoeken (20.000 studenten daar dus alles zat goed vol) en omdat we toch al beter tegen de regen kunnen dan die Portugezen hebben we maar door gevierd in de regen en en ik uiteindelijk vrij nat thuisgekomen. 

en hier nog het verslag van die avond op de Portugese televisie:

Tijdens de week zijn we dan maandag ook nog naar de top act gaan kijken ... hou jullie vast ... de topact was onze eigen Belgische Milow (je weet wel you don't know http://www.youtube.com/watch?v=zdSVO8q5KWo&feature=fvst en Ayo Technologic http://www.youtube.com/watch?v=9bGk56pSRcA&feature=channel). Dus als Belgen hebben we ons verenigd en zijn we naar zijn optreden gaan kijken. eerst natuurlijk een goed bodempje gelegd van traditioneel portugees eten in een restaurant. En daarna op weg naar zijn optreden. We waren zeer vroeg voor Portugese normen (23h30!) en dus hebben we eerst nog van het voor programma, de portugese O'questrada, genoten. In mijn onprofessionele mening zou ik het een mengeling noemen van fado de Lisboa en gipsy muziek. Nuja misschien zit ik er volledig naast dus luister zelf maar :)  http://www.youtube.com/watch?v=QhIkBaQOETA&feature=fvw Daarna zijn we natuurlijk volledig losgegaan op Milow ... in tegenstelling tot het Portugese publiek dat even goed kon worden ingeruild voor het publiek van Rimpelrock. Maar met als gevolg dat niemand rond ons wou staan, en zeker niet achter ons met onze Belgische vlag die in de hoogte ging, en we dus veel plaats hebben :) Daarna is heet feest nog tot de ochtendzon doorgegaan en was ik blij toen ik in mijn bed lag!

De volgende dag was dan de grote optocht. Dan komen alle studenten op straat en alle eerstejaars worden aangekleed door de oudere studenten (dus in de meest belachelijke kleren) ze moeten de hele tijd rauwe rapen eten en mogen geen geld meenemen en moet dus bedelen als ze iets willen kopen. Deze enorme parade is door gans Coimbra gegaan en het was nogal een rare bedoening om eerlijk te zijn :p Ik heb geen foto's kunnen trekken en op het internet vind ik niet echt iets deftig, dus ik laat het aan jullie verbeelding over. 

Dan ben ik 30 november vertrokken vanuit porto naar België en daarna met de trein naar gent want MIJN MOEDER WOU ME NIET KOMEN OPHALEN IN CHARLEROI!!! Het was aangenaam om weer eventjes in België te zijn (behalve het weer dan) maar om eerlijk te zijn was ik zeer blij om terug in Coimbra te zijn want ik voel me hier echt thuis. Ik heb die avond zeer goed geslapen in mijn krakend 2 persoonbed  in het centrum van één van de oudste universiteits steden ter wereld. 

Aan iedereen die ik niet heb kunnen zien toen ik in België was: SORRY! maar jullie zijn altijd welkom om naar hier te komen. En iedereen die eens een kaartje wilt krijgen: zet je adres onderaan in de reactie sectie en je krijgt er één. 

Hopelijk is het daar in België nog altijd kouder dan hier ... hoewel het hier nu ook wel goed koud aan het worden is

groeten

Felix

Ik weet dat het al een tijdje geleden is dat ik iets heb laten weten ... sorry daarvoor! Het Academisch jaar is hier begonnen dus ik heb het nogal druk gehad. Veel administratie, en overal een rij van minstens 2 uur, maar ik ben sinds vorige week officieel ingeschreven in de Universiteit van Coimbra en ik heb dus een studentenkaart :) Ik heb 6 vakken hier: Economische Integratie, Internationale Economie, Geschiedenis van het Economisch denken, Management en Mensen, Ontwikkelingssamenwerking en Portugees voor Erasmus studenten. Veel les heb ik niet echt, maar veel werk wel. Ze werken hier niet met boeken, je moet naar 80% van de lessen gaan en op het einde maak je of een paper of een examen. Dat examen gaat dan over alles wat in de les is behandelt (dus de nota's die je maakt). Maar omdat ik natuurlijk niet alles begrijp in het Portugees (Hoewel het al een pak beter gaat dan in het begin) moet ik ook de bronnen lezen zodat ik niets belangrijks oversla ... gevolg: er ligt een mooi stapeltje wetenschappelijke artikels en kopies uit handboeken op mijn kamer, ik kopieer sneller dan ik ze kan lezen :s Voor de rest zijn er nog meer verschillen met België. Coimbra is een oude universiteit met veel traditie en één ervan bestaat erin dat de studenten een soort traditioneel pak dragen (uma capa):

niet dat ze het pak elke dag aan doen maar soms toch wel. Zeker de eerste week droeg iedereen het en toen gaf het echt een soort Harry Potter gevoel tussen al de smalle straatjes en oude gebouwen. Niemand heeft hier ook een boekentas maar een soort dikke leren map waar ze all hun papieren in bewaren. Jammer genoeg mag ik dat allemaal niet kopen want ik ben een ERASMUS en ik ben dus niet gedoopt. 

