Vandaag stond in het teken van 'verplaatsing', want we gingen van ons aller PEI (Prince Edward Island) naar Nova Scotia. Na het ontbijt dus eerst een autotrip naar de Wood Islands om de ferry te nemen naar Pictou op Nova Scotia. We hadden een plaatsje gereserveerd, dus konden vroeg op (en ook vlug af) de boot. Het was een goed uur varen en we konden de tijd opvullen met rondlopen op dek, Cows ijsjes-eten (Luc en Jari toch), beetje lezen en voetbal kijken. Dan kwamen we aan in onze volgende Canadese provincie, en die biedt ons direct een heel ander uitzicht: veel meer op en neer, zelfs op korte afstand van de zee heb je hier tamelijk hoge heuvels: de Highlands inderdaad. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Schotten dit eiland eeuwen geleden wel zagen zitten, met al die lochs en glens lijkt het wel heel erg op Schotland. De namen van dorpen en steden roepen hier dan ook veel herinneringen op aan Schotland: Glasgow, Inverness, Craigmore, Glencoe enzovoort. Naast de Schotse inwijkelingen vinden we ook nog veel sporen terug van de oorspronkelijke inwoners van dit schiereiland, de Mi'kmaq-indianen. Leuke namen van dorpjes: Pictou, Whycocomagh, Watmatcook. Nova Scotia is dus inderdaad gegroeid uit een mix van indianen en Schotten cfr titel. We veronderstellen dat hier na enkele decennia clans Mac Mi'kmaqs rondliepen. Ik had vroeger nog nooit van de Mi'kmaq gehoord - ik dacht eerst dat het een grapje was, weet je wel Mick Mac Jampudding en Jommeke haha. Maar is echt. Voor de rest vandaag: naast het doorkruisen van een deel van Noova Scootja (zoals de inboorlingen het uitspreken) hebben we een whiskydistilleerderij bezocht. How much more Scotia can you get. In Glenville maken ze de enige Canadese single malt whisky. We bezochten de distillery en proefden de whisky, die al heel wat prijzen won. We hebben een flesje gekocht, kwestie van voorbereiding voor onze wijnclub-whiskyproeverij van eind oktober. Best wel leuk uitstapje. Daarna doorgereden naar onze nieuwe verblijfplaats Baddeck, een toeristisch stadje aan het begin van de befaamde Cabot Trail. Die trail staat nog op het programma voor morgen - denk ik. Tenzij we te lang op de Ceilidh (kay-lee) blijven hangen vanavond. (Ceilidh: Keltische avonden in de pubs hier, met veel zang en drank, overal in de aanbieding :) ). We hebben ons eerst geïnstalleerd op onze kamer hier in het Inverary Resort en dan vroeg gaan eten. Profiteren van de nabije zee o yeah, daar gingen we weer: de lobsters, scallops, shrimps, crab en salmon gingen er weer vlot in. Het kreeftenbestand zal hier na onze doortocht al een stukje naar beneden gehaald zijn. Maar zeevruchten en vis is gezond, of dat houden we onszelf toch voor. En we hebben er nog niet genoeg van, helemaal niet. Nu zijn we terug op onze kamer. We lezen en kijken een paar foto's van 'den broaven goad uit' en maken ons de bedenking dat er nu - 5 uur later is het ondertussen in Oosteeklo dus bijna 3 uur 's nachts - waarschijnlijk de nodige zere hoofden en 'upset tummies' zijn. En dan moeten ze nog een dag 'uitgaan'. Olé - we drinken er hier ook een flesje Canadese wijn op in het zonnetje en straks gaan we nog een beetje Keltische liedjes meezingen in de pub. Ook de broave wittekes moeten toch een beetje uitgaan hé. Hopelijk zonder koppijn nadien. Want er wachten ons nog twee weken om Canada te verkennen. Tot binnenkort dus met meer nieuws vanuit Nova Scotia, Canada.
