Gisteren hadden we nog alles gepoetst en een goede wandeling gemaakt. Door bezig te zijn hoopte ik contracties te krijgen en het bleek geholpen te hebben. 's Nachts om 4u30 werd ik wakker, mijn vliezen waren gebroken. Papa, die op dat moment nog aan het werken was, is onmiddellijk naar huis gekomen nadat ik hem een berichtje had gestuurd. Hij wou direct naar het ziekenhuis vertrekken, maar ik heb me eerst nog gedouched en mijn haren gewassen. Daarna hebben we nog samen ontbeten en toen zijn we naar het ziekenhuis vertrokken. We vonden het nu allemaal heel spannend en keken er echt naar uit je eindelijk in onze armen te kunnen nemen.
De bevalling verliep minder vlot als dat we gehoopt hadden. Je was een "sterrenkijkertje" en draaide niet op tijd. Daardoor was het voor ons alletwee niet gemakkelijk en had jij na de geboorte wat extra zorgen nodig. Je werd meegenomen naar neonatologie en in de couveuze gelegd. Wat duurde het wachten lang... Je werd om 15u35 geboren en we mochten pas om iets na 17u naar je toe gaan. Een eeuwigheid... Gelukkig vonden papa en ik veel steun bij elkaar. Wat waren we gelukkig toen we je eindelijk zagen en konden strelen. En je was zo mooi, onze kleine prinses!!! Nog mooier dan in onze mooiste dromen...
Je bent een flinke meid van 50,5cm en 3,740kg.
We mochten je vandaag nog niet pakken, maar konden je wel strelen. We kregen er maar niet genoeg van naar je te kijken. En we waren alletwee sprakeloos. Daar lag ze, ons dochtertje, zo volmaakt!
Moeke, vake, oma, opa, tante Ilse en nonkel Bèr mochten heel eventjes naar je komen kijken. En iedereen was het erover eens, je lijkt sprekend op papa!
Toen papa 's avonds laat naar huis ging, (hij was stikop doordat hij nog niet geslapen had) ben ik terug naar je toe gegaan. Ik had het er toch wel moeilijk mee dat je niet bij mij mocht zijn, ik miste je en was bezorgd om je. Ik heb die nacht dan ook niet veel geslapen...
10 oktober 2008, vandaag was ik uitgeteld. We hadden deze namiddag een afspraak bij de gynaecoloog voor een echo. Je deed het prima, hij schatte je gewicht op 3,7kg. Ik sloeg even in paniek... Ik hoopte echt dat je er nu snel zou zijn. Een baby van over de 4kg zag ik precies niet zitten. En het wachten duurde nu lang, we verlangden zo hard naar jou. We wilden je in onze armen kunnen nemen, je knuffelen, kusjes geven...
De gynaecoloog dacht dat je nog even op je zou laten wachten en we moesten 16 oktober terug komen als je er dan nog niet zou zijn...
Febe
10 oktober 2008, vandaag was ik uitgeteld. We hadden deze namiddag een afspraak bij de gynaecoloog voor een echo. Je deed het prima, hij schatte je gewicht op 3,7kg. Ik sloeg even in paniek... Ik hoopte echt dat je er nu snel zou zijn. Een baby van over de 4kg zag ik precies niet zitten. 