Ik zal even de belangrijkste dingen vertellen wat er de voorbije weken is gebeurt:

Mijn verjaardag natuurlijk :) Omdat het hier traditie is om in het huis een groot feest te houden als je jarig bent heb ik er maar een Belgisch feest van gemaakt: 12 kilo aardappels geschild voor frieten, mayonaise en 70 blikjes Super Bock en Sergal bier :p  Ze hebben hier natuurlijk geen frituur dus heb ik de olie in een diepe pan moeten doen en zo frituren met als gevolg dat mijn kleren een paar vetvlekken hebben en mijn handen een paar brandwonden. Daarna nog goed uitgegaan maar daar herinner ik mij vreemd genoeg niet meer zo veel van dus veel valt er niet van te vertellen :)

Aardappels schillen

mijn huisbazin Dona Rosa

De mama en de papa zijn op bezoek gekomen met de auto (wel wat vroeger dan verwacht omdat ze nog altijd op Belgische tijd zaten :p). Ze hadden een hele voorraad bier, chocolade en andere belgische dingen mee waarvoor ik ze zeer dankbaar ben :) De eerste dag hebben we een klein beetje rondgelopen in Coimbra en ze laten kennismaken met Portugese pastelarias (soort van banketbakkers waar je koffie kunt drinken en taarten eten, zeer goedkoop :p). 'S avonds zijn we naar een klein restaurantje  geweest met traditioneel portugees eten.

De bibliotheek van de universiteit:

De volgende dag vroeg vertrokken naar Porto. Eerst natuurlijk weer een tussenstop gedaan in een pastelaria waar we TEVEEL hebben gegeten, en daarna het historisch centrum van Porto bezocht (beschermd door UNESCO). Allemaal kleine straatjes smalle met kleurrijke huizen en balkonnetjes waar de was buiten hangt. Door het centrum stroomt de Douro rivier en langs de andere kant van de rivier staan alle magazijnen waar de porto ligt te rijpen. Over de Douro strekt een enorme metalen brug, Ponte Dom Luis I, ontworpen door de Belg Théophile Seyrig. Hoewel we maar 1 dag hadden hebben we vrij veel gezien zonder ons te veel te moeten haasten. Na een vlug bezoekje aan een zeer mooie boekenwinkel zijn we nog naar het strand van Porto geweest om daar een beetje rond te slenteren terwijl de zon onderging.

de porto magazijnen

de boekenwinkel:

de oceaan:

Zondag zijn we dan naar het kleine vissersdorpje van Nazaré geweest. Het dorpje zou beroemd moeten zijn voor de vissers die de boten elke dag op het strand slepen, en er zou een foto van vissersvrouwen die de boot slepen moeten bestaan die ooit op elke kalender zo hebben gestaan ... het moeten wel oude kalenders zijn want nu dat ze er een nieuwe haven hebben moeten ze de boten niet meer op het strand slepen :) 

Na het centrum te bezoeken, wat zo te zien een pelgrimsplaats was voor oude vrouwtjes die in bussen tegelijk toekomen, zijn we naar het strand geweest en hebben we daar een beetje genoten van de zon en et water :) 

Na dat mijn ouders me dan hebben afgezet in Coimbra zijn ze doorgereden richting Madrid.

We hadden een vrije dag omdat het hier feestdag was ten ere van de oprichting van de Republiek. We - Laetitia (frankrijk), Anna (Duitsland), Bartosz en Tomasz (Polen) en ik, zijn 2 dagen naar Lissabon geweest. Zeer moe vertrokken omdat er groot feest was hier en we konden dus niet slapen. Gelukkige was het goed weer in Lissabon, we hebben een beetje rondgewandeld. We hadden maar 2 dagen, wat veel te weinig tijd is voor Lissabon, dus hadden we gewoon afgesproken dat we rustig 1 deel van het stad zouden bezoeken in plaats van de ene naar de andere kant te lopen.  Dat hebben we an ook gedaan. Het deel van de stad bezocht dat door een tsunami in 1755 werd verwoest en waar dan een heel nieuw gedeelte op is gebouwd. Zeer mooie buurt maar zeer toeristisch. Dan hebben we een ritje gemaakt op één van de trammetjes zoals alle toeristen doen, maar het was wel zeer tof :) 

De volgende dag was het aan het regenen dus zijn we maar naar de plaats gegaan waar de Expo' 98 plaatsvond. Hoewel het waarschijnlijk niet het mooiste gedeelte is van Lissabon waren er daar veel overdekte gedeeltes zodat we niet in de regen moesten lopen. Allemaal vrij modern ontwerp en het zag er niet uit dat het 10 jaar geleden was gemaakt. Na 2 uur op de trein te wachten zijn we dan eindelijk terug naar Coimbra kunnen gaan.

