De secondewijzer had zijn eerste toertje nog niet achter de rug of hun snelle rechterflank veroverde al te gemakkelijk de bal, bediende simpelweg de centrumspits die volkomen ongedekt Robbe perplex liet. “Daar gaat het plannetje”, flitste door menigeens hoofd. Echter, niets was minder waar. Bijwijlen werd voetbal getapt uit het befaamde Tici-Taca-vat en gaven Emilie, Remko en Wout achteraan geen enkele kans weg. Het festival begon reeds in de tweede minuut toen, een dit jaar volledig ontbolsterde, Maxime fijntjes Noa bereikte. Met wat geluk kon de doelwachter in hoekschop keren. De Zwevegemse jongens wisten even niet van welk hout pijlen maken en toen Robbe de aanzet gaf tot – we moeten niet altijd bescheiden blijven – een Barça-goal was het kurk helemaal van de fles. Met enkele korte passen en wat snel voetenwerk baanden Victor, Noa en Maxime zich een weg doorheen het centrum. Victor gepast op Maxime die beheerst met links de doelman geen kans liet. 1-1 na amper vier minuten. De Gullegemse aanvallen bleven veelvuldig aanrollen, Zwevegem wist even niet meer waar het noorden lag, de kwikzilveren Noa was enkel (zwaar) foutief te stuiten en toen ook Jona zich met enkele snelle raids ging moeien, kon een tweede doelpunt niet meer uitblijven. Dat kwam er in de tiende minuut : Victor zag zijn kans schoon om naar rechts te kantelen en nodigde Noa uit zich slim vrij te lopen. Hij betrok op zijn beurt Maxime in de combinatie en onze sterke 9 schotelde haarfijn diezelfde Noa de 2-1 voor. Een mooi orgelpunt na een wervelende 10 minuten. FCG kon nog een zevental minuten het gaspedaal stevig ingedrukt houden, maar toen kreeg Zwevegem stilletjes aan meer greep op het middenveld, kon het hier en daar gevat de tegenaanval opzetten maar steeds werd die onderschept door onze scherpe verdediging. “ Dan maar van ver”, dacht een roodhemd. Met succes. Robbe kon de bal niet klemmen en de goed gevolgde kapitein kon de bal tegen de touwen priemen. 2-2, een beetje tegen de gang van het spel in. Van toen af aan kwam Zwevegem meer op de proppen, ging ons betere spel wat verloren en was de tweede bal meestal voor de bezoekers. Met een Matthias, op halve kracht vandaag, werd dit gevaar bezworen. Op nog een steal van Jona na, die via Noa, Nathan in een kansrijke positie bracht, was het rustsignaal best welkom.

Die tweede helft begon eerder afwachtend van beide kanten. Het tempo was uit het spel verdwenen, de verrassing eveneens. Zonder twijfel had dit te maken met enkele positiewissels die de bezoekende trainer uit zijn hoed toverde. Niettemin nam FCG opnieuw het heft in handen. Vaak als eerste op de bal, maar tot volwaardige aanvallen kwamen we niet meer. Op sommige momenten verzandde het spel in holder-de-bolder voetbal en de kansen waren op 4 vingers te tellen. Ook nu echter hield onze verdediging de vinger op de knip : een vandaag zeer secure Remko haalde meermaals de angel uit de bezoekende aanval. De weinige kansen die naam waardig kwamen op naam van Nathan te staan. Mits wat meer geluk kon daaruit de winning-goal gepuurd worden. Het mocht echter niet zijn.