Gisterenmorgen is de vroedvrouw gekomen en hebben we samen je badje gegeven. Nog wat onwennig, maar het ging goed. Jij genoot er duidelijk van... De eerste nacht thuis heb je ook goed geslapen. Eigenlijk horen we je alleen als je honger hebt. Vandaag was ons eerste echte uitstapje. We zijn deze morgen naar de markt gewandeld en daarna bij moeke en vake gaan eten. Wat was iedereen blij dat ze je konden pakken. Aan aandacht ontbrak het je zeker niet... En jij laat het maar allemaal gebeuren, je bent echt een content babytje!
Vandaag mochten we naar huis! Het was nog druk in het ziekenhuis voormiddag. De fotograaf kwam nog langs, de dokter, de verpleegster kwam uitleg geven over flesvoeding, enz. Nadat je gegeten had namiddag zijn we vertrokken. Papa had voor een onvergetelijke thuiskomst gezorgd... Hij had een spandoek ophangen in de garage met de tekst "Welkom thuis Febe en mama", overal ballonnen opgehangen en ik kreeg verschillende lieve briefjes. Super!
Jij sliep rustig verder en merkte er niets van. De eerste dag thuis verliep heel vlot. Voor ons voelde het alsof je er altijd al was geweest.
De grote dag... Je mocht eindelijk mee naar onze kamer. Nadat ik je zelf een badje had mogen geven en je bloed gecontroleerd was, mochten we je meenemen. Wat waren we gelukkig en fier! Veel heb je niet in je bedje gelegen, we wilden je heel dicht bij ons.
Namiddag moesten we dan nog op controle bij de cardioloog. Een hele lieve dokter die ons onmiddellijk gerust stelde. Je hebt 2 kleine gaatjes in je hartje tussen de linker en de rechter kamer, maar we moesten ons geen zorgen maken. Normaal groeit dat vanzelf dicht en zelfs als dat niet gebeurd, zou het geen kwaad kunnen. Een hele opluchting...
's Avonds kregen we veel bezoek. Iedereen wilde je komen bewonderen en eens vastpakken. Jij trok je er niets van aan, je keek een beetje rond en viel dan weer in slaap. Een droom van een baby... Papa is nog lang gebleven 's avonds. Nu konden we eindelijk genieten van ons 3-tjes, ons gezinnetje.
Een teleurstelling... We hadden gehoopt dat je vandaag bij ons op de kamer mocht komen, maar helaas. Je moest eerst nog onder de lamp, een beetje zonnebanken. Niets ergs, maar wij hadden ons er echt op verheugd. We hebben dan ook wat traantjes gelaten. Vanmorgen mocht ik wel kijken hoe ze jou een badje gaven. Je genoot ervan... En toen kwam de dokter langs. Zij hoorde een ruisje in je hartje dus moesten we morgen naar de kindercardioloog gaan. We waren toch wel wat ongerust...
De hele dag heb je onder de lamp gelegen. Was eigenlijk wel een grappig zicht... Je lag daar zo zalig, met je zonnebrilletje op.
Ik had het een beetje moeilijk vandaag. Eerst hadden we gehoopt dat je bij ons op de kamer mocht, dan het nieuws over je hartje... Het werd mij allemaal even teveel. Ik had het mij allemaal anders voorgesteld... Ik heb dan ook heel veel bij jou gezeten. En alleen al naar je kijken, maakt me gelukkig! Je bent zo'n lieveke en we zien je zo graag!
Vandaag mocht je uit de couveuze, naar een gewoon bedje. Papa en ik waren niet bij je weg te slaan, we kregen er niet genoeg van naar je te kijken. Je bent zo'n rustig babytje, echt een droombaby! Doordat je in een gewoon bedje lag was het ook makkelijker om je te pakken. We overladen je dan ook met kusjes en knuffels.
Doordat het al veel beter met je gaat, mag je waarschijnlijk morgen naar ons komen. Een fantastisch vooruitzicht... Ook voor de familie, zij willen je natuurlijk ook eens zien en kunnen pakken.
Papa was 's morgens al vroeg in het ziekenhuis. We mochten je vandaag voor de eerste keer vastpakken, een emotioneel moment. Er bestaan gewoon geen woorden die uitdrukken hoe gelukkig we waren! Eindelijk, na 9 maanden wachten konden we je in onze armen nemen...
Het ging vandaag ook al beter met je. Je infuus in je hoofdje had je al 3 keer uitgetrokken, dus hadden ze een infuusje in je handje geprikt. De pijnmedicatie werd in de loop van de dag stopgezet en ik mocht je nu ook aanleggen. Het lukte nog niet goed, maar dat komt wel.
Papa was heel blij toen je eindelijk gedaan had met eten, want hij zat te popelen om je ook eens te kunnen knuffelen.
We waren niet bij je weg te slaan, zoveel als we konden waren we bij je en streelden we je. Voor het bezoek waren er wel strenge regels. 2 mensen per dag gedurende 10 minuten en ze mochten niet aan je komen.
Er waren heel lieve verpleegsters die voor je zorgden. En als je honger had, belden ze mij en kwam ik onmiddellijk om je eten te geven. Eerst legde ik je aan en daarna gaf papa een flesje bij omdat ik nog niet genoeg melk had.
Febe