Voor de rest is er niet echt iets noemenswaardig gebeurt, behalve dan het begin van het schooljaar en nu merk ik echt dat dit een stad is dat tijdens de week volledig rond studenten draait en in het weekend leeg loopt. Tijdens het weekend komen dan alle ERASMUS studenten samen en doen dingen samen wat wel tof is. Zoals: vorige week hebben we Inktvis in de madeira saus gemaakt ... en het is nog goed gelukt ook. 

Ik zal mijn best doen om in het vervolg iets vaker dingen te posten want ik ben er vrij zeker van dat ik nu en paar dingen vergeten ben te zeggen gewoon omdat het al te lang geleden is om te herinneren. 

groeten

Felix

ps: het warme weer is hier sinds gisteren definitief voorbij en nu regent het :( 

Gistere ben ik ook naar een groot shoppingcentrum geweest buiten het stad, en met groot bedoel ik 10 keer het Zuid shopping centrum, met cinema en bowlingzaal vanbinnen. Hoewel het groot was was er niet echt veel aan, gewoon een groot shopping centrum, maar omdat het zo ver uit het centrum ligt heb je vanop het terras een zeer mooi uitzicht op coimbra. Ik zet de foto's van het uitzicht hieronder samen met enkele foto's van de Faculdade de letras waar ik portugees krijg.

Ook nog een laatste belangrijke mededeling voor iedereen die mij zwoele stem nog eens wilt horen of tot midden in de nacht wil SMSen met mij: ik heb een Portugees telefoonnummer

een faculteit waar geen koffiemachiene instaat maar een hele koffiebar 

Groeten 

Felix

ieps,

Er zijn de laatste dagen een paar dingen gebeurt dus ik zet ze even op een rijtje :) 

Ik heb mijn eerste les van de intensieve cursus portugees gehad (woensdag 2 september) . Ze vinden plaats in Faculdade de letras (faculteit letterkunde) wat toch een vrij impossante faculteit is. Vanbuiten is het een bombastische gebouw met grote standbeelden van filosofen ... dat denk ik toch. Vanbinnen daarentegen is het een doolhof van gangen. Alle gangen zijn bezet met boekenkasten, elke boekenkast heeft een naam, afhankelijke van de periode, stijl of herkomst van de boeken. Toen ik vandaag aan het zoeken was naar het lokaal waar ik les had kwam ik zelf een rek vol met Belgische literatuur tegen. Nieuwsgierig keek ik een beetje tussen de boeken toen opeens één van de professoren van de literatuur van de lage landen me aansprak. Omdat ik er niet echt uit zie als een portugees (zwart haar, bruine ogen, licht bruine huid) vroeg hij mij van waar ik was. We begonnen te praten, in mijn geval eerder half stotteren omdat mijn portugees nog altijd niet schitterend is, over Belgische literatuur (niet dat ik daar zo veel van af weet!). Ik merkte op dat tussen al de Belgische romas geen enkele vlaamse schrijver zat. Eerst was hij wat gepikeert door mijn opmerking maar toch denk ik dat ik hem uiteindelijk heb kunnen overtuigen van het feit dat de Vlaamse cultuur een dominante stroming is in België. Ik veronderstel niet direct dat hij nu een hele verzameling Claus, Verhulst, Provoost, Brusselmans en Lanoye zal aankopen (want geen kat die hier Nederlands spreekt) maar toch ben ik vrij trots dat ik een professor heb kunnen doen twijfelen aan de kwaliteit van zijn collectie  ... Ik besef net dat ik hierdoor overkom als een echte flamingant in jullie ogen, maar laat mij duidelijk zijn dat ben ik niet, of om het in de woorden van Yves Leterme te zeggen: Allons enfant de la Patrie, le jour de gloire est arrivé ...

De lessen Portugees waren op zich nogal saai. Ik zit in niveau 1, het laagste wat vrij logisch is want ik heb nog nooit echt Portugees gehad. Maar omdat ik hier nu ondertussen toch al meer dan 2 weken zit, waarvan één en een halve week tussen de brazilianen, is mijn portugees al goed opgeschoten. Het spreken lukt al aardig (de vrij oppervlakkige gesprekken wel te verstaan) en ik versta toch ook al het meeste dat tegen mij wordt gezegd. In de lessen daarentegen zitten mensen die nog nooit Portugees hebben gehad, mensen die zoals ik al een klein mondje kunnen en mensen die dankzij hun moedertaal (Italiaans of Spaans) al een stapje voor hebben op de rest. Met als gevolg dat de leerkrachten traag genoeg spreken zodat de mensen van mijn niveau en de mensen die een Romaanse taal als moedertaal hebben, de leerkracht zonder probleem kunnen verstaan maar te snel zodat de mensen zonder enige kennis van portugees er niets van verstaan. Ik leer dus eigelijk niets bij terwijl het voor andere te moeilijk is om er iets van op te steken. Nuja het is een intensieve cursus dus ik hoop dat het allemaal vrij snel vooruitgaat zodat ik binnenkort het moeilijk krijg tijdens de lessen (en dus iets leer!).

Het toppunt van deze week was zeker vrijdag toe ben ik naar een kleine Fado concert in Rua Quebras Costas (de straat van de gebroken rug, de stijle straat waar ik in mijn vorige blogs alle dingen over heb gezegd). Voor degene die het niet weten: Fado is de traditionele muziek van Portugal en is nog altijd zeer actueel in Coimbra (waar het trouwens enkel door mannen mag worden gezongen). Het concert bestond uit 3 mannen (2 op gitaar en één zanger) die op de trappen van Quebra Costas hun zangkunsten vertoonden voor een half uurtje. Ik vond het echt de moeite waard en, alhoewel ze er enkel waren om reclame te maken voor een Fado-bar in het centrum, genoot ik ervan ... ik denk dus dat ik die fado-bar eens ga bezoeken. (Een filmpje van de Fado zal ik op mijn facebook zetten)

Die avond was het ook de verjaardag van een Duits meisje (Paloma) die hier verblijft. We hebben het gevierd met caipirinhas en cake, daarna zijn we afgezakt naar de bar van de kotmadam haar zoon. Van dat feestje ben ik dan stiekem weggeglipt naar het café ernaast omdat ik daar een bordje van Hoegaarden had zien hangen  Ik ben daar met de franse barman beginnen praten (ja in het Frans!), hij is van Lille en noemt zichzelf dan ook een halve Vlaming. Hij is zeer vriendelijk ... zo vriendelijk dat je er geen nee tegen kan zeggen, en dat was nogal moeilijk eenmaal dat hij mij en een franse vriendin van uit het huis begon te inviteren op zijn lievelings drank: een soort shot uit Kentucky, 45% alcohol. Na enkele van die glazen was ik blij wanneer we eindelijk naar huis gingen en nog blijer toen ik de trappen op was en in mijn bed lag  Ik weet dat het niet echt correct is om in het land van de Porto (en ook zeer lekkere wijn) plebs bier te drinken ... Maar fack bij 35°C kan een frisse Hoegaarde toch deugt doen!

Zaterdag ( 5 september) zijn we dan naar het strand van Figueira da Foz geweest met de ERASMUS organisatie en alle brazilianen uit het huis. Het was zeer tof om een hele dag in het zand te liggen, praten en af en toe rechtstaan om iets actiefs te doen, maar verder dan knie hoog ben ik niet (en de rest ook niet) in de zee geweest. Het water was ijskoud en de golven waren enorm omdat er geen golfbrekers waren.

Vanochtend ben ik dan zeer vroeg wakker geworden door al het lawaai op straat. Er is hier zo te zien een BMX race welke door het smalle straatje langs mijn raam passeert. Perfect decor allesinds voor de BMX, allemaal smalle kronkelende straatje, met kasseien of trappen die op en neer gaan. We hebben allemaal even vanop het terras gekeken maar uiteindelijk zijn we weer naar binnen gevlugd door de warmte en omdat we teleurgesteld waren dat niemand van zijn BMX viel 

groeten,

Felix

Ik heb het de laatste dagen vrij druk gehad, voornamelijk met alle nodige documenten in te vullen. Het feit dat mijn faculteit in een ander deel van de stad ligt helpt daar zeker niet bij, ik ben dus al de hele week aan het pendelen tussen het gebouw waar de administratie van de universiteit is gevestigd en mijn faculteit. Maar kijk ik denk dat al het papierwerk bijna gedaan is, enkel nog mijn vakkenpakket kiezen en laten goedkeuren en dan nog een eindregistratie .... AAAH fack ik haat universiteits bureaucratie 

Voor de rest niet echt vel meer gedaan. Veel gezweet want het blijft hier maar rond de 35°C. Met als gevolg dat ik gistere en vandaag ben gaan zwemmen in de rivier tussen de visjes. En vandaag heb ik zelf een crucifix gevonden in het water ... misschien een teken vanuit de wolken dat ik mij maar beter bekeer in dit katholieke land. 

