Halifax - Saint John: van de ene naar de andere kuststad
Dag beste blogvolgers,
Vandaag is het opnieuw aan mij, Jari, om verslag uit te brengen van onze reisdag. Ik schat dat we nu zo goed als halverwege onze reis gekomen zijn, een reis die ons tot nu toe, ondanks de vele, soms vrij lange etappes die we al afgelegd hebben, zeker heeft kunnen bekoren. Op die ene avond in het doodse Bathurst (of was het Bratwurst?) na, hebben we telkens weer kunnen genieten van prachtige landschappen, pittoreske steden, mooi ingerichte hotels en vooral de gastvrijheid van de Canadezen. Omdat we deze voormiddag al vrij vroeg onze overzetboot richting Saint John moesten halen, waren we met z'n allen iets vroeger opgestaan, rond 7 uur ongeveer (bij mij moet het zowat kwart na 7 zijn geweest). Dan hebben we onze valiezen weer ingepakt, voor zover het nodig was, en zijn we op een vrij deftig uur (lees: iets na 8 uur) naar de auto vertrokken en hebben we uitgecheckt. Om half 9 hebben we dan aangezet voor onze trip richting ferry in Digby, ook wel 'the home of the scallops (Sint-Jakobsschelpen)' genoemd. Niets te vroeg, zo blijkt, want onderweg werden we onder andere even omgeleid omwille van een ongeval, en er waren ook een aantal 'constructions' aan de gang, met de ons ondertussen al vrij bekende 'stopbordmannetjes', die dus gewoon de godganse dag langs de weg moeten staan met een stopbord in de hand, en chauffeurs moeten sommeren om te stoppen en door te rijden. Don't know if they like it, maar volgens mij is dat toch echt één van de saaiste beroepen ter wereld. Betaald worden om de hele dag een bord vast te houden. Pfff... Saai.
We kwamen net op tijd aan bij de ferry, iets voor 11 uur. Toen hebben we onze auto op één van de parkings op de boot geparkeerd en zijn we naar boven getrokken, richting de grote en mooi ingerichte ontspanningsruimte, waar we zo'n 2 uur in alle rust konden vertoeven. Dat houdt dan in: boekje lezen, tussendoortje eten, op de iPad tokkelen, Facebooken (toch handig dat je tegenwoordig zo goed als overal WiFi hebt, dé uitvinding van de eeuw)... Rond 1 uur meerden we dan aan in de baai van Saint John, vanwaar het nog slechts een goeie 4 kilometer rijden was tot aan het hotel, waar we om half 2 aankwamen, véél te vroeg om in te checken, en dus zijn we dan maar de stad gaan verkennen, die echt heel wat weg had van Halifax. Het ging in ieder geval al even steil bergaf (en dus ook bergop...), er was een mooie dijk tsjokvol restaurantjes, en jawel, ook shoppingcentra waren er bij de vleet. Handig als je net iets van kledij bent kwijtgeraakt (ik had al eens subtiel aangekaart hetwelke dat was), en ook handig voor onze papa, die een beetje last ondervond van een tegenpruttelend teentje... Maar bon, het viel al bij al nog mee, en dus zijn we flink doorgestapt tot een Moose-standbeeld, waar mama EINDELIJK een Moose in een meer realistisch formaat zag. Daar rechtover was er een café/restaurant met een gezellig terras, met uiterst vriendelijke obers. Toen we voor de zoveelste keer deze reis zeiden dat we uit België kwamen, dook er op het terras plots de ene na de andere link op, gaande van een Nederlandstalige Canadees tot een ober met een Nederlandse vriendin en een andere man wiens ouders in Vorst (nabij Brussel) woonden. Best wel grappig, toch. Dan vertrokken we terug naar ons hotel om er in te checken en onze bagage uit te laden. We kregen een kamer toegewezen die zowat de grootste moet zijn van onze hele reis, ééntje die bestaat uit 3 ruimtes: badkamer, salon en slaapkamer. Nadat we een halfuurtje tot rust konden komen, trokken we andermaal richting centrum om een goed restaurantje te vinden voor ons avondeten. Na een hoop wikken en wegen, met het nodige getwijfel, kozen ik en papa er uiteindelijk voor om terug te keren naar de plaats waar we even voordien nog iets gaan drinken waren. Oorspronkelijk zaten we opnieuw buiten op het terras, maar ik kreeg het al vrij snel een beetje koud, zo zonder vestje. We vroegen en kregen dan ook een plaatsje binnen in het restaurant, waar we dan ons avondeten verorberd hadden. Als starter een bord taco-chips voor mama en papa, en een 'pannetje' Sint-Jakobsvruchten (wellicht uit Digby) met spek in een zoetzuur sausje voor mij. Nadien kwamen onze hoofdgerechten véél sneller eraan dan gisteren, ik denk dat we nauwelijks een tiental minuten moesten wachten vandaag. Voor mama een soort tacobroodje met Jalapeñopepers en wat frietjes, voor papa een lekker grote steak met frietjes en een slaatje, en voor mij een variant van fish 'n chips, een vrij reusachtig stuk vis (pas op: HELEMAAL opgekregen!) met een koolslaatje en... frietjes. Het avondeten was vandaag voor ons drietjes een enorme meevaller.
Daarna hebben we terug koers gezet naar ons hotel, waar we nu nog wat zitten te bekomen van ons andermaal leuke dagje. De ene (papa) zit naar TV te kijken en controleert af en toe zijn 'soldaatjes' op Travian (wordt stilaan een krak op dat vlak, die papa van mij, iedere dag is hij wel ermee bezig...). Mama zit dan weer wat te Facebooken en dergelijke op haar iPad, net als mij trouwens. En straks gaan we genieten van een goeie nachtrust in onze ruime hotelkamer. Morgen vervolgen we onze reis, dan gaat het richting Fredericton, en gaan we misschien onderweg wel eens aan 'whale watching' doen (blijkbaar zijn dat van die beesten die niet zo klein zijn, walvissen welteverstaan), nu we daar nog de kans toe hebben.
Dit was het voor nu, Nog veel plezier daar in België, en zij die naar school gaan, nog veel succes gewenst dit schooljaar!!!