Voor de rest een paar keer uitgeweest in de bar van de zoon van mijn kotmadam ... hij geeft mij altijd gratis drank als ik ERASMUSers meeneem. Toch valt er nog altijd niet veel te doen in Coimbra. Overdag lopen er veel toeristen rond maar 's avonds is het hier vaak een pak stiller. Maar daar zou vanaf morgen verandering in moeten komen want alle studenten zouden moeten toekomen op 1 september. Mijn eerste lessen beginnen woensdag, geen officiële lessen maar mijn intensieve cursus portugees. Ik ben blij dat die beginnen want het portugees heb ik toch een beetje onderschat. Toen ik het leerde uit mijn boek leek het allemaal zo op Spaans dat ik er mij niet te veel zorgen om maakte. Maar dat was dus niet zo, geschreven is het net Spaans maar de uitspraak is zo anders, mengeling van een beetje vanalles: Spaans, Frans, Arabisch, ... Toch is, dankzij de Brazilianen in het huis, mijn portugees al wat verbeterd, en ik ga ervan uit dat dankzij mijn lessen het nog een pak beter zal gaan. 

Natuurlijk heb ik ook al de toerist uitgehangen in Coimbra. Ik weet nog altijd niet echt wat ik ervan moet denken. Het historisch centrum is echt gemaakt om een heuvel heen met de Universiteit op het puntje. De universiteit zelf is echt zeer mooi, er is de faculteit Recht welke zeer oud is ... oud genoeg om nog altijd een kerk erin te hebben. De andere faculteiten (Farmaceutica, geneeskunde, wijsbegeerte, letterkunde, wiskunde, chemie, fysica en nog een handvol andere exacte en sociale wetenschappen), de administratie en de hoofdbiblioteek zijn gecentreerd rond 2 pleinen die verbonden zijn door een straat vol met bomen. De gebouwen rond deze pleinen zijn een pak moderner dan de faculteit rechten, maar niet lelijk zoals bijvoorbeeld de Sterre  Hoewel het er nu zwermt van de toeristen blijft het een zeer rustige omgeving. A Universidade de Coimbra telt ongeveer 22.000 studenten (UGent: 33.000) en bestaat al sinds 1290 (UGent: 1817) en daarmee één van de oudste universiteiten van Europa.

Mijn huis is vlakbij Sé Velha welke de oudste cathedraal is van Coimbra, en nog restanten heeft van de Moorse bezettingen. Dit gedeelte van de stad noemt men (ik ben de portugese term vergeten dus ik geef de engelse) Uptown. De naam is vrij logisch gekozen want het is het gedeelte tussen de top van de heuvel waar de universiteit is en het platte gedeelte dat naar de rivier leidt. Ik woon dus op één van de hoogste punten van coimbra ... Ik heb er al vaak om gevloekt zeker wanneer ik met als mijn boodschappen terug naar huis stap langs de Rua Quebra Costas (de straat van de gebroken rug), een straat die zeer stijl omhoog gaat met dodelijk trapjes. De straten hier zijn dus vaak zeer stijl, en omdat de stad zelf zo oud is ook vrij smal. Ze zijn allemaal geplaveid met kleine kasseitjes, wat dus serieuze valpartijen zal leiden éénmaal dat het hier regent . In weze is het hier vrij fris, simpelweg omdat de huizen hier vaak 4 of meer verdiepingen hoog zijn en dus geen zonlicht toelaten. Het geeft soms ook wel een claustrofobisch gevoel in die smalle straatjes. Toch, dit houdt de gemiddelde portugees allemaal niet tegen om met de auto te komen ... het zijn een bende gekken: overal éénrichtingsstraatjes waar je de spiegels moet inklappen als je erdoor wilt kunnen, en vaak zwermt het er van de toeristen die meer door hun fototoestel kijken dan naar de weg. De oude gevels van de huizen lijken vaak in slechte staat, half verbleekte verf en kapotte daken (omdat niemand zo gek is om op die hoge smalle daken te kruipen) sommige huizen zijn ook betegeld hoewel dat eerder een uitzondering is, vaak zijn ze wel vanbinnen betegeld met delftblauwe tegels in alle vormen en maten en met allerlei motiefjes. Zeker de tegels in de oude universiteit zijn schitterend. Ook staat er wel op één van de 2 huizen een leuze van één of andere politieke studenten vereniging. Mijn indruk is dat de meeste van die verenigingen zich in de extreem linkse hoek van het politieke spectrum bevinden (Marx, Lenin Che Guevara en zelfs soms Mao en Stalin staan hier vaak in het straatbeeld), wat misschien niet zo raar is als je weet dat tot 1968 hier de fascistische dictator Salazar aan de macht was (zoals wat Franco voor Spanje was). Toch heeft dit gedeelte van de stad een bepaalde charme die ik niet echt goed kan beschrijven en vaak ga ik 's middags gewoon een beetje stappen om een beetje te genieten van de atmosfeer die er hangt in de kleine straatjes.

"Het feminisme heeft nog nooit iemand gedood. Het machisme (ik weet niet of ik dit goed vertaal :p) elke dag"

"Je grootvader hield van Salazar ... Ik niet!"

Dan heb je het platte gedeelte van het stad dat aan de rivier Mondego ligt, deze buurt heet in het engels Downtown (ofzo vertalen ze het toch in de lonely planet). Zoals ik dus al zei is hier alles veel platter. In Uptown ligt al het studentenleven en dus ook nachtleven, Downtown daarentegen is eerder het commerciële centrum. Ook hier is een buurt die bestaat uit allemaal smalle straatje met hoge huizen en elk huisje heeft hier dan ook een winkeltje. Hier bevinden zich ook alle pastelerias, dit zijn een soort banketbakkers waar je allerlei soorten taartjes en gebakjes kan kopen (vaak zeer gelijkaardig aan de Belgische) en ook bicas kunt drinken, koffietjes waar je 3 keer van kunt zippen voor hij op is maar waarvan je zo'n caffeïne-kick van krijgt dat het haar in je nek komt recht te staan . Uiteindelijk kom je dan bij de rivier uit, welke aan een zeer mooi park ligt en bij goed weer iedereen een beetje op het gras ligt te praten en af en toe eens een duikje neemt. Een beetje zoals de Blaarmeersen maar hier kan je meer dan een paar dagen per jaar langs het water komen liggen  Als je de rivier oversteekt kom je terecht het moderene gedeelte van de stad, er valt niet zoveel over te zeggen eigelijk, veel semi-moderne gebouwen, braak liggende grond en grote banen. 

Als je dan dieper de bergen in gaat, dus verder van de rivier en van de universiteit kom je in een zeer residentiële buurt. Hier ligt ook mijn Faculteit (ja net op het allerhoogste punt van Coimbra). Veel valt er ook niet te beleven daarom dat ik heb besloten wat verder van mijn faculteit te wonen. Er is ook een groot park die er afschuwelijk bij ligt, alsof het in nog geen 10jaar is opgekuist terwijl het zeer mooi zou kunnen zijn omdat het vroeger de koninklijke tuinen waren en dus vele fonteintjes heeft. Verder is er ook nog de botanische tuin welke echt een oase van rust is. De buurt waar mijn faculteit is wordt dus voornamelijk ingenomen door nieuwe (daarom niet lelijke) huizen, soms grote appartementsblokken en winkelcentra. Toch staat er tussen al dat nieuwe vaak ook een oud koloniaal huis. Ik vermoed dat deze buitenwijken vroeger de villa's had van de rijke middenstand van Coimbra. Hoewel deze huizen vaak pareltjes zijn staan meeste er in slechte staat bij, waarschijnlijk omdat het onbetaalbaar is om sommige van die grote huizen te onderhouden. Het zijn dus eigelijk oude geesten die dienen om de portugezen heimwee te geven naar hun rijk koloniaal verleden. 

In het algemeen ben ik zeer tevreden over de stad die ik heb gekozen, ik heb alles wat ik nodig heb zoals in een stad maar toch blijft alles hier betaalbaar en rustig zoals in een klein dorpje, ik ben wel benieuwd hoe het gaat zijn éénmaal de studenten toekomen.

Groeten

Felix

Zoals velen onder jullie waarschijnlijk al weten (dankzij facebook) heb ik ondertussen een kot gevonden. Maar laat ik eerste de voorbije week nog eens bespreken.

Dus ik was maandag toegekomen in Coimbra (naar Lissabon met de vlieger en Coimbra met de trein). IK had nog geen kot dus heb ik me eerst ingecheckt in een hostelletje, namelijk Grande Hostel Coimbra. Een zeer aangenaam hostel, er was een proper keukentje, propere badkamers, een tuintje en een zeer gezellige tv-kamer. Ik heb in de 4 nachten dat ik daar verbleef bizar veel mensen ontmoet: Britten, Fransen, Duitsers, Nederlanders, Spanjaarden, Portugezen, Amerikanen, Italianen en Polen … vanalles dus. Één nadeel was dat als je met 8 op een kamer slaapt er altijd wel iemand snurkt en dat het snikheet wordt. Maar toch in het algemeen was het aangenaam.

Maandag heb ik het centrum een beetje verkent, maar ik zal morgen nog iets posten over Coimbra zelf want morgen ga ik het centrum in om wat foto’s te trekken. Dinsdag ben ik dan naar mijn faculteit gegaan om die ook eens te verkennen … hij ligt vrij ver uit het centrum en niet echt indrukwekkende, niet dat dat in Gent anders is  Woensdag ben ik mij dan gaan aanmelden bij de relações internacionais (internationale relaties dus), wat documentjes ingevuld en toen stuurde ze mij naar de ERASMUS organisatie. Daar hebben drie studenten mij geholpen met het zoeken naar een kot, wat zeer handig was want het leek mij moeilijk om zelf te bellen naar die verschillende mensen in het Portugees. Een van de studentes, Margarida, een Duits meisje, Anna, en ik zijn daarna de verschillende koten gaan bezoeken, 4 in totaal. En op het tweede kot werd ik direct verliefd. Het zijn 5 oude huizen die werden omgevormd tot 1 groot verblijf voor studenten. Omdat het academisch jaar nog niet is begonnen zijn er nog niet zo veel maar uiteindelijk zouden hier 23 studenten moeten leven. Het is een klein doolhof. De inkom is een gang waar een grote spiegel hangt met een aquarium en een keuken op het gelijkvloers. Via een grote wenteltrap kun je vier verdiepingen naar omhoog gaan en op elk verdiep is er een lange gang met allemaal deuren van studente koten met op het einde nog een andere trap. De gangen zijn gevuld met allerlei meubels en prularia en het gaat echt van antiek tot kitsch. Overal staan er ook valse planten, wat zeker onder kitsch hoort. Helemaal vanboven heb je een dakterras vanwaar je een schitterend uitzicht hebt. In een kamer op de 1ste verdieping woont de “kotmadam”. Een vrouw van 63 jaar die al 14 jaar koten verhuurt. Ze is zeer aardig en zegt dat wij geen huurders zijn maar familie, ze kan dan ook nog met gemak alle namen opnoemen van alle mensen die hier al hebben gewoond. Het zijn voornamelijk ERASMUS studenten. Ik heb lang zitten twijfelen of ik op een kot zou gaan met veel ERASMUS studenten of met Portugezen. Ik was bang dat wanneer ik enkele met erasmus studenten zou zitten ik in een apart leventje zou leiden, naast het leven dat de Portugezen leiden  plus dat ik veel Engels zou spreken ipv Portugees. Hier heb ik een mooie mengeling van beide gevonden, er zitten zeer veel erasmus studenten maar ook enkele Portugezen en misschien nog belangrijker veel Brazilianen . Zij zitten hier ook om te studeren en ze leven hier vaak al 2 of 3 jaar en kennen alle hotspots dus plus ze Braziliaans Portugees is een pak mooier dan Portugees van Portugal  

Omdat het huis in het centrum staat en de huizen in het algemeen hier smal zijn de kamers dus ook zeer klein, maar voor 30€ meer in de maand heb ik Dona Rosa (de kotmadam) kunnen overtuigen om mij een 2 persoonskamer te geven. Nu heb ik dus een vrij grote kamer ipv een kleine kamer waar er maar net een bureau, bed en kast in kan. Een mooi uitzicht heb ik niet echt op het pleintje en de bijbehorende kathedraal die aan het huis ligt maar dat is eerder een zegen want dat is de zuidkant en de luiken van de ramen moeten dus van 8 uur ’s ochtends tot 6 uur ’s avonds gesloten blijven als je niet wilt wegsmelten.

In het algemeen ben ik dus zeer zeer zeer zeer zeer tevreden over mijn kot en zeker ook omdat de mensen die er nu inzitten zeer aangenaam zijn. Ik zal wel nog wat aan mijn conditie moeten werken want mijn faculteit ligt hier toch 20min te voet vandaan. Economie ligt uit het oude centrum en in een gewone residentiële wijk, waar dus niets te beleven valt. Daarom heb ik maar voor wat verder gekozen zodat ik ook wat van het nachtelijke leven kan genieten  Ik ga ik moeten werken aan mijn opvattingen over hygiëne want als je met 23 in een huis zit is het niet verwonderlijk dat de badkamers en de keuken er niet altijd even netjes bijliggen … en dat is licht uitgedrukt 

het uitzicht van uit mijn kamer ... zoals ik al zei: niet zo indrukwekkend 

Donderdag ben ik dan in het hostel gebleven omdat het te warm was buiten, rond de 40°, en vrijdag ben ik dan in mijn nieuwe residentie getrokken, wat geen gemakkelijke opdracht was met die stijle straten, kasseien, het warme weer en mijn zware koffers. Ze hebben mijn kamer fel groen geverfd omdat het hier precies de gewoonte is om op de muren te tekenen en verven … er zijn nog altijd 2 muren die “kunstwerken” blijven maar moesten elke muur felgroen zijn dan zou ik waarschijnlijk gek worden, en ik ben nu best tevreden. Gistere avond hebben we van het uitzicht genoten op het dakterras met de verschillende studenten en vandaag heb ik uitgeslapen (het was laat de avond daarvoor) en heb ik wat Portugees geleerd. 

Dat was het zo wat, morgen zal ik nog proberen iets te posten ivm met Coimbra

Groeten

Felix

Ik ben een goed uurtje geleden aangekomen in mijn voorlopig onderdak in Coimbra ... het is hier warm, heel warm!

Na een hele week afscheid te nemen van vele mensen ben ik vanochtend om een uur of half 3 vertrokken thuis in Gent, naar Zaventem gereden in het donker en éénmaal daar toegekomen mijn laatste koffie op Belgische bodem gedronken. Starbucks koffie ... niet aan te raden ! Dan afscheid genomen van de mama en de papa en door de controle gegaan. Een halfuur mogen wachten aan gate A44 en dan nog eens een half uur in de vlieger omdat er teveel verkeer was boven Noord Frankrijk en we dus nog even op de grond moesten blijven ... dat was toch de uitleg. 

Hoewel ik me had voorgenomen om op het vliegtuig nog wat Portugees te leren is het er niet van gekomen want ik was iets te moe en ik had te veel goesting om naar de wolkjes te kijken  

Na precies niet zo lang te vliegen (want ik had een hele rij voor mijzelf dus ik kon lekker slapen) kwam ik toe in Lissabon. Vandaar een taxi genomen naar estação Oriente om de trein richting Coimbra te pakken ... eventjes in paniek omdat ik dacht mijn  trein te missen want ik begreep de mevrouw niet waar hij stopte en dan nog eventjes paniek omdat de conducteur mij aan het uitleggen was dat iedereen een vaste plaats kreeg toegewezen in de trein en ik dacht dat hij mij probeerde te vertellen dat ik op de verkeerde trein zat. Maar eind goed al goed nadat hij wat trager sprak verstond ik hem en heb ik 2 uur op een vrij sjieke trein mogen zitten. Veel kleine dorpjes gepasseerd en velden met olijfbomen op.

In Coimbra aangekomen wou ik eigelijk eerst de bus nemen maar mijn luiheid heeft gewonne en ik nam de taxi. In het taxiritje was ik opeens super blij dat mijn luiheid had gewonne, ik had al vaak gehoord dat de straten hier steil konden zijn maar hier moet je soms een echte alpinist zijn om omhoog te raken, en dat is niet zo makkelijk met een rugzak van 20kg en handbagage van 7kg. Tijdens het ritje ook mijn eerste gesprekje gedaan in het Portugees, hoewel het handig was dat de chauffeur spaans sprak want als ik een woord niet ken gebruik ik gewoon het spaanse 

Als het hier wat afkoelt ga ik eens een stapje in Coimbra gaan zetten en morgen begin ik met de zoektocht naar en kot ... daar ben ik nu wat te moe voor.

Groeten

Felix

Zoals de meeste onder jullie nu wel al zullen weten vertrek ik maandag 17 augustus naar Portugal, meer specifiek naar het universiteitsstadje Coimbra. In Coimbra zal ik in het kader van het ERASMUS programma mijn 3de Bachelor Economisch Wetenschappen afwerken (of dat is toch de bedoeling) en dat in één van de oudste universiteiten van Europa en van de wereld (opgericht in het jaar 1290). Daarnaast zal ik ook wel van de zon,  porto, fado en het goede leven proberen te genieten 

Ik zal hier wanneer mogelijk mijn dolle avonturen neerpennen en foto's achterlaten zodat jullie mij ook wat kunnen volgen, maar ik ben niet van plan om even uitgebreid verslag te doen als op mijn vorig blog van mijn Boliviaans leventje (zie http://felix-bolivia.spaces.live.com/) ... in mijn mening is het namelijk beter dat soms niet ALLES geweten is  

Hopelijk vinden jullie soms de tijd om eens te lezen wat ik hier allemaal doe en wees niet beschaamd om een berichtje achter te laten (of een adres als je een portugese postzegel wilt voor je postzegel verzameling) 

groeten

Felix